Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-195/16/EK
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.), uzupełniony pismem z 29 kwietnia 2016 r (data wpływu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania usług nabywanych przez Wnioskodawcę jako usług cateringowych nie będących usługą gastronomiczną - jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabywane przez Wnioskodawcę usługi cateringowe - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania usług nabywanych przez Wnioskodawcę jako usług cateringowych nie będących usługą gastronomiczną,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabywane przez Wnioskodawcę usługi cateringowe.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 21 kwietnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-195/16/EK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą i jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z Ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. wynajem apartamentów wakacyjnych. W ramach wykonywanych usług, Wnioskodawca oferuje swoim klientom także dostawę śniadań do wynajmowanych apartamentów. Śniadania, w formie gotowego do spożycia posiłku, są dostarczane przez podmiot zewnętrzny (dalej "Firma cateringowa"). W ramach wykonywanej usługi Firma cateringowa dokonuje przetwarzania i przygotowywania produktów w swojej siedzibie oraz dostarczania ich pod wskazany adres do pracowników Wnioskodawcy, którzy zanoszą śniadania do apartamentów. Niektóre z posiłków są podgrzewane w transporcie przez Firmę cateringowa i podawane na gorąco. W skład usługi nie wchodzą inne elementy, takie jak wydawanie posiłku lub sprzątanie.

Firma cateringowa wystawia Wnioskodawcy fakturę VAT z tytułu wykonania „usługi cateringowej", obciążonej stawką 8% podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”). Wnioskodawca następnie obciąża klientów kosztami tej usługi, po cenie wyższej niż cena jej nabycia. Wnioskodawca obniża kwotę podatku VAT należnego z tytułu nabycia usługi przez klientów o podatek VAT naliczony z tytułu nabycia usługi cateringowej od Firmy cateringowej, jako wykorzystywanej do wykonywania czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę.

W piśmie z 29 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca poinformował, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Nabyte usługi Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych.
3. Na otrzymywanych przez Wnioskodawcę fakturach brak jest wskazania symbolu PKWiU (ponieważ brak jest obowiązku jego umieszczania). Jednakże zdaniem Wnioskodawcy nabywana usługa jest zaklasyfikowana pod symbolem PKWiU 56.21.19.0 - Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w powyższym stanie faktycznym, świadczone przez Firmę cateringową usługi należy uznać za usługi cateringowe, niebędące usługami gastronomicznymi w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 roku?
2. Czy w powyższym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego z tytułu świadczonych usług na rzecz klientów Wnioskodawcy, o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług dostarczania śniadań?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez niego usługi od Firmy cateringowej stanowią usługi cateringowe, niebędące usługami gastronomicznymi. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego z tytułu świadczonych usług na rzecz klientów Wnioskodawcy, o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu świadczenia usług przez Firmę cateringową.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

(tj. Dz.U. 2011 Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej "ustawa VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. „Towarem" w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy VAT są „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii", a „dostawą" na podstawie art. 7 ust. 1 jest „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel". Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, rozumie się każde inne świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej, lub jednostki organizacyjnej, które nie jest dostawą.

Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (a więc dostawy towaru lub świadczenia usługi), z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, które nie mają zastosowania w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy VAT, „Kwotę podatku naliczonego stanowi: (...) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług". Ponieważ nabytą usługę cateringową podatnik będzie zbywał następnie klientom, co do zasady powinno mu przysługiwać prawo obniżenia kwoty podatku VAT należnego w wysokości sumy kwot podatku wynikających z faktury wystawionej przez Firmę cateringową.

Można wyróżnić trzy podstawowe sytuacje, gdy prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy:

• nabyte usługi lub towary nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych;
• zaistniała jedna z sytuacji przewidzianych w art. 88 ust. 3a, 3b, 4 oraz 6 ustawy VAT;
• nabyte usługi lub towary znajdują się w katalogu zamieszczonym w art. 88 ust. 1 lub 1a ustawy VAT.
  
  

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie zachodzi żadna z wyżej wymienionych okoliczności, a w szczególności przewidziana w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, zgodnie z którym „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem: nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywaną przez niego usługę od Firmy cateringowej, zakwalifikować należy jako usługę cateringową, nie stanowiącą usługi gastronomicznej w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu.

Ustawa VAT nie zawiera definicji legalnej usług cateringowych lub usług gastronomicznych. W tej materii należy się odwołać do regulacji prawa wspólnotowego, które mają pierwszeństwo zastosowania w polskim porządku prawnym, a sam podatek VAT jest zharmonizowany unijnymi przepisami.

W art. 6 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011 do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazano wyraźne rozgraniczenie pomiędzy pojęciem usług „restauracyjnych”, „cateringowych” oraz „dostawy gotowego jedzenia". Catering oraz usługi restauracyjne muszą spełniać kilka elementów wspólnych:

• dostarczanie gotowej lub niegotowej żywności/napojów przeznaczonych do spożycia przez ludzi;- jednoczesne połączenie z „usługami wspomagającymi”;
• usługi przeważają nad dostawą, tj. dostawa jest tylko „elementem większej całości”.
  
  

Zatem różnica między cateringiem, a usługą restauracyjną sprowadza się do stwierdzenia, czy czynności są wykonywane w lokalu usługodawcy, czy poza nim. Dostawa jedzenia jest z kolei wyróżniona brakiem przesłanki drugiej, czyli istnienia „usług wspomagających”, w tym zakresie stanowi więc de facto dostawę towarów.

Ponieważ usługi Firmy cateringowej są świadczone poza lokalem przedsiębiorstwa a jednocześnie są wykonywane wraz z usługami wspomagającymi (takimi jak np. podgrzanie potraw), należy z całą pewnością stwierdzić, że Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe.

„ art. 6 1. Usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

2. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających."

W polskich ustawach brak jest podobnej definicji. O tym, że usługi cateringowe stanowią odrębną kategorię można wnioskować pośrednio z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008, na podstawie której opiera się klasyfikację produktów w ustawie VAT, gdzie pod kodem 56.21.1.19.0 sklasyfikowano „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)", a odrębnie pod grupą 56.1 „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych". Usługi cateringu nie sklasyfikowano więc jako usługi gastronomicznej, a zupełnie odrębnie.

Także w orzecznictwie organów podatkowych, jasno rysuje się rozgraniczenie usług cateringowych oraz usług gastronomicznych (tak choćby interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. akt ITPP1/443-426/14/MS; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt IPTPP4/443-822/13-4/UNR; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 lipca 2015 r., sygn. akt IBPP2/4512-395/15/BW; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2011 r., sygn. akt IPPP1/443-556/11-2/AW; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2014 r., sygn. akt IPPP1-443-896/11-2/MP). Analogiczny do opisanego przez Wnioskodawcę stan faktyczny uznał za świadczenie usług cateringowych Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 r. (sygn. akt IPPP1/443-80/14-2/AW).

Organ uznał prawo wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usługi składającej się z:

• zasadniczego przygotowania posiłków w miejscu prowadzenia działalności przez Wykonawcę,
• dostarczenia ww. posiłków do Hotelu,
• podgrzania posiłków w razie konieczności oraz innych czynności obejmujących bezpośrednie przygotowanie posiłków do spożycia już po dostarczeniu do miejsca wskazanego przez Wnioskodawcę (do Hotelu),
• wydania posiłków gościom hotelowym (np. w formie „szwedzkiego stołu”,
• posprzątania po posiłku, m.in. poprzez zebranie brudnych naczyń a także pozostałych opakowań itp.
  
  

Rozważając ewentualną możliwość potraktowania opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego jako dostawy towarów, należy stwierdzić że w niektórych orzeczeniach

i interpretacjach przyjmuje się, że tylko sprzedaż gotowych (tj. przygotowanych, przyprawionych, ugotowanych) posiłków i dań, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 10.85.1, zamrożonych lub pakowanych (np. próżniowo lub w puszkach) i etykietowanych z przeznaczeniem na sprzedaż w stanie nieprzetworzonym, korzystać będzie z preferencyjnej, tj. 5 % stawki podatku od towarów i usług. Jedynie przy sprzedaży gotowych produktów, nie przygotowanych bezpośrednio do spożycia (tzn. nie ugotowanych, usmażonych czy tylko podgrzanych) mamy do czynienia z towarem (spożywczym), którego dostawa korzysta z obniżonej stawki podatku VAT. Natomiast w przypadku sprzedaży gotowych posiłków i dań na wynos, przygotowanych w restauracji w stanie nadającym się do bezpośredniego spożycia, podatnik świadczy de facto usługę związaną z wyżywieniem, która nie korzysta z obniżonej do 5% stawki podatku VAT (tak choćby wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 176/12; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lutego 2013 r., sygn. akt ITPP1/443-1388/12/TS). W powołanym orzeczeniu i interpretacji nie poruszono kwestii istnienia usług dodatkowych, związanych z dostarczeniem posiłku a jedynie skupiono się na tym, czy posiłek jest w stanie nadającym się do bezpośredniego spożycia, czy nie.

Na marginesie należy podkreślić, że nawet przyjmując powyższe stanowisko za błędne i uznając, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku mamy do czynienia z dostawą towarów, bez znaczenia dla Wnioskodawcy pozostaje prawidłowość zastosowanej stawki podatku VAT przez Firmę cateringową. Prawidłowa klasyfikacja świadczonych usług lub dostarczanych towarów, a także zastosowanie właściwej stawki podatku (jeżeli przyjąć że jest to dostawa - 5%, w przypadku usługi - 8%) zależy wyłącznie od dostawcy, natomiast nabywcy towaru lub usługi nadal przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym stanie rzeczy, skoro śniadania są spożywane poza miejscem ich przygotowania
(a w każdym razie nie w restauracji - nie jest to więc usługa gastronomiczna), a zarazem nie można uznać, iż mamy do czynienia z dostawą (ponieważ posiłki są dostarczane w stanie nadającym się do spożycia) to zasadne jest przyjęcie, że mamy do czynienia z usługą cateringową stanowiącą odrębną kategorię w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008, na podstawie której opiera się klasyfikację produktów w ustawie VAT, gdzie pod kodem 56.21.1.19.0 sklasyfikowano „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)".

W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu zbycia klientom usługi śniadania o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi cateringowej, gdyż nabyte usługi nie stanowią usług gastronomicznych w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, a jednocześnie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę w zrozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie:

1. uznania usług nabywanych przez Wnioskodawcę jako usług cateringowych nie będących usługą gastronomiczną - jest prawidłowe,
2. prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabywane przez Wnioskodawcę usługi cateringowe - jest prawidłowe.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, wynikającą

z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje oznaczają, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest

m.in. wynajem apartamentów wakacyjnych. W ramach wykonywanych usług Wnioskodawca oferuje swoim klientom dostawą śniadań do wynajmowanych apartamentów. Śniadania w formie gotowego do spożycia posiłku, są dostarczane przez podmiot zewnętrzny - firmę cateringową. W ramach wykonywanej usługi Firma cateringowa dokonuje przetwarzania i przygotowywania produktów w swojej siedzibie oraz dostarczenia ich pod wskazany adres do pracowników Wnioskodawcy, którzy zanoszą śniadanie do apartamentów. Niektóre z posiłków są podgrzewane w transporcie przez firmę cateringową i podawane na gorąco. W skład usługi nie wchodzą inne elementy takie jak wydawanie posiłku lub sprzątanie. Firma cateringowa z tytułu wykonania „usługi cateringowej” wystawia Wnioskodawcy fakturę VAT ze stawką 8 %. Następnie Wnioskodawca obciąża klienta kosztami usługi po cenie wyższej od ceny nabycia. Zdaniem Wnioskodawcy nabywanie usługi, wskazane we wniosku, są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21.19.0 – Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy usługa przez niego nabywana jest usługą cateringową nie będącą usługa gastronomiczną oraz czy w związku z jej nabyciem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT naliczonego określonego w fakturach dokumentujących zakup tych usług.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie najistotniejszą kwestią jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4

lit. b ustawy o VAT, co sprowadza się do ustalenia, czy Wnioskodawca nabywa usługę gastronomiczną.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje usług gastronomicznych ani usług cateringowych.

Zatem zasadne jest rozważenie, czy usługi cateringowe różnią się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

W konsekwencji, zgodnie z zasadami podstawowej dla interpretacji tekstu prawnego wykładni językowej, uzasadnione jest odwołanie się do definicji słownikowej tych pojęć.

Usługa gastronomiczna zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Natomiast catering oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw w miejsce wskazane przez zamawiającego lub na organizacji przyjęć.

W konsekwencji, wykładnia językowa pojęcia usługi gastronomicznej i cateringowej pozwala na określenie podstawowej różnicy między tymi dwoma kategoriami - usługa gastronomiczna polega na świadczeniu usługi w restauracji (tj. w pomieszczeniu będącym w posiadaniu podmiotu realizującego usługę), podczas gdy catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

Podobnie wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie

C-231/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności „na wynos”,

tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków „na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności) (por. pkt 12-14 uzasadnienia wyroku z dnia 2 maja 1996r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności „na wynos” może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru cateringu. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

W świetle powyższego uznać należy, że usługi cateringowe stanowią usługę odrębną od gastronomicznej.

W celu dodatkowego potwierdzenia odrębnego charakteru usługi cateringu od usługi gastronomicznej, zasadne jest odniesienie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, (PKWiU), do której klasyfikacji odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Podkreślić zatem należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

I tak w dziale 56 ww. klasyfikacji mieszczą się „usługi związane z wyżywieniem”, w tym pod symbolem PKWiU 56.2 „usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne”. Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane „usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)”. Z kolei pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się „Pozostałe usługi gastronomiczne” gdzie wymienione zostały również usługi stołówkowe (PKWiU 56.29.2).

Jak wynika z powyższego, usługa cateringowa nie jest sklasyfikowana jako usługa gastronomiczna, co oznacza, że nie są one tożsame.

Definicja określająca usługi cateringowe zawarta została również w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 s. 1). Zgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W świetle powyższego uznać należy, że catering stanowi usługę odrębną od gastronomicznej.

Jak wynika z opisu zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca nabywa usługę polegającą na dostarczeniu przez zewnętrzną firmę cateringową gotowych do spożycia posiłków, które następnie pracownik Wnioskodawcy dostarcza do wynajmowanego apartamentu. Co oznacza, że usługa jest świadczona poza lokalem usługodawcy.

Ponadto Wnioskodawca sklasyfikował nabywaną usługę pod symbol PKWiU 56.21.19.0 - usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering)”.

Zatem spełnione zostają przesłanki uznania tej usługi za usługę cateringową.

W związku z powyższym stanowisko w zakresie uznania usług nabywanych przez Wnioskodawcę jako usług cateringowych nie będących usługą gastronomiczną jest prawidłowe.

Analizując kwestie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z usługą nabytą przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli nabywane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług gastronomicznych, lecz wyłącznie usługi cateringowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21.19 jako „usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering)”, oraz zakup tych posiłków będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będą zachodziły ewentualnie inne wyłączenia z art. 88 ustawy o VAT, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich zakupu.

Zatem stanowisko w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabywane przez Wnioskodawcę usługi cateringowe jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznacza się, że wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU dotyczący nabywanych usług, został potraktowany jako element opisu stanu faktycznego i nie podlegał weryfikacji przez tut. organ z uwagi na właściwość rzeczową rozpatrywanych spraw.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu zaistniałego (w szczególności błędnie wskazanego symbolu PKWiU) stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.