Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-889/14/16-7/S/EC
z 20 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 523/15 (data wpływu 16 czerwca 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. (data wpływu 6 sierpnia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem nagród w konkursie organizowanym przez Spółkę dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem nagród w konkursie organizowanym przez Spółkę dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest agencją świadcząca usługi w branży reklamowej i usług marketingowych. W ramach prowadzonej działalności Agencja organizuje na zlecenie innych podmiotów akcje promocyjne w postaci loterii, konkursów, sprzedaży premiowych, itd. Za zorganizowanie akcji Agencja otrzymuje wynagrodzenie, płatne na podstawie wystawionej klientowi faktury.

W przedmiotowym zdarzeniu Agencja planuje zorganizowanie konkursu na zlecenie swojego klienta. Mechanika i koncept kreatywny zostały opracowane przez Agencję. Przygotowywany przez Agencję regulamin konkursu zakłada, iż to ona jest jego organizatorem. Dokonuje ona we własnym imieniu wszelkich czynności związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem konkursu, łącznie z wyłonieniem zwycięzców w ramach komisji konkursowej i przekazaniem nagród. Zajmować się będzie także rozpatrywaniem reklamacji w przewidzianym regulaminem postępowaniu reklamacyjnym. Uczestnikami mogą być przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 nr 173 poz, 1807), tj. osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobą prawną, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonujące we własnym imieniu działalność gospodarczą (pojęcie przedsiębiorców nie będących osobami fizycznymi Wnioskodawca odnosi przede wszystkim do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek akcyjnych).

Regulamin przewiduje, iż okres trwania konkursu (rozumiany jako czas trwania zadania konkursowego) wynosi 3 miesiące. Istotą konkursu jest dokonywanie w okresie trwania konkursu zakupów hurtowych produktów należących do marki Klienta Agencji, na określoną w regulaminie kwotę, zarejestrowanie się na stronie internetowej konkursu podając numer z paragonu lub faktury, dokumentujących zakupy, a następnie osiągnięcie jak największej sprzedaży detalicznej owych produktów. Dane sprzedażowe przekazywane będą za pośrednictwem konta uczestnika zarejestrowanego na stronie akcji. Komisja konkursowa organizatora stworzy listę rankingową uczestników, rosnącą wg wyników sprzedaży. Zdobywcy 10 najwyższych miejsc zostaną nagrodzeni kwotą pieniężną w wysokości 5.000 zł.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 31 października 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie sprecyzował pytania oraz własne stanowisko.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wygrana w konkursie ze zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu przedmiotowemu o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68?
2. Czy na Agencji ciążyć będą obowiązki płatnika 10% - zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji, gdy wygrana przypadnie przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą?
3. Czy w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych, gdy podatnikiem jest przedsiębiorca będący osobą fizyczną, ciąży na płatniku obowiązek wystawienia deklaracji P1T-8AR, czy też PIT-8C?
4. Czy w przypadku wydania nagród przedsiębiorcom nie będącym osobami fizycznymi na Agencji ciążą obowiązki płatnika?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 1, 2 i 3, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast na pytanie oznaczone nr 4, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Planowana akcja promocyjna ma charakter konkursu. Obecny jest tu element współzawodnictwa, wskazano zasady i przewidziane nagrody, które przekazywane są najbardziej efektywnym przedsiębiorcom, tj. uczestnikom uzyskującym najwyższe wyniki sprzedaży. Obiektywnego wyboru zwycięzców dokonuje komisja konkursowa, na podstawie spełnienia przesłanek uczestnictwa i jakości wykonanego zadania.

Przechodząc do kwestii stricte podatkowych ~ w przypadku osób fizycznych dochód z wygranych opodatkowany jest 10% - zryczałtowanym podatkiem od osób fizycznych.

Art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. przewiduje zwolnienie przedmiotowe od podatku dochodowego wygranej w konkursie nieprzekraczającej 760 zł. Zdaniem Agencji nie dotyczy to jednak konkursu w omawianym zdarzeniu przyszłym, gdyż nie jest to konkurs organizowany i ogłaszany przez środki masowego przekazu, ani konkurs z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Akcja ze zdarzenia przyszłego adresowana jest do wąskiego grona uczestników i dotyczy dziedziny sprzedażowej, a jej organizatorem jest agencja reklamowa. Ponadto, wartość nagrody przewyższa kwotę zwolnienia, więc nie miałoby ono zastosowania nawet w razie zakwalifikowania niniejszego konkursu do konkursu wyczerpującego przesłanki wspomnianego artykułu.

Ad. 2.

Rozważając spełnianie przez Agencję obowiązku płatnika, Agencja przyjmuje jako kryterium kwalifikacji przychodów funkcjonalne i przedmiotowe powiązanie danego przychodu ze źródłem jego uzyskania. Oznacza to, iż w sytuacji, gdy wygrana została uzyskana przez osobę fizyczną będącą przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w związku z tą działalnością, to wówczas wygrana nagroda stanowi dla osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą przychód z tej działalności. W analizowanym przypadku jednym z warunków uczestnictwa jest posiadanie statusu przedsiębiorcy, osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej jest wykluczona z kręgu adresatów konkursu. Oznacza to, iż wygrana nagroda pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie jednak Agencja uznaje, iż postanowienia art. 30 ust 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stanowią przepis szczególny wobec regulacji dot. przychodów z działalności gospodarczej. O takiej intencji ustawodawcy świadczyć może sformułowanie art. 30c u.p.d.o.f. określające stawkę 19% podatku dla dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zastrzegając jednocześnie brzmienie art. 30 tejże ustawy, gdzie ustalono formę zryczałtowaną w wysokości 10% wygranej. Gdyby uznać, iż wygrana nie może stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej nie tracąc przy tym nadanych jej ustawą odrębności, wspomnienie w owym przepisie wygranej w kontekście zastrzeżenia innego sposobu opodatkowania nie miałoby uzasadnienia.

Podobny pogląd na szczególny charakter przepisu 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. został przedstawiony w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 stycznia 2014 r. (sygn. IPPB1/415-1129/13-4/ES). Wskazano w niej, iż bez znaczenia dla opodatkowania wygranych zryczałtowanym podatkiem jest zakwalifikowanie wygranej do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź do przychodu z innych źródeł.

Warto przywołać też wyrok z dnia 17 kwietnia 2013 r. (III SA/Wa 3381/12) dot. zagadnienia opodatkowania nagród pochodzących z konkursów i loterii promocyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uzasadniał, odwołując się przy tym do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2010 r. (III SA/Wa 169/10), iż "przepis (...) nie zawiera żadnego ograniczenia przedmiotowego, które uniemożliwiałoby objęcie jego zakresem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Tym samym nie wyklucza zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego do przychodów przedsiębiorców stanowiących nagrody i wygrane w konkursach i loteriach promocyjnych. (...) Gdyby ustawodawca z zakresu tego przepisu chciał wyłączyć nagrody i wygrane otrzymane w konkursach i loteriach promocyjnych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez ich uczestników, uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści PDOFizU. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu lub loterii promocyjnej z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej (nagrody)."

Z uwagi na powyższe, Agencja zajmuje stanowisko, iż wygraną należy opodatkować 10% ~ zryczałtowanym podatkiem dochodowym i przyjąć, iż na mocy art. 41 ust. 4 ww. ustawy na Agencji ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku. Wśród przepisów u.p.d.o.f. Agencja nie znajduje postanowień, które zwalniałyby ją z tego obowiązku w rozważanym zdarzeniu przyszłym.

Ad. 3.

W następstwie przyjętych twierdzeń, w związku z rozliczeniem podatku w formie ryczałtu, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, kwotę pobranego podatku Agencja jest obowiązana przekazać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca siedziby Agencji, jako płatnika nie będącego osobą fizyczną (art. 42 ust. 1 u.p.d.o.f.). W przedmiocie trzeciego pytania Agencja stwierdza zatem, iż obowiązana jest jako płatnik wystawić deklarację PIT-8AR i w terminie do końca stycznia roku następującego po roku, w którym podatnik otrzymał nagrodę, przesyła do urzędu skarbowego właściwego dla płatnika wspomnianą roczną deklarację.

W interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2014 r. Nr IPPB1/415-889/14-4/EC Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem nagród w konkursie organizowanym przez Spółkę dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą – jest nieprawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca w dniu 26 listopada 2014 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu do Izby Skarbowej 28 listopada 2014r.).

Po dokonaniu analizy szczegółowego uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 23 grudnia 2014 r. Nr IPPB1/415-889/14-6/EC.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 29 grudnia 2014 r.

W dniu 21 stycznia 2015 r. do Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynęła skarga, w której Wnioskodawca zaskarżył stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 listopada 2014 r. Nr IPPB1/415-889/14-4/EC.

Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 523/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi U. Sp. z o.o. na interpretację Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2014 r. Nr IPPB1/415-889/14-4/EC w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 523/15 (data wpływu 16 czerwca 2016 r.).

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że skarga jest zasadna.

Sąd wskazał, że kontroli Sądu poddana została interpretacja indywidualna dotycząca obowiązków płatnika związanych z wypłacaniem nagród (wygranych) w ramach organizowanej przez agencję reklamową na zlecenie jej klienta akcji promocyjnej, której uczestnikami są osoby fizyczne prowadzące działalności gospodarczą.

Skarżąca uważała, że planowana akcja promocyjna ma charakter konkursu. Jednakże dochód z wygranych w tym konkursie nie będzie objęty zwolnieniem przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. - będzie opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skarżąca zaś, jako płatnik, będzie zobowiązana pobrać ten podatek oraz wystawić deklarację PIT-8AR.

Zdaniem Ministra Finansów, akcja promocyjna opisana przez Skarżącą nosi cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu. Nagroda będzie więc dodatkową gratyfikacją za dobre wyniki sprzedaży osiągnięte przez jej uczestników, nie zaś wygraną w konkursie. Dochód ten nie jest objęty zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. i nie będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dla osób prowadzących działalność gospodarczą wartość nagród jest przychodem z tej działalności, a zatem na Skarżącej nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stanowi, iż od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej interpretacji, płatnicy, o których mowa w ust. 1 [osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej - wyjaśnienie Sądu], są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10 [zastrzeżenia nieistotne w sprawie -wyjaśnienie Sądu].

Przepisy art. 42 ust. 1 i 1a nakładają na płatników odpowiednio obowiązek przekazania kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika oraz obowiązek przesłania temu urzędowi rocznych deklaracji w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.

Bezspornym między stronami jest, że do wygranych wypłacanych w przedmiotowej akcji promocyjnej nie ma zastosowania zwolnienie z podatku określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., obejmujące wartości wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Strony wskazują jednakże różne powody, dla których zwolnienie to nie znajdzie zastosowania. Skarżąca wskazuje, iż organizowany przez nią konkurs nie spełnia przesłanek zwolnienia, a przy tym wysokość przewidzianych nagród przekracza kwotę zwolnioną na podstawie powyższego przepisu.

W ocenie Ministra Finansów, akcja promocyjna planowana przez Skarżącą nie jest konkursem, a zatem przedmiotowe zwolnienie nie dotyczy gratyfikacji wypłacanych w ramach tejże akcji.

Zasadniczy spór stron, warunkujący odpowiedzi na pytania sformułowane we wniosku o wydanie interpretacji, sprowadza się do kwalifikacji prawnej akcji promocyjnej organizowanej przez Skarżącą na zlecenie jej klienta, związanej ze sprzedażą jego produktów, a dokładnie - możliwości uznania tejże akcji za konkurs, o jakim mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „konkurs”, którą to okoliczność podniósł Minister Finansów, zasadnie odwołując się w związku z tym do potocznego znaczenia tego pojęcia, odzwierciedlonego w definicji słownikowej. I tak, w Słowniku Języka Polskiego pod redakcją M.Szymczaka (PWN, Warszawa 1998, t.1, s. 922) konkurs określony został jako „impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, dające możność wyboru przez eliminację, najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnianych nagrodami". Analogiczną definicję zawiera Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003 r., t. II, s. 210). Według zaś Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Cykada, s. 202), „konkurs” to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród. Słownik Wyrazów Obcych (Wydawnictwo Europa, s. 396-397) definiuje natomiast „konkurs” jako imprezę, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś.

Z powyższych definicji wynika, że głównym celem konkursu jest wyłonienie osób najlepszych w danej dziedzinie. Oznacza to, że aby dane przedsięwzięcie odpowiadało istocie konkursu, powinien w nim wystąpić element rywalizacji, współzawodnictwo uczestników.

Konkurs jest więc przedsięwzięciem, podczas którego uczestnicy rywalizują między sobą, co w efekcie prowadzi do wyłonienia najlepszego z nich w danej dziedzinie. Współzawodnictwo odbywa się według określonych wcześniej kryteriów, których spełnienie ocenia specjalna komisja wskazująca zwycięzcę (zwycięzców). Nagrody otrzymują najlepsi uczestnicy.

Nie budzi wątpliwości, że dane przedsięwzięcie może być uznane za konkurs, jeżeli posiada stosowny regulamin. Regulamin taki powinien jasno określać nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców, ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom akcji), wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji (komisja konkursowa, jury), zasady wydawania nagród zwycięzcy (zwycięzcom).

Zdaniem Sądu, w świetle opisanego przez Skarżącą zdarzenia przyszłego brak jest podstaw do przyjęcia, że akcja promocyjna organizowana przez nią na zlecenie klienta, nie posiada powyższych cech konkursu.

Jak bowiem podała Skarżąca, opracowała ona mechanikę i koncept kreatywny konkursu. Konkurs przeprowadzany jest na podstawie regulaminu, który normuje przedmiotowo istotne elementy konkursu. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, określono adresatów konkursu (przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w tym osoby fizyczne), a także sposób przystąpienia do konkursu (rejestracja), czas trwania konkursu oraz zadanie konkursowe. Zwycięzców wyłania komisja konkursowa na podstawie stworzonej przez nią listy rankingowej. Ustalono kryteria przyznawania nagród, a nadto tryb rozpatrywania reklamacji.

Zgodnie z regulaminem, w okresie trwania konkursu, wynoszącym 3 miesiące, uczestnicy dokonują hurtowych zakupów produktów należących do marki klienta Skarżącej, na określoną w regulaminie kwotę, a następnie dokonują sprzedaży detalicznej tych produktów. Nagrody w kwocie 5.000 zł otrzyma dziesięciu uczestników, którzy znajdą się na najwyższych miejscach listy rankingowej tworzonej według wyników sprzedaży.

Z powyższego wynika, że samo bycie przedsiębiorcą handlującym towarami klienta Skarżącej, choć warunkuje udział w konkursie, nie gwarantuje nagrody. Zdobycie nagrody wymaga rywalizacji uczestników w zakresie wielkości sprzedaży produktów klienta Skarżącej. Sama zatem wielkość sprzedaży uzyskana przez danego przedsiębiorcę będącego uczestnikiem konkursu także, nie będzie gwarantowała wygranej w konkursie. Koniecznym jest bowiem jej porównanie do wielkości sprzedaży innych uczestników, na którą dany przedsiębiorca nie miał wpływu. Innymi słowy, o nagrodzie nie decyduje sama w sobie wartość sprzedaży danego uczestnika, a relacja, w jakiej sprzedaż ta pozostaje do sprzedaży uzyskanej przez pozostałych uczestników.

Zaznaczyć należy, że przedmiotowa akcja promocyjna organizowana jest dla osób, które nie są związane ze Skarżącą ani stosunkiem pracy, ani też żadnym stosunkiem cywilnoprawnym. Uczestnicy konkursu nie są również kontrahentami handlowymi Skarżącej. Jako przedsiębiorcy prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą, uczestnicy konkursu nie są także pracownikami, czy też osobami w inny sposób zatrudnionymi przez klienta Skarżącej.

Nie można odmówić realizowanemu przez Skarżącą przedsięwzięciu waloru konkursu ze tego względu, że jako organizowany na zlecenie jej klienta, konkurs skierowany jest do osób, które zakupią, a następnie będą sprzedawać produkty zleceniodawcy Skarżącej. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają ograniczeń w tym zakresie. Konkurs może być adresowany do określonej grupy, np. abonentów danej sieci komórkowej, posiadaczy określonych rzeczy, czy też do osób w określonym wieku, i.t.p. Nie ma więc powodów, aby grupy takiej nie mogli stanowić przedsiębiorcy handlujący towarami klienta Skarżącej.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie zawiera także żadnych ograniczeń podmiotowych, które uniemożliwiałyby objęcie jego zakresem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Tym samym nie wyklucza on zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych do przychodów przedsiębiorców stanowiących nagrody i wygrane w konkursach (por. prawomocne wyroki WSA w Warszawie z 9 sierpnia 2012r. sygn. akt III SA/Wa 2988/11 oraz z 3 grudnia 2014r. sygn. akt III SA/Wa 1114/14; dostępne na: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Sąd podzielił w tym zakresie argumentację przedstawioną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 sierpnia 2006 r. sygn. akt II FSK 304/05 (dostępny j.w.), dotyczącym nagród związanych ze sprzedażą premiową. Jak wskazano w tym wyroku, art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. ma zastosowanie do wszystkich nagród, zarówno tych mających związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, jak i nie mających. Nie ma żadnych podstaw, aby z zakresu znaczeniowego zwrotu frazeologicznego „wygrane w konkursach” wyłączyć nagrody związane z działalnością gospodarczą, co potwierdza wykładnia systemowa wewnętrzna przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazująca iż art. 30 ust. 1 pkt 2 stanowi lex specialis w stosunku do zasad opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Gdyby z zakresu art. 30 ust 1 pkt 2 u.p.d.o.f. ustawodawca chciał wyłączyć nagrody i wygrane otrzymane w konkursach związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez ich uczestników, uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści tego przepisu. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej (nagrody). Sprzedaż premiowa związana z działalnością gospodarczą także objęta jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym przewidzianym w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f, jednakże nagrody związane ze sprzedażą premiową otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiące przychód z tej działalności, wyłączone zostały jedynie ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., nie zaś z zakresu zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Dowodzi to, iż ustawodawca dostrzega fakt, że sprzedaż premiowa może dotyczyć zarówno przedsiębiorców, jak i osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i stosownie do tego konstruuje opodatkowanie związanych z nią nagród, wprost uwzględniając przy tym związek nagród z działalnością gospodarczą podatnika - zdobywcy nagrody.

Zdaniem Sądu, powyższa argumentacja jest adekwatna również do nagród i wygranych otrzymanych w konkursach, ujętych w tym samym art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2075/13; dostępny j.w.). W konsekwencji za uprawniony należy uznać wniosek, że jeżeli Skarżąca organizuje przedsięwzięcie spełniające wymogi przypisane właśnie konkursowi, to otrzymane przez uczestników wygrane stanowią ich przychód z konkursu. Tego zaś rodzaju przychód podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez względu na fakt, czy uzyskał go przedsiębiorca, czy też osoba nieprowadząca działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu niezasadne jest również stanowisko Ministra Finansów, zgodnie z którym nagrody, jakie będzie przekazywać Skarżąca, stanowią w istocie dodatkową gratyfikację za dobre wyniki sprzedaży. Jak już Sąd wskazał, zgodnie z przedstawionymi przez Skarżącą zasadami wyłaniania zdobywców nagród w konkursie, dobre wyniki sprzedaży nie gwarantują uczestnikowi nagrody. Starania danej osoby o uzyskanie jak najlepszej sprzedaży nie muszą zatem „przełożyć” się na „gratyfikację” otrzymaną w konkursie. Sąd zauważa, że określone w regulaminie kwoty nagród - 5.000 zł, nie są uzależnione od faktycznej wartości sprzedaży uzyskanej przez nagrodzonego uczestnika. Dla uzyskania nagrody nie jest istotna wartość sprzedaży osiągnięta przez danego uczestnika, a okoliczność, iż wartość ta jest wyższa niż wartość uzyskana przez innych uczestników - że jest to jedna z dziesięciu najwyższych wartości sprzedaży uzyskanych przez uczestników konkursu.

Jako niezasadne Sąd ocenił stanowisko Organu interpretacyjnego, iż akcja promocyjna organizowana przez Skarżącą ma charakter programu motywacyjnego.

Rację ma Skarżąca twierdząc, iż osiąganie korzyści przez organizatora jest integralną częścią procesu konkursowego. Jeżeli są to działania prowadzone przez bezpośredniego producenta jego korzyścią są zyski sprzedażowe. W przypadku Skarżącej, będącej agencją marketingową, korzyścią jest wynagrodzenie, jakie otrzyma od swojego klienta, który zlecił organizacje konkursu. Sąd podziela również pogląd Skarżącej, poparty orzecznictwem, że działania motywacyjne są integralnie wpisane w akcje konkursowe, ponieważ cechą konstytutywną i nieodłącznym elementem każdego konkursu jest zachęcanie potencjalnych uczestników do poniesienia określonego wysiłku celem konkurowania miedzy sobą o wymierną korzyść w postaci obiecanej nagrody.

Tym samym, elementy motywacyjne nie pozbawiają planowanej przez Skarżącą akcji promocyjnej cech konkursu. Analogiczne stanowisko co do znaczenia tych elementów przy kwalifikacji danego przedsięwzięcia jako konkursu zajęte zostało w wyrokach WSA w Warszawie z 13 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 999/13 oraz z 27 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2536/13 (dostępne j.w.).

Programy motywacyjne, wprowadzane w celu zintegrowania pracowników, poprawy atmosfery i wydajności pracy, są elementem polityki zarządzania kapitałem ludzkim, prowadzonej w relacji pracodawca - pracownicy. Tego zaś rodzaju relacja, nie zachodzi pomiędzy Skarżącą i laureatami organizowanego przez nią konkursu, a także pomiędzy podmiotem, który zlecił jej zorganizowanie konkursu oraz uczestnikami.

Jak wskazał Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji, „Program motywacyjny tworzony jest dla konkretnego podmiotu, uwzględniają zatem jego specyfikę, tj. kulturę organizacji, personel i środowisko pracy, obowiązujący układ motywatorów, wykorzystywanych w celu pobudzania sprzedawców do pracy, jak i do osiągnięć, szczególnie zaś stosowany układ nagród i kar. Stosowanie odpowiedniego systemu motywacyjnego wymaga znajomości potrzeb i oczekiwań sprzedawców oraz praw rządzących wartością nagród”.

Argumentacja powyższa nie przystaje do zdarzenia przyszłego opisanego przez Skarżącą. Nie sposób przyjąć, że organizując przedsięwzięcie skierowane do kontrahentów jej klienta (przedsiębiorców sprzedających produkty jej klienta), Skarżąca uwzględnia takie okoliczności. Z treści wniosku nie wynika przy tym, że Skarżąca organizuje konkurs i tworzy jego zasady w oparciu o analizę powyższych czynników występujących w przedsiębiorstwie jej klienta, czy też jego kontrahentów.

Działania motywacyjne polegające za zachęceniu potencjalnych uczestników przedsięwzięcia do spełnienia warunków umożliwiających wzięcie w nim udziału mogą być także elementem konkursu. Jako przykład można tu wskazać konkursy na najlepszą pracę magisterską, projekt, opracowanie, najlepszy staż itp. Udział w takich konkursach wymaga napisania pracy magisterskiej, sporządzenia projektu itd. Sąd podziela pogląd Skarżącej, iż samo występowanie czynnika motywacyjnego nie stanowi wystarczającego powodu, aby nie uznać organizowanej przez nią akcji za konkurs.

Zbieżność celów klienta Skarżącej oraz uczestników konkursów, tj. maksymalizacja sprzedaży produktów i w rezultacie obrotów klienta Skarżącej i uczestników sprzedających jego produkty, nie ma znaczenia dla oceny charakteru świadczeń przekazywanych zwycięzcom konkursu.

Z punktu widzenia podatników, tj. laureatów konkursu, otrzymują oni nagrody w konkursie.

Bez wątpienia art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie ma zastosowania do tych nagród i wygranych, które w rzeczywistości stanowią ukryty rabat lub wynagrodzenie za określone działanie podjęte w ramach działalności gospodarczej. Z okoliczności faktycznych podanych przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji nie wynika jednakże, aby charakter taki miał organizowany przez nią konkurs.

Sąd stwierdza zatem, iż nagrody wydawane w ramach organizowanej przez Skarżącą akcji promocyjnej o charakterze konkursu, zawierającej elementy motywacyjne, adresowanej do określonej grupy osób, tj. przedsiębiorców handlujących towarami zleceniodawcy konkursu, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Innymi słowy, skoro Skarżąca organizuje akcję promocyjną spełniającą wymogi przypisane konkursowi, to wygrane otrzymane przez laureatów tej akcji stanowią przychód laureatów z tytułu udziału w konkursie, niezależnie od tego, jakie są pozostałe źródła ich przychodów.

Prawidłowe było więc stanowisko Skarżącej, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji możliwe jest zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a tym samym Skarżąca zobowiązana będzie jako płatnik, na podstawie art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od nagród wydawanych w konkursie, a w związku z tym sporządzić deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT-8AR.

Kwestionując to stanowisko Minister Finansów naruszył przepisy prawa materialnego, tj. art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Naruszenie to miało istotny wpływ na wynik sprawy.

W rezultacie zaś prawidłowe było również stanowisko Skarżącej, że do nagród wypłacanych przez nią jako organizatora konkursu, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. nie będzie miało zastosowania z tego względu, że konkurs ten nie spełnia warunków zwolnienia, a przy tym wartość nagród przewyższa kwotę zwolnioną.

Sąd nie stwierdził natomiast, aby w rozpoznanej sprawie doszło do naruszenia wskazanych przez Skarżącą przepisów postępowania.

Nie stanowi zmiany zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Skarżącą, wywiedziony przez Organ interpretacyjny wniosek, że organizowana przez nią akcja promocyjna odpowiada programom motywacyjnym. Stwierdzenie to jest bowiem wynikiem dokonanej przez Ministra Finansów oceny zdarzenia przyszłego, której to oceny domagała się Skarżąca składając wniosek o wydanie interpretacji. Ocena ta była błędna, jednakże została uzasadniona stosownie do art. 14c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Wadliwość stanowiska Organu interpretacyjnego skutkowała naruszeniem przepisów prawa materialnego, nie zaś przepisów postępowania. Jak tego wymaga art. 120 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów działał w oparciu o przepisy prawa i stanowisko swoje, aczkolwiek błędne, wywodził z treści przepisów prawa. Błędna wykładnia przepisu prawa materialnego, w sposób oczywisty niepożądana, nie może być jednak utożsamiana z prowadzeniem samego postępowania interpretacyjnego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Podobnie sam w sobie fakt, iż organ wydający interpretację indywidualną ma zdanie odmienne niż wyrażone przez wnioskodawcę w ślad za orzecznictwem sądów administracyjnych, nie stanowi naruszenia prawa mogącego skutkować uchyleniem interpretacji. Będzie to zasadne wówczas, gdy odmienny pogląd Ministra Finansów w sprawie, w której został wyrażony, uznany zostanie przez Sąd za wadliwy, niezgodny z przepisami prawa.

Tak też stało się w rozpoznanej sprawie, w której Skład orzekający podzielił poglądy wyrażone we wskazanych wyżej wyrokach oraz w wyrokach powołanych przez Skarżącą.

Sąd nie dopatrzył się również naruszenia zasady wnikliwości i szybkości postępowania, wyrażonej w art. 125 Ordynacji podatkowej. Minister Finansów wezwał Skarżącą do podania dodatkowych informacji niezbędnych do oceny zasadności stanowiska Skarżącej i dochował terminu na wydanie interpretacji, określonego w art. 14d § 1 ww. ustawy.

Ponownie rozpatrując wniosek Skarżącej o wydanie interpretacji Minister Finansów uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 27 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 523/15 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem nagród w konkursie organizowanym przez Spółkę dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.