Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-607/13-1/AP
z 13 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z ostatecznym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2180/14 oraz prawomocnym (od dnia 13 września 2016 r.) wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 88/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami do tut. Biura 20 grudnia 2016 r.), uchylającym interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów z 2 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-607/13/AP - wniosku z 21 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2013 r.), uzupełnionego 3 września 2013 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i sposobu amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przejętych w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości i sposobu amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przejętych w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-606/13/AP, IBPBI/1/415-607/13/AP, IBPBI/1/415-608/13/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, jest polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (zwanego dalej: „PDOF”), tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza objąć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej: „Spółką”). W dacie objęcia udziałów w Spółce, 100% udziałów Spółki będzie należeć do innego udziałowca będącego osobą fizyczną. W zamian za udziały Wnioskodawca wniesie do Spółki wkład niepieniężny w postaci nieruchomości, maszyn oraz zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego (zwany dalej: „Aportem”). Przedmiot Aportu nie stanowi przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Wartość Aportu zostanie określona w wartości rynkowej na dzień wniesienia Aportu do Spółki i będzie odpowiadać cenie emisyjnej obejmowanych w zamian za Aport udziałów w Spółce. Jednocześnie, cena emisyjna powyższych udziałów będzie wyższa od ich wartości nominalnej, a różnica ceny emisyjnej i wartości nominalnej udziałów (tzw. agio) zostanie przelana na kapitał zapasowy Spółki. Przedmiot Aportu zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki według jego wartości rynkowej z dnia wniesienia, będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki i będzie podlegał amortyzacji podatkowej, jako środki trwałe (z wyłączeniem nieruchomości gruntowej) oraz wartości niematerialne i prawne (prawo ochronne do znaku towarowego). W przyszłości możliwe jest przekształcenie Spółki w spółkę jawną (zwaną dalej: „SJ”). Przekształcenie zostanie dokonane zgodnie z postanowieniami art. 551 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – winno być tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 – zwanej dalej: „KSH”). Wpis przekształcenia nastąpi w trakcie roku kalendarzowego (nie nastąpi w dniu 31 grudnia).

Po przekształceniu Spółki w SJ będzie ona prowadzić działalność gospodarczą polegającą głównie na odpłatnym udostępnianiu podmiotom trzecim środków trwałych – w tym nieruchomości gruntowej na podstawie umów najmu/dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych. SJ będzie zatrudniać wykwalifikowany personel odpowiedzialny za kontakty z kontrahentami oraz utrzymanie opisanego majątku trwałego i właściwe nim administrowanie (przeprowadzanie przeglądów budowlanych nieruchomości, remontów kapitalnych nieruchomości i maszyn, organizowanie akcji marketingowych mających na celu promowanie znaku towarowego). SJ będzie także prowadzić działalność w zakresie ochrony posiadanego majątku (w szczególności zapobiegania bezprawnemu wykorzystywaniu znaku towarowego).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 2 września 2013 r., wskazano m.in. że:

1. Jeżeli spółka z o.o., o której mowa we wniosku nie będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych aktywów, wówczas art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania, ponieważ nie zostanie utworzony odpis amortyzacyjny, który mógłby być zaliczony, bądź nie, do kosztów uzyskania przychodów. Z drugiej strony, jeśli spółka z o.o. będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych aktywów, wówczas art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ww. ustawy znajdzie zastosowanie.
2. Znak towarowy, o którym mowa we wniosku, został wytworzony przez Wnioskodawcę we własnym zakresie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu bramami i ogrodzeniami.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po przekształceniu Spółki w SJ kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako wspólnika SJ będą w całości - proporcjonalnie do przysługującego Wnioskodawcy prawa do udziału w zysku SJ - odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalonej przez Spółkę, w tym stanowiących uprzednio przedmiot aportu do Spółki?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, po przekształceniu Spółki w SJ kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako wspólnika SJ będą w całości - proporcjonalnie do przysługującego Wnioskodawcy prawa do udziału w zysku SJ - odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalonej przez Spółkę, w tym stanowiących uprzednio przedmiot aportu do Spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. - zwanej dalej: „ustawy o PDOF”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Jednocześnie, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o PDOF powyższą zasadę stosuje się także m.in. do rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie z art. 22g ust. 12 ustawy o PDOF w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Z kolei, w myśl art. 22h ust. 3 ustawy o PDOF podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 ustawy o PDOF, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 ustawy o PDOF.

W kontekście powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, do amortyzacji przedmiotu aportu w SJ zastosowanie powinny znaleźć:

• zasada kontynuacji w zakresie ustalania wartości początkowej (art. 22g ust. 12 ustawy o PDOF), co na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego oznacza, że wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należących do Spółki po jej przekształceniu w SJ, powinna zostać ustalona w wysokości określonej w ewidencji (wykazie) Spółki sprzed przekształcenia;
• zasada kontynuacji w zakresie ustalenia metody amortyzacji oraz uwzględnienia przez podmiot przekształcony wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podmiot przekształcany (art. 22h ust. 3 ustawy o PDOF), co na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego oznacza, że w SJ powinna być kontynuowana przyjęta przez Spółkę metoda amortyzacji (liniowa, degresywna, stawki indywidualne) oraz powinna być uwzględniona dotychczasowa wysokość odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Spółkę;
• zasada proporcjonalnego rozliczania kosztów uzyskania przychodów przez wspólników spółki osobowej w stosunku do ich prawa do udziału w zyskach spółki (art. 8 ust. 2 ustawy o PDOF), co na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego oznacza, że po przekształceniu Spółki w SJ Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących majątek SJ, w stosunku do przysługującego mu uprawnienia do udziału w zyskach SJ.
  
  

Jednocześnie wskazać należy na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PDOF, zgodnie z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:
• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,
2. jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz niezaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
3. oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.
   
   

Ponadto, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45b ustawy o PDOF, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji Wnioskodawca zwraca uwagę, że w opisanym zdarzeniu przyszłym SJ nie nabędzie wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych w sposób określony w art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PDOF oraz, że pośród wartości niematerialnych i prawnych, które wejdą w skład majątku SJ w wyniku przekształcenia nie będzie know-how. Tym samym przewidziane w wyżej cytowanych przepisach ograniczenia w zakresie uprawnienia do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie będą miały zastosowania do Wnioskodawcy jako wspólnika SJ.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, po przekształceniu Spółki w SJ kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako wspólnika SJ będą w całości - proporcjonalnie do przysługującego Wnioskodawcy prawa do udziału w zysku SJ - odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalonej przez Spółkę, w tym stanowiących uprzednio przedmiot aportu do Spółki.

Powyższe nie dotyczy przedmiotu aportu jakim jest nieruchomość gruntowa, gdyż ta w myśl art. 22c pkt 1) ustawy o PDOF nie podlega amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestia dot. ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma żadnego znaczenia dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki jawnej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawarł we wniosku szczegółową argumentację potwierdzającą stanowisko, iż będzie uprawniony do zaliczenia pełnej kwoty odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych aktywów do kosztów uzyskania przychodów (oczywiście w proporcji do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki jawnej). Niemniej jednak, w związku z zadanym przez Dyrektora Izby Skarbowej pytaniem, Wnioskodawca przypomina, że Wniosek dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych - po przekształceniu spółki z o.o. w spółkę jawną, podatnikami podatku dochodowego od dochodu uzyskiwanego przez spółkę jawną będzie bowiem Wnioskodawca oraz inna osoba fizyczna, jako wspólnicy tej spółki. Tymczasem wskazany przez Dyrektora Izby Skarbowej przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) jest zawarty w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – dalej: „PDOP”), która zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 2 reguluje opodatkowanie dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji oraz ma zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (czyli np. spółki jawnej).

Ponadto sam art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP w swojej treści wskazuje, że dotyczy on wyłącznie spółek kapitałowych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. Również dlatego nie może być odnoszony do osób fizycznych prowadzących działalność w formie spółki osobowej. Dodatkowo, należy zwrócić uwagę, że art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP posługuje się także pojęciem „kapitału zakładowego”. Powyższe stanowi dodatkowe potwierdzenie tego, że przepis ten można stosować wyłącznie do spółek kapitałowych, otrzymujących wkłady niepieniężne w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a poza zakresem jego regulacji znajdują się spółki osobowe i ich wspólnicy, ponieważ pojęcie kapitału zakładowego odnosi się wyłącznie do spółek kapitałowych (i wyjątkowo do spółki komandytowo-akcyjnej). Ustawa PDOP nie wprowadza odrębnej regulacji przewidującej odpowiednie stosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP do spółek osobowych i ich wspólników. Skoro zatem, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, udziałowcami spółki jawnej będą wyłącznie osoby fizyczne, które na skutek przekształcenia spółki z o.o. staną się jedynymi wspólnikami spółki jawnej, w ocenie Wnioskodawcy, dla ustalenia zasad amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład majątku spółki jawnej zastosowanie mogą znaleźć wyłącznie przepisy ustawy o PDOF, a w szczególności powołane we wniosku art. 8, art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 ustawy o PDOF. Natomiast, w opisanej sytuacji zastosowania nie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP, jako że wspólnicy spółki jawnej, w tym Wnioskodawca, będący osobami fizycznymi nie zaliczają się do kręgu podatników podatku dochodowego od osób prawnych wymienionych w art. 1 i la ustawy o PDOP, w tym do spółek kapitałowych, których wprost dotyczy przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP.

Wnioskodawca wskazał, że żaden przepis ustawy o PDOF nie przewiduje ograniczeń w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które w spółce kapitałowej podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP. W szczególności, analogicznego ograniczenia nie zawiera art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PDOF, który jest odpowiednikiem art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy o PDOP. Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się dyrektywą interpretacyjną racjonalnego ustawodawcy uznać należy, że pominięcie w treści art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PDOF regulacji analogicznej do tej zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP, było świadomym działaniem ustawodawcy, którego celem było umożliwienie będącym osobami fizycznymi wspólnikom spółek osobowych rozpoznawania, jako kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych i środków trwałych, wniesionych wcześniej aportem do przekształconej spółki kapitałowej, także w części, w jakiej w spółce kapitałowej wartość początkowa tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie powiększała kapitału zakładowego. Rozciąganie w drodze analogii regulacji ustawy o PDOP na podatników PDOF byłoby zatem działaniem nieuprawnionym, nieznajdującym żadnego uzasadnienia w przepisach.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał:

1. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 15 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 445/13,
   
2. interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:
   
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-360/11/JD,
     
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 czerwca 2011 r., Znak: ILPB4/423-107/11-2/ŁM,
     
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2012 r., Znak: IPPB1/415-120/12-3/KS,
     
   • Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 czerwca 2012 r., Znak: ITPB3/415-9/12/AW.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla interpretacji sytuacji podatkowej Wnioskodawcy jako wspólnika spółki jawnej w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie ma znaczenia to, czy w stosunku do spółki z o.o. (która ulegnie przekształceniu w spółkę jawną) będzie miało zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o PDOP.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 2 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-607/13/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

-sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przejętych w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną oraz kontynuowania zasad ich amortyzacji – za prawidłowe,

-możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki jawnej powstałej w wyniku przekształcenia spółki z o.o., pełnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli do ww. spółki z o.o.:

• znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – za nieprawidłowe,
• nie znajdzie zastosowania ww. ograniczenie – za prawidłowe,

-możliwości proporcjonalnego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. odpisów amortyzacyjnych – za prawidłowe.

W ww. interpretacji wskazano m.in., że Wnioskodawca będący wspólnikiem spółki jawnej powstałej w wyniku przekształcenia spółki z o.o., winien ustalić wartość początkową przejętych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu przekształconego oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem ich dotychczasowej wysokości, kontynuując przyjętą przez poprzednika prawnego metodę amortyzacji, stosownie do cyt. wyżej art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpisy amortyzacyjne tylko od tej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która przysługiwała spółce przekształcanej tj. spółce z o.o. Do kosztów tych może On zaliczyć ww. odpisy amortyzacyjne w części przysługującej mu, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki jawnej, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 i 2 pkt 1 ww. ustawy.

Ww. interpretację indywidualną, po uprzednim wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem z 5 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 88/14 (prawomocnym od 13 września 2016 r.), uchylił ww. interpretację indywidualną z 2 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-607/13/AP.

Wydając ww. wyrok Sąd wskazał m.in., że problem w niniejszej sprawie dotyczy zasad zaliczania przez wspólnika spółki jawnej po przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę osobową do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalonej przez spółkę kapitałową, w tym stanowiących uprzednio przedmiot aportu.

W opinii podatnika po przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę osobową, będzie miał prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do przysługującego mu prawa do udziału w zysku) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wniesionych wcześniej aportem do spółki kapitałowej.

Z kolei organ w wydanej interpretacji indywidualnej uznał, że kosztem uzyskania przychodów dla wnioskodawcy wspólnika spółki jawnej będą - proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki - odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych należących do spółki przekształconej, dokonywane od wartości tych składników majątkowych wykazanej w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ograniczenia wnikającego z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 z późn. zm.) w związku z art. 93a § 2 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.). Jeżeli bowiem odpisy amortyzacyjne nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodu w spółce kapitałowej, to w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, nie będą one kosztem u podmiotu będącego sukcesorem spółki kapitałowej (wspólników spółki jawnej).

Niniejszy problem był do tej pory przedmiotem rozstrzygnięć wyłącznie wojewódzkich sądów administracyjnych, które prezentują jednak rozbieżne stanowisko odnośnie do spornej kwestii. Za tezą organów przemawiają m.in. wyroki: WSA w Krakowie z dnia 1 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 2010/12 i WSA w Bydgoszczy z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 248/13 i 249/13. Z kolei stanowisko podatnika zyskało aprobatę w orzeczeniach WSA w Łodzi z dnia 25 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 971/13, WSA w Krakowie z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 445/13, WSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt III SA/WA 20/13, z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt VIII SA/Wa 286/13, VIII SA/Wa 287/13, VIII SA/Wa 288/13, VIII SA/Wa 289/13, WSA w Kielcach z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 178/13 i I SA/Ke 179/13, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 394/13, I SA/Gl 395/13, I SA/Gl 396/13 i I SA/Gl 397/13 – wszystkie dostępne w CBOSA.

Orzekający w niniejszej sprawie Sąd akceptuje i przyjmuje za własną argumentację zawartą w tej drugiej grupie wyroków.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że rację ma skarżący, iż wykładni skutków prawnopodatkowych w związku z przekształceniem spółki kapitałowej w osobową, której wspólnikiem będzie osoba fizyczna dokonać należy w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku bowiem tychże podmiotów podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz każdy wspólnik tej spółki indywidualnie, w tym przypadku osoba fizyczna. W związku z tym ustalenia wysokości przychodów, kosztów ich uzyskania, dochodu do opodatkowania oraz kwoty należnego podatku dochodowego dokonuje się dla każdego z takich wspólników odrębnie i na zasadach określonych w art. 8 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z póź. zm.).

Stosownie zatem do treści art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe; - art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W celu zinterpretowania zaistniałego w niniejszej sprawie stanu faktycznego należy wobec powyższego mieć na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące kwestię kosztów uzyskania przychodu oraz zasadę ustalania wartości początkowej.

W myśl art. 22 ust. 1 przedmiotowej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 22 ust. 8 kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zasady ustalania wartości początkowej reguluje art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 22g ust. 12 tej ustawy w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Przepis ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (art. 22g ust. 22 cytowanej ustawy).

Z kolei istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy sukcesję podatkową regulują przepisy Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku: przekształcenia innej osoby prawnej, przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki. Stosownie natomiast do art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej.

Z brzmienia powyższych przepisów wyprowadzić należy wniosek, że w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową, spółka ta staje się sukcesorem generalnym spółki kapitałowej. W takiej sytuacji spółka osobowa, na podstawie art. 22g ust. 12 w związku z art. 22g ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniona (i obowiązana) jest do kontynuowania amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanej uprzednio przez spółkę przekształconą. Stosownie natomiast do art. 22h ust. 3 cytowanej ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7. Spółka osobowa, której wspólnikiem będzie wnioskodawca, stosownie do treści art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązana będzie zatem do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuowania metody amortyzacji przyjętej przez spółkę wnoszącą wkład.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w osobową, w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ustawodawca nakazał spółce osobowej kontynuację w zakresie: ustalenia wartości początkowej; ustalenia metody amortyzacji; uwzględnienia wysokości odpisów dokonanych przez podmiot przekształcany.

Jak słusznie wywodzi skarżący, przepisy ustawy o podatku od osób fizycznych w żaden sposób natomiast nie ograniczają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodu przez wspólnika spółki osobowej (powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej) odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, które w spółce kapitałowej podlegały ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przekształcona spółka kapitałowa przybierze postać spółki osobowej (jawnej), a spółka osobowa, w przeciwieństwie do spółki kapitałowej nie posiada kapitału zakładowego i zapasowego. Ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o braku możliwości rozpoznawania jako koszt podatkowy odpisów amortyzacyjnych od tej części środków trwałych, które zostały przekazane na kapitał zapasowy dotyczą więc spółki kapitałowej, do której został wniesiony aport. Nie powinny natomiast wywoływać skutków podatkowych po stronie wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej.

Po przekształceniu spółki kapitałowej w osobową, wnioskodawca wobec powyższego będzie miał prawo zaliczać do kosztów podatkowych (z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, także od tej wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce kapitałowej znajdowała się na kapitale zapasowym i w związku z tym podlegała ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zauważyć należy po raz kolejny, że cytowane przez organ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Słusznie skarżący podnosi, że przepisy te regulują opodatkowanie dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji oraz mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyłączeniem spółek niemających osobowości prawnej (czyli np. spółki jawnej, jak w niniejszej sprawie). A zatem nie może być tak, że w wyniku sukcesji podatkowej osoba fizyczna staje się de facto podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wobec powyższego Sąd uchylił ww. zaskarżoną interpretację indywidualną. Od ww. wyroku Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 13 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2180/14 oddalił skargę kasacyjną organu.

W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził m.in., że w rozpatrywanej sprawie jest kwestią sporną, czy skarżący po przekształceniu spółki kapitałowej w osobową (spółkę jawną) będzie miał prawo zaliczać do kosztów podatkowych (z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, także od tej wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce kapitałowej znajdowała się na kapitale zapasowym i w związku z tym podlegała ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) u.p.d.o.p.

Kwestia ta była już przedmiotem wypowiedzi orzeczniczych Naczelnego Sądu Administracyjnego, a skład orzekający w tej sprawie podziela pogląd wyrażony w zapadłych orzeczeniach (por. wyroki NSA z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2770/13; z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 3013/13; z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1898/13; z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1899/13; dostępne na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl) i korzysta zwłaszcza z argumentacji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1898/13.

Zarówno organ interpretacyjny, jak i Sąd pierwszej instancji powołują się na regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i 22 oraz art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f. Pierwszy z przepisów stanowi, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Natomiast w myśl postanowień art. 22 ust. 22 u.p.d.o.f., przepis ust. 12 tego artykułu ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego. Zgodnie z art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f., podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13 tej ustawy, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 u.p.d.o.f.

Przypomnieć w tym miejscu wypada, że ustawodawca w art. 22g ust. 22 u.p.d.o.f. odwołał się do przepisów odrębnych, tj. do art. 551 § 1 i art. 553 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Według tych przepisów spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być przekształcona w spółkę jawną oraz spółka przekształcona wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Ustanowiony w art. 22g ust. 22 u.p.d.o.f. warunek zastosowania regulacji zawartej w ust. 12 tego artykułu został spełniony w sprawie.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy przyjąć w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, czyli podmiotu o zmienionej formie prawnej. Przez wzgląd na postanowienia art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f. odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane w wysokości uwzględnionej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy zastosowaniu przyjętej przez tę spółkę metody amortyzacji.

Ustawodawca poprzez wskazanie powyższych kryteriów zakreślił granice kontynuacji w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez spółkę przekształconą. Nie wprowadził natomiast zasady kontynuacji w zakresie dotyczącym kosztów uzyskania przychodów i nie wykluczył możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika spółki osobowej (powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej) odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, które w spółce kapitałowej podlegały ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowe jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, że ograniczenie wynikające z przytoczonego przepisu nie znajduje zastosowania do spółki osobowej powstałej z przekształcenia spółki kapitałowej.

Przede wszystkim stosowanie tego ograniczenia nie może być wywodzone z przepisu art. 93a § 2 pkt 1 lit. b) O.p., jak czyni to organ interpretacyjny. Postanowienia ww. przepisu o wstąpieniu osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki nie mogą prowadzić do zmiany reżimu prawnego, który obowiązuje spółki osobowe, a raczej wspólników tych spółek (art. 8 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.). Podkreślić należy, że podatnikiem jest wspólnik spółki jawnej, którym jest osoba fizyczna, a więc objęta działaniem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 1 u.p.d.o.f.). Po przekształceniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę jawną do jej wspólnika, będącego osobą fizyczną, nie mogą być stosowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Możliwość zastosowania przepisów u.p.d.o.p. do osób podlegających zupełnie innej ustawie, tj. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna wynikać wprost z przepisów danej ustawy o podatku dochodowym, w żadnym razie nie może być wywodzona z przepisu przewidującego sukcesję (przejęcie) praw i obowiązków. Skoro spółka kapitałowa przestała istnieć na skutek przekształcenia jej w spółkę osobową, zaś ustawodawca nie przewidział w takim przypadku kontynuacji ograniczenia określonego w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p., to skarżący będący wspólnikiem spółki osobowej (w tym przypadku spółki jawnej) podlega przepisom normującym materię dotyczącą kosztów uzyskania przychodów, zawartym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej zaś ustawie nie ma przepisu o brzmieniu analogicznym do art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p.

Ograniczenie ustanowione art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. dotyczy wyłącznie spółek kapitałowych i nie może być przeniesione na wspólnika (będącego osobą fizyczną) spółki jawnej (osobowej). Prawidłowa jest zatem konkluzja Sądu pierwszej instancji, że po przekształceniu spółki kapitałowej w osobową, skarżący będzie miał prawo zaliczać do kosztów podatkowych (z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, także od tej wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, która w spółce kapitałowej znajdowała się na kapitale zapasowym i w związku z tym podlegała ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) u.p.d.o.p.

Z powyżej wskazanych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał za niezasadne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia art. 22 ust. 1 w zw. z ust. 8, art. 22g ust. 12, art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f., art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. (błędnie oznaczony w petitum skargi kasacyjnej jako " art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.f.") oraz art. 93a § 1 i art. 93 § 2 pkt 1 lit. b O.p.

W następstwie wydania ww. wyroku NSA, cyt. powyżej wyrok WSA w Krakowie stał się wyrokiem prawomocnym. Wyrok ten opatrzony klauzulą prawomocności wpłynął do tut. Biura wraz z aktami sprawy 20 grudnia 2016 r.

Mając na uwadze uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 88/14 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2180/14, a także treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2013 r., stwierdza, że w świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji, tj. w 2013 r., stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości i sposobu amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przejętych w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.