Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-141/16/JP
z 6 maja 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku obliczania i stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku obliczania i stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

N. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „N”) jest spółką holdingową, która posiada udziały w spółkach prowadzących działalność w zakresie świadczenia usług medycznych. Usługi te realizowane są przez poszczególne spółki z grupy kapitałowej N w Polsce w ramach utworzonych specjalistycznych centrów medycznych oraz szpitali o profilu położniczo-ginekologicznym zlokalizowanym na południu kraju m.in. w K. oraz N.

W ramach grupy kapitałowej, Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w działalności spółek w ten sposób że, co do zasady, świadczy usługi zarządcze dla wszystkich spółek prowadzących działalność operacyjną i wchodzących w skład grupy kapitałowej N w Polsce. Aktywność N przejawia się również poprzez podejmowanie działań zmierzających do nabycia udziałów w kolejnych spółkach o profilu medycznym i świadczeniu na rzecz nabytych spółek usług zarządczych. W pewnym zakresie Wnioskodawca świadczy również usługi finansowe, tj. udziela oprocentowanych pożyczek.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uzyskuje m.in. przychody z tytułu świadczenia usług zarządczych na rzecz spółek zależnych, które podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT oraz przychody z tytułu udzielonych pożyczek, które są zwolnione z opodatkowania VAT.

Poza przychodami podlegającymi opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (usługi zarządcze) czy też korzystających ze zwolnienia z VAT (odsetki od udzielonych pożyczek) Wnioskodawca otrzymuje również przychody niepodlegające opodatkowaniu VAT. Wśród nich mogą pojawić się w szczególności przychody z tytułu:

  • dywidend otrzymywanych z tytułu udziału w zyskach spółek zależnych;
  • odsetek karnych za nieterminowe realizowanie płatności przez kontrahentów;
  • odszkodowań i kar umownych z tytułu niewłaściwego wykonania zobowiązań przez kontrahentów i klientów Wnioskodawcy;
  • sprzedaży wierzytelności własnych, które nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Biorąc pod uwagą strukturę uzyskiwanych przychodów, dotychczas Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego stosując mechanizm alokacji bezpośredniej, a w przypadku braku takiej możliwości, w stosunku do części nabyć odliczenie podatku VAT realizowane było w oparciu o proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT oraz w oparciu o zasady wskazane w art. 91 ustawy o VAT.

Niemniej jednak w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2016 r. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT Spółka powzięła wątpliwość, czy nie jest ona zobowiązana do stosowania tego przepisu i kalkulacji tzw. prewspółczynnika w oparciu o który miałaby odliczać VAT naliczony przy zakupach towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zobowiązany jest, począwszy od 1 stycznia 2016 r., do obliczania i stosowania proporcji, o której mowa w przepisie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego nie ma ona obowiązku obliczania i stosowania proporcji, o której jest mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia argumenty przemawiające za taką interpretacją przepisów.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o VAT – w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powyższy przepis wprowadza do ustawy o VAT nową instytucję tzw. proporcji w dalszej części zwanej „prewspółczynnikiem” albo „preproporcją”. Jak zostało podkreślone w uzasadnieniu do ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy –Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 605; dalej „ustawa zmieniająca”) –wprowadzającej prewspółczynnik – art. 86 ust. 2a ustawy o VAT „wprost będzie określał, co będzie stanowiło kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z proponowanym przepisem w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej”.

Innymi słowy, jeżeli podatnik dokona zakupów służących zarówno celom prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jak i jego celom innym niż działalność gospodarcza, zobligowany on będzie do stosowania prewspółczynnika od 1 stycznia 2016 r. Kluczowe dla dokonania wykładni przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT jest interpretacja wyrażenia: „dla celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej” oraz pojęcia „celów innych niż działalność gospodarcza”.

Jak pisze Minister Finansów w uzasadnieniu ww. nowelizacji ustawy: „Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust 2 i 3 ustawy o VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.”

Analogiczna wykładnia wprowadzonej do ustawy o VAT instytucji prewspółczynnika została przedstawiona w odpowiedzi Jarosława Nenemana – podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, działającego z upoważnienia Ministra Finansów – na interpelację nr 30157 w sprawie stosowania prewspółczynnika w odniesieniu do pojazdów samochodowych, od których podatnik może odliczyć 50% podatku VAT. W odpowiedzi na interpelację stwierdzono ponadto, że: „Obowiązek wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy bowiem tylko wąskiej grupy podatników, którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni realizację zasady neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT.”

W ocenie Wnioskodawcy wymienione w opisie stanu faktycznego zdarzenia gospodarcze tj. otrzymywanie przez Wnioskodawcę:

  • dywidendy otrzymywane z tytułu udziału w zyskach spółek zależnych;
  • odsetki karne;
  • odszkodowania i kary umowne z tytułu niewłaściwego wykonania zobowiązań przez kontrahentów i klientów Wnioskodawcy;
  • sprzedaż wierzytelności własnych, które nie podlegają opodatkowaniu VAT

mieszczą się w pojęciu „celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej”, którym posługuje się przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, mimo że nie stanowią one ani czynności opodatkowanych VAT, ani zwolnionych z VAT. Jak bowiem była już o tym mowa powyżej, podstawowa działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług zarządczych na rzecz spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy preproporcja, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług dotyczyć będzie tych podmiotów, które nie są podatnikami w pełnym zakresie swojej aktywności i wykonują również inne czynności, niestanowiące działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy, w związku z czym dokonują również zakupów, dla celów innych niż działalność gospodarcza. Przykładami takich podatników są gminy, fundacje, stowarzyszenia, spółki komunalne, muzea, których działalność, przynajmniej w części, nie ma żadnego związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Czynności wymienione powyżej czynności takie jak dywidendy, sprzedaż złych długów, kary umowne, odszkodowania mają immanentny związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą – jako podatnika podatku VAT, mimo że nie są traktowane jako czynności opodatkowane albo podlegające zwolnieniu z VAT.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 2a ustawy o VAT obowiązujący od l stycznia 2016 r. nie będzie miał wpływu na sposób rozliczania podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę.

Zaprezentowana powyżej wykładnia przepisów znajduje potwierdzenie w wydawanych na gruncie nowych przepisów interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2015 r. sygn. IBPP3/4512-521/15/AZ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, czy też interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2015 r. sygn. IPPPl/4512-1048/15-2/Igo wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w których uznano między innymi, że Wnioskodawcy nie są zobowiązane do kalkulacji podatku VAT podlegającego odliczeniu w oparciu o tzw. pre-współczynnik w związku z otrzymywaniem świadczeń m.in. z tytułu zbycia wierzytelności przeterminowanych, odsetek i inne opłaty o charakterze sankcyjnym, dywidend z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, czy też odszkodowań i kar umownych z tytułu niewłaściwego wykonania lub niewykonania zobowiązań przez kontrahentów i klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), dalej ustawa; w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a oraz pkt 9 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z dnia 4 maja 2015 r.) dodano do ustawy art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90c, które obowiązują od 1 stycznia 2016 r.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

  1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
  2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

  1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
  2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
  3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
  4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy – za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

  1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
  2. (uchylony);
  3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca jest spółką holdingową, która posiada udziały w spółkach prowadzących działalność w zakresie świadczenia usług medycznych. W ramach grupy kapitałowej, Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w działalności spółek w ten sposób że, co do zasady, świadczy usługi zarządcze dla wszystkich spółek prowadzących działalność operacyjną i wchodzących w skład grupy kapitałowej. Wnioskodawca uzyskuje m.in. przychody z tytułu świadczenia usług zarządczych na rzecz spółek zależnych, które podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT oraz przychody z tytułu udzielonych pożyczek, które są zwolnione z opodatkowania VAT. Poza przychodami podlegającymi opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (usługi zarządcze) czy też korzystających ze zwolnienia z VAT (odsetki od udzielonych pożyczek) Wnioskodawca otrzymuje również przychody niepodlegające opodatkowaniu VAT. Wśród nich mogą pojawić się w szczególności przychody z tytułu dywidend otrzymywanych z tytułu udziału w zyskach spółek zależnych, odsetek karnych za nieterminowe realizowanie płatności przez kontrahentów, odszkodowań i kar umownych z tytułu niewłaściwego wykonania zobowiązań przez kontrahentów i klientów Wnioskodawcy, sprzedaży wierzytelności własnych, które nie podlegają opodatkowaniu VAT. Biorąc pod uwagą strukturę uzyskiwanych przychodów, dotychczas Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego stosując mechanizm alokacji bezpośredniej, a w przypadku braku takiej możliwości, w stosunku do części nabyć odliczenie podatku VAT realizowane było w oparciu o proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT oraz w oparciu o zasady wskazane w art. 91 ustawy o VAT.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2016 r. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy nie jest zobowiązany do stosowania tego przepisu i kalkulacji tzw. prewspółczynnika w oparciu o który miałby odliczać VAT naliczony przy zakupach towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

W przedmiotowej sprawie działalność Spółki – jak wskazał Wnioskodawca – obejmuje działania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowane podatkiem VAT i zwolnione od podatku VAT. Z powyższego wynika, że nie prowadzi ona działalności „innej niż działalność gospodarcza”. W konsekwencji wszystkie opisane przez Spółkę przychody tj. przychody z tytułu dywidend otrzymywanych z tytułu udziału w zyskach spółek zależnych, odsetek karnych za nieterminowe realizowanie płatności przez kontrahentów, odszkodowań i kar umownych z tytułu niewłaściwego wykonania zobowiązań przez kontrahentów i klientów Wnioskodawcy, sprzedaży wierzytelności własnych, które nie podlegają opodatkowaniu VAT, związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Wobec tego, skoro opisane powyżej zdarzenia gospodarcze skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, to mieszczą się one w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do stosowania współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), w którym wskazano, że działalność Spółki obejmuje działania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od podatku VAT). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, Organ jest zobowiązany do dokonania oceny własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast stanowisko w części zawierającej odniesienie do interpretacji wydanych dla innych wnioskodawców, chociażby w podobnych sprawach, nie może być przedmiotem oceny Organu upoważnionego do wydawania interpretacji. Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje przepisów prawa podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach, w konkretnych stanach faktycznych i w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj