Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-66/16-3/JG
z 4 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 25 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem towarów, które sprzedane zostały/zostaną uczestnikom promocji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozstrzygnięcia czy przychód podatkowy ze sprzedaży towarów na rzecz uczestników promocji należy rozpoznać w wysokości ceny sprzedaży oraz
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem towarów, które sprzedane zostały/zostaną uczestnikom promocji.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Celem Spółki jest ciągłe dążenie do intensyfikacji obrotu i zwiększanie przychodów ze sprzedaży świadczonych przez nią usług finansowych. W konsekwencji, Spółka podejmuje i będzie podejmować w przyszłości, działania mające na celu m.in. zachęcanie potencjalnych klientów do nabycia świadczonych usług czy też nawiązanie długoterminowej współpracy z klientami. Podejmowanie przez Wnioskodawcę akcji promocyjnych nakierowane jest na doraźne zwiększenie przychodów (sprzedaż konkretnych usług finansowych, których zakup daje możliwość skorzystania z promocji), jak i przyszłych przychodów (poprzez nawiązanie długoterminowej współpracy z klientami).

Jednym z podejmowanych działań w powyższym zakresie jest i będzie organizowanie przez Spółkę promocji (dalej: Promocja lub Promocje), które każdorazowo będą oparte na regulaminie (dalej: Regulamin).

Promocje, które się odbyły lub będą się odbywać, będą polegać na możliwości zakupu jednej sztuki towaru spośród określonej w Regulaminie listy produktów objętych Promocją (dalej: Towar) za cenę promocyjną, np. 1 zł z VAT.

Regulamin Promocji będzie zawierał w szczególności postanowienia:

• wskazujące na konkretne grono adresatów danej Promocji, np. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby fizyczne prowadzące gospodarstwo rolne, osoby prawne itp. (dalej: Uczestnicy);
• regulujące okres trwania danej Promocji, np. od 1 grudnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r.;
• określające warunki, które będą pozwalały na skorzystanie Uczestnikom z Promocji, w szczególności:
  1. skorzystanie w wyznaczonym okresie czasu z oferty Spółki, np. poprzez zawarcie ze Spółką, jako finansującym, umowy leasingu lub umowy pożyczki (dalej: Umowa);
  2. zakup usług Spółki w określonej minimalnej wartości, np. za min. 150 tys. zł;
  3. niezaleganie z płatnościami na rzecz Spółki;
• wykaz Towarów dostępnych Uczestnikom do zakupu w promocyjnej cenie.
  
  

Wnioskodawca będzie nabywał Towary będące przedmiotem sprzedaży Promocji od podmiotów trzecich (zewnętrznych dostawców), a elementem ceny będzie podatek od towarów i usług naliczony.

Aby skorzystać z Promocji, Uczestnik będzie zobowiązany zgłosić chęć nabycia Towaru w momencie zawarcia Umowy.

Sprzedaż Towaru w ramach Promocji nastąpi nie wcześniej niż w momencie rozliczenia Umowy (w rozumieniu warunków, na które zgadzać się będzie Uczestnik w momencie zawarcia Umowy – dalej: Ogólne Warunki Umowy), potwierdzonego protokołem rozliczenia wystawionym przez Spółkę. Moment ten będzie zasadniczo bliski momentowi zawarcia Umowy.

Zgodnie z postanowieniami Regulaminu, samo skorzystanie przez Uczestnika z świadczonej przez Spółkę usługi finansowej do której będzie się odnosiła Promocja nie będzie powodowało automatycznego obowiązku Spółki do sprzedaży Towaru. Dopiero po zgłoszeniu przez Uczestnika woli zakupu Towaru w promocyjnej cenie, będzie mogło dojść do jego sprzedaży. Sprzedaż Towaru w ramach Promocji będzie realizowana m.in. za pośrednictwem poczty kurierskiej lub zewnętrznego dostawcy na adres wskazany do doręczeń przez Uczestnika i zostanie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Spółkę na rzecz Uczestnika.

Ponadto, Spółka będzie mogła dokonać zmiany towarów stanowiących Towary objęte daną Promocją czy też skrócić lub wydłużyć okres obowiązywania Promocji bez podania przyczyny. Uczestnik będzie mógł skorzystać z danej Promocji tylko jeden raz.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że Uczestnicy Promocji oraz Wnioskodawca nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka postępuje/postąpi prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy w wysokości promocyjnej ceny uzyskanej ze sprzedaży Towarów na rzecz Uczestników Promocji?
2. Czy Spółka postępuje/postąpi prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z nabyciem Towarów, które zostały/zostaną sprzedane Uczestnikom Promocji?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem wydanym w dniu 4 maja 2016 r. nr ILPB3/4510-1-66/16-2/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje/postąpi on prawidłowo, zaliczając do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z nabyciem Towarów, które zostały/zostaną sprzedane Uczestnikom Promocji.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy (wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów).

Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter ogólny, z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Biorąc zatem pod uwagę brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz stanowisko prezentowane w tym zakresie przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne, określony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli:

1. został poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
4. został właściwie udokumentowany oraz
5. nie może zostać zaklasyfikowany do jakiejkolwiek kategorii wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych, których możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania została wyraźnie wyłączona przez ustawodawcę.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wyżej wymienione warunki implikujące uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów zostaną spełnione w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym). Nie ulega bowiem wątpliwości, że wydatek na zakup Towarów zostanie poniesiony przez Wnioskodawcę – Spółka zapłaci dostawcy Towaru, oraz nie otrzyma zwrotu zapłaconej kwoty w jakikolwiek sposób, a wydatek ten zostanie właściwie udokumentowany – poprzez fakturę zakupu wystawioną na Spółkę przez dostawcę Towaru.

W szczególności, prowadzone przez Spółkę działania w ramach organizowanych Promocji są i będą nakierowane na doraźne zwiększenie przychodów (sprzedaż konkretnych usług finansowych, których zakup daje możliwość skorzystania z promocji), jak i przyszłych przychodów (poprzez nawiązanie długoterminowej współpracy z klientami). Stąd nie ulega wątpliwości, że wydatki na zakup Towarów sprzedawanych Uczestnikom Promocji mają związek z przychodami Spółki, w szczególności mogą się przyczynić do ich zwiększenia. Mimo, że w okresie trwania Promocji, Towary mogą być sprzedawane za cenę niższą niż cena rynkowa, to w ogólnym rozrachunku takie działania należy uznać za uzasadnione ekonomicznie – z uwagi na wskazany związek z przychodami Spółki.

Jednocześnie, dla pełności analizy należy zauważyć, iż koszty nabycia towarów podlegających sprzedaży w promocyjnej cenie (podobnie jak wszelkie koszty prowadzenia akcji promocyjnych przez podatnika) nie zostały wymienione w grupie kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, ze zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w aktualnych interpretacjach organów podatkowych, w tym m.in.:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2015 r. nr IPPB5/4510-694/15-2/AK,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 lipca 2014 r. nr IBPBI/2/423-631/14/JD.
  
  

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, postępuje/postąpi ona prawidłowo zaliczając wydatki związane z nabyciem Towarów sprzedawanych Uczestnikom Promocji, w całości do kosztów uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka podejmuje i będzie podejmować w przyszłości, działania mające na celu m.in. zachęcanie potencjalnych klientów do nabycia świadczonych usług czy też nawiązanie długoterminowej współpracy z klientami. Promocje, które się odbyły lub będą się odbywać, będą polegać na możliwości zakupu jednej sztuki towaru spośród określonej w Regulaminie listy produktów objętych promocją za cenę promocyjną, np. 1 zł z VAT. Wnioskodawca będzie nabywał towary będące przedmiotem sprzedaży promocji od podmiotów trzecich (zewnętrznych dostawców).

Jak wskazała Spółka, prowadzone przez nią działania w ramach organizowanych promocji są i będą nakierowane na doraźne zwiększenie przychodów (sprzedaż konkretnych usług finansowych, których zakup daje możliwość skorzystania z promocji), jak i przyszłych przychodów (poprzez nawiązanie długoterminowej współpracy z klientami). Stąd nie ulega wątpliwości, że wydatki na zakup towarów sprzedawanych uczestnikom promocji mają związek z przychodami Spółki, w szczególności mogą się przyczynić do ich zwiększenia.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem towarów, które sprzedane zostały/zostaną uczestnikom promocji – mogą zostać uznane za koszty podatkowe w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazane we wniosku wydatki spełniają bowiem przesłankę celowości ich poniesienia wynikającą z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Ustosunkowując się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.