Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-243/16/AW
z 4 kwietnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismami z 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) oraz z 24 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne i kateringowe dotyczące kosztów poniesionych w związku z rozmowami biznesowymi z kontrahentami Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne i kateringowe dotyczące kosztów poniesionych w związku z rozmowami biznesowymi z kontrahentami Wnioskodawcy.

Wniosek uzupełniono pismem z 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 3 marca 2016 r. oraz pismem z 24 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę transportową. Jest małym podatnikiem, jest czynnym podatnikiem VAT i stosuje metodę kasową rozliczania podatku VAT od 1 stycznia 2013 r. Występuje tylko sprzedaż opodatkowana. Podatek dochodowy rozlicza stosując metodę uproszczoną według art. 22 ust. 4 PDOF, według stawki liniowej 19% na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku ze zbliżającym się końcem roku i czasem podsumowań współpracy z kontrahentami, podatnik podjął decyzję o przekazaniu wybranym pracownikom kontrahentów, z którymi ma najbliższy kontakt, kosze prezentowe. Są one zróżnicowane wartościowo. Ich koszt waha się między 80 zł a 150 zł brutto. W koszach tych mają się znaleźć zarówno słodycze, kawa, herbata, napoje, a także kalendarze z logo Wnioskodawcy. Te drobne upominki wręczane będą podczas spotkań podsumowujących współpracę w danym roku. Utarło się w praktyce, że pod koniec roku, kierownictwo jak i przedstawiciele firmy odwiedzają największych odbiorców usług Wnioskodawcy i odbywają rozmowy handlowe odnośnie dalszych wspólnych przedsięwzięć, jak również wręczają drobne upominki mające na celu zabezpieczenie źródeł przychodów. Takie poczynania są obecnie powszechne i zdaniem Wnioskodawcy nie noszą znamion okazałości ani wytworności.

Zdarza się też prowadzić rozmowy handlowe, dłuższe negocjacje z kontrahentami zarówno w siedzibie firmy jak i w restauracjach, gdzie podejmuje się klientów np. obiadem, czy innym drobnym poczęstunkiem, np. cateringiem w siedzibie firmy, czy też kawą i herbatą. Koszty tych usług powstały w ścisłym związku z prowadzonymi rozmowami handlowymi, a ich celem nie była poprawa wizerunku podatnika.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

  • Nabycie usług cateringowych jak i gastronomicznych jest dokumentowane na podstawie faktur VAT wystawionych na Wnioskodawcę. Usługi cateringowe – za zorganizowanie spotkania wigilijnego dla pracowników (bez kontrahentów). Nabycie tych usług służy celom działalności gospodarczej – zamierzonym celem była integracja pracowników, poprawa atmosfery pracy i wzrost motywacji do wykonywania obowiązków służbowych, spotkanie połączone z omówieniem wyników firmy za 2015 r. i przybliżeniu planów na 2016 r.
  • Usługi gastronomiczne nabywane podczas spotkania biznesowego pracownika Wnioskodawcy z przedstawicielami obecnego kontrahenta, z którymi Wnioskodawca negocjował warunki nowego kontraktu, w przerwie wielogodzinnych negocjacji posiłek dla uczestników – celem osiągnięcia nowych przychodów – akurat takie wydatki są w danej chwili adekwatne do sytuacji.
  • Podobnie jak przy przekazywaniu drobnych upominków pracownikom kontrahentów, jak i poczęstunku w formie kawy czy obiadu podczas negocjacji biznesowych – wydatki te służą budowaniu dobrych relacji między stronami, prowadzą niejednokrotnie do powstania nowych przychodów, są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w sposób pośredni.
  • Symbol PKWiU dla usługi gastronomicznej: 56.10.11, a dla cateringowej 56.21.19.

W piśmie z 24 marca 2016 r. Wnioskodawca podał ponadto, że przedmiotem wniosku jest prawo do odliczenia VAT z faktur za usługi gastronomiczne i cateringowe dotyczące kosztów poniesionych w związku z rozmowami biznesowymi z kontrahentami. Przedmiotem wniosku nie jest odliczenie usług cateringowych za zorganizowanie spotkania wigilijnego dla pracowników (bez kontrahentów). Informację tę należy potraktować jako element stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia VAT z faktur za usługi gastronomiczne i cateringowe dotyczące kosztów poniesionych w związku z rozmowami biznesowymi z kontrahentami?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli chodzi o możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne, to Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia, gdy wyłączenie powoduje art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu usług cateringowych wystąpi, gdyż kosztu tego nie można utożsamiać z usługą gastronomiczną wykazaną w przytoczonym powyżej artykule. Od 1 lipca 2011 r. stosuje się rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Tam też w art. 6 znajduje się definicja usług restauracyjnych i cateringowych. Tak więc powyższe definicje od 1 lipca 2011 r. mają zastosowanie przy określaniu tych usług także w Polsce. Wpływa to zarówno na prawo do odliczenia VAT przy ich nabyciu, jak i na wysokość stawki VAT. Na poparcie Wnioskodawca przywołuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 marca 2015 r. IPPP2/443-1195/14-4/KBr, a także interpretację z 17 stycznia 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Jak wynika z wniosku, zdarza się, iż Wnioskodawca prowadzi rozmowy handlowe, dłuższe negocjacje z kontrahentami zarówno w siedzibie firmy jak i w restauracjach, gdzie podejmuje się klientów np. obiadem, czy innym drobnym poczęstunkiem, np. cateringiem w siedzibie firmy, czy też kawą i herbatą. Koszty tych usług powstały w ścisłym związku z prowadzonymi rozmowami handlowymi, a ich celem nie była poprawa wizerunku podatnika.

Nabycie usług cateringowych jak i gastronomicznych jest dokumentowane na podstawie faktur VAT wystawionych na Wnioskodawcę.

Usługi gastronomiczne nabywane podczas spotkania biznesowego pracownika Wnioskodawcy z przedstawicielami obecnego kontrahenta, z którymi Wnioskodawca negocjował warunki nowego kontraktu, w przerwie wielogodzinnych negocjacji posiłek dla uczestników – celem osiągnięcia nowych przychodów – akurat takie wydatki są w danej chwili adekwatne do sytuacji.

Podobnie jak przy przekazywaniu drobnych upominków pracownikom kontrahentów, jak i poczęstunku w formie kawy czy obiadu podczas negocjacji biznesowych – wydatki te służą budowaniu dobrych relacji między stronami, prowadzą niejednokrotnie do powstania nowych przychodów, są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w sposób pośredni.

Symbol PKWiU dla usługi gastronomicznej: 56.10.11, a dla cateringowej 56.21.19.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług kateringowych. Zatem zasadne jest rozważenie, czy usługi kateringowe różnią się od wymienionych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych czynności jest taki sam.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu.

Podobnie wypowiedział się również w Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-31/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności „na wynos”, tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków „na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności „na wynos” może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru usługi gastronomicznej i usługi kateringowej.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera własnej definicji usługi kateringu, w konsekwencji, zgodnie z zasadami podstawowej dla interpretacji tekstu prawnego wykładni językowej, uzasadnione jest odwołanie się do definicji słownikowej tego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl), katering to „usługa polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć”.

W świetle art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić zatem należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne wskazując, iż sekcja ta obejmuje m.in.:

  • usługi gastronomiczne,
  • usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
  • usługi stołówkowe,
  • usługi przygotowywania i podawania napojów.

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”; w grupowaniu 56.10 – „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”, w ramach którego mieści się symbol 56.10.11.0 – „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”, natomiast w grupowaniu 56.21 – „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)”, w ramach którego mieści się symbol 56.21.19.0 – „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)”.

W świetle powyższego uznać należy, że usługi kateringowe stanowią czynności odrębne od usługi gastronomicznej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca dokonuje zakupu usług gastronomicznych, to w sprawie znajdują zastosowanie postanowienia art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i wskazane usługi są objęte wyłączeniem w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przewidzianego dla usług gastronomicznych.

Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje zakupu usług kateringowych, wówczas postanowienia art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie znajdują zastosowania i wskazane usługi nie są objęte wyłączeniem w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przewidzianego dla usług gastronomicznych.

Tym samym prawo do odliczenia podatku naliczonego z zakupionych przez Wnioskodawcę usług kateringowych nie jest ograniczone art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, przy czym warunkiem skorzystania z tego prawa jest, aby były one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W odniesieniu do usług nabywanych podczas spotkania biznesowego z przedstawicielami obecnego kontrahenta, z którymi Wnioskodawca negocjował warunki nowego kontraktu Wnioskodawca podał, że w przerwie wielogodzinnych negocjacji posiłek dla uczestników – celem osiągnięcia nowych przychodów – jest w danej chwili adekwatny do sytuacji, podobnie jak przy przekazywaniu pracownikom kontrahentów poczęstunku w formie kawy czy obiadu podczas negocjacji biznesowych – wydatki te służą budowaniu dobrych relacji między stronami, prowadzą niejednokrotnie do powstania nowych przychodów, są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w sposób pośredni.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy nabyte usługi kateringowe są związane w sposób pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych (służą budowaniu dobrych relacji z kontrahentami, prowadzą do powstania nowych przychodów) – to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług kateringowych. Mając natomiast na względzie brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje Wnioskodawcy z tytułu zakupu usług gastronomicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że jeśli chodzi o możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne, to Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia, gdy wyłączenie powoduje art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu usług kateringowych wystąpi, gdyż kosztu tego nie można utożsamiać z usługą gastronomiczną – należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne i kateringowe, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca zadał pytanie i przedstawił własne stanowisko. Interpretacja nie dotyczy innych wydatków opisanych w stanie faktycznym, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj