Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-246/16-4/AS
z 20 maja 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 23 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu podatku VAT należnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 23 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu podatku VAT należnego.


Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 2 maja 2016 r.).


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


W grudniu 2012 r. Wnioskująca podpisała umowę przedwstępną kupna/sprzedaży, z zamiarem zakupu lokalu w hotelu, inwestycja w trakcie budowy. Inwestycja nie została zakończona, a obecnie znajduje się w stanie upadłości. Ten sam inwestor, najpierw miał sprzedać Wnioskującej lokal, a następnie wynajmować go od Niej i płacić czynsz. W grudniu 2012 r. Wnioskująca podpisała też umowę dzierżawy, która stanowi, że roczny czynsz dzierżawy będzie należny począwszy od 1 stycznia 2014 r. Czynsz będzie naliczany niezależnie od przekazania lokalu dzierżawcy. Zawarcie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu miało nastąpić nie później niż do dnia 30 grudnia 2013 r. Przy podpisywaniu umowy przedwstępnej kupna/sprzedaży, z góry narzucony przez sprzedającego był sposób rozliczania się z urzędem skarbowym - możliwość rozliczania się za okresy kwartalne. Terminy realizacji kolejnych etapów budowy opóźniały się, Wnioskująca nie miała aktu własności, czynszu nie otrzymywała. Na podstawie własnej interpretacji tej sytuacji Wnioskująca wystawiała do US e-faktury VAT 7k zerowe. We wrześniu 2014 roku ogłoszono upadłość inwestycji. Z chwilą, kiedy Wnioskująca otrzymała informację o upadłości, skontaktowała się z US, aby dowiedzieć się, jak mają wyglądać rozliczenia podatku VAT w sytuacji upadłości. Urzędniczka poinformowała Wnioskującą wówczas, że dotychczasowe rozliczenia są nieprawidłowe, jako że umowa dzierżawy stanowi, iż Wnioskująca wynajmuje pokój od stycznia 2014 roku, i przy wyborze rozliczeń co kwartał, jest zobligowana płacić podatek VAT, nawet jeśli zapłaty za usługę Wnioskująca nie otrzymała, tzw. podatek należny. Wnioskująca skierowała się do księgowej, która również twierdziła, że powinna zapłacić podatek i dokonała korekt złożonych wcześniej deklaracji zerowych.

Ostatecznie więc Wnioskująca zapłaciła podatek VAT za cztery kwartały 2014 r., kolejno jak następuje: I-szy kwartał 1838 PLN, II-gi kwartał 1134 PLN, III-ci kwartał 469 PLN, IV kwartał 49 PLN za pokój, którego w rzeczywistości nie wynajmowała, bo tak naprawdę fizycznie go nie zakupiła, gdyż inwestycja nie została zakończona.

W grudniu 2014 r. Wnioskująca pisemnie poinformowała US, że od pierwszego kwartału 2015 roku będzie rozliczać się wg metody kasowej, która to metoda pozwala nie płacić podatku, dopóki nie otrzyma zapłaty za usługę. Ostatnio, po zasięgnięciu opinii prawnika, Wnioskująca dowiedziała się, że zapłacony tzw. podatek należny może teraz odliczyć.


Obecnie inwestycja jest w upadłości, a Syndyk masy upadłościowej złożył już sprawę do Sądu. toczy się postępowanie sądowe przeciwko inwestorowi i postępowanie karne z art. 286 § 1 KK przeciwko podmiotowi, który prowadził sprzedaż lokali.


W piśmie z dnia 5 maja 2016 r. Wnioskująca doprecyzowała opis stanu faktycznego o informacje:

  1. W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskująca świadczyła usługi najmu/dzierżawy we wskazanym we wniosku okresie, Wnioskująca wskazała, że nie świadczyła usługi najmu/dzierżawy we wskazanym we wniosku okresie.
  2. W odpowiedzi na pytanie na jakiej podstawie Wnioskująca deklarowała podatek należny do US, podczas gdy nie świadczyła usługi/najmu dzierżawy, Wnioskująca wskazała, że podatek zapłaciła, ponieważ z umowy przedwstępnej sprzedaży wynikało, że będzie otrzymywała czynsz począwszy od 1 stycznia 2014 r. Na tej podstawie polecono Wnioskującej płacić podatek. Czynszu nie otrzymywała. W dniu kiedy urzędniczka US poinformowała Wnioskującą o konieczności dokonania korekt złożonych e-deklaracji VAT-7k zerowych i taką samą opinię wyraziła księgowa - Wnioskująca była w 9-tym m-cu ciąży, tuż przed zbliżającym się terminem porodu i chcąc oszczędzić sobie stresu i jednocześnie nie wchodzić w konflikt z fiskusem, nie drążyła tematu, dlaczego ma płacić podatek, tylko zrobiła jak zalecono.
  3. W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskująca dokumentowała świadczenie usługi najmu/dzierżawy fakturami w okresie, za który deklarowała podatek należny, Wnioskująca wyjaśniła, że faktur nie wystawiała, ponieważ usług najmu/dzierżawy nie świadczyła. Cała sytuacja była i jest niejasna. Obecnie Wnioskująca żałuje, że od początku nie konsultowała wszystkiego z prawnikiem, zamiast działać na podstawie własnego sumienia i rozumienia. Wnioskująca rozumiała to tak, że umowa przedwstępna jest tylko umową przedwstępną, a nie wiążącą, lokal jeszcze nie jest Wnioskującej, bo nie zapłaciła za niego całej kwoty. Wpłaciła inwestorowi tylko zaliczkę, co stanowiło około połowy wartości lokalu, drugą część miał pokryć kredyt, który choć przyznany, ostatecznie z niewiadomych powodów nie został uruchomiony. Więc Wnioskująca nie mogła zarabiać na wydzierżawianiu lokalu, za który nawet nie zapłaciła całej należnej kwoty, a więc nie kupiła go.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


(pytanie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 5 maja 2016 r.)


Czy Wnioskująca może odzyskać pieniądze wpłacone do US w 2014 r. na rzecz podatku należnego VAT? A jeśli tak to: Czy w tym celu powinna złożyć do US korektę deklaracji VAT 7k za cztery kwartały 2014 roku. Czy kwoty te powinna odliczyć od podatku w deklaracjach VAT 7k wystawianych za rok 2016?


Zdaniem Wnioskującej, podatek został zapłacony niesłusznie, ponieważ cała procedura sprzedażowo-usługowa nie dokonała się, a wina za ten stan rzeczy nie leży po stronie Wnioskującej. Pieniędzy, które wpłaciła na rzecz zaliczki zakupu lokalu prawdopodobnie nie odzyska i prawdopodobnie nigdy nie będzie zarabiała na tej inwestycji. W tej sytuacji Wnioskująca uważa, że należy się jej zwrot pieniędzy wpłaconych do US na rzecz podatku należnego od towarów i usług.


W ocenie Wnioskującej podatek został zapłacony niesłusznie, ponieważ lokalu nie wydzierżawiała i czynszu nie otrzymywała.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


Obowiązek składania deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług wprowadza przepis art. 99 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.


W myśl art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.


Na podstawie art. 99 ust. 3 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Stosownie do art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Zgodnie z art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskująca w roku 2012 podpisała umowę przedwstępną kupna/sprzedaży, z zamiarem zakupu lokalu w hotelu, inwestycja w trakcie budowy. Inwestycja nie została zakończona, a obecnie znajduje się w stanie upadłości. Ten sam inwestor, najpierw miał sprzedać Wnioskującej lokal, a następnie wynajmować go od Niej i płacić czynsz. W grudniu 2012 r. Wnioskująca podpisała też umowę dzierżawy, która stanowi, że roczny czynsz dzierżawy będzie należny począwszy od 1 stycznia 2014 r. Czynsz będzie naliczany niezależnie od przekazania lokalu dzierżawcy. Wnioskująca zadeklarowała w US rozliczenia kwartalne. Terminy realizacji kolejnych etapów budowy opóźniały się, Wnioskująca nie miała aktu własności, czynszu nie otrzymywała. Ostatecznie Wnioskująca zapłaciła podatek VAT za cztery kwartały 2014 r., za pokój, którego w rzeczywistości nie wynajmowała, bo tak naprawdę fizycznie go nie zakupiła, gdyż inwestycja nie została zakończona.


Wątpliwości Wnioskującej dotyczą możliwości zwrotu podatku VAT należnego zapłaconego w 2014 r.


Wskazać należy, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług powstaje z mocy prawa, tj. z chwilą zaistnienia określonych w ustawie o VAT zdarzeń objętych przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT m.in. takich jak odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Wystąpienie opisanych wyżej podatkowoprawnych stanów faktycznych powoduje powstanie zobowiązania podatkowego niejako automatycznie, tj. niezależnie od woli i zamiaru podatnika. Wykonanie tego zobowiązania następuje w drodze tzw. samoobliczenia, czyli spoczywającego na podatniku obowiązku oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej. Takie rozwiązanie przerzuca na podatnika ciężar związany z ustaleniem wysokości zobowiązania podatkowego, o czym stanowi wyżej przywołany art. 103 ust. 1 ustawy o VAT. Z obliczeniem i zapłatą podatku dodatkowo związany jest obowiązek złożenia w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (art. 99 ust. 1 ustawy), bądź deklaracji podatkowych za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

W analizowanej sprawie nie zaistniało zdarzenie objęte podatkiem od towarów i usług, gdyż jak wskazała Wnioskująca – nie świadczyła usługi najmu/dzierżawy we wskazanym we wniosku okresie. Tym samym, skoro Wnioskująca nie świadczyła usługi najmu/dzierżawy, nie była zobowiązana z tego tytułu do zapłaty podatku należnego.

W odniesieniu do zwrotu podatku wskazać należy, że zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku – rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Z treści art. 5 ww. ustawy wynika z kolei, że zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.


Art. 59 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej stanowi, że zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku.


Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.


Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć na podstawie art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.


W myśl § 3 ww. artykułu jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).


Na podstawie art. 79 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty nie może zostać wszczęte w czasie trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie lub kontrola. W razie wszczęcia z urzędu postępowania podatkowego w sprawie, w której został złożony wniosek o stwierdzenie nadpłaty, żądanie zawarte we wniosku o stwierdzenie nadpłaty podlega rozpatrzeniu w tym postępowaniu.


Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku (art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej).


Zasady dotyczące składania korekt deklaracji zostały uregulowane w art. 81 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.


Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.


Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.


W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

  1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
  2. przysługuje nadal po zakończeniu:
    1. kontroli podatkowej,
    2. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.


Na podstawie art. 81b § 2 Ordynacji podatkowej korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych. Organ podatkowy zawiadamia pisemnie składającego korektę o jej bezskuteczności.


Stosownie do art. 81b § 2a Ordynacji podatkowej, korekta złożona wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty nie wywołuje skutków prawnych w razie odmowy stwierdzenia nadpłaty w całości lub w części oraz w razie umorzenia postępowania w związku z wycofaniem wniosku. W uzasadnieniu wydanej decyzji organ podatkowy wskazuje bezskuteczność takiej korekty

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

W świetle przywołanych przepisów należy wskazać, że jeżeli wykazany w złożonej deklaracji podatkowej podatek nie odpowiada wysokością podatkowi należnemu zauważone w tym zakresie nieprawidłowości mogą być przez podatnika rozliczone – w drodze zastosowania odpowiednich, określonych w przepisach Ordynacji podatkowej instytucji. Podatnikowi przysługuje mianowicie uprawnienie do skorygowania deklaracji, jeżeli zaniżył w niej kwotę podatku, a w efekcie doprowadził do powstania zaległości podatkowej bądź też prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą deklaracji (z wyjątkami wskazanymi w art. 79 § 1 i 2 oraz art. 81b § 1 Ordynacji podatkowej), w sytuacji, gdy wykazana w deklaracji kwota podatku jest nienależna lub wyższa od należnej. Innymi słowy korekta taka nie stwarza nowej sytuacji prawnej, lecz stwierdza stan jaki powinien być uwidoczniony w pierwotnej deklaracji.

W niniejszej sprawie zauważyć należy, Wnioskująca nie świadczyła czynności podlegających opodatkowaniu natomiast, wykazała i zadeklarowała podatek VAT należny. W takim przypadku na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, podatek nienależnie zadeklarowany i zapłacony do urzędu skarbowego uważa się za nadpłatę. W konsekwencji, jeśli podatnik wykazał nienależną kwotę zobowiązania podatkowego w deklaracji i uiścił tę kwotę, nabywa uprawnienie do odzyskania nienależnie uiszczonego podatku VAT, które zgodnie z cyt. wyżej przepisami może zrealizować jedynie poprzez złożenie korekt za odpowiedni okres rozliczeniowy uprzednio złożonych deklaracji i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.


Tym samym, stosownie do art. 75 § 1 i § 3 w zw. z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, Wnioskująca ma prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z deklaracjami korygującymi za odpowiednie okresy rozliczeniowe, tj. za I, II, III i IV kwartał 2014 roku.


Zatem stanowisko Wnioskującej należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj