Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.667.2016.1.PM
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 grudnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 9 grudnia 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku z wniesieniem wkładu pieniężnego do spółki akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku z wniesieniem wkładu pieniężnego do spółki akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (spółką akcyjną) z siedzibą w Polsce (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), będącą polskim rezydentem podatkowym. Podstawowa działalność gospodarcza Spółki związana jest z branżą ciepłowniczą i energetyczną. Jedynym akcjonariuszem Spółki jest F. spółka z o.o. (dalej: „akcjonariusz”).

Planowane jest dokapitalizowanie Spółki przez jej akcjonariusza poprzez wniesienie dodatkowych wkładów pieniężnych na pokrycie jej kapitału zakładowego.

Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, z zm. –winno być: Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.).

Dokapitalizowanie nastąpi w taki sposób, iż nowo wyemitowane akcje zostaną objęte przez akcjonariusza po cenie emisyjnej, wyższej od wartości nominalnej. Nadwyżka wartości ceny emisyjnej ponad wartość nominalną akcji, tzw. agio, zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki. Możliwa jest sytuacja, w której kapitał zakładowy zostanie podwyższony w nieznacznej części (np. o wartość odpowiadającą 1% lub 10% wartości wkładu pieniężnego), a różnica między ceną emisyjną a wartością nominalną akcji (np. 90% lub 99%) zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy jako tzw. „agio”, co uzależnione będzie od bieżących decyzji i zostanie skonkretyzowane bezpośrednio przed realizacją operacji.

Opisany podział wkładu akcjonariusza do Spółki na kapitał zakładowy i zapasowy, może mieć miejsce także w przypadku następnych przyszłych dokapitalizowań, jeśli będą miały miejsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, akcje w podwyższonym kapitale zakładowym obejmowane będą po cenie emisyjnej wyższej od ich wartości nominalnej, to czy podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie wyłącznie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy Spółki, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, niezależnie od przyjętego podziału wartości wkładu przeznaczonego na kapitał zakładowy i kapitał zapasowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmowane będą po cenie emisyjnej wyższej od ich wartości nominalnej, to podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie wyłącznie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy Spółki. Nadwyżka przekazywana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od przyjętej proporcji podziału wnoszonego do Spółki wkładu.

Wnioskodawca wskazał, że ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) w art. 1 ust. 1 pkt 1 zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, iż opodatkowaniu podlegają jedynie czynności enumeratywnie wskazane w tej ustawie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy opodatkowaniu podlega zmiana umowy spółki, pod warunkiem, iż powoduje ona podwyższenie podstawy opodatkowania.

Dodatkowo art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uzależnia opodatkowanie umowy spółki kapitałowej oraz jej zmiany, od posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rzeczywistego ośrodka zarządzania albo siedziby tej spółki.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy spółki, w odniesieniu do spółki kapitałowej, uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Z powyższego wynika, że czynność polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego w spółce kapitałowej (tj. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółce akcyjnej) stanowi zdarzenie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy wynikający z takiego zdarzenia powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i na podstawie art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży on na spółce. Jednocześnie podstawę opodatkowania określa art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który w pkt 8 lit. b) wskazuje, iż w przypadku umowy spółki podstawę opodatkowania stanowi wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Ponieważ przepisy podatkowe nie wprowadzają ustawowej definicji kapitału zakładowego, należy przyjąć, iż pojęcie to ma znaczenie nadane mu w Kodeksie spółek handlowych.

Zgodnie z art. 302 Kodeksu spółek handlowych, kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej. Z kolei stosownie do art. 309 § 1 Kodeksu spółek handlowych, akcje nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Zatem przepis ten wprowadza zakaz obejmowania akcji poniżej ich wartości nominalnej, jednocześnie dopuszcza objęcie akcji powyżej ich wartości nominalnej, wówczas spółka otrzymuje dodatkową wartość (nadwyżkę), tzw. agio.

Na podstawie art. 396 § 2 Kodeksu spółek handlowych nadwyżki, osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej, a pozostałe – po pokryciu kosztów emisji akcji, należy przekazać na kapitał zapasowy, który w spółkach kapitałowych ma pełnić przede wszystkim funkcję ochronną, w tym także chronić przed uszczupleniem kapitał podstawowy, tj. kapitał zakładowy spółki.

Kodeks spółek handlowych nie reguluje dodatkowych warunków związanych z obejmowaniem akcji powyżej ich wartości nominalnej, nie wprowadzając żadnych ograniczeń w tym zakresie i tym samym pozostawiając pełną dowolność spółce i jej akcjonariuszom.

Tym samym, w przypadku obejmowania akcji w kapitale spółki akcyjnej po wartości wyższej od ich wartości nominalnej, co będzie miało miejsce w przypadku Spółki, kapitał zakładowy jest powiększany wyłącznie o wartość wkładu odpowiadającą wartości nominalnej objętych akcji. Natomiast nadwyżka w całości – niezależnie od jej wysokości i proporcji w stosunku do wartości nominalnej akcji – przekazywana jest na kapitał zapasowy (agio), stanowiący odrębny od kapitału zakładowego kapitał własny spółki.

Wykładnia literalna powyżej omówionych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w powiązaniu z właściwymi przepisami Kodeksu spółek handlowych, prowadzi do następujących konkluzji:

• przekazanie wkładu na poczet kapitału zakładowego spółki kapitałowej jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zatem wartość tego wkładu należy uwzględnić przy określaniu podstawy opodatkowania;
• wniesienie wkładu na kapitał zapasowy spółki kapitałowej pozostaje poza zakresem regulacji ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w konsekwencji nadwyżka kwoty wkładu ponad wartość nominalną objętych akcji przekazana na kapitał zapasowy spółki nie stanowi podstawy opodatkowania;
• proporcja podziału wkładu pomiędzy kapitał zakładowy i kapitał zapasowy spółki może być ustalana dowolnie; w pełni dopuszczalne jest przeznaczenie pewnej wartości wkładu na kapitał zakładowy spółki, a pozostałej części na kapitał zapasowy spółki – decyzja taka leży w swobodnej gestii akcjonariuszy i stanowi uznaniową realizację przyznanych praw właścicielskich, nie nosząc jednocześnie znamion obejścia prawa czy też jego nadużycia.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że realizacja planowanej czynności będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w zakresie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki i podstawę opodatkowania będzie stanowiła jedynie wartość wkładu wniesionego na kapitał zakładowy, tj. odpowiadająca łącznej wartości nominalnej objętych akcji. Natomiast nadwyżka wartości wkładu ponad nominalną wartość objętych akcji, przekazana na kapitał zapasowy, nie podlega opodatkowaniu i pozostaje bez wpływu na wysokość podstawy opodatkowania, niezależnie od proporcji, w jakiej pozostają ze sobą poszczególne wkłady kapitałowe.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, skoro przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie regulują kwestii związanej z podwyższeniem kapitału zapasowego, uzasadnionym jest twierdzenie, iż w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych każdorazowo stanowić będzie jedynie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Przy czym bez znaczenia dla określenia podstawy opodatkowania pozostaje okoliczność objęcia akcji po cenie wyższej od ich wartości nominalnej i przekazania nadwyżki na kapitał zapasowy. Jednocześnie, niezależnie od proporcji, w jakiej pozostawać będą ze sobą wartość wkładu przekazanego na kapitał zakładowy do wartości wkładu przekazanego na kapitał zapasowy, podwyższenie takie pozostaje w zgodzie z obowiązującymi przepisami.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Organ zaznacza, iż w interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy jedynie w zakresie przepisów prawa podatkowego, zgodnie z uprawnieniami nadanymi przez art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Przedmiotem oceny nie jest więc, czy wskazany sposób podziału wkładu pieniężnego jest zgodny z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Organ interpretacyjny nie jest bowiem władny do takiej oceny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.