Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.69.2017.1.MJ
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 24 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zakwalifikowania wydatków poniesionych na nabycie Matryc udostępnianych Kontrahentom w celu wykorzystania ich do realizacji Umów zawieranych z Kontrahentami jako inwestycji w obcym środku trwałym i w konsekwencji dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych podlegających ujęciu w podatkowych kosztach uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zakwalifikowania wydatków poniesionych na nabycie Matryc udostępnianych Kontrahentom w celu wykorzystania ich do realizacji Umów zawieranych z Kontrahentami jako inwestycji w obcym środku trwałym i w konsekwencji dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych podlegających ujęciu w podatkowych kosztach uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka planuje zawierać ze swoimi kontrahentami (dalej: „Kontrahenci”) umowy o współpracę (dalej: „Umowy”). Na podstawie Umów Kontrahent będzie wytwarzał materiały na rzecz Spółki, natomiast Spółka będzie finansować oraz udostępniać swoim Kontrahentom własne urządzenia (formy lub matryce do produkcji materiału; dalej: „Matryce”), które następnie montowane będą jako części linii technologicznej będącej własnością Kontrahenta (Spółka pozostanie właścicielem Matryc). Wydatki na nabycie każdej z Matryc przekroczą 3.500,00 zł. W związku z wyposażeniem przez Spółkę linii technologicznych Kontrahenta w Matryce, linie te zostaną ulepszone i zyskają nowe funkcje umożliwiające wytwarzanie materiałów, których produkcję obejmują zawarte ze Spółką Umowy. Wskazane materiały będą następnie wykorzystywane przez Spółkę do wywarzania produktów sprzedawanych przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Matryce będą wykorzystywane przez Kontrahentów Spółki wyłącznie w celu realizowania współpracy tych Kontrahentów ze Spółką regulowanej w zawartych ze Spółką Umowach (umowy toolingu).

Linie technologiczne Kontrahentów będą stanowić środki trwałe w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), natomiast Matryce nie będą odrębnymi środkami trwałymi w rozumieniu tej ustawy. Ustalenie okoliczności, że linie technologiczne Kontrahenta będą środkami trwałymi w rozumieniu Ustawy o CIT oraz, że Matryce nie będą stanowić ww. środków trwałych nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, a fakt ich wystąpienia należy uznać za element opisu zdarzenia przyszłego.

Spółka nie planuje pobierać od Kontrahentów odrębnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania im Matryc, jednakże udostępnienie Matryc Kontrahentom będzie uwzględnione w wysokości wynagrodzenia należnego Kontrahentom od Spółki w ramach Umów z tytułu prowadzonej na rzecz Spółki produkcji (w cenie materiałów wytworzonych przez Kontrahentów w ramach realizacji Umów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie uprawniona do zakwalifikowania wydatków poniesionych na nabycie Matryc udostępnianych Kontrahentom w celu wykorzystania ich do realizacji Umów zawieranych z Kontrahentami jako inwestycji w obcym środku trwałym i w konsekwencji dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych podlegających ujęciu w podatkowych kosztach uzyskania przychodów?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Spółka będzie uprawniona do zakwalifikowania wydatków poniesionych na nabycie Matryc udostępnianych Kontrahentom w celu wykorzystania ich do realizacji Umów zawieranych z Kontrahentami jako inwestycji w obcym środku trwałym i w konsekwencji dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a następnie ujmowania ww. odpisów amortyzacyjnych w podatkowych kosztach uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, z zastrzeżeniem art. 16c Ustaw o CIT, do środków trwałych podlegających amortyzacji zaliczane są niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych według indywidualnie ustalonych przez podatnika stawek amortyzacyjnych.

Przepisy Ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia „inwestycja w obcych środkach trwałych”. Zgodnie z art. 4a pkt 1 Ustawy o CIT, inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (dalej: „Ustawa o rachunkowości”). Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 pkt 16 Ustawy o rachunkowości środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwale w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Inwestycją w obcym środku trwałym w rozumieniu Ustawy o CIT będą zatem generalnie wydatki poniesione na ulepszenie, przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację czy też modernizację środka trwałego nie zaliczanego do majątku podatnika.

Przykładowo, jak wskazał w jednym z wyroków Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku: „W praktyce przyjmuje się, że inwestycjami w obcych środkach trwałych są poniesione przez podatnika nakłady na ulepszenie (przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację) środków trwałych niebędących własnością podatnika - wynajmowanych, dzierżawionych lub wykorzystywanych przez niego w działalności gospodarczej na podstawie innej umowy. Pojęcie inwestycji w obcym środku trwałym nie zostało zdefiniowane w przypisach prawa podatkowego. Z powyższym korespondują poglądy piśmiennictwa”, (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 marca 2016r., I SA/Gd 8/16).

Tożsame stanowisko wyrażone zostało także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2016r., w której organ ten wskazał, że „inwestycja w obcym środku trwałym to ogół działań (nakładów) podatnika, odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 stycznia 2015r., sygn. IPTPB1/415-574/14-4/MD).

Ponadto, jak wynika z poglądów doktryny: „Dodatkowym warunkiem koniecznym do uznania wydatków za inwestycję w obcym środku trwałym jest oddanie rezultatów tych nakładów do używania i wykorzystywanie ich dalej do celów działalności gospodarczej przez podatników” (Małecki Paweł, Mazurkiewicz Małgorzata, Komentarz do art. 16a [w:] Małecki Paweł, Mazurkiewicz Małgorzata, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VII, LEX 2016).

Dokonane w środkach trwałych Kontrahentów inwestycje doprowadzą do ich ulepszenia polegającego na przystosowania tych środków trwałych do nowych funkcji. Matryce po zamontowaniu ich w linii technologicznej Kontrahenta będą wykorzystywane do wytwarzania materiałów zgodnie z łączącą Kontrahenta ze Spółką Umową. Wytworzone przez Kontrahenta materiały będą następnie wykorzystywane przez Spółkę do wywarzania produktów sprzedawanych przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że Spółka nie planuje pobierać od Kontrahentów odrębnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania im Matryc, jednakże udostępnienie Matryc Kontrahentom będzie uwzględnione w wysokości wynagrodzenia należnego Kontrahentom od Spółki w ramach Umów z tytułu prowadzonej na rzecz Spółki produkcji.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że organy podatkowe potwierdzają w analogicznych przypadkach możliwość zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Przykładowo, jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie „Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że z tytułu korzystania z Maszyn kooperanci nie będą uiszczać Spółce żadnego wynagrodzenia. (...) cena komponentów będzie niższą od ceny komponentów, gdyby produkowane były one przez kooperantów przy wykorzystaniu maszyn będących ich własnością. W opisanym przypadku brak jest przesłanek do uznania, że świadczenie związane z przekazaniem Maszyn ma nieodpłatny charakter.

W związku z powyższym, zdaniem organu, istnieje związek przyczynowo - skutkowy określony w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy występujący pomiędzy kosztami związanymi z amortyzacją przedmiotowych Maszyn użyczanych kooperantom, którzy zobowiązują się do wyprodukowania na rzecz Spółki komponentów za cenę niższą niż gdyby produkowane one były przez kooperantów przy wykorzystaniu Maszyn będących ich własnością. Jak podaje Spółka „korzystniejsze będzie dla niej czasowe zlecenie Kooperantom wykonywania dotychczasowych operacji produkcyjnych na Maszynach i zaprzestanie ich samodzielnego wykonywania”. Powyższe działania będą miały upływ na osiągnięcie przychodów lub też Zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 listopada 2014r., sygn. IPPB5/423-879/14-2/KS).

Podsumowując, skoro:

1. Matryce nie będą środkami trwałymi w rozumieniu Ustawy o CIT;
2. linie technologiczne Kontrahentów będą środkami trwałymi w rozumieniu Ustawy o CIT niestanowiącymi własności Spółki;
3. w wyniku zamontowania Matryc linie technologiczne Kontrahentów zostaną ulepszone w ten sposób, że uzyskają one nowe funkcje niezbędne do realizacji Umów zawartych przez Kontrahentów ze Spółką wobec czego dokonane inwestycje będą nosiły cechy modernizacji;
4. linie technologiczne Kontrahentów będą wykorzystywane do wytwarzania materiałów zgodnie z łączącymi Kontrahentów ze Spółką Umowami, przy czym wytworzone materiały będą następnie wykorzystywane przez Spółkę do wytwarzania produktów sprzedawanych przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
5. Spółka nie planuje pobierać od Kontrahentów odrębnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania im Matryc jednakże udostępnienie Matryc Kontrahentom będzie uwzględnione w wysokości wynagrodzenia należnego Kontrahentom od Spółki w ramach Umów z tytułu prowadzonej na rzecz Spółki produkcji;

• to Spółka będzie uprawniona do zakwalifikowania wydatków poniesionych na nabycie Matryc jako inwestycji w obcym środku trwałym i w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z tytułu poniesienia ww. wydatków oraz ujmowania tych odpisów jako podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroku sądu, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią źródeł materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.