Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-347/15-2/KJ
z 16 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacji podatkowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawczyni w związku z wniesieniem aportem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Jej męża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawczyni w związku z wniesieniem aportem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Jej męża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od 1987 r. pozostaje w związku małżeńskim. Od daty zawarcia małżeństwa pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej mężem istnieje nieprzerwanie ustrój ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej. W 1989 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, zakładając przedsiębiorstwo. Podstawowym przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest PKD: 10.11.Z – przetwarzanie i konserwacja mięsa z wyłączeniem mięsa z drobiu. Pozostałe PKD to m.in.: 10.12.Z, 10.13.Z, 10.85.Z, 46.32.Z, 47.22.Z, 47.24.Z i inne. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności: nieruchomości, ruchome środki trwałe, w tym środki transportu (samochody osobowe i ciężarowe), wartości niematerialne i prawne, urządzenia, zapasy towarów i materiałów, półprodutów i wyrobów gotowych, wierzytelności, licencje i zezwolenia, koncesje, zespół osobowy, klientela, kontrakty handlowe, zorganizowana sieć sprzedaży w postaci sklepów własnych lub w miejscach dzierżawionych lub w postaci stoisk w punktach handlowych, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty, a także zobowiązania, należności związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo działa zarówno w obiektach, stanowiących aktywa i środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jak i stanowiących własność osób trzecich na podstawie umów najmu, dzierżawy. Składniki przedsiębiorstwa stanowią współwłasność łączną, na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Składniki majątkowe przedsiębiorstwa osoby fizycznej prowadzonego pod nazwą Zakłady Mięsne w … mgr inż. …zostały nabywane w trakcie małżeństwa w ramach ustroju ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej i za zgodą małżonki wykorzystywane dla celów prowadzenia przedsiębiorstwa na imię i nazwisko męża jako osoby fizycznej.

Mąż Wnioskodawczyni rozważa następujące możliwości:

  1. zbycie w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do nowo założonej spółki komandytowej, którą to zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej w skrócie ZCP) będzie zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci sieci własnych sklepów i stoisk, lub
  2. zbycie w formie aportu poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym znajdujących się na ewidencji środków trwałych i/lub tzw. niskocennych składników majątkowych nieobjętych ewidencją środków trwałych, jak też towarów i/lub zapasów, wyrobów gotowych, materiałów, towarów, półproduktów, maszyn i urządzeń, tworzących zespół maszyn i urządzeń produkcyjnych, informatycznych, technicznych, itp.

Wnioskodawczyni nie będzie obejmowała udziałów w spółce komandytowej w zamian za aport.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki osobowej (komandytowej) lub czynność wniesienia aportem poszczególnych składników majątkowych, niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez męża Wnioskodawczyni spowoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego osób fizycznych po stronie Wnioskodawczyni, czy do tych czynności znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na tę część pytania, która dotyczy powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego osób fizycznych po stronie Wnioskodawczyni, natomiast część pytania dotycząca kwestii zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozpatrzona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm. – dalej K.s.h.), przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Stosownie do art. 8 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Przy czym, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 K.s.h., spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Z kolei w myśl art. 102 K.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, że zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność ustawowa, ściśle związana ze stosunkiem prawnym o charakterze osobistym, mianowicie z pozostawaniem w związku małżeńskim, została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc – stosownie do art. 35 – rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Okoliczność, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot małżeńskiej wspólności ustawowej, potwierdza treść art. 37 § 1 pkt 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa.

Wniesienie do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa po wartości rynkowej, w sytuacji gdy aportu dokona wyłącznie mąż Wnioskodawczyni i wyłącznie On obejmie wkłady w spółce w zamian za aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stanowi przychód podatkowy przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni, który to przychód jednocześnie w całości, czyli po wartości rynkowej wnoszonego aportu korzystał będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w momencie wnoszenia aportu do spółki komandytowej, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawczyni uważa, że wartość aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni, a jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniesienie do spółki komandytowej poszczególnych składników niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a znajdujących się w tzw. sieci handlowej męża Wnioskodawczyni w postaci punktów, stoisk handlowych, sklepów, w sytuacji gdy aportu dokona wyłącznie mąż Wnioskodawczyni i wyłącznie On obejmie wkłady w spółce w zamian za aport poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi przychód podatkowy przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni, który to przychód jednocześnie w całości, czyli po wartości rynkowej wnoszonego aportu korzystał będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w momencie wnoszenia aportu do spółki komandytowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, co oznacza, że wartość aportu poszczególnych składników majątkowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni, a jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawczyni uważa, że czynność wniesienia aportem składników majątkowych przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni (czy to stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa według definicji ustawowej, czy też niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa – a zatem pojedynczych, samodzielnych składników majątkowych) do spółki osobowej (komandytowej) nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie Wnioskodawczyni.

Nadto, w opisanej sytuacji, dla Wnioskodawczyni nie znajdą zastosowania przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8, 9 oraz art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wniesienie aportem przez Jej małżonka do spółki komandytowej jakichkolwiek składników majątkowych, które są lub będą składnikami majątkowymi obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa męża i objęcie wyłącznie przez Niego (małżonka Wnioskodawczyni) wkładów w spółce komandytowej w zamian za aport (albo poszczególnych składników albo składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa) – jest dla Wnioskodawczyni neutralne podatkowo i Wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty jakiegokolwiek podatku z tego tytułu, a nadto Wnioskodawczyni nie ma obowiązku składania jakichkolwiek deklaracji podatkowych z tym związanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

  1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
  2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
  3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
  4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
  5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
  6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
  7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
  8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
  9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
  10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Wyżej wymieniony przepis określając, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków, jednocześnie wskazuje, że do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej, co skutkuje tym, że każdy element majątku nabyty przez jednego z małżonków do prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa jest w świetle prawa nabywany także przez drugiego z małżonków w ramach ustawowej współwłasności łącznej, pod warunkiem, że pomiędzy małżonkami nie zawierano żadnych umów ograniczających lub znoszących tą współwłasność.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa.

W myśl art. 206 i 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią.

Mając na uwadze treść ww. przepisów należy przyjąć, że dają one możliwość przekazania składników majątkowych, które były nabywane w trakcie małżeństwa w ramach ustroju ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej, przez jednego z małżonków na rzecz drugiego z małżonków do wykorzystywania ich dla celów prowadzenia przedsiębiorstwa, w tym przypadku na rzecz męża Wnioskodawczyni. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 1987 r. pozostaje w związku małżeńskim. Od daty zawarcia małżeństwa pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej mężem istnieje nieprzerwanie ustrój ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej. W 1989 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, zakładając przedsiębiorstwo. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności: nieruchomości, ruchome środki trwałe, w tym środki transportu (samochody osobowe i ciężarowe), wartości niematerialne i prawne, urządzenia, zapasy towarów i materiałów, półprodutów i wyrobów gotowych, wierzytelności, licencje i zezwolenia, koncesje, zespół osobowy, klientela, kontrakty handlowe, zorganizowana sieć sprzedaży w postaci sklepów własnych lub w miejscach dzierżawionych lub w postaci stoisk w punktach handlowych, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty, a także zobowiązania, należności związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo działa zarówno w obiektach, stanowiących aktywa i środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jak i stanowiących własność osób trzecich na podstawie umów najmu, dzierżawy. Składniki przedsiębiorstwa stanowią współwłasność łączną, na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Składniki majątkowe przedsiębiorstwa osoby fizycznej prowadzonego pod nazwą Zakłady Mięsne w …mgr inż. ….zostały nabywane w trakcie małżeństwa w ramach ustroju ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej i za zgodą małżonki wykorzystywane dla celów prowadzenia przedsiębiorstwa na imię i nazwisko męża jako osoby fizycznej.

Obecnie mąż Wnioskodawczyni rozważa następujące możliwości:

  1. zbycie w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do nowo założonej spółki komandytowej, którą to zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej w skrócie ZCP) będzie zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci sieci własnych sklepów i stoisk, lub
  2. zbycie w formie aportu poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym znajdujących się na ewidencji środków trwałych i/lub tzw. niskocennych składników majątkowych nieobjętych ewidencją środków trwałych, jak też towarów i/lub zapasów, wyrobów gotowych, materiałów, towarów, półproduktów, maszyn i urządzeń, tworzących zespół maszyn i urządzeń produkcyjnych, informatycznych, technicznych, itp.

Wnioskodawczyni nie będzie obejmowała udziałów w spółce komandytowej w zamian za aport.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) reguluje przysporzenia (zdarzenia) powodujące opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, o czym stanowi art. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. W myśl powołanego przepisu, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 8 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy).

Kwestie podatkowe związane z wniesieniem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy aportu dokona wyłącznie mąż Wnioskodawczyni i wyłącznie On obejmie wkłady w spółce w zamian za aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa, dotyczyć będą wyłącznie męża Wnioskodawczyni. Skutki opodatkowania zbycia w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej będą więc dotyczyły przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni.

Dla Wnioskodawczyni skutki podatkowe z tego tytułu nie powstaną. Nie wystąpi zatem z tego tytułu obowiązek zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj