2015.10.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-597/15/MS
z 30 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę na potrzeby pracowników: usług stołówkowych, posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów - jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług

w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę na potrzeby pracowników: usług stołówkowych, posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów.

Wniosek uzupełniono pismem z 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 września 2015 r. znak: IBPP1/4512-597/15/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu pracowników oraz poszukiwania i rekrutacji pracowników na zlecenie klienta. Usługi wynajmu pracowników świadczone są głównie dla firm działających w branży handlowej i magazynowej (pracownicy magazynów i obsługa logistyki) oraz usług call center (telemarketerzy). Wynajmowani pracownicy zatrudniani są przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę bądź umów zlecenia.

W ramach świadczonych usług wynajmu pracowników Wnioskodawca ponosi koszty wynagrodzeń pracowników/zleceniobiorców wraz z narzutami świadczeń z tytułu BHP, jak również zapewnia posiłki profilaktyczne wynikające z przepisów prawa pracy oraz koszty zakwaterowania pracowników wykonujących pracę poza miejscem zamieszkania.

Ze względu na specyfikę działalności firmy pracownicy są często czasowo delegowani do pracy na kilka dni do różnych miejscowości, stąd konieczność zapewnienia zakwaterowania.

W związku z ponoszonymi kosztami zakwaterowania i wyżywienia Wnioskodawca nabywa usługi od podmiotów zewnętrznych które są w różny sposób kwalifikowane i opisywane (nazwa towaru/usług na fakturze) przez sprzedawców tych usług, tj.

usługi w zakresie wyżywienia pracowników jako:
- usługi gastronomiczne;
- usługi stołówkowe;
- posiłki profilaktyczne;
- posiłki regeneracyjne dla pracowników;
- posiłki gotowe;
- wydane potrawy i napoje;
- usługi cateringowe;

Usługi w zakresie wyżywienia dotyczą wydawania posiłków profilaktycznych lub regeneracyjnych dla pracowników w punktach gastronomicznych lub stołówkach pracowniczych, sporadycznie gotowe posiłki dowożone są pracownikom do ich miejsca pracy (usługi cateringowe).

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywane towary i usługi związane są wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W piśmie z 21 września 2015 r. Wnioskodawca wskazał:

Ad 1). Wszystkie usługi w zakresie wyżywienia pracowników, obejmujące wskazane we wniosku usługi gastronomiczne, stołówkowe, cateringowe, wydawanie posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych i gotowych oraz wydawanie potraw i napojów są usługami mającymi na celu zapewnienie pracownikom posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych, których obowiązek zapewnienia wynika z przepisów prawa pracy.

Podstawą prawną wskazującą na obowiązek zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych są przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. z 1996 r. Nr 60 poz. 279). Posiłki wydawane są w związku z wysokim wydatkiem energetycznym pracowników zatrudnionych na magazynach, w których praca wykonywana jest w temperaturze od +3 do +5 stopni Celsjusza.

Wnioskodawca nie nabywa żadnej z ww. usług by z własnej woli zabezpieczyć wyżywienie pracownikom.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy, jakim symbolem PKWiU objęte są nabywane przez niego, wymienione we wniosku usługi, związane z zapewnieniem posiłków profilaktycznych pracownikom. Symbol taki nie jest podawany na fakturach dokumentujących nabycie przedmiotowych usług.

Ad 5). Nabywane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wyżywienia opodatkowane są przeważnie stawką 8%, jak również na fakturach dotyczących nabywanych posiłków dla pracowników bywają wyodrębnione w osobnej pozycji napoje gorące opodatkowane stawką 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z brzmieniem przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4) powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zwraca się zapytaniem, czy ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dotyczących zakupu następujących usług:

usługi w zakresie wyżywienia pracowników:
- usługi stołówkowe;
- posiłki profilaktyczne;
- osiłki regeneracyjne dla pracowników;
- posiłki gotowe
- wydane potrawy i napoje.

W piśmie z 21 września 2015 r. Wnioskodawca stwierdził, że zwrócił się z zapytaniem w zakresie wyłącznie usług wskazanych w poz. 68 składanego wniosku, ze względu na wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od tych właśnie wymienionych usług. Opis stanu faktycznego zawierał wszystkie nabywane przez Wnioskodawcę usługi, w celu rzetelnego przedstawienia sytuacji, jednakże w zapytaniu pominięto usługi, co do których Wnioskodawca nie miał wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z przepisu art. 88 ust 1 pkt 4) powołanej ustawy wynika brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie wyłącznie:

1. usług gastronomicznych - sklasyfikowanych w PKWiU w dziale 56.10 - usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych.

Wyłączenie prawa do odliczania podatku naliczonego nie dotyczy zatem usług objętych innym symbolem PKWiU. tj.: w zakresie usług związanych z wyżywieniem: usługi stołówkowe, przygotowanie posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych, wydawanie potraw i napojów dla pracowników – w oparciu o umowę zawartą z Wnioskodawcą (PKWiU 56.29); usługi cateringowe, dostarczanie gotowych posiłków (PKWiU 56.21).

Zgodnie bowiem z przepisem art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

W piśmie z 21 września 2015 r. w zakresie uzupełnienia własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy odnosi się do następujących usług w zakresie usług związanych z wyżywieniem -wyłącznie usługi gastronomiczne.

Nie odnosi się zatem do usług objętych zapytaniem zawartym w poz. 68 wniosku, tj.: w zakresie usług związanych z wyżywieniem: usługi stołówkowe, posiłki profilaktyczne, posiłki regeneracyjne dla pracowników, posiłki gotowe, wydane potrawy i napoje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, wymienione zostały elementy jakie faktura powinna zawierać.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu pracowników oraz poszukiwania i rekrutacji pracowników na zlecenie klienta. Usługi wynajmu pracowników świadczone są głównie dla firm działających w branży handlowej i magazynowej (pracownicy magazynów i obsługa logistyki) oraz usług call center (telemarketerzy). Wynajmowani pracownicy zatrudniani są przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę bądź umów zlecenia.

W ramach świadczonych usług wynajmu pracowników Wnioskodawca ponosi koszty wynagrodzeń pracowników/zleceniobiorców wraz z narzutami świadczeń z tytułu BHP jak również zapewnia posiłki profilaktyczne wynikające z przepisów prawa pracy.

W związku z ponoszonymi kosztami wyżywienia Wnioskodawca nabywa usługi od podmiotów zewnętrznych które są w różny sposób kwalifikowane i opisywane (nazwa towaru/usług na fakturze) przez sprzedawców tych usług, tj. usługi w zakresie wyżywienia pracowników jako:

usługi gastronomiczne;
usługi stołówkowe;
posiłki profilaktyczne;
posiłki regeneracyjne dla pracowników;
posiłki gotowe;
wydane potrawy i napoje;
usługi cateringowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług w zakresie wyżywienia pracowników określonych jako:

usługi stołówkowe.
posiłki profilaktyczne.
posiłki regeneracyjne dla pracowników,
posiłki gotowe.
wydane potrawy i napoje.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług stołówkowych czy czynności polegających na wydaniu posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych czy wydania potraw i napojów.

Zatem zasadne jest rozważenie, czy usługi stołówkowe czy też czynności polegające na wydaniu posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów różnią się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych czynności jest taki sam.

Usługa gastronomiczna zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu.

Podobnie wypowiedział się również w Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-31/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności „na wynos”, tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków „na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności „na wynos” może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru czynności polegających na wydaniu posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych czy wydania potraw i napojów oraz usług stołówkowych. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od usług stołówkowych i czynności polegających na wydaniu posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych czy też potraw i napojów, rozumianych jako przygotowanie i wydanie żywności we wskazanym miejscu.

Odnośnie definicji usług stołówkowych zauważa się, że nie została ujęta w słowniku języka polskiego. W słowniku znajduje się jedynie definicja słowa stołówka, które oznacza zakład żywienia zbiorowego przy instytucji czy też salę jadalną takiego zakładu.

Także od pozostałych usług gastronomicznych zostały wyodrębnione w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), ww. usługi stołówkowe, do której to klasyfikacji odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 („Usługi związane z wyżywieniem”) sklasyfikował pod symbolem PKWiU:

56.1 – „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”,
56.2 „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne”,
56.21 „Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering)”,
56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”,
56.29.1 „Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę”,
56.29.2 „Usługi stołówkowe”.

Należy zauważyć, że do prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi i zastosowania prawidłowej stawki VAT jest zobowiązany usługodawca i to on powinien na fakturze wykazać faktyczne zdarzenie tj. wpisać taką nazwę usługi jaka faktycznie została wyświadczona, powinna być ona zgodna ze stanem faktycznym i odzwierciedlać charakter danej czynności.

W świetle powyższego uznać należy, że czynności polegające na wydaniu posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych czy wydaniu potraw i napojów oraz usługi stołówkowe stanowią czynności odrębne od usługi gastronomicznej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie dokonuje zakupu usług gastronomicznych tylko kupuje usługi stołówkowe, posiłki profilaktyczne, posiłki regeneracyjne, posiłki gotowe, potrawy i napoje, to w sprawie nie znajdują zastosowania postanowienia art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i wskazane usługi nie są objęte wyłączeniem w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przewidzianym dla usług gastronomicznych.

W tym miejscu należy wskazać, iż to sprzedawca jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego określenia nazwy usługi którą świadczy. Nazwa usługi lub towaru powinna być zgodna ze stanem faktycznym i powinna odzwierciedlać charakter danej czynności.

Należy wskazać, że powołany przepis art. 106e ust. 1 ustawy o VAT określa szczegółowo dane, które powinna zawierać faktura VAT, jest to m.in. nazwa towaru lub usługi. Brak prawidłowej nazwy, może rodzić wątpliwość, co do charakteru świadczonej usługi, a ponadto nie spełnia kryteriów powołanego przepisu ustawy o VAT.

Zatem jeżeli w przedmiotowej sprawie usługodawca zaklasyfikuje świadczoną przez siebie czynność jako usługę stołówkową, sprzedaż posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów i wykaże na fakturze VAT nazwę towaru lub usługi zgodnie z tą klasyfikacją, to co do zasady Wnioskodawcy (nabywcy) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z takich faktur, gdyż nie znajdzie zastosowania ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Jak tut. organ stwierdził w niniejszej interpretacji, prawo do odliczenia podatku naliczonego z zakupionych przez Wnioskodawcę usług stołówkowych, posiłków profilaktycznych, posiłków regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów nie jest ograniczone art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jednak warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego od tych zakupów jest, aby były one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywane towary i usługi związane są wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak podał Wnioskodawca, wszystkie usługi w zakresie wyżywienia pracowników, obejmujące wskazane we wniosku usługi stołówkowe, wydawanie posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych i gotowych oraz wydawanie potraw i napojów są usługami mającymi na celu zapewnienie pracownikom posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych, których obowiązek zapewnienia wynika z przepisów prawa pracy.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w sytuacji gdy nabyte usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług stołówkowych, posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych czy wydania potraw i napojów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wynikający z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT brak prawa do odliczenia podatku naliczonego nie odnosi się do usług objętych zapytaniem w zakresie usług związanych z wyżywieniem: usługi stołówkowe, posiłki profilaktyczne, posiłki regeneracyjne dla pracowników, posiłki gotowe, wydane potrawy i napoje, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem interpretacji objęto prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę na potrzeby pracowników: usług stołówkowych, posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych, posiłków gotowych oraz potraw i napojów, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z 21 września 2015 r. jedynie odnośnie ww. usług Wnioskodawca ma wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotem interpretacji nie były natomiast usługi gastronomiczne, cateringowe gdyż nie były one przedmiotem zapytania i jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z 21 września 2015 r., w zapytaniu pominięto usługi co do których Wnioskodawca nie miał wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin