Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB1.4511.1115.2016.2.MJ
z 10 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu 10 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 30.12.2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB1.4511.1115.2016.1.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 10 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni - Renata O. wraz z trojgiem rodzeństwa jest spadkobierczynią po matce zmarłej w dniu 19 lutego 2015 r. Spadkobiercy - czworo dzieci spadkodawczyni- nabyli spadek z ustawy po 1/4 udziału w spadku każde z nich. W skład spadku wchodzą m.in. trzy lokale mieszkalne, które znajdują się w posiadaniu pozostałych trojga spadkobierców - z wyłączeniem Wnioskodawczyni Renaty O. Troje pozostałych spadkobierców pobiera czynsz z tytułu najmu trzech lokali wchodzących w skład spadku, przy czym Wnioskodawczyni Renata O. nie uzyskuje od pozostałych spadkobierców pobierających czynsz z wynajmowanych lokali żadnych dochodów; pozostali współspadkobiercy nie dzielą się z Wnioskodawczynią pożytkami uzyskiwanymi z czynszów najmu. Ponadto Wnioskodawczyni nie ma wiedzy o wysokości czynszów miesięcznych pobieranych przez pozostałych współspadkobierców. W chwili obecnej przed Sądem Rejonowym toczy się postępowanie o dział spadku po matce Wnioskodawczyni, w którym dojdzie do podziału majątku spadkowego. W ramach tego postępowania działowego Wnioskodawczyni wystąpiła z żądaniem ustalenia wysokości czynszów pobieranych przez pozostałych współspadkobierców z tytułu najmu lokali mieszkalnych wchodzących w skład spadku oraz z żądaniem rozliczenia kwot pobranych tytułem czynszów z tych lokali pomiędzy poszczególnych spadkobierców w ramach postanowienia o dziale spadku, w wysokości wynikającej z przypadających im udziałów spadkowych i pozostałych rozliczeń dokonanych w postępowaniu o dział spadku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


W jakiej chwili w odniesieniu do Wnioskodawczyni, która jest współwłaścicielem w 1/4 części wynajmowanych przez pozostałych spadkobierców lokali powstaje obowiązek podatkowy z tytułu czynszów płaconych za wynajmowane lokale, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni faktycznie nie otrzymuje od najemców żadnego czynszu, a czynsze pobierają pozostali współspadkobiercy?

Zdaniem Wnioskodawczyni po jej stronie do chwili obecnej nie powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynszów najmu pobieranych przez pozostałych spadkobierców z lokali wchodzących w skład masy spadkowej. Wnioskodawczyni nie była stroną tych umów, nie uzyskuje też nawet części kwot czynszów z tytułu najmu przedmiotowych lokali. Zgodnie z art. 16 a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty. Biorąc pod uwagę treść wskazanego przepisu Wnioskodawczyni do chwili obecnej nie uzyskała żadnego przychodu, skoro powstanie przychodu w takiej sytuacji powiązane jest z dniem zapłaty. Za dzień zapłaty w zobowiązaniach rozliczanych w formie gotówkowej należy przyjąć dzień przekazania wierzycielowi gotówki z tytułu wykonania zobowiązania. Natomiast w przypadku zobowiązań rozliczanych w formie bezgotówkowej za dzień zapłaty przyjmuje się dzień uznania rachunku wierzyciela. W niniejszym stanie faktycznym żadna z tych okoliczności w odniesieniu do Wnioskodawczyni nie wystąpiła. Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnej kwoty z tytułu czynszów najmu nieruchomości wchodzących w skład spadku, a wynajmowanych przez pozostałych współspadkobierców, ani w formie gotówkowej, ani w formie bezgotówkowej. Skoro zatem opłaty ponoszone przez najemcę stanowią przychód wynajmującego w dniu zapłaty, a Wnioskodawczyni nie jest stroną umów najmu lokali wchodzących w skład spadku (a jedynie współwłaścicielką tych lokali) i nie została z tego tytułu na jej rzecz dokonana żadna zapłata, to po stronie Wnioskodawczyni nie powstał żaden przychód, a zatem nie powstał wobec niej obowiązek podatkowy z tytułu czynszów pobieranych przez pozostałych współspadkobierców/współwłaścicieli lokali.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z definicją współwłasności wyrażoną w art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, gdy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie. Cechą charakterystyczną współwłasności jest to, że prawo własności całej rzeczy przysługuje niepodzielnie wszystkim współwłaścicielom. Jeżeli wielkość takiego udziału jest określona, mówi się wówczas o współwłasności w częściach ułamkowych. Do tego rodzaju współwłasności mają zastosowanie przepisy działu IV Kodeksu cywilnego, z których wynika domniemanie równości udziałów (art. 197 Kodeksu cywilnego). Treść stosunku będącego podstawą powstania współwłasności może określać inną wielkość udziałów. W czasie trwania współwłasności w częściach ułamkowych każdy współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Moment powstania przychodu z najmu określa art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analizując art. 11 ust. 1 ww. ustawy, należy stwierdzić, że przychodami z tytułu najmu, który nie stanowi działalności gospodarczej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Aby zatem powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej przywołanym art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Podsumowując, powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym determinowane jest uzyskaniem przez podatnika przychodu. Przychodem podlegającym opodatkowaniu z tytułu najmu są nie tylko otrzymane, ale również postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne. Oznacza to, że przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądze osobiście lub poprzez osobę trzecią działającą w jego imieniu i na jego rachunek, jak i ten, który wprawdzie nie pobrał pieniędzy, ale były one postawione mu do dyspozycji. Przy czym, przez sformułowanie „postawione do dyspozycji” należy rozumieć takie postawienie podatnikowi przysługujących mu pieniędzy i wartości pieniężnych, aby mógł on z nich korzystać w tym również zadecydować o ich wykorzystaniu i przeznaczeniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z trojgiem rodzeństwa jest spadkobierczynią po matce zmarłej w dniu 19 lutego 2015 r. Spadkobiercy - czworo dzieci spadkodawczyni- nabyli spadek z ustawy po 1/4 udziału w spadku każde z nich. W skład spadku wchodzą m.in. trzy lokale mieszkalne, które znajdują się w posiadaniu pozostałych trojga spadkobierców - z wyłączeniem Wnioskodawczyni. Troje pozostałych spadkobierców pobiera czynsz z tytułu najmu trzech lokali wchodzących w skład spadku, przy czym Wnioskodawczyni nie uzyskuje od pozostałych spadkobierców pobierających czynsz z wynajmowanych lokali żadnych dochodów; pozostali współspadkobiercy nie dzielą się z Wnioskodawczynią pożytkami uzyskiwanymi z czynszów najmu. Ponadto Wnioskodawczyni nie ma wiedzy o wysokości czynszów miesięcznych pobieranych przez pozostałych współspadkobierców. W chwili obecnej przed Sądem Rejonowym toczy się postępowania o dział spadku po matce Wnioskodawczyni, w którym dojdzie do podziału majątku spadkowego. W ramach tego postępowania działowego Wnioskodawczyni wystąpiła z żądaniem ustalenia wysokości czynszów pobieranych przez pozostałych współspadkobierców z tytułu najmu lokali mieszkalnych wchodzących w skład spadku oraz z żądaniem rozliczenia kwot pobranych tytułem czynszów z tych lokali pomiędzy poszczególnych spadkobierców w ramach postanowienia o dziale spadku, w wysokości wynikającej z przypadających im udziałów spadkowych i pozostałych rozliczeń dokonanych w postępowaniu o dział spadku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnego przysposobienia majątkowego z tytułu czynszu najmu trzech lokali wchodzących w skład spadku, które są wynajmowane przez pozostałych trzech spadkobierców, a tym samym nie powstaje u Niej przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym uznać należy, że stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj