Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-36/12/16-5/S/AK
z 11 stycznia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2246/12 z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 17 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca [dalej również: Bank] prowadzi działalność bankową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank zamierza organizować akcje promocyjne o cechach sprzedaży premiowej [dalej również: Promocje]. Akcje te będą miały na celu promowanie usług (produktów finansowych) znajdujących się w ofercie Banku, tj. promocję sprzedaży i używania kart kredytowych, rachunków bankowych - w tym ROR, lokat bankowych, kredytów oraz pożyczek.


Adresatami Promocji będą wszyscy klienci Banku (przyszli klienci) - osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.


Planowane Promocje będą polegały na przyznaniu nagrody każdemu klientowi, który spełni warunki przewidziane w regulaminie Promocji. Uzyskanie nagrody nie będzie związane z elementem rywalizacji, ani też losowości.


Bank zakłada, iż Promocje będą akcjami promocyjnymi kwalifikowanymi jako sprzedaż premiowa , o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych [dalej: ustawa pdof]. Zasady każdej z Promocji będą regulowane odpowiednim regulaminem.

Bank przewiduje, iż Promocja może trwać od 1 dnia do 1 roku, przy czym jednocześnie mogą być prowadzone różne edycje Promocji. Zakładanym jest, iż nagrody w Promocji będą miały postać rzeczową bądź pieniężną, a ich wartość może przekraczać 760 zł.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Bank prawidłowo wypełni spoczywające na nim obowiązki płatnika tj. obowiązek poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego - zgodnie z art. 41 ust. 4 oraz ust. 7 pkt 1 ustawy pdof - w przypadku, gdy nagroda – udostępniana w związku ze sprzedaż premiową, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2ustawy pdof – będzie miała jednorazową wartość przekraczającą 760 zł i stanowiła:

  1. nagrodę rzeczową – Bank uzyska kwotę środków pieniężnych odpowiadających zaliczce na podatek podatnika (klienta Banku) przed udostępnieniem mu nagrody,
  2. nagrodę pieniężną – Bank na podstawie upoważnienia uzyskanego uprzednio od klienta zatrzyma część nagrody pieniężnej tytułem 10% zryczałtowanego podatku dochodowego ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy nagroda – udostępniana w związku ze sprzedażą premiową, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof – będzie miała jednorazową wartość przekraczającą 760 zł i stanowiła:

  • nagrodę rzeczową – Bank uzyska kwotę środków pieniężnych odpowiadających zaliczce na podatek podatnika (klienta Banku) przed udostępnieniem mu nagrody,
  • nagrodę pieniężną – Bank na podstawie upoważnienia uzyskanego uprzednio od klienta zatrzyma część nagrody pieniężnej tytułem 10% zryczałtowanego podatku dochodowego,

- wskazane postępowanie Banku stanowić będzie prawidłowe wypełnienie funkcji płatnika w zakresie poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od nagrody związanej ze sprzedażą premiową zgodnie z art. 41 ust. 4 oraz ust. 7 pkt 1 ustawy pdof.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof od dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, pobierany jest zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy pdof płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13.

Art. 41 ust. 7 pkt 1 ustawy pdof stanowi, iż jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Mając na względzie przepisy powyżej przywołane zauważyć należy, iż Bank będzie pełnił funkcję płatnika z tytułu nagród wydanych w ramach Promocji (przy założeniu, iż Promocja będzie stanowiła sprzedaż premiową - jak to zostało wskazane w stanie faktycznym). Z uwagi na fakt, iż planowanym jest, że nagrody będą w formie rzeczowej bądź pieniężnej, konieczne i ustalenie zasad poboru zaliczki na podatek od osób nagrodzonych (klientów Banku) w prawidłowy sposób.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 41 ust. 7 pkt 1 ustawy pdof, w przypadku gdy nagroda będzie miała postać nagrody rzeczowej Bank powinien zobligować klienta do wpłacenia przez niego - przed wydaniem nagrody - kwoty zaliczki na podatek. Zdaniem Banku wskazany sposób postępowania nie budzi wątpliwości. Gdy nagroda ma postać pieniężną, przepisy ustawy pdof nie precyzują sposobu poboru zaliczki na podatek. Zdaniem Banku, w przypadku nagrody pieniężnej pobór podatku zgodny z art. 41 ust. 4 ustawy pdof nastąpi tutaj poprzez proste potrącenie ustalonej kwoty podatku z nagrodą, tak jak ma to miejsce w przypadku innych wypłat pieniężnych, od których płatnik pobiera podatek. Bank dla przejrzystości rozliczeń z klientem uzyska upoważnienie do potrącenia kwoty podatku od klienta (podatnika).

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, iż wystąpienie nagrody pieniężnej w ramach Promocji organizowanych przez Bank - kwalifikowanych jako sprzedaż premiowa, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof - może być sytuacją nagminną, w związku z tym, wskazany powyżej sposób poboru zaliczki na podatek uprościłby znacznie procedury Banku związane z wypełnieniem funkcją płatnika (wobec sposobu poboru zaliczki, który znajduje zastosowanie do nagród rzeczowych, który jest procesem wymagającym zaangażowania dodatkowych narzędzi do rozliczenia Promocji).

Końcowo, Bank chciałby zauważyć, iż nagrody związane ze sprzedażą premiową mogą mieć zarówno charakter pieniężny, jak i niepieniężny. Zauważyć bowiem należy, iż przywoływany już art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof stanowi, że opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym podlegają nagrody uzyskane w ramach sprzedaży premiowej, nie precyzując jednak charakteru takich nagród. Również w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy pdof, regulującym przesłanki zwolnienia z podatku, brak wskazania co do rodzaju nagród, jakie mogą zostać przyznane uczestnikowi w ramach sprzedaży premiowej.


Wobec powyższego należy przyjąć, że nagrodą w sprzedaży premiowej może być - co do zasady - każdy rodzaj świadczenia, w tym zarówno świadczenie rzeczowe, usługa, jaki świadczenie pieniężne.


Za przyjęciem tego stanowiska przemawia również brzmienie art. 41 ust. 7 ustawy pdof, ustanawiającego zasady postępowania podmiotu dokonującego wypłaty świadczeń określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Zgodnie z przywołanym przepisem, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof nie są pieniądze, podatnik jest zobowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody). Tym samym ustawodawca potwierdził, że nagrody przyznawane w ramach sprzedaży premiowej mogą mieć zarówno charakter pieniężny, jak i niepieniężny. (Do nagrody o charakterze pieniężnym wydawanej w ramach sprzedaży premiowej zastosowanie znajduje art. 41 ust 4 ustawy pdof).

Co więcej zauważyć należy, iż zarówno w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof ustawodawca wyraźnie i konsekwentnie rozróżnia wygrane od nagród. Sformułowaniem „wygrane” posługuje się w odniesieniu do konkursów, gier i zakładów wzajemnych, natomiast pojęciem „nagród” jedynie w odniesieniu do sprzedaży premiowej. Wskazane rozróżnienie zostało zaakcentowane przez ustawodawcę również w art. 41 ust. 7 pkt 1 ustawy pdof, gdzie wskazano, iż w przypadku gdy przedmiotem wygranych (nagród) nie są pieniądze, podatnik ma obowiązek wpłacić zaliczkę na podatek płatnikowi. A zatem zauważyć należy, iż ustawodawca wprost w ustawie pdof dopuszcza możliwość przyznania nagrody związanej ze sprzedażą premiową w formie pieniężnej.

Prawidłowość opisanego powyżej stanowiska potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji z dnia 14 lipca 2010 r., IPPB2/415-292/10-4/MR oraz z dnia 5 października 2010 r., nr IPPB4/415-567/10-2/SP, czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 27 lipca 2011 r. Co więcej, analizowana kwestia była również rozpatrywana przez sądy administracyjne. Przykładowo WSA w Łodzi, w wyroku z dnia 16 listopada 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 844/04 stwierdził, że nagroda uzyskiwana z tytułu sprzedaży premiowej może stanowić kwotę pieniężną. Również, Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrujący skargę kasacyjną Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Łodzi na powyżej wywołany wyrok nie zakwestionował możliwości przyznania nagrody związanej ze sprzedażą premiową w formie pieniężnej (por. wyrok z dnia 4 sierpnia 2006 r., sygn. II FSK 304/2005; z uzasadnienia wyroku wynika, że sąd uzależnił zakwalifikowanie sumy pieniężnej jako nagrody od faktu, czy nie stanowiła ona ukrytego rabatu, stąd sąd zwrócił uwagę organom podatkowym, że nie wykazały one, że podmiot wypłacający nagrodę zastąpił nią uprzednio udzielane rabaty, co mogłoby ewentualnie być podstawą zakwestionowania stanowiska podatnika. Sąd wskazał jednak bezpośrednio, że nagroda może mieć formę pieniężną i uznał stanowisko podatnika.).


Podsumowując powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie stanowiska jak na wstępie.


W dniu 3 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-36/12-2/MS1 dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, w której nie podzielił stanowiska Wnioskodawcy uznając, iż nagrody otrzymywane przez klientów w ramach planowanych Promocji nie stanowią nagród związanych ze sprzedażą premiową. Wobec tego wskazany przychód nie może być uznany za związany ze sprzedażą premiową, do jego opodatkowania nie będą miały zastosowania uregulowania zawarte w treści art. 30 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy. Przychód ten stanowić będzie dla indywidualnych klientów banku w myśl. art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy przychód z innych źródeł.

Na podmiocie udostępniającym ww. nagrody nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od wartości tych nagród co potwierdza treść art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane natomiast sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT–8C).


Nagrody przyznane przez Wnioskodawcę nie stanowią nagród związanych ze sprzedażą premiową, a Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia i przekazania informacji PIT–8C.


Wnioskodawca nie zgodziła się ze stanowiskiem tutejszego organu i na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) pismem z dnia 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu 18 kwietnia 2012 r.) wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Po dokonaniu wnikliwej analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 28 maja 2012 r. Nr IPPB2/415-36/12-4/MS1.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 3 kwietnia 2012 r. Nr IPPB2/415-36/12-2/MS1. Strona złożyła pismem z dnia 20 czerwca 2012 r. (doręczonym w dniu 25 czerwca 2012 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.


Wyrokiem z dnia 19 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2246/12 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.


W dniu 4 listopada 2015 r. do tut. organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2246/12 i akta sprawy. W wyroku tym Sąd, stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie.


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż w omawianej sprawie stanowisko Ministra Finansów zostało zbudowano na błędnym założeniu, że przedmiotem sprzedaży premiowej nie mogą być usługi, lecz wyłącznie rzeczy.


Minister Finansów ustalając znaczenie terminu „sprzedaż premiowa” uznał, iż dla zdefiniowania występującego w tym terminie pojęcia „sprzedaż” należy sięgnąć do przepisów Kodeksu cywilnego, gdzie w art. 535 postanowiono, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z przytoczonego przepisu organ interpretujący wywiódł, iż przedmiotem sprzedaży mogą być tylko rzeczy. Natomiast czynności, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie prowadzą do zawarcia umowy sprzedaży, gdyż nie obejmują one rzeczy, lecz świadczenie usług. Zatem przychód uzyskany w związku z nabyciem usług nie może być łączony ze sprzedażą premiową.

Co do zasady powinno być tak, że pojęcia użyte w prawie cywilnym i w przepisach podatkowych, jeśli w tych ostatnich nie są odmiennie zdefiniowane, należy rozumieć tak jak stanowi prawo cywilne, biorąc pod uwagę fakt, że obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny. Zasada ta jednak nie zawsze znajdzie zastosowanie i to nawet wówczas, gdy pojęcie zdefiniowane na gruncie prawa cywilnego nie zostało odmiennie zdefiniowane na gruncie prawa podatkowego. Z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie jak ta stanowiąca przedmiot zaskarżonej interpretacji.

Sąd wskazał, iż ustalając bowiem dla potrzeb jej rozstrzygnięcia znaczenie terminu „sprzedaż premiowa”, występującego w art. 21 ust. 1 pkt 68 i art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., należy wziąć pod uwagę regulację zawartą w art. 14 ust. 1 ww. ustawy, w którym mowa jest o sprzedaży towarów i usług. Na gruncie przepisów u.p.d.o.f. nie budzi żadnych wątpliwości, iż przedmiotem opodatkowania jest przychód uzyskany zarówno ze sprzedaży towarów jak i usług. Skoro ustawodawca dopuszcza możliwość uzyskania przychodu ze sprzedaży usług, to nie ma żadnych prawnych i racjonalnych podstaw, by twierdzić, iż sprzedaż premiowa może być łączona tylko i wyłącznie ze sprzedażą rzeczy, czyli z wykluczeniem sprzedaży usług.

Sprzedaż premiowa polega na uatrakcyjnieniu zakupu towarów i usług przez dołączenie do nich rozmaitych premii, będących nieodpłatnym przysporzeniem majątkowym na rzecz klienta. Charakterystyczną cechą sprzedaży premiowej jest uzależnienie przyznania premii pieniężnej od spełnienia przez nabywcę ustalonych przez sprzedawcę warunków. Premia może dotyczyć różnych zdarzeń: dokonania określonej ilości zakupów, terminowego dokonywania płatności, które może być połączone z usługą np. z montażem i właściwą ekspozycję materiałów reklamowych, czy też jak w niniejszej sprawie zakupu usługi przy spełnieniu warunków przewidzianych w regulaminie Promocji itd.


W ocenie Sądu w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostały spełnione warunki, do zakwalifikowania czynności dokonywanych przez Skarżącą jako sprzedaż premiowa.


Jak już wcześniej powiedziano, punktem wyjścia do zbudowania stanowiska zawartego w zaskarżonej interpretacji indywidualnej było błędne założenie, że w niniejszej sprawie nie ma miejsca sprzedaż premiowa. Stąd i konkluzja w niej zawarta, iż Skarżąca nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wartości nagród, nie może być prawidłowa.

Zagadnienie prawne objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy, najogólniej rzecz ujmując, obowiązków Skarżącej jako płatnika związanych ze sprzedażą premiową. Sąd wykazał, gdzie tkwi błąd organu, natomiast odniesienie się do tego zagadnienia i dokonanie oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie wyrażonego należy do obowiązków organu.

Sąd dokonuje bowiem kontroli działalności administracji publicznej wyłącznie w aspekcie jej zgodności z prawem (art. 1 § 2 ustawy z dnia z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych - Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Podstawowym zadaniem sądów administracyjnych jest sprawowanie kontroli działalności administracji publicznej (rządowej i samorządowej). "Sprawowanie kontroli" oznacza pewnego rodzaju wtórność działań sądu wobec działań organów administracji. Rola sądu administracyjnego sprowadza się do badania (korygowania) działania lub zaniechania organów administracji publicznej, a nie zastępowania ich w załatwianiu spraw przez wydawanie końcowego rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd administracyjny ocenia zgodność z prawem zaskarżonego aktu organu administracji publicznej, nie zastępuje go w czynnościach. Z natury rzeczy orzeczenia sądu administracyjnego, w razie uwzględnienia skargi, rozstrzygają o uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności zaskarżonego aktu oraz zobowiązują organ administracji do określonego zachowania się w toku dalszego załatwiania sprawy przez organ administracji. Przejęcie przez sąd administracyjny kompetencji organu administracji do końcowego załatwienia sprawy stanowiłoby wykroczenie poza konstytucyjnie określone granice kontroli działalności administracji publicznej. Poddanie działalności administracji publicznej kontroli sądu administracyjnego oznacza, że w sprawach objętych tą kontrolą nadal mamy do czynienia ze sprawami administracyjnymi, organ administracji zaś, jako podmiot administrujący, nadal nie przestaje być odpowiedzialny za administrowanie (por. R. Hauser, Założenia reformy sądownictwa administracyjnego, PiP 1999, z. 12, s. 23). Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt II FSK 1067/09 (dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl) sąd administracyjny nie może kontrolować tego, czego w zaskarżonym akcie nie ma, ani też uzupełniać dostrzeżone braki tych aktów. Prowadziłoby to do niedopuszczalnego wkraczania w sferę "administrowania" zastrzeżoną do wyłącznej kompetencji organów administracyjnych.


Ponownie rozpoznając sprawę, Minister Finansów zobowiązany jest uwzględnić stanowisko Sądu w niej wyrażone.


Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), Sąd uchylił zaskarżoną interpretację. Zakres, w jakim uchylona interpretacja nie podlega wykonaniu określono w oparciu o art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zaś o kosztach postępowania postanowiono na podstawie art. 200 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2246/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji, tj. 3 kwietnia 2012 r.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj