Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-376/15/DK
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu w związku z planowaną operacją aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie rozpoznania przychodu w związku z planowaną operacją aportu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X, zwane dalej „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, a także udzielania pożyczek. Wnioskodawca zorganizował swoją działalność w sposób profesjonalny, jest właścicielem kilku nieruchomości zabudowanych, zatrudnia pracowników i prowadzi pełną księgowość zgodnie z wymogami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2014 poz. 330 ze zm.), a także ma stałą klientelę. W dniu 23 września 2006 r. Wnioskodawca podpisał z Y umowę XXXXXXXXXXXXX, realizowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, lata 2004-2006, Priorytet 1: Rozwój przedsiębiorczości i wzrost innowacyjności poprzez wzmocnienie instytucji otoczenia biznesu, Działanie 1.3 Tworzenie korzystnych warunków dla rozwoju firm. Wspomniany projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W ramach umowy Wnioskodawca otrzymał prawo do dofinansowania w formie refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych na wytworzenie lub nabycie środka trwałego w postaci budynku przeznaczonego do wykonywania działalności gospodarczej. Całkowite nakłady na realizację Projektu oszacowano na XXXXXXXX zł, wydatki kwalifikowane do projektu zostały określone na kwotę XXXXXXX zł, a wysokość dofinansowania przysługującego Wnioskodawcy po spełnieniu warunków wynikających z umowy ustalono na XXXXXXXX zł. Wnioskodawca wzniósł budynek zgodnie z wymaganiami umowy (budynek A) i otrzymał całość dofinansowania jako zwrot wydatków. Otrzymaną kwotę dotacji rozpoznał jako przychód podatkowy zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w księdze rachunkowej ujął ją w pozycji rozliczeń międzyokresowych przychodów i odpisywał, proporcjonalnie do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych dla celów księgowych, na pozostałe przychody operacyjne.

Wnioskodawca zamierza objąć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, na pokrycie których planuje wnieść wkład niepieniężny w postaci dwóch nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami niemieszkalnymi (budynek A oraz budynek B), wyposażenia składającego się na malarnię proszkową, malarnię natryskową oraz lakiernię, a także wierzytelności w stosunku do najemców lokali w ww. budynkach. Budynek A został częściowo sfinansowany z dotacji, jednak zgodnie z umową Wnioskodawca jest uprawniony do jego zbycia. Wnioskodawca wyodrębnił księgowo zarówno A, jak i B, w związku z czym przekaże wydającej udziały spółce odpowiednie księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności. Wnioskodawca zamierza także przenieść na spółkę wszelkie prawa i zobowiązania wynikające z zawartych przez niego umów najmu z przedsiębiorcami wykorzystującymi ww. budynki, a także poinformować swoich pracowników, przydzielonych do wykonywania obowiązków odpowiednio w A lub B, o przejściu zakładu pracy na inny podmiot, zgodnie z art. 23¹ § 3 Kodeksu pracy. Przejmująca zakład spółka będzie miała prawo posługiwania się nazwami „A” oraz „B”. Wnioskodawca po przekazaniu składników majątku i dokonaniu odpowiednich czynności prawnych i faktycznych będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w pozostałym zakresie, wykorzystując urządzenia i infrastrukturę znajdujące się na innych nieruchomościach, wydzielone organizacyjnie, księgowo i terytorialnie, a także odrębne zespoły pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wyodrębniony organizacyjnie i księgowo zespół składników, który tworzą dwie nieruchomości zabudowane wraz z urządzeniami i wyposażeniem, oznaczenia, wierzytelności, zobowiązania, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności oraz pracownicy stanowi, zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zorganizowaną część przedsiębiorstwa?
2. Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi między innymi nieruchomości, której koszt nabycia sfinansowano częściowo z dotacji, spowoduje u Wnioskodawcy konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od tej operacji gospodarczej?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, że art. 4a ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2014 poz. 851 z póżn. zm.), zwanej dalej „PDOPU” lub „ustawą”, stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa „oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. W celu interpretacji tego przepisu niezbędne jest odwołanie się do art. 4a ust. 3 PDOPU, zgodnie z którym ilekroć w ustawie mowa jest o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Stosowna definicja, do której odsyła przepis, znajduje się w art. 55¹ Kodeksu cywilnego i określa przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części, własność nieruchomości lub ruchomości oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości, oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, a także księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób zorganizowany i ciągły, w oparciu o zespół składników majątkowych na który składają się m.in. nieruchomości, ruchomości, środki pieniężne, wierzytelności i inne prawa, regularnie zawiera umowy i wykonuje je przy pomocy zatrudnionych pracowników oraz przy użyciu odpowiedniej infrastruktury i urządzeń. Nie ulega wątpliwości, że w majątku Wnioskodawcy da się wyodrębnić przedsiębiorstwo, które jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawca wykorzystuje wspomniane składniki we wzajemnym powiązaniu funkcjonalnym, świadcząc usługi m.in. z zakresu wynajmu pomieszczeń oraz udzielania pożyczek. Wnioskodawca jest ponadto związany szeregiem zobowiązań wobec usługobiorców, ma także stałą klientelę i posługuje się w obrocie stałymi oznaczeniami. W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy da się wyodrębnić struktury, które samodzielnie mogłyby uzyskać status przedsiębiorstw. Jest tak m.in. w przypadku B oraz A, zorganizowanych na odrębnych nieruchomościach zabudowanych budynkami niemieszkalnymi. Każda z tych struktur jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo, funkcjonalnie oraz terytorialnie i jest na tyle niezależna majątkowo i personalnie, że mogłaby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Świadczy o tym fakt, że Wnioskodawca prowadzi księgowość w sposób umożliwiający przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań odpowiednio do A lub B, każdy z Inkubatorów ma odrębne zespoły pracownicze pracujące w osobnych budynkach i jest traktowany na potrzeby wewnętrzne Wnioskodawcy jako samodzielna placówka. Jednocześnie stan zasobów majątkowych i personelu każdego z Inkubatorów jest na tyle istotny, że pozwala każdej z placówek rozpoczęcie samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie ich działalności. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, a także fakt, że sposób prowadzenia ewidencji księgowej Wnioskodawcy pozwala na wyodrębnienie zobowiązań związanych z działalnością każdego z Inkubatorów, należy uznać, że zespół składników majątkowych określonych w pytaniu nr 1 można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 PDOPU „ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji”. Wnioskodawca, jako stowarzyszenie rejestrowe, jest osobą prawną, a ponadto posiada siedzibę i zarząd na terytorium Polski, w związku z czym, na podstawie art. 3 ust. 1 PDOPU podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. W myśl art. 7 ust. 1 PDOPU przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został osiągnięty, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Wnioskodawca wzniósł budynek niemieszkalny, który wprowadził do ewidencji środków trwałych i zaczął wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Część wydatków poniesionych na wybudowanie budynku została, na podstawie zawartej umowy, sfinansowana w formie dotacji udzielonej ze środków Unii Europejskiej – Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 PDOPU przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe. Kwota dotacji stanowi więc dla Wnioskodawcy przychód podatkowy. Jednocześnie jednak, na podstawie art. 17 pkt 21 PDOPU zwolnione od podatku są kwoty dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m. Art. 16a ust. 1 pkt 1 przewiduje, że amortyzacji podlegają m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca otrzymał dotację jako zwrot wydatków na wybudowanie budynku, który podlega amortyzacji, w związku z czym przychód z tytułu dotacji, na podstawie art. 17 pkt 21 PDOPU jest zwolniony od opodatkowania. Jednocześnie jednak, w związku z treścią art. 16 ust. 1 pkt 48, Wnioskodawca nie może uznać za koszt podatkowy odpisów z tytułu zużycia budynku, w tej części, która odpowiada poniesionym wydatkom na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego, zwróconym mu w formie dotacji.

Zwolniony od opodatkowania przychód podatkowy z tytułu dotacji powstaje u Wnioskodawcy w dniu otrzymania środków pieniężnych. Wniosek taki wynika z treści art. 12 ust. 1 pkt 1 PDOPU, który uznaje za przychód m. in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Przychód z tytułu dotacji nie może być uznany za przychód, o którym mowa w ust. 3, ponieważ nie jest związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy – nie pochodzi ze zwykłej działalności operacyjnej polegającej na świadczeniu usług osobom trzecim, a jest skutkiem zdarzenia o charakterze nadzwyczajnym i zależnym od uznania podmiotów rozdysponowujących środki publiczne – wobec czego decydująca będzie chwila faktycznego otrzymania pieniędzy, a nie zasady określone w ust. 3a-3e. Dla celów podatkowych Wnioskodawca jest zobowiązany rozpoznać przychód z tytułu uzyskanej dotacji w dniu otrzymania środków pieniężnych. Zasady te różnią się od zasad rozpoznawania przychodu dla celów ustawy o rachunkowości, w której przychód z tytułu dotacji na sfinansowanie wytworzenia środka trwałego, na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 poz. 339 ze zm.), powstaje sukcesywnie, poprzez przenoszenie odpowiednich kwot z konta rozliczeń międzyokresowych przychodów na konto pozostałych przychodów operacyjnych, stopniowo w czasie i proporcjonalnie do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od sfinansowanego środka trwałego.

Wniesienie do spółki, tytułem wkładu niepieniężnego, zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie stanowi dla wnoszącego przychodu podatkowego. Wynika to z treści art. 12 ust. 1 pkt 7 PDOPU, który za przychód uznaje wyłącznie wartość nominalną udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Wkład w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie więc powodował u wnoszącego powstania przychodu podatkowego. Jednocześnie, w związku z faktem wnoszenia wkładu, Wnioskodawca będzie musiał wycofać z ewidencji środków trwałych wszystkie składniki, które składają się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, będącą przedmiotem aportu. W momencie wycofania z ewidencji środków trwałych budynku sfinansowanego dotacją Wnioskodawca będzie musiał uznać za przychód księgowy pozostałą część dotacji poprzez przeniesienie jej z konta rozliczeń międzyokresowych przychodów na konto pozostałych przychodów operacyjnych. Fakt takiego przeniesienia nie wpłynie jednak w żaden sposób na kwestię rozliczeń podatkowych. Mimo że art. 9 ust. 1 PDOPU przewiduje obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w zgodzie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a prowadzone na podstawie ustawy o rachunkowości księgi rachunkowe są zarazem księgami podatkowymi w rozumieniu art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej, to o uznaniu danego przysporzenia majątkowego czy wydatku za przychód lub koszt podatkowy decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego. Stanowisko takie potwierdzają liczne orzeczenia sądów administracyjnych, np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2011 r. (sygn. II FSK 414/10), z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. II FSK 1091/10), czy z dnia 20 lipca 2012 r. (sygn. II FSK 2406/11). Przychód z tytułu dotacji powinien więc być rozpoznawany odrębnie – dla celów podatkowych w momencie otrzymania środków, a dla celów rachunkowych stopniowo w momencie dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz w pozostałej części jednorazowo w momencie wycofania środka trwałego z ewidencji. Różne terminy powstawania przychodu dla celów podatkowych i księgowych nie wpływają jednak w żaden sposób na wysokość zobowiązania podatkowego, bowiem przychód z tytułu dotacji zwolniony jest z opodatkowania. Zgodzić należy się ze stanowiskiem sądu administracyjnego we Wrocławiu, który w wyroku z dnia 21 listopada 2012 r. (sygn. I SA/Wr 1069/12) orzekł: „Kwestie metody księgowania na potrzeby prowadzonej działalności są tu wtórne, ponieważ – niezależnie od przyjętej metody – przychód, z którego sfinansowano określone wydatki, został zwolniony”. Do powyższego stanowiska przychylił się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2013 r. (sygn. ITPB3/423-366b/13/PST).

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi między innymi nieruchomość, której koszt nabycia sfinansowano częściowo z dotacji, będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji w odniesieniu do sformułowanych we wniosku pytań nie jest ocena poprawności stanowiska Wnioskodawcy w kwestii podatkowego, czy też rachunkowego rozliczenia otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji, jak i prawidłowości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, gdyż wykraczałoby to poza określony w pytaniach zakres wniosku.

Należy też stwierdzić, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego uwzględniającego rzeczywiste okoliczności przeprowadzania planowanych operacji gospodarczych. W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który stanowi podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać oceny treści konkretnych dokumentów, stopnia realizacji zakładanych działań, czy też prawidłowości dokonywanych rozliczeń rachunkowych danego podmiotu gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej: Ustawa, ilekroć w ustawie jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Innymi słowy podatnik winien uwzględnić w danej transakcji wszystkie składniki majątkowe wydzielanej części majątku, razem z jego aktywami i pasywami.

Konsekwencją finansowego wyodrębnienia majątku mającego stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do tego majątku również wszelkich zobowiązań związanych ze składnikami tego majątku, wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione także wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza, co prawda pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 Ustawy), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W przedstawionym w wniosku Wnioskodawca wskazał, że zamierza wnieść aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określony zespół składników majątkowych. Przy czym zespół ten będzie wyodrębniony organizacyjnie i księgowo, w jego skład będą wchodziły nieruchomości wraz z urządzeniami i wyposażeniem, wierzytelności, zobowiązania oraz przypisani pracownicy. W konsekwencji przy założeniu, że wydzielany z majątku Wnioskodawcy zespół składników majątkowych posiada zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej będzie on stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności: nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc powyższe do treści wniosku oraz postawionego pytania należy stwierdzić, że w sytuacji gdy w ramach przeprowadzonej transakcji dojdzie do wniesienia aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy.

Powyższej konstatacji nie zmienia kwestia sposobu finansowania przeprowadzonej inwestycji w jedną z nieruchomości wchodzącej w skład wnoszonej aportem masy majątkowej. Zauważyć należy, że otrzymanie dotacji skutkuje obowiązkiem jej podatkowego rozliczenia w momencie jej otrzymania, a sposób jej rachunkowego ujęcia nie powinien mieć wpływu na rozliczenie podatkowe.

Podkreślić również należy, że ostatecznie to właściwy organ podatkowy mający stosowne uprawnienia może dokonać oceny realnie wnoszonego zbioru składników majątkowych pod kątem spełniania kryteriów niezbędnych dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w szczególności zdolności do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w przypisanym mu zakresie. Tutejszy organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego jest natomiast związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, nie może go zatem podważać, czy też kwestionować, gdyż byłoby to sprzeczne z istotą przedmiotowej instytucji.

Końcowo należy wskazać, że powołana we wniosku interpretacja przepisów prawa podatkowego została wydana w indywidualnej sprawie oraz odrębnej tematyce, tym samym nie mogła wpływać na sposób rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.