Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-55/16-2/ŁM
z 12 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2016 r. (data wpływu 17 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie wytwarzania produktów przemiału zbóż. Spółka posiada dwa zakłady produkcyjne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka posiada liczne składniki majątkowe stanowiące środki trwałe, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają amortyzacji podatkowej z zastosowaniem metody amortyzacji liniowej.

Wobec poszczególnych środków trwałych Spółka stosuje: albo stawki amortyzacyjne określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do Ustawy o CIT, zgodnie z art. 16i ust. 1 Ustawy o CIT, albo obniżone stawki amortyzacyjne, zastosowane w przeszłości dla wybranych środków trwałych w oparciu o art. 16i ust. 5 Ustawy o CIT, począwszy od miesiąca, w którym ww. środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji.

Spółka rozważa zmianę stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych, wobec których uprzednio zastosowana została obniżona stawka amortyzacyjna, w celu dostosowania ich wielkości do poziomu przewidzianego w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów Ustawy o CIT Spółka może zmienić stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych, amortyzowanych metoda liniową, dla których w miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji została zastosowana obniżona stawka amortyzacyjna, zgodnie z art. 16i ust. 5 Ustawy o CIT, poprzez podwyższenie stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż jest przewidziany w Wykazie stawek amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy obniżone stawki amortyzacyjne, stosowane dla wybranych środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, można zmienić i podwyższyć maksymalnie do poziomu stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiany stawek amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 16i ust. l Ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Natomiast w myśl art. 16i ust. 5 Ustawy o CIT podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Spółki cytowany powyżej przepis art. 16i ust. 5 ustawy o CIT nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie możliwości rezygnacji przez podatnika z dalszego stosowania uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych na rzecz stawek przewidzianych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, przy czym w żadnym przypadku wartość, do jakiej można podwyższyć uprzednio obniżoną stawkę amortyzacyjną nie może przekroczyć stawki przewidzianej w Wykazie stawek amortyzacyjnych, na co wskazuje przepis art. 16i ust. 1 Ustawy o CIT.

Przepis art. 16i ust. 5 Ustawy o CIT nie wprowadza również żadnych uwarunkowań, od których spełnienia uzależniona jest możliwość dalszego modyfikowania obniżonych stawek amortyzacyjnych. Jedyne ograniczenie wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczy momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, określonego jako pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Spółki zmiana polegająca na podwyższeniu uprzednio stosowanych obniżonych stawek amortyzacyjnych nie narusza również przepisów art. 16h ust. 2 Ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, a wybraną metodę stosują aż do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. W opinii Spółki ww. wspomniana zmiana polegająca na dostosowaniu wysokości obniżonych stawek amortyzacyjnych, których stosowanie przewiduje art. 16i ust. 5 Ustawy o CIT, do poziomu stawek amortyzacyjnych wynikającego z Wykazu stawek amortyzacyjnych, których stosowanie przewiduje art. 16i ust. 1 Ustawy o CIT, nie powoduje zmiany metody amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż obniżone stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych, zastosowane począwszy od miesiąca wprowadzenia tychże środków trwałych do ewidencji, mogą zostać zmienione i podwyższone do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych, przy czym zmiana ich wysokości może być dokonana począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym możliwa jest zmiana uprzednio stosowanej obniżonej stawki amortyzacyjnej polegająca na jej podwyższeniu do poziomu nie większego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych, znajduje oparcie w szeregu interpretacji indywidualnych prawa podatkowego. Tytułem przykładu można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2016 r. nr IBPB-1-2/4510-863/15/JW, w którym uznano, iż:

„(…) podatnik przy zachowaniu terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 updop, może dokonać podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Podwyższenia tego Wnioskodawca może dokonać zarówno dla wybranych, jak i wszystkich środków trwałych, przy czym wysokość podwyższenia może zostać zindywidualizowana dla poszczególnych środków trwałych, których stawka uprzednio została obniżona. Wysokość podwyższenia zaś ograniczona jest poziomem stawek ustalonym w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (zał. nr 1 do updop)”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w szeregu innych interpretacji indywidualnych prawa podatkowego (m.in. interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 listopada 2015 r. nr IBPB-l-2/4510-599/15/BD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2015 r. nr IPPB5/4510-829/15-4/MR, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 czerwca 2015 r. nr IPPB5/4510-396/15-2/RS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.