Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-118/16/AD
z 13 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2016 r. (data wpływu do Biura – 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Właściciele zabudowanej nieruchomości położonej w M. zamierzają sprzedać tą nieruchomość osobom fizycznym za kwotę 1.000.000,00 zł.

Warunkiem sprzedaży będzie, że kwota ta będzie płatna najpóźniej w 180 miesięcznych ratach (czyli w ciągu 15 lat), w taki sposób, że pierwsza rata wynosić będzie 6.550,00 zł, a następne raty będą wynosić po 5.550,00 zł miesięcznie, przy czym każda rata płatna będzie z odsetkami. Skapitalizowana wysokość odsetek będzie wynosiła 1.500,00 zł dodane do każdej z rat, czyli odsetki te powiększą każdą ratę o 1.500,00 zł w ten sposób, że faktycznie pierwsza rata będzie wynosiła 8.050,00 zł, a następne raty po 7.050,00 zł miesięcznie.

Problem polega na tym, że kupujący nie jest zobowiązany do zapłaty całej ceny w kwocie 1.000.000,00 zł w ratach, bo może od razu wpłacić całą cenę bezpośrednio po zawarciu umowy, albo może wpłacić ją częściowo w ratach a resztę jednorazowo – wtedy kwota odsetek będzie niższa – lub może całą cenę wpłacić w 180 ratach i wtedy łącznie kwota odsetek będzie wynosiła 270.000,00 zł przy rozłożeniu płatności na okres 15 lat.

Wnioskodawca jako notariusz jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych i niewątpliwie zobowiązany jest pobrać podatek od czynności cywilnoprawnych od kwoty 1.000.000,00 zł, co według oświadczeń stron będzie odpowiadało cenie wolnorynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy tak zredagowanej umowie, kwoty po 1.500,00 zł miesięcznie stanowią faktycznie część ceny sprzedaży, czy – jak to określają strony umowy – stanowią odsetki za zwłokę, a odsetki nie są objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zatem czy jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać podatek od czynności cywilnoprawnych wyłącznie od kwoty 1.000.000,00 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty po 1.500,00 zł miesięcznie – dodane do każdej raty jako skapitalizowane odsetki – nie stanowią ceny sprzedaży (lub jej części), tylko stanowią świadczenie uboczne, a ich ewentualne opodatkowanie jest poza zasięgiem Wnioskodawcy, jako płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przy tak zredagowanej umowie sprzedaży kwoty po 1.500,00 zł doliczone do każdej z rat jako odsetki za zwłokę nie są objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca może pobrać podatek od czynności cywilnoprawnych jedynie od kwoty 1.000.000,00 zł, która odpowiada cenie sprzedaży i cenie wolnorynkowej.

Wnioskodawca zaznaczył, że skapitalizowane odsetki w kwotach po 1.500,00 zł doliczane do każdej z rat płatne byłyby wtedy, gdyby kupujący nie zapłacił od razu całej ceny, natomiast byłyby niższe, gdyby kupujący zapłacił część ceny i tylko część w ratach, a zatem w chwili spisywania aktu notarialnego i wysokość i wymagalność tych skapitalizowanych odsetek będzie faktycznie niewiadoma.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. W myśl art. 6 ust. 2 ustawy, wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli natomiast stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. W przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Z zapisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika więc, że w odniesieniu do umowy sprzedaży – jako zasadę przyjęto ustalanie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego.

Z treści wniosku wynika, że właściciele zabudowanej nieruchomości położonej w M. zamierzają sprzedać tą nieruchomość osobom fizycznym za kwotę 1.000.000,00 zł. Warunkiem sprzedaży będzie, że kwota ta będzie płatna najpóźniej w 180 miesięcznych ratach, w taki sposób, że pierwsza rata wynosić będzie 6.550,00 zł, a następne raty będą wynosić po 5.550,00 zł miesięcznie, przy czym każda rata płatna będzie z odsetkami. Skapitalizowana wysokość odsetek będzie wynosiła 1.500,00 zł.

Kupujący nie jest zobowiązany do zapłaty całej ceny w kwocie 1.000.000,00 zł w ratach, bo może od razu wpłacić całą cenę bezpośrednio po zawarciu umowy, albo może wpłacić ją częściowo w ratach a resztę jednorazowo – wtedy kwota odsetek będzie niższa – lub może całą cenę wpłacić w 180 ratach i wtedy łącznie kwota odsetek będzie wynosiła 270.000,00 zł przy rozłożeniu płatności na okres 15 lat.

Jak już wskazano powyżej, podstawę opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości stanowi jej wartość rynkowa, natomiast bez znaczenia dla wymiaru podatku pozostają ustalenia stron sprzedaży dotyczące sposobu płatności za nabywaną nieruchomość. Skoro w opisanej sytuacji nieruchomość zostanie sprzedana za kwotę 1.000.000,00 zł i kwota ta odpowiada wartości rynkowej to ta kwota będzie stanowiła podstawę opodatkowania. Kwestia sposobu jej uiszczenia pozostaje bez znaczenia.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2%.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ustawy).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż czynność sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu – zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa nieruchomości z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej (sprzedaży). Zatem na Wnioskodawcy – jako płatniku – ciąży obowiązek obliczenia i pobrania podatku od kwoty 1.000.000,00 zł – jeżeli istotnie kwota ta odpowiada wartości rynkowej nieruchomości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2

ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.