Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-151/16/IB
z 11 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 9 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagrody uzyskanej w internetowej grze zręcznościowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagrody uzyskanej w internetowej grze zręcznościowej.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2015 r. Wnioskodawca brał udział w promocji internetowej „N”, której to został laureatem, uzyskując tym samym przychód w wysokości 4.000 zł.

Pierwszy etap promocji polegał na uczestnictwie w grze zręcznościowej prowadzonej za pośrednictwem sieci Internet. Po zakończeniu zabawy online i uzyskaniu określonej liczby punktów Wnioskodawca kontynuował udział w promocji w ramach subskrypcji clubu p. (tj. drugi etap). Aby przystąpić do clubu p. należało dokonać aktywacji wiadomości z dodatkowymi 30 punktami, które to otrzymywał na telefon w sposób cykliczny kilka razy w tygodniu aż do momentu zakończenia promocji (a konkretnie edycji, w której Wnioskodawca brał udział) z każdym takim smsem wiązała się opłata zgodna z cennikiem operatora. Wnioskodawca dostał również link do strony internetowej, dzięki której na bieżąco mógł obserwować swoją aktualną punktację i ranking w odniesieniu do innych uczestników zabawy. Ostatecznie Wnioskodawca okazał się zwycięzcą z największą ilością punktów, o czym został powiadomiony telefonicznie po miesiącu od zakończenia promocji.

Wnioskodawca dostarczył organizatorowi skan dowodu osobistego, certyfikat rezydencji podatkowej oraz dokument potwierdzający przyjęcie głównej nagrody (wzór tego dokumentu załącza do wniosku) i wtedy na Jego konto wpłynęła kwota 4.000 zł. Organizatorem powyższej zabawy była firma N z siedzibą w L. w Hiszpanii, zarejestrowana w Registro Mercantil De Madrid. Promocja swoim zasięgiem objęła obszar całej Polski i udostępniono ją użytkownikom sieci G, tj. sieci X, Y, Z (…).

Zgodnie z zapisami zawartymi w szczegółowych warunkach promocji nagroda miała na celu zachęcenie do użytkowania produktów i usług oferowanych przez N., a w szczególności do korzystania z serwisów M. oraz usług clubu p. o charakterze subskrypcyjnym.

Świadczeniodawca promocji, którym jest firma hiszpańska, zastrzegł, iż nagroda główna zostanie wypłacona dopiero po odprowadzeniu należnego podatku. Zapis ten zawarty jest m.in. w szczególnych warunkach promocji w § 5 pkt 1, a jego brzmienie jest następujące: „Nagroda w danej edycji promocji wynosi 4.000 zł brutto. Organizator zobowiązuje się na wydanie jej w gotówce wygranemu, po odprowadzeniu należnego podatku.” Podobną treść można znaleźć w dokumencie akceptacji nagrody w pkt VI, a mianowicie: „Firma N wpłaci nagrodę pieniężną w wysokości 4.000 zł brutto (po odciągnięciu obowiązujących podatków) przelewem bankowym…”.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania Wnioskodawca przedłożył firmie N. certyfikat rezydencji podatkowej (CFR-1), w którym to zaświadcza zamieszkanie na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Na terenie jakiego kraju (Hiszpanii czy Polski) powstaje zobowiązanie podatkowe (obowiązek podatkowy) w związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu nagrody, przez kogo powinno być ono uregulowane?

Czy za płatnika należy uznać organizatora (tak jak ma to miejsce w przypadku konkursów, gier odbywających się na terenie Polski) czy też obowiązek taki spoczywa na Wnioskodawcy jako zwycięzcy?

Jeśli to Wnioskodawca ma uregulować powyższe zobowiązanie, to jaki miałby być naliczony podatek, w jakiej wysokości od wygranej oraz w jaki sposób rozliczony (wykazany) w urzędzie skarbowym, np. w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przepisy prawa podatkowego, a w szczególności art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również treść umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127) i art. 21 ust. 1 tej umowy, należy wnioskować, iż przedstawiony przypadek kwalifikuje się do opodatkowania na terytorium Polski. Nie wyjaśniają one jednak, która ze stron powinna być płatnikiem zakładając oczywiście, że zobowiązanie podatkowe istnieje, gdyż otrzymana przez Wnioskodawcę nagroda przekracza 760 zł, co nie uprawnia do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, że to na Wnioskodawcy – zwycięzcy spoczywa obowiązek jego uregulowania z właściwym dla Jego miejsca zamieszkania urzędem skarbowym. W ocenie Wnioskodawcy poprawne będzie naliczenie podatku w wysokości 10% od wygranej (w myśl art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i wykazanie tego zobowiązania w najbliższym rocznym zeznaniu podatkowym, jako „inne przychody” oraz zryczałtowany podatek dochodowy obliczony od kwoty uzyskanej nagrody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca brał udział w grze zręcznościowej prowadzonej za pośrednictwem sieci Internet i w 2015 r. uzyskał wygraną (nagrodę) w kwocie 4.000 zł. Wnioskodawca przedłożył organizatorowi (firmie hiszpańskiej) certyfikat rezydencji podatkowej, poświadczający Jego miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Stosownie do art. 21 ust. 1 umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127) części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

Opisane we wniosku świadczenie pieniężne otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce nie zostało wymienione w artykułach umowy, a tym samym stwierdzić należy, że stanowi przychód objęty art. 21 ust. 1 ww. umowy i podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu źródłem przychodów są „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Przychód ten powstaje w każdym przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższych regulacji wynika zatem, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN – 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253) należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Zatem w przypadku środków pieniężnych z przychodem mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik faktycznie je otrzyma, zostaną mu wypłacone. Przychód pojawia się wtedy, gdy podatnik otrzymuje pieniądze, albo kiedy pieniądze są postawione do jego dyspozycji, a nie w chwili samego stwierdzenia przez osobę zobowiązaną, że podatnikowi przysługuje należność w określonej wysokości. W przypadku przychodów z innych źródeł ustawodawca zastosował bowiem tzw. zasadę kasową, zgodnie z którą przychodem podlegającym opodatkowaniu może być jedynie przychód otrzymany przez podatnika (postawiony do jego dyspozycji).

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w roku podatkowym, w którym Wnioskodawca tytułem nagrody otrzymał środki pieniężne.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie ma zatem zastosowanie wyłącznie do wygranych o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 760 zł uzyskanych w grach lub konkursach zarówno emitowanych (ogłaszanych), jak i organizowanych przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja), ewentualnie uzyskanych w konkursach z określonych dziedzin, tj. z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu.

Warunkiem wystarczającym do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest natomiast niezrealizowanie choćby jednej ze wskazanych wyżej przesłanek.

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30 ust. 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30 ust. 9 ww. ustawy przepisy ust. 1 pkt 2, 4-5a i 7a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a ww. ustawy w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie natomiast do art. 45 ust. 3b ww. ustawy w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Odnosząc powyższe do okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku stwierdzić zatem należy, że Wnioskodawca ma obowiązek obliczenia 10%-towego zryczałtowanego podatku dochodowego od całej wartości wygranej (nagrody) i wykazania tego podatku w zeznaniu podatkowym składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym został osiągnięty przychód, tj. w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w 2015 r. w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r. W tym samym terminie (tj. w terminie złożenia zeznania podatkowego) Wnioskodawca ma również obowiązek zapłaty tego podatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują w tym przypadku obowiązków płatnika, tj. obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku przez płatnika.

Końcowo, nadmienić należy, że obowiązek podatkowy z mocy ustawy ciąży na podatniku. Zobowiązanie do zapłaty podatku jest zobowiązaniem podatnika niezależnie od tego czy w danym przypadku występuje płatnik. Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach (art. 4 Ordynacji podatkowej). Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.