Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-1240/15-2/RS
z 5 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Konwencji sporządzonej dnia 2 września 1991 r. w Bernie między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 29 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Konwencji sporządzonej dnia 2 września 1991 r. w Bernie między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.


1.


H. (dalej - Spółka, Wnioskodawca, H.) jest spółką prawa szwajcarskiego, której forma prawna odpowiada polskiej spółce akcyjnej. Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Szwajcarii i jest szwajcarskim rezydentem podatkowym podlegającym w tym kraju opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów - bez względu na miejsce ich osiągania. Ponadto, Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku od towarów i usług oraz posiada polski Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej H. m.in. produkuje i sprzedaje opakowania (dalej - towary). Działalność gospodarcza Spółki jest prowadzona w całości poza terytorium Polski. Wszystkie decyzje biznesowe dotyczące ww. działalności w zakresie produkcji oraz sprzedaży towarów podejmowane są na terytorium Szwajcarii, gdzie znajduje się centrum zarządzania Wnioskodawcy.


W toku działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z węgierską spółką powiązaną T. (dalej -T.) oraz z Grupą C. Zgodnie z przyjętym schematem transakcji:

  1. część towarów należących do H. jest dostarczana ze Szwajcarii do magazynu znajdującego się w Polsce (poprzez terytorium Niemiec, gdzie towary są wprowadzane na obszar celny Unii Europejskiej). Towary te są następnie sprzedawane na rzecz C. P. (dalej - CEU),
  2. część towarów należących do T. jest dostarczana z terytorium Węgier do magazynu znajdującego się w Polsce. Towary te są sprzedawane na terytorium kraju na rzecz Spółki (tj. przeniesienie prawa własności towarów następuje, gdy towary znajdują się w magazynie w Polsce). Następnie H. odprzedaje zakupione od T. towary na rzecz CEU.

Prawo własności towarów składowanych w magazynie znajdującym się na terytorium Polski jest przenoszone ze Spółki na CEU w momencie pobrania ich z magazynu przez nabywcę. Umowa handlowa dotycząca sprzedaży towarów została zawarta z CEU na terytorium Szwajcarii. Wszystkie decyzje biznesowe dotyczące ww. transakcji sprzedaży towarów są podejmowane przez H. na terytorium Szwajcarii. Towary nabywane od Wnioskodawcy są wykorzystywane przez CEU w procesach produkcyjnych.

Magazyn, w którym towary są składowane na terytorium kraju, jest własnością polskiej spółki należącej do Grupy C. Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego do jakichkolwiek nieruchomości (w tym do magazynu), maszyn i urządzeń znajdujących się na terytorium Polski. Magazyn jest wykorzystywany przez Spółkę wyłączanie do składowania towarów w celu ich późniejszej odprzedaży. H. nie prowadzi i nie przewiduje prowadzenia w Polsce zakładu fabrycznego, warsztatu, kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu, kamieniołomu lub innego miejsca wydobywania bogactw naturalnych. Wnioskodawca nie prowadzi również i nie zamierza prowadzić w kraju budowy, montażu lub instalacji przez okres, który przekracza 12 miesięcy.

Ponadto, na dzień składania niniejszego wniosku Wnioskodawca nie dysponuje w Polsce własnym personelem. H. współpracuje na terytorium kraju z niepowiązanym podmiotem świadczącym usługi doradztwa podatkowego związane z pełnieniem funkcji przedstawiciela podatkowego, prowadzeniem rozliczeń Spółki na gruncie podatku VAT oraz dokonywaniem zgłoszeń INTRASTAT.


2.


5 marca 2015 r. Minister Finansów wydał interpretację indywidualną nr IPPB5/443-1278/14-4/PS, w której potwierdzono, że H. nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu UPO.


Złożenie niniejszego wniosku jest uzasadnione faktem, że w niedalekiej przyszłości Spółka zamierza:

  • zatrudnić na terytorium Polski pracownika (w oparciu o umowę o pracę), który będzie odpowiedzialny za planowanie dostaw towarów do magazynu znajdującego się w kraju (dalej - Pracownik), lub
  • nabywać usługi logistyczne (w zakresie planowania dostaw do magazynu znajdującego się na terytorium kraju) od osoby prawnej mającej siedzibę w Polsce lub od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą i mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski (dalej - Usługodawca).

Pracownik ani Usługodawca nie będą uprawnieni do negocjowania bądź zawierania umów w sposób wiążący dla Spółki lub do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy. Wszelkie umowy handlowe i transakcje w dalszym ciągu będą negocjowane oraz i zawierane bezpośrednio przez Spółkę. H. w dalszym ciągu będzie miał wyłączne prawo ustalania warunków sprzedaży i cen produktów oferowanych klientom. Zakres obowiązków i zadań Pracownika lub Usługodawcy będzie ograniczony wyłącznie do planowania dostaw towarów do magazynu znajdującego się w Polsce, w tym w szczególności do: ustalania ilości i rodzaju dostarczanych towarów oraz określania terminów dostaw w sposób umożliwiający realizację zamówień składanych przez CEU. Pracownik lub Usługodawca będzie również odpowiedzialny za utrzymywanie baz danych oraz poprawne wystawianie faktur w odniesieniu do towarów wydawanych z magazynu na rzecz CEU.

Ponadto, Usługodawca będzie miał dowolność w kwestii wyboru środków i sposobu, w jaki usługi logistyczne będą wykonywane - Usługodawca będzie odpowiadał przez Wnioskodawcą wyłącznie za rezultat podejmowanych działań. Wszystkie działania podejmowane na rzecz Spółki będą wykonywane przez Usługodawcę wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu, który będzie podlegał wyłącznie instrukcjom Usługodawcy. Usługodawca nie będzie miał wyłączności na świadczenie usług logistycznych na rzecz Spółki na terytorium Polski (Wnioskodawca będzie miał prawo do nawiązania współpracy z innymi podmiotami świadczącymi usługi logistyczne w kraju). Również Usługodawca będzie uprawniony do świadczenia usług o podobnym charakterze na rzecz innych podmiotów.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku zatrudnienia przez Spółkę Pracownika w Polsce, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO?
  2. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku nabywania przez Spółkę usług logistycznych w Polsce, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO?

Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. W opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku zatrudnienia przez Spółkę Pracownika w Polsce nie powstanie zakład podatkowy w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO.
  2. W opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku nabywania przez Spółkę usług logistycznych w Polsce nie powstanie zakład podatkowy w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO.

Szczegółowe uzasadnienie powyższego stanowiska Spółka przedstawiła poniżej.


  1. Definicja zakładu - uwagi ogólne

  • Definicja zakładu na gruncie ustawy o CIT


Wskazano, że zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm. dalej: ustawa o CIT) „ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to:

  1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
  2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
  3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
    - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska stanowi inaczej”.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Szwajcarii analiza, czy Spółka posiada zakład podatkowy w Polsce powinna zdaniem Wnioskodawcy zostać przeprowadzona na podstawie postanowień UPO.


  • Definicja zakładu na gruncie UPO

1.


Wskazano, że podobnie jak w przypadku brzmienia definicji zagranicznego zakładu na gruncie ustawy o CIT, zgodnie z definicją zawartą w art. 5 Konwencji sporządzonej dnia 2 września 1991 r. w Bernie między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej UPO), przez określenie „zakład” należy rozumieć:

  1. stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 UPO), a w szczególności miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych (art. 5 ust. 2 UPO) lub
  2. budowę, montaż lub instalację, których okres prowadzenia przekracza dwanaście miesięcy (art. 5 ust. 3 UPO) lub
  3. osobę, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu art. 5 ust. 6 UPO, która działa w imieniu przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta posiada i zwykle wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w tym państwie w imieniu przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO i są takimi rodzajami działalności, które - gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki – nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu. (art. 5 ust 5 UPO).

2.


Wskazano, że UPO przewiduje jednak szereg wyjątków od powyższej definicji zakładu.


W szczególności, zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO „nie stanowią zakładu:

  1. użytkowane placówki, które służą wyłącznie do składowania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
  2. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
  3. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celi obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
  4. stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
  5. stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych albo wykonywania podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;
  6. prowadzenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa placówki montażowej w drugim Umawiającym się Państwie w związku z dokonywaną przez to przedsiębiorstwo dostawą maszyn lub urządzeń dla drugiego Umawiającego się Państwa;
  7. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do f), jednak pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter.”

Natomiast w myśl art. 5 ust. 6 UPO „nie będzie się uważać, że przedsiębiorstwo posiada zakład w jednym z Umawiających się Państw tylko z tego powodu, że wykonuje ono tam czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.”.


  1. Brak zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO

  1. Niespełnienie przez Spółkę przesłanek warunkujących powstanie zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO

1.


Podniesiono, że aby uznać, że zagraniczny podmiot posiada zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w Polsce, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

  1. na terytorium Polski istnieje placówka (tj. zbiór rzeczy lub pojedyncza rzecz, który obejmuje w szczególności pomieszczenia lub ich części, wyposażenie lub urządzenia wykorzystywane do działalności gospodarczej),
  2. placówka ma charakter stały (tzn. można jej przypisać określony stopień trwałości),
  3. działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki,
  4. placówka nie jest utrzymywana tylko i wyłącznie w celach wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO.

Zdaniem Wnioskodawcy jeżeli choć jeden z wymienionych wyżej warunków nie jest spełniony, wówczas nie można mówić o istnieniu zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO.


2.


W ocenie Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO - niezależnie od: (a) zatrudnienia w Polsce Pracownika, do którego obowiązków będzie należało planowanie dostaw towarów do magazynu znajdującego się w kraju lub (b) nabywania usług logistycznych w tym zakresie.

Podniesiono, że wprawdzie Spółka korzysta i będzie regularnie korzystała ze znajdującego się w Polsce magazynu należącego do podmiotu z Grupy C., niemniej nie zostaną spełnione co najmniej dwa z wyżej wymienionych warunków uznania placówki położonej w Polsce za zakład. Ponadto, w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/443-1278/14-4/PS z 5 marca 2015 r. Minister Finansów potwierdził, że H. nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu UPO w związku z wykorzystywaniem przestrzeni magazynowej.


  • Niespełnienie warunku dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem placówki


Podniesiono, że po pierwsze, Spółka nie wykonuje i nie będzie wykonywała działalności gospodarczej w Polsce poprzez magazyn.


Całość działalności produkcyjnej oraz handlowej Wnioskodawcy jest i nadal będzie odbywała się poza terytorium Polski. Niezależnie od faktu zatrudnienia Pracownika w Polsce lub nabywania usług logistycznych w zakresie planowania dostaw od Polskiego Usługodawcy, zdaniem Spółki nie można uznać, że będzie ona prowadziła działalność gospodarczą poprzez położone w Polsce pomieszczenia magazynowe. Ponadto, Wnioskodawca nie posiada i nie będzie posiadał innej placówki na terytorium kraju.

Podkreślono, że czynności z zakresu logistyki wykonywane przez Pracownika lub Usługodawcę będą miały wyłącznie charakter techniczny i organizacyjny. Ponadto, wszystkie decyzje biznesowe dotyczące działalności w zakresie produkcji oraz sprzedaży towarów są i będą podejmowane na terytorium Szwajcarii. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, magazyn w Polsce ma służyć wyłącznie składowaniu opakowań będących przedmiotem sprzedaży na rzecz CEU oraz umożliwieniu temu podmiotowi pobierania ich w potrzebnych ilościach. Korzystanie przez Wnioskodawcę z magazynu położonego w Polsce w żaden sposób nie przyczyni się zatem do zwiększenia zysków Spółki.


  • Niespełnienie przesłanki nieutrzymywania placówki tylko i wyłącznie w celach wymienionych art. 5 ust. 4 UPO


Podniesiono, że po drugie, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka wykorzystuje i zamierza wykorzystywać magazyn wyłącznie w celu składowania opakowań.


Wskazano, że przepis art. 5 ust. 4 lit. a) UPO jednoznacznie stanowi, iż pojęcie „zakład” nie obejmuje użytkowania placówek, które „służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa”.


W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie wyjątek przewidziany w art. 5 ust. 4 lit. UPO i również z tego powodu korzystanie z magazynu w Polsce nie będzie skutkowało dla Wnioskodawcy powstaniem zakładu podatkowego na podstawie art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 oraz ust. 2 UPO - niezależnie od zatrudnienia w Polsce Pracownika zajmującego i planowaniem dostaw towarów lub nabywania usług logistycznych w tym zakresie.


  1. Brak zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. b) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 3 UPO

Podniesiono, że jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka nie przewiduje prowadzenia na terytorium Polski budowy, montażu ani instalacji, w tym w szczególności budowy, montażu ani instalacji trwających przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.


Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki w Polsce nie powstanie zakład Wnioskodawcy na podstawie art. 4a pkt 11 lit. b) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 3 UPO.


  1. Brak zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 5 UPO

Wskazano, że w myśl regulacji art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 5 UPO zakład podatkowy w postaci zależnego przedstawiciela powstaje, gdy są łącznie spełnione następujące warunki:

  1. istnieje przedstawiciel, który działa w drugim państwie w imieniu przedsiębiorstwa,
  2. przedstawiciel posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa i wykonuje takie pełnomocnictwo zwyczajowo,
  3. warunek zależności, zakładający, że przedstawiciel nie jest maklerem, komisantem albo innym niezależnym przedstawicielem, działającym w ramach swojej zwykłej działalności,
  4. przedstawiciel nie wykonuje tzw. czynności pomocniczych wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO.

Brak spełnienia któregoś z wymienionych powyżej warunków skutkuje tym, że „przedstawiciel” nie może zostać uznany za zakład podatkowy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO.


W ocenie Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym na terytorium Polski nie powstanie zakład Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 5 UPO – nie zostaną bowiem spełnione wszystkie wymienione wyżej warunki powstania zakładu.


  • Brak przedstawiciela, który działałby w Polsce w imieniu Spółki


1.


Podniesiono, że jak wnika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka rozważa zatrudnienie na terytorium Polski Pracownika (w oparciu o umowę o pracę), który będzie odpowiedzialny za planowanie dostaw towarów do magazynu znajdującego się w kraju. Alternatywnie, Spółka planuje nabywać usługi logistyczne w powyższym zakresie od osoby prawnej mającej siedzibę w Polsce lub od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą i mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Pracownik ani Usługodawca nie będą uprawnieni do negocjowania bądź zawierania umów w sposób wiążący dla Spółki lub do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy. Wszelkie umowy handlowe i transakcje w dalszym ciągu będą negocjowane oraz i zawierane bezpośrednio przez Spółkę. H. w dalszym ciągu będzie miał wyłączne prawo ustalania warunków sprzedaży i cen produktów oferowanych klientom. Zakres obowiązków i zadań pracownika lub Usługodawcy będzie ograniczony wyłącznie do planowania dostaw towarów do magazynu znajdującego się w Polsce, w tym w szczególności do: ustalania ilości i rodzaju dostarczanych towarów oraz określania terminów dostaw w sposób umożliwiający realizację zamówień składanych przez CEU. Pracownik lub Usługodawca będzie również odpowiedzialny za utrzymywanie baz danych oraz poprawne wystawianie faktur w odniesieniu do towarów wydawanych z magazynu na rzecz CEU.


2.


W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy czynności wykonywanych przez Pracownika lub Usługodawcę nie można uznać za „działanie w imieniu przedsiębiorstwa”. Pracownik lub Usługodawca wykonując czynności w zakresie planowania dostaw wprawdzie będzie działał na rzecz (w interesie) Wnioskodawcy, jednakże nie w jego imieniu imieniu. Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego, wykonując czynności logistyczne Pracownik lub Usługodawca nie będzie uprawniony do negocjowania i zawierania umów w sposób wiążący dla Spółki lub do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz H..

W opinii Wnioskodawcy fakt, iż czynności wykonywane przez Pracownika lub Usługodawcę będą realizowane w interesie Spółki nie może prowadzić do wniosku, iż podmiot taki działa w imieniu Wnioskodawcy. Wniosek ten znajduje potwierdzenie m. in. w wyroku WSA w Warszawie z 11 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 4/10, w którym Sąd stwierdził, że „przy wykonywaniu czynności umowa współpracy F. Sp. z o.o. okazuje zamiar działania nie we własnym, lecz w cudzym interesie (interesie Skarżącej) jest niewystarczające do uznania, iż dany podmiot działa w imieniu i na rzecz Skarżącej jako jej zależny przedstawiciel. Stanowisko takie nie znajduje uzasadnienia ani w przepisach prawa podatkowego ani też w przepisach prawa cywilnego”.


Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie posiadała w Polsce przedstawiciela, który działałby w jej imieniu.


  • Brak pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki


Podniesiono, że jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Pracownik ani Usługodawca:

  • nie będzie uprawniony do zawierania umów lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu bądź na rzecz Wnioskodawcy,
  • nie będzie miał prawa do negocjowania w imieniu Wnioskodawcy umów w sposób wiążący Wnioskodawcę.


Zdaniem Wnioskodawcy niezależnie od braku spełnienia pozostałych przesłanek uznania działalności Pracownika lub Usługodawcy jako kreującej zakład Wnioskodawcy w Polsce, sam fakt braku pełnomocnictwa do zawierania lub negocjowania umów w sposób wiążący Spółkę, wyłącza możliwość powstania zakładu w Polsce w oparciu o zależnego przedstawiciela w postaci Pracownika lub Usługodawcy.


  • Działalność Pracownika lub Usługodawcy w charakterze niezależnego przedstawiciela


1.


Podniesiono, że jak wynika z art. 5 ust. 5 UPO, działalność niezależnego przedstawiciela nie kreuje zakładu w Polsce na rzecz podmiotu zagranicznego, w imieniu którego działa, jeżeli przedstawiciel:

  1. jest niezależny zarówno w sensie prawnym jak i ekonomicznym, tj. (zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD):
    • jest funkcjonalnie i organizacyjnie samodzielny w stosunku do reprezentowanego przedsiębiorstwa. Jeżeli działalność osoby na rzecz przedsiębiorstwa jest przedmiotem szczegółowych instrukcji, to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa. Jednakże nie są szczegółowymi instrukcjami np. dyspozycje co do negocjowanej ceny czy warunków dostawy. Również fakt, że przedstawiciel jest zobowiązany dostarczać przedsiębiorstwu informacje w związku z prowadzoną przez niego działalnością w celu jej akceptacji nie przesądza jeszcze o jego zależności (ustęp 38.5 Komentarza do Modelowej Konwencji OECD);
    • odpowiada wobec przedsiębiorstwa za rezultaty swojej pracy a nie sposób jej wykonania,
    • sam ponosi ryzyko związane z prowadzeniem działalności,
  2. działalność na rzecz podmiotu zagranicznego wykonywana jest w ramach zwykłej działalności przedstawiciela.

W opinii Wnioskodawcy jak wynika z argumentów przedstawionych wyżej, Spółka nie będzie posiadała w Polsce przedstawiciela, który działałby w jej imieniu. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy zarówno Pracownik, jak i Usługodawca nie powinni być postrzegani jako niezależni przedstawiciele Spółki.


2.


Podniesiono, że jednakże - niezależnie od powyższego - nawet gdyby Pracownik został uznany za przedstawiciela działającego w imieniu Wnioskodawcy, nie byłby on niezależnym agentem w rozumieniu UPO z uwagi na m.in. zależność od Spółki w sensie ekonomicznym i prawnym. W szczególności, Pracownik zatrudniony w oparciu o umowę o pracę podlegałby kontroli i instrukcjom ze strony Wnioskodawcy, ponadto Spółka ponosiłaby ryzyko gospodarcze związane z działaniami Pracownika.

Niemniej w tym przypadku brak pełnomocnictwa do zawierania lub negocjowania umów w sposób wiążący Spółkę wyłącza, zdaniem Wnioskodawcy, możliwość powstania w Polsce zakładu w oparciu o zależnego przedstawiciela w postaci Pracownika. Ponadto, możliwość powstania zakładu jest wykluczona z uwagi na fakt, że działania podejmowane przez Pracownika będą się mieściły w zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO (szczegółową argumentację w tej kwestii Wnioskodawca przedstawił w dalszej części wniosku).


3.


Natomiast w przypadku uznania, że Usługodawca działa w Polsce w imieniu Spółki, w związku z tym, że (jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego):

  • Usługodawca będzie podmiotem odrębnym od Spółki zarówno w sensie funkcjonalnym jak i organizacyjnym (niezależną spółką prawa handlowego);
  • Usługodawca będzie dysponował swobodą w kwestii doboru środków, jakimi realizuje zadania w zakresie planowania dostaw;
  • wszystkie działania na rzecz Spółki będą wykonywane przez Usługodawcę wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu, który będzie podlegał wyłącznie instrukcjom Usługodawcy;
  • Usługodawca będzie odpowiadał przed Spółką wyłącznie za rezultat wykonywanych działań;
  • Usługodawca nie będzie miał wyłączności na świadczenie usług logistycznych na rzecz Spółki (Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie uprawniony do wyznaczenia innych dostawców usług logistycznych w kraju);
  • Usługodawca będzie działał jako niezależny przedsiębiorca, który będzie mieć możliwość świadczenia usług o podobnym charakterze na rzecz innych klientów.

W ocenie Wnioskodawcy działalność Usługodawcy należałoby uznać za działalność w charakterze niezależnego przedstawiciela, która wyklucza powstanie zakładu Spółki w Polsce.


  1. Podsumowanie

Podniesiono, że jak wynika z powyższego, w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO z uwagi na to, że:

  • Spółka nie wykonuje i nie będzie wykonywała działalności gospodarczej w Polsce poprzez magazyn oraz w dalszym ciągu zamierza wykorzystywać magazyn wyłącznie w celu składowania opakowań, co wyłącza możliwość uznania magazynu w Polsce za stałą placówkę kreującą zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO;
  • Spółka nie prowadzi i nie przewiduje prowadzenia w Polsce zakładu fabrycznego, warsztatu, kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu, kamieniołomu albo innego miejsca wydobywania bogactw naturalnych;
  • Spółka nie przewiduje prowadzenia na terytorium Polski budowy, montażu ani instalacji, w tym w szczególności budowy, montażu ani instalacji trwających przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki w Polsce nie powstanie zakład Wnioskodawcy na podstawie art. 4a pkt 11 lit. b) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 3 UPO;
  • Żaden podmiot nie działa i nie będzie działał na terytorium Polski w imieniu Wnioskodawcy. Żaden podmiot nie posiada i nie będzie posiadał pełnomocnictwa do zawierania i negocjowania umów w imieniu lub na rzecz Wnioskodawcy, co wyklucza możliwość powstania zakładu w oparciu o art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT w zw. z art. 5 ust. 5 UPO.


Wskazano, że powyższy wniosek znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych w tym m. in.:

  • w interpretacji z 27 stycznia 2012 r. nr IPPB5/423-1059/11-4/PS wydanej w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, w którym przedsiębiorca posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Republice Czeskiej zamierzał wykorzystywać powierzchnię magazynową zlokalizowaną w Polsce w celu przechowywania towarów przeznaczonych do dalszej odprzedaży. Podmiot ten rozważał oddelegowanie dwóch pracowników do wykonywania w ww. magazynie czynności związanych z rozładunkiem i sprawdzeniem towarów, a także z ich ewidencjonowaniem, paczkowaniem, i przygotowaniem do wysyłki. W tak zarysowanym zdarzeniu przyszłym Minister Finansów wskazał, że:
    „(...) należy stwierdzić, iż działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski spełnia, co do zasady, warunki istnienia placówki (stałego miejsca prowadzenia działalności) pod względem dostępności powierzchni oraz jej stałego charakteru, jednak czynności wykonywane na terenie Polski za pośrednictwem stałej placówki mają przygotowawczy i pomocniczy charakter.”;
    „Jak wynika z treści wniosku Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski przedstawiciela ani zależnego agenta, który wykonywałby w tym państwie pełnomocnictwo do zawierania umów. Żaden z pracowników czy innych przedstawicieli Spółki nie będzie działać na terytorium Polski w imieniu Spółki posiadając pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki i wykonując to pełnomocnictwo w sposób stały. Mając powyższe na uwadze oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, iż działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski nie będzie stanowić zakładu dla Wnioskodawcy w rozumieniu art. 5 umowy polsko-czeskiej.”.
  • w interpretacji z 21 września 2015 r. nr IPPB5/4510-550/15-4/PS (wydanej w stanie faktycznym, w którym podmiot zagraniczny nabywał od polskiego kontrahenta usługi o charakterze logistycznym, administracyjnym itp.), w której Organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w sytuacji, w której magazyn towarów handlowych posadowiony w Polsce i będący w dyspozycji K. GmbH Co. KG na podstawie nabywanej usługi logistycznej, będzie służył jedynie do składowania i wydawania towarów odbiorcom, to wskazany opis czynności wykonywanych w magazynie zasadniczo odpowiada czynnościom wskazanym w art. 5 ust. 3 lit. a) DTT. Jednocześnie czynności te należy zakwalifikować do czynności o charakterze pomocniczym i technicznym. (...) Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystywanie przez K. GmbH Co. KG nabytych usług w zakresie magazynowania i wydawania towarów odbiorcom, jako czynność o charakterze pomocniczym nie może powodować powstania zakładu podatkowego w rozumieniu DTT dla Wnioskodawcy11.
  • w interpretacji z 26 czerwca 2014 r. nr IPPB5/423-332/14-2/PS, w której (w stanie faktycznym, w którym Wnioskodawca (B.) będący rezydentem Niemiec nabywa w Polsce od Spółki Z usługi biznesowe obejmujące m. in. zarządzanie działalnością, badania i rozwój, zarządzanie zamówieniami i łańcuchem dostaw, zaopatrzenie i zakupy, logistyka, marketing, sprzedaż, controlling i sprawozdawczość, zaś Spółka Z w celu realizacji ww. usług na rzecz Wnioskodawcy wynajmuje w Polsce magazyn) Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w związku z działalnością Z. Na jego rzecz na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla niego zakład podatkowy w Polsce”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Konwencji sporządzonej dnia 2 września 1991 r. w Bernie między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Na marginesie podkreślenia wymaga, że od dnia 01.01.2012 r. obowiązują także postanowienia Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonym w Bernie dnia 20 kwietnia 2010 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. Z 2011 r. Nr 255, poz. 1533), jednakże zmiany tam wprowadzone nie mają wpływu na rozstrzygnięcie zapadłe w przedmiotowej sprawie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj