Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-287/15/NL
z 8 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych, o których mowa we wniosku do poziomu nie wyższego niż poziom wynikający z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych, o których mowa we wniosku do poziomu nie wyższego niż poziom wynikający z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz producentem i dystrybutorem produktów spożywczych. Działalność gospodarcza Spółki prowadzona jest w mieście X. W przyszłości Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą także w innym mieście za pośrednictwem swojego zakładu zlokalizowanego na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”). Działalność na terenie Strefy prowadzona będzie w oparciu o wydane Spółce Zezwolenie z 18 marca 2015 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Mieszaniny i ciasta do wytwarzania wyrobów piekarskich (10.61.24);
2. Pieczywo świeże (10.71.11);
3. Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże (10.71.12);
4. Pozostałe piekarskie i ciastkarskie wyroby suche lub konserwowane (10.72.19);
5. Pozostałe gotowe posiłki i danie, włączając pizzę zamrożoną (10.85.19);
6. Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej nie sklasyfikowane (10.89.19).
   
   

Dochody z działalności prowadzonej w Strefie korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych – dalej: „PDOP” w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP i na zasadach w nim zawartych (działalność strefowa).

Dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać szereg środków trwałych w rozumieniu art. 16a UPDOP, od których odpisy amortyzacyjne dokonywane są zgodnie z art. 16h UPDOP (dalej: „Środki Trwałe”), tj. według tzw. metody liniowej, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych nie wyższych niż te wynikające dla danego Środka Trwałego z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych będącego załącznikiem nr 1 do UPDOP (dalej: „Wykaz”). Środki Trwałe będą wykorzystywane przez Spółkę do działalności strefowej, do działalności pozastrefowej lub do obu tych działalności jednocześnie. Przy czym sposób wykorzystania Środków Trwałych może się zmieniać, tj. Środki Trwałe, które będą wykorzystywane w przyszłości wyłącznie w działalności strefowej mogą zostać przypisane również do działalności pozastrefowej. W przyszłości Spółka nie wyklucza nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie kolejnych Środków Trwałych, które będą również wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki (strefowej i pozastrefowej).

Obecnie Spółka zamierza w pierwszym miesiącu następnego roku podatkowego (lub kolejnych latach) obniżyć, w oparciu o art. 16i ust. 5 UPDOP, wysokość stawek amortyzacyjnych dla wybranych Środków Trwałych już amortyzowanych. Ponadto, Spółka ma zamiar wybrać dla poszczególnych nowoprzyjmowanych do ewidencji Środków Trwałych wysokości stawek amortyzacyjnych na poziomie niższym niż maksymalny wynikający z Wykazu dla danego Środka Trwałego. Przy czym może to dotyczyć tak Środków Trwałych wykorzystywanych w działalności niestrefowej, jak i strefowej.

Niewykluczone także, że w kolejnych latach podatkowych dla wybranych Środków Trwałych Spółka będzie chciała podwyższyć uprzednio obniżone/wybrane dla nich stawki amortyzacyjne. Ponownie może to dotyczyć tak Środków Trwałych wykorzystywanych w działalności niestrefowej, jak i strefowej.

W efekcie, Środki Trwałe wykorzystywane przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej (tak niestrefowej, jak i strefowej) mogłyby być amortyzowane za pomocą różnych stawek amortyzacyjnych, ale nie wyższych niż te wynikające z Listy dla danego Środka Trwałego, nawet wówczas gdyby Środki Trwale należały do tego samego rodzaju według Klasyfikacji Środków Trwałych (dalej: „KŚT”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po obniżeniu (wyborze niższych) stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wybranych Środków Trwałych, Spółka będzie uprawniona od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego (lat podatkowych) do ich podwyższenia maksymalnie do poziomu wynikającego z Wykazu dla danego Środka Trwałego, zarówno gdyby wykorzystywane były w działalności niestrefowej, jak i strefowej?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, po obniżeniu (wyborze niższych) stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wybranych Środków Trwałych, Spółka będzie uprawniona od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego (lat podatkowych) do ich podwyższenia maksymalnie do poziomu wynikającego z Wykazu dla danego Środka Trwałego, zarówno gdyby wykorzystywane były w działalności niestrefowej, jak i strefowej.

Zdaniem Spółki, przepisy UPDOP dopuszczają również możliwość podwyższania wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, co wynika ze zdania drugiego art. 16i ust. 5 UPDOP, które stanowi, że „zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”. Zastosowanie w zdaniu drugim powołanego przepisu pojęcia „zmiany” sugeruje, że określenie to powinno być rozumiane zarówno jako możliwość jej obniżania, jak i podwyższania.

W ocenie Wnioskodawcy, wykładnia literalna przedmiotowej regulacji wskazuje na możliwość podwyższania stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, po ich uprzednim obniżeniu na podstawie przepisu art. 16i ust. 5 UPDOP, przy czym podwyższenie takie może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt opisanego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy po obniżeniu (wyborze niższych) stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wybranych Środków Trwałych, Spółka będzie uprawniona do ich podwyższania, maksymalnie do poziomu wynikającego z Wykazu dla danego Środka Trwałego od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, także wówczas gdy Środki Trwałe należałyby do tego samego rodzaju według KŚT, niezależnie od tego czy byłyby wykorzystywane w działalności niestrefowej, czy strefowej.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 czerwca 2015 r., Znak: IPPB5/4510-389/15-2/RS, z 24 marca 2015 r., Znak: IPPB5/423-1272/14-2/MK, z 27 listopada 2014 r., Znak: IPPB5/423-856/14-4/KS;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 stycznia 2015 r., Znak: IBPBI/1/423-69/14/ZK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 stycznia 2014 r., Znak: ILPB4/423-418/13-2/MC, z 8 stycznia 2014 r., Znak: ILPB4/423-405/13-2/ŁM.
  
  

Reasumując, po obniżeniu (wyborze niższych) stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wybranych Środków Trwałych, Spółka będzie uprawniona od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego (lat podatkowych) do ich podwyższenia maksymalnie do poziomu wynikającego z Wykazu dla danego Środka Trwałego, zarówno gdyby wykorzystywane były w działalności niestrefowej, jak i strefowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zatem, powołany w zdaniu poprzednim przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy, a następnie jej podwyższenia. Podatnik może dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma on w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ww. ustawy, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Przy podwyższaniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych należy jednak pamiętać, że górną granicę tego podwyższenia stanowi stawka wynikająca z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.

Zauważyć przy tym należy, że wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem produktów spożywczych. W przyszłości Spółka prowadzić będzie również działalność gospodarczą za pośrednictwem swojego zakładu zlokalizowanego na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w oparciu o wydane Spółce Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy.

Dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać szereg środków trwałych w rozumieniu art. 16a ustawy o CIT, od których odpisy amortyzacyjne dokonywane są zgodnie z art. 16h ustawy o CIT, tj. według tzw. metody liniowej, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych nie wyższych niż te wynikające dla danego Środka Trwałego z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, będącego załącznikiem nr 1 do ustawy o CIT. Środki Trwałe będą wykorzystywane przez Spółkę do działalności strefowej, do działalności pozastrefowej lub do obu tych działalności jednocześnie. Przy czym, sposób wykorzystania Środków Trwałych może się zmieniać, tj. Środki Trwałe, które będą wykorzystywane w przyszłości wyłącznie w działalności strefowej mogą zostać przypisane również do działalności pozastrefowej. W przyszłości Spółka nie wyklucza nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie kolejnych Środków Trwałych, które będą również wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki (strefowej i pozastrefowej). W kolejnych latach podatkowych dla wybranych Środków Trwałych Spółka będzie chciała podwyższyć uprzednio obniżone/wybrane dla nich stawki amortyzacyjne. Ponownie może to dotyczyć tak Środków Trwałych wykorzystywanych w działalności niestrefowej, jak i strefowej. W efekcie, Środki Trwałe wykorzystywane przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej (tak niestrefowej jak i strefowej) mogłyby być amortyzowane za pomocą różnych stawek amortyzacyjnych, ale nie wyższych niż te wynikające z Wykazu dla danego Środka Trwałego, nawet wówczas gdyby Środki Trwałe należały do tego samego rodzaju według Klasyfikacji Środków Trwałych.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że możliwość zwiększenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do tych z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego Załącznik Nr 1 do ustawy o CIT, odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Jednocześnie podwyższone przez Spółkę stawki nie mogą być wyższe od tych podanych w ww. Wykazie.

Podsumowując, skoro więc podwyższenie uprzednio obniżonych stawek dla danego środka trwałego jest dowolne i uzależnione od decyzji podejmowanej przez podatnika, to Spółka będzie mogła według własnego uznania dokonać podwyższenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacji podatkowej dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, przy uwzględnieniu maksymalnego pułapu tego podwyższenia, który stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w Załączniku 1 do ustawy o CIT. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że środki trwałe są (będą) wykorzystywane do działalności prowadzonej zarówno na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jak również poza jej obszarem.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.