Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.115.2017.1.MR
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2017 r. (data wpływu 8 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik (strona lub Wnioskodawca), prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji dla podatku od towarów. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej strony jest wykonywanie robót budowlanych, wykonywanie tynków gipsowych na zlecenie w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach niemieszkalnych. Strona w roku podatkowym 2017 jest zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. W roku podatkowym 2016 r. podatnik także był zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatnik przewiduje, iż po 1 stycznia 2018 r. nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047) dalej w skrócie ustawa o rachunkowości oraz przewiduje, iż będzie zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności podatnik jest zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki podatkowej wysokości 19,00 %. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych strona jest zobowiązana do opłacania, kwartalnie. Wnioskodawca jest też wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w, zwanej dalej w skrócie Spółką. Strona od roku 2010 posiada ponad 25,00 % udziałów w kapitale Spółki i przewiduje, iż do dnia 31 grudnia 2018 r. ww. sytuacja nie ulegnie zmianie. Wnioskodawca jest też aktualnie prezesem zarządu Spółki, którym też prezesem zarządu był w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. oraz Wnioskodawca przewiduje, iż będzie prezesem zarządu Spółki do dnia 31 grudnia 2018 r. Strona nabywała od Spółki usługi w zakresie koordynacji i planowania wykonania tynków u zleceniodawców oraz w zakresie odbioru wykonanych tynków na rzecz zleceniodawców, które to czynności były i są wykonywane na rzecz podatnika przez upoważnionych pracowników Spółki. Z tytułu powyżej opisanych usług podatnik był zobowiązany w roku 2016 do opłacania wynagrodzenia w kwocie miesięcznej netto 5.000,00 zł, którą to kwotę miesięczną opłaca także od 1 stycznia 2017 r. Należne wynagrodzenie miesięczne za wykonane usługi jest dokumentowane przez Spółkę fakturą. Ogółem w roku podatkowym 2016 podatnik zapłacił Spółce kwotę w wysokości netto 60.000,00 zł za usługi odbioru i koordynacji wykonania usług tynkarskich, zwanych dalej usługami, oraz przewiduje, iż nie przekroczą one w roku 2017 kwoty netto w wysokości 60.000,00 zł. Od roku 2017 podatnik za zgodą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników nabywa od Spółki także usługi tynkarskie, zwane dalej usługami. Między innymi w dniu 31 marca 2017 r. Wnioskodawca nabył od Spółki jako podwykonawcy usługi tynkarskie za kwotę 13.530,00 zł. Strona przewiduje, iż w roku 2017 nabędzie od Spółki usługi tynkarskie w kwocie przekraczającej 20.000,00 EURO, tj. w kwocie 20.000 EURO X kurs średni EURO z dnia 1 października 2017 r. W roku podatkowym 2016 wartości netto wykonanych na rzecz Wnioskodawcy usług przez Spółkę nie przekroczyły kwoty wysokości 20.000 EURO, tj. 20.000 EURO X kurs średni EURO z dnia 3 października 2016 r. (4.2976 zł) = 85.952,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy z uwagi na fakt nabywania usług od Spółki w roku podatkowym 2017 i w roku podatkowym 2018 spoczywać będzie obowiązek sporządzania dodatkowej dokumentacji podatkowej do transakcji zawartych przez stronę ze Spółką i udokumentowanych każdorazowo przez Spółkę fakturą, na zasadach określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określił, iż w przypadku gdy między kontrahentami występują powiązania kapitałowe, strony transakcji są zobowiązane do sporządzania dokumentacji podatkowej dotyczącej zawartych transakcji. Zdaniem strony powyższy obowiązek nie będzie spoczywał na podatniku gdyż pomimo powiązań kapitałowych pomiędzy uczestnikami świadczonych usług, tj. Spółką i Wnioskodawcą, nawet gdy kwota transakcji netto przekroczyłaby 20.000 EURO w roku podatkowym 2017 i w roku podatkowym 2018, powyżej wymieniony Wnioskodawca w tychże latach podatkowych nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą o rachunkowości. Reasumując powyższe, mając za podstawę art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż na Wnioskodawcy z uwagi na fakt nabywania usług od Spółki w roku podatkowym 2017 i w roku podatkowym 2018 nie będzie spoczywać obowiązek sporządzania dodatkowej dokumentacji podatkowej dotyczącej transakcji zawartych przez stronę ze Spółką, udokumentowanych każdorazowo fakturą, na zasadach określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
   
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
   
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

• i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie do art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 25% (art. 25 ust. 5a ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest też wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (Spółka). Strona od roku 2010 posiada ponad 25,00 % udziałów w kapitale Spółki i przewiduje, iż do dnia 31 grudnia 2018 r. ww. sytuacja nie ulegnie zmianie. Wnioskodawca jest też aktualnie prezesem zarządu Spółki, którym też prezesem zarządu był w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. oraz Wnioskodawca przewiduje, iż będzie prezesem zarządu Spółki do dnia 31 grudnia 2018 r. Strona nabywała od Spółki usługi w zakresie koordynacji i planowania wykonania tynków u zleceniodawców oraz w zakresie odbioru wykonanych tynków na rzecz zleceniodawców, które to czynności były i są wykonywane na rzecz podatnika przez upoważnionych pracowników Spółki.

Przenosząc stan faktyczny opisany w niniejszej sprawie na grunt ww. przepisów podatkowych, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełniona została przesłanka z art. 25 ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5a ustawy, bowiem podmiot krajowy – Wnioskodawca, bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu innym podmiotem krajowym – spółce z o.o. lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu (ponad 25 %).

Wobec powyższego, Wnioskodawcę oraz spółkę z o.o. należy uznać za podmioty powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, w przypadku transakcji dokonywanych przez podmioty powiązane w rozumieniu przepisów ww. ustawy (powyżej przytoczony art. 25 ust. 1 i ust. 4), w wyniku których ukształtują się wzajemnie relacje tych podmiotów skutkujące nie wykazywaniem dochodów lub ich zaniżaniem w odniesieniu do „warunków obiektywnych”, organ podatkowy określi w drodze szacowania dochód oraz należny podatek bez uwzględnienia wcześniej ustalonych między podmiotami warunków, co wynika z art. 25 ust. 2-3a ustawy.

Odnosząc się natomiast do obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej należy wskazać, że na mocy art. 25a ust. 1 ustawy podatnicy:

1. prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, którzy w roku podatkowym oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzą i prowadzili księgi rachunkowe:




1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
   - których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro, lub




2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:




1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości - przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej "dokumentacją podatkową".

W myśl art. 25a ust. 1d ww. ustawy za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Na podstawie przytoczonych powyżej uregulowań stwierdzić m.in. należy, że konieczność sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych występuje, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

• podmiot dokonujący transakcji dla celów działalności gospodarczej prowadził w roku poprzedzającym rok podatkowy oraz prowadzi w roku podatkowym księgi rachunkowe,
• przychody lub koszty tego podmiotu, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość 2 000 000 euro,
• pomiędzy ww. podmiotem a jego kontrahentem istnieją powiązania w rozumieniu art. 25 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy,
• łączna kwota transakcji w roku podatkowym między podmiotami powiązanymi przekracza kwotę 50 000 euro.

Uwzględniając zatem informacje przedstawione we wniosku – w szczególności fakt, że Strona w roku podatkowym 2017 jest zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r., w roku podatkowym 2016 r. podatnik także był zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Podatnik przewiduje, iż po 1 stycznia 2018 r. nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości – stwierdzić należy, że nie są spełnione ustawowe przesłanki do powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy.

Wobec tego – pod warunkiem, iż stan prawny nie ulegnie zmianie – słusznie Wnioskodawca uważa, że w 2017 r. oraz 2018 r. nie będzie spoczywał na nim obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.