Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-958/15/EK
z 12 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia odsetek z tytułu udzielonych pożyczek przy wyliczeniu proporcji sprzedaży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia odsetek z tytułu udzielonych pożyczek przy wyliczeniu proporcji sprzedaży.

Wniosek został uzupełniony pismem z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 stycznia 2016 r. znak: IBPP2/4512-958/15/EK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane pismem z 25 stycznia 2016 r.):

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatek VAT Spółka rozlicza "strukturą" zgodnie z art. 90 ust. 2. Spółka prowadzi działalność gospodarczą handlowo-usługową: sprzedaje urządzenia, oprogramowanie, usługi z branży IT i szkolenia oraz artykuły budowlane. W KRS Spółka ma wpisaną działalność handlową i usługową a także m.in. wpisaną działalność - "pozostałe usługi udzielania kredytów", sklasyfikowaną wg PKWiU 64.92. W najbliższym czasie Spółka planuje, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, udzielić pożyczki podmiotowi, który również jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie jest to podmiot powiązany. Spółka nie wie jeszcze, czy udzieli – temu samemu podmiotowi - jednej pożyczki czy np. 3 pożyczek. Pożyczka (pożyczki) zostaną udzielone z wolnych środków finansowych Spółki, wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej. Pożyczka zostanie udzielona z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki. Udzielenie planowanej pożyczki (pożyczek) nie będzie stanowiło jednak podstawowego przedmiotu działalności Spółki i nie jest konieczne do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. Zamiarem Spółki nie jest prowadzenie regularnej, planowanej działalności finansowej, lecz potraktowanie tych transakcji jako pomocniczych. Czynności udzielenia pożyczki klasyfikuje się jako usługi finansowe, które są zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.


W piśmie uzupełniającym z 25 stycznia 2016 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i w następujący sposób udzielił wyjaśnień:

  1. Udzielenie pożyczki nie jest działalnością konieczną, jest to forma zagospodarowania wolnych środków finansowych pochodzących z działalności podstawowej. Udzielenie pożyczki stanowi uzupełnienie zasadniczej działalności Spółki.
  2. Na decyzję o udzieleniu pożyczki wpływ ma fakt posiadania przez Spółkę wolnych środków finansowych. Stan środków pieniężnych na rachunkach bankowych Spółki utrzymuje się na wysokim, stałym poziomie około 40-45 mln zł. Spółka posiada lokaty bankowe. Przy aktualnie niskim oprocentowaniu lokat bankowych Wnioskodawca otrzymał korzystną finansowo propozycję zagospodarowania części wolnych środków finansowych. Spółka udzielając pożyczek nie utraci płynności finansowej, w dalszym ciągu będzie na bieżąco regulować swoje zobowiązania.
  3. Udzielenie pożyczki (pożyczek) stanowić będzie dla Spółki czynność pomocniczą, która nie stanowi bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji działalności podatnika. Zamiarem Spółki nie jest prowadzenie regularnej działalności finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek.
  4. Spółka planuje udzielić łącznie dwie pożyczki na łączną kwotę 10 mln zł. Udzielenie pożyczek jest uzależnione od uzyskania od pożyczkobiorcy odpowiedniego zabezpieczenia spłaty pożyczki.
  5. Spółka nie zamierza tworzyć rozwiązań zapewniających regularność udzielania pożyczek. Spółka nie planuje rozwijać działalności finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek.
  6. Planowane udzielanie pożyczek nie będzie miało charakteru stałego i powtarzalnego.
  7. Pożyczkobiorcą będzie jeden podmiot. Jest to podmiot niepowiązany ze Spółką. Jest to podmiot znany od kilku lat Spółce, z którym współpracowała przy realizacji zakupu nieruchomości. Spółka udzieli pożyczki po otrzymaniu od Pożyczkobiorcy stosownych zabezpieczeń: hipoteki na nieruchomości, weksli in blanco, dodatkowego poręczenia spłaty pożyczki. Spółka będzie cały czas monitorowała sytuację finansową Pożyczkobiorcy.

8,9. Spółka planuje udzielić pożyczkę wysokości 5 mln zł i dopuszcza możliwość udzielenia jeszcze jednej pożyczki w wysokości również 5 mln zł. Spółka w 2015 roku osiągnęła przychody na poziomie ok. 100 mln zł, zysk netto Spółki za 2015 rok to około 17 mln zł. Planowana czynność udzielenia dwóch pożyczek o łącznej kwocie 10 mln zł nie wpłynie w istotnym stopniu na wielkość przychodów Spółki. Zysk Spółki zrealizowany w formie oprocentowania pożyczek w skali roku to ok. 500 tys. zł, co odpowiada ok. 3% zysku netto Spółki osiągniętego za 2015 rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wartość obrotu w wysokości odsetek od pożyczki (pożyczek), jako usługa finansowa zwolniona z VAT (art. 43 ust. 1 pkt 38), powinna zostać uznana za obrót z tytułu transakcji pomocniczych w rozumieniu art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy VAT, a w konsekwencji nie będzie się tego obrotu wliczać do obliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wartość obrotu z tytułu planowanych usług udzielenia pożyczki (pożyczek) powinna być uznana za obrót uzyskany z tytułu transakcji pomocniczych w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy VAT. W konsekwencji odsetki od pożyczki (pożyczek) powinny być wyłączone z wartości obrotu służącego do wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy. Planowane przez Spółkę czynności udzielenia pożyczek są usługami finansowymi wymienionymi w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT i mają charakter incydentalny, pomocniczy. Czynności udzielenia pożyczki nie będą stanowić stałego źródła uzyskiwania dochodu Spółki. Spółka do udzielenia pożyczek wykorzysta wolne środki finansowe. Stopień zaangażowania aktywów Spółki nie wpłynie na ograniczenie zakresu oraz rozmiarów prowadzonej podstawowej działalności gospodarczej. Zwrot "pomocniczy" odnosi się do transakcji, które nie należą do zasadniczej działalności podatnika, chociaż są z nią związane. Transakcje o charakterze incydentalnym oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie incydentalności dotyczy nie tyle samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej jego poboczność względem zasadniczej działalności (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 1416/11). Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Dana czynność może być uznana za pomocniczą jeżeli stanowi uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 stycznia 2014 r., nr ILPP1/443-876/13-5/JSK). Ustawodawca wyłączył przy ustaleniu proporcji obrót z tytułu usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy. Współczynnik według którego podatnik prowadzący działalność mieszaną odlicza podatek naliczony powinien jak najwierniej odzwierciedlać charakter działalności gospodarczej podatnika z punktu widzenia czynności dających prawo do odliczenia oraz tych, które takiego prawa nie dają. Chodzi przede wszystkim o uniknięcie sytuacji, w której istotna wartościowo transakcja dokonywana pomocniczo, niezwiązana z zasadniczą działalnością Spółki, spowodowałaby znaczące zwiększenie lub zmniejszenie proporcji, według której wyznacza się kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że wartość obrotu od planowanych pożyczek należy uznać za transakcje pomocnicze zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy VAT, a w konsekwencji powinny być wyłączone z wartości obrotu służącego do wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 - na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Natomiast – zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy - do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

  1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
  2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

W tym miejscu należy zauważyć, że zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „sporadycznie”, a także pojęcia „charakter pomocniczy”. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową. Dopiero, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych.

Według internetowego słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego – „sporadyczny” to: zdarzający się, występujący czasami, nieregularnie, nieczęsto, przypadkowo, trafiający się tu i ówdzie, pojedynczo. Również według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – …), słowo „sporadyczny” definiowane jest jako „występujący rzadko, nieregularnie”.

Z kolei według internetowego słownika synonimów (strona internetowa – http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa „pomocniczy” są pojęcia: „pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający”.

Należy zauważyć, że przepis art. 174 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) wskazuje, w jaki sposób w oparciu o dane dotyczące struktury wszystkich transakcji podatnika, należy obliczyć kwotę odliczeń przysługujących podatnikowi wykonującemu czynności wywierające różne skutki w zakresie prawa do odliczenia podatku.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 174 (2) Dyrektywy, niektóre kategorie przychodów wyłączane są z obrotów uwzględnianych przy obliczeniu proporcji, o której mowa w ust. 1.

Oznacza to, że dokonywanie niektórych transakcji zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku nie wpływa na wysokość podatku naliczonego podlegającego proporcjonalnemu rozliczeniu.

Na podstawie przepisu art. 174 (2) Dyrektywy, przy obliczaniu proporcji podlegającej odliczeniu nie uwzględnia się następujących kwot:

  1. wysokości obrotu uzyskanego z dostaw dóbr inwestycyjnych używanych przez podatnika do potrzeb jego przedsiębiorstwa;
  2. wysokości obrotu uzyskanego z transakcji związanych z pomocniczymi transakcjami w zakresie nieruchomości i z pomocniczymi transakcjami finansowymi;
  3. wysokości obrotu uzyskanego z transakcji, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b-g, jeżeli są to transakcje pomocnicze.

Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem „incidental transactions” w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako „transakcje incydentalne/uboczne”. Termin „incydentalny” wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym „mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko”, natomiast termin „uboczny” oznacza „dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy”. Transakcje o charakterze „incydentalnym” oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie „incydentalności” odnosi się więc nie tyle do samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej do jego poboczności względem zasadniczej działalności podatnika.

Także w wersji francuskiej VI Dyrektywy użyto określenia „accessoire”, a w wersji niemieckiej „Hilfsumsaetze”, co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania „transakcje sporadyczne” i określa omawiane czynności jako „transakcje pomocnicze”.

Tak więc, przy bardzo nieostrych granicach podlegającego wykładni pojęcia „incydentalnych (pomocniczych) transakcji finansowych” (…) nie powinien decydować jeden wskaźnik, punkt odniesienia czy też jedno tylko kryterium, ale ich całokształt wyznaczający miejsce, znaczenie i zakres danych transakcji w całokształcie działalności gospodarczej podatnika. Chodzi więc zasadniczo o to, aby tego rodzaju transakcje (przy obliczaniu proporcji stosowanej do odliczenia podatku naliczonego) nie zniekształcały obrazu i istoty działalności danego podmiotu (czynności opodatkowane i zwolnione) rzutujących na zakres prawa do odliczania podatku naliczonego (…)”.

Ponadto, interpretując termin „sporadyczny” należy odwołać się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 11 lipca 1996 r. w sprawie Régie Dauphinoise (C-306/94), TSUE dokonał interpretacji pojęcia incydentalności w kontekście wykonywania transakcji finansowych. We wspomnianym wyroku TSUE wskazał, że o sporadycznym charakterze transakcji nie decyduje ich relatywnie niewielki udział wartościowy w całokształcie prowadzonej przez podatnika działalności. W wyroku tym TSUE odniósł się również do charakteru i kontekstu wykonywanych czynności wskazując, że tworzenie na własny rachunek lokat przez firmę zarządzającą nieruchomościami, ze środków wpłacanych przez właścicieli lub najemców, nie może być traktowane jako incydentalne, gdyż otrzymanie odsetek z tych inwestycji jest bezpośrednią, stałą i konieczną konsekwencją działalności opodatkowanej firm zarządzających nieruchomościami. Tym samym, zgodnie z wnioskowaniem a contrario, TSUE określił transakcje uznawane za wykonywane w sposób incydentalny (sporadyczny) jako te, które nie stanowią bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji działalności opodatkowanej.

Na taką interpretację może również wskazywać orzeczenie z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie EDM (C-77/01). We wspomnianym orzeczeniu TSUE za sporadyczne uznał te transakcje finansowe, których realizacja angażuje niewielką ilość towarów lub usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (które to towary i usługi stanowią aktywa podatnika), a skala przychodów może być wskazówką, czy rzeczywiście transakcje mają charakter sporadyczny. Oprócz powyższego, Trybunał zaznaczył również, że sam fakt wytworzenia większego dochodu niż działalność podstawowa podatnika, w wyniku transakcji finansowych, nie może powodować, że transakcji tych nie można uznać za sporadyczne.

W konsekwencji kryterium oceny, czy dana transakcja jest sporadyczna lub mająca charakter pomocniczy, czy też nie, nie może być zatem wyłącznie uznanie, że dana transakcja ze względu na swoją wartość (minimalną) lub liczbę (jednorazowość) jest sporadyczna. Przez sporadyczność danej transakcji należy rozumieć okoliczności jej dokonania. Jeśli okoliczności te wskazują, że podatnik dokonuje danego typu transakcji incydentalnie, wówczas – bez względu na ich wartość lub liczbę, należy je potraktować jako sporadyczne w rozumieniu omawianego przepisu. Jeżeli natomiast okoliczności wskazują, że podatnik wykonuje dany typ transakcji jako element prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wówczas należy uznać, że transakcje takie nie są sporadyczne i to zarówno bez względu na ich wartość, jak i liczbę. Transakcjami, które nie mogą być uznane za sporadyczne będą natomiast takie, które z założenia mają być wykonane jako element prowadzonej działalności.

Transakcje sporadyczne, czy mające charakter pomocniczy zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną lub mającą charakter pomocniczy należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze i sporadyczne.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy wskazać, że aby dojść do wniosku, że czynności wykonywane przez podatnika mają charakter „pomocniczy”, czy też dokonywane są sporadycznie – konieczne jest ich zestawienie według różnorakich kryteriów (wartości, ilości, częstotliwości, wielkości zaangażowanych środków itd.) z całokształtem jego działalności. Innymi słowy należy wziąć pod uwagę całokształt działalności podatnika i przeanalizować, czy dana czynność stanowi uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą handlowo usługową: sprzedaje urządzenia oprogramowanie, usługi z branży IT i szkolenia oraz artykuły budowlane. W KRS-ie Spółka obok głównej działalności ma wpisaną także działalność „Pozostałe usługi udzielania kredytów” zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU 64.92.

Spółka planuje, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, udzielić pożyczki podmiotowi, który również jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie jest to podmiot powiązany. Od udzielonej pożyczki zostanie pobrana prowizja. Wnioskodawca nie potrafi stwierdzić, czy udzieli dwóch czy więcej pożyczek. Wnioskodawca z uwagi na występujące znaczne nadwyżki finansowe podjął decyzje o udzieleniu pożyczki. Wnioskodawca we wniosku stwierdzał, że udzielenie pożyczki czy pożyczek nie jest dla niego działalnością konieczną, jest to forma zagospodarowania wolnych środków finansowych pochodzących z działalności podstawowej. Udzielenie pożyczki (pożyczek) stanowić będzie dla Spółki czynność pomocniczą, która nie stanowi bezpośredniej stałej i koniecznej konsekwencji działalności podatnika. Wnioskodawca nie zamierza tworzyć rozwiązań zapewniających regularność udzielania pożyczek. Spółka nie planuje rozwijać działalności finansowej polegającej na udzieleniu pożyczek. Planowane udzielanie pożyczek nie będzie miało charakteru stałego powtarzalnego. Zysk Spółki zrealizowany w formie oprocentowania pożyczek w skali roku to ok. 500 tys. zł, co odpowiada ok. 3% zysku netto Spółki osiągniętego za 2015 rok .

Przedmiotem niniejszej sprawy jest ustalenie, czy udzielenie pożyczki/pożyczek może być uznane za pomocniczą transakcję finansową w rozumieniu art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy

o podatku od towarów i usług i czy odsetki od udzielonej pożyczki/(udzielonych pożyczek) powinny być uwzględnianie przy kalkulacji współczynnika sprzedaży.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca udzielając pożyczki oprocentowanej uzyskuje przychód w postaci prowizji co przekłada się na sferę działalności Wnioskodawcy. Zatem czynność udzielenia pożyczki nie pozostaje bez żadnego związku z działalnością Wnioskodawcy. Udzielenie i niewykluczone, że również w przyszłości udzielanie pożyczek innym podmiotom w związku z zagospodarowaniem wolnych środków pieniężnych - za wynagrodzeniem nie może być traktowane jako incydentalne, czy pomocniczo gdyż otrzymanie odsetek od pożyczek wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, jest bezpośrednią, stałą i konieczną konsekwencją działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca sam decyduje o sposobie pozyskiwania, jak również inwestowania posiadanych środków finansowych. W związku z tym, posiadając wolne środki pieniężne Wnioskodawca może podjąć decyzję o ich zadysponowaniu poprzez np. udzielanie oprocentowanych pożyczek. Powyższe czynności wpisują się w charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, bowiem pożyczając/udostępniając kapitał Spółka może uzyskać odsetki, a zatem uzyskać dodatkowe finansowanie swojej działalności. Również umieszczenie tego rodzaju działalności we wpisie do KRS wskazuje na zamiar wykonywania przez Wnioskodawcę tego typu działalności gospodarczej.

Zatem uznać należy, że czynność udzielenia oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę nie świadczy o „pomocniczym” charakterze transakcji działań Wnioskodawcy. Czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczek innemu podmiotowi jest działaniem, które generuje przychody u Wnioskodawcy.

W związku z powyższym odsetki z tytułu udzielania pożyczek innemu podmiotowi winno być uwzględnione w mianowniku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanego przez Spółkę wyroku, podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianego pojęcia „sporadyczności” świadczonych usług nie jest pojęciem uniwersalnym, dającym się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu różnorodnych przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy takich jak ilość, częstotliwość, okoliczności towarzyszące, wartość obrotu, i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego z osobna, uwzględniając przy tym miejsce, znaczenie i zakres danych transakcji w całokształcie działalności gospodarczej podatnika.

Należy też zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia oraz nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto powołana przez Wnioskodawcę interpretacja nie potwierdza jego stanowiska w sprawie gdyż w uzasadnieniu cyt. interpretacji organ również uznał, że w tamtejszej sprawie „wartość obrotu z tytułu usług udzielania pożyczek na rzecz podmiotów powiązanych nie może zostać uznana za obrót uzyskany z tytułu transakcji pomocniczych w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy, a w konsekwencji nie może być wyłączone z wartości obrotu służącego do wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a,

43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj