Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-918/12-4/TW
z 21 grudnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 21 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych w równych ratach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% rocznie, w zakresie prawidłowości ustalenia wartości początkowej lokalu mieszkalnego oraz w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych w równych ratach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 24 września 2008 r. aktem notarialnym Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego pośredniczył pośrednik nieruchomości, za którego usługi Wnioskodawca zapłacił prowizję.

W dniu 23 marca 2010 r. aktem notarialnym spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu mieszkalnego zostało przekształcone w prawo odrębnej własności.

Od listopada 2008 r. Wnioskodawca wynajmuje lokal mieszkalny jako osoba prywatna (lokal mieszalny nie jest wynajmowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) i od przychodu płaci podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

Od stycznia 2013 r. Wnioskodawca zamierza dochody z wynajmu lokalu mieszkalnego opodatkować na zasadach ogólnych stosując odpisy amortyzacyjne przewidziane w ustawie o PDOF.

Lokal mieszkalny został nabyty przez poprzednich właścicieli w 1998 r. i do momentu jego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli.

Wnioskodawca nie wprowadził lokalu mieszkalnego do ewidencji środków trwałych prowadzonej na potrzeby PDOF. Wnioskodawca zamierza wprowadzić lokal mieszkalny do ewidencji środków trwałych ze względu na wybór formy opodatkowania dochodów z najmu na zasadach ogólnych przewidzianych w ustawie o PDOF.

Lokal mieszkalny nie jest trwale związanym z gruntem budynkiem handlowo-usługowym wymienionym w rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych ani innym budynkiem niemieszkalnym wymienionym w rodzaju 109 Klasyfikacji Środków Trwałych, trwale związanym z gruntem ani kioskiem towarowym o kubaturze poniżej 500 m3, domkiem kempingowym, czy też budynkiem zastępczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych w równych ratach.

Czy roczny odpis amortyzacyjny może zostać podzielony przez Wnioskodawcę na 12 rat miesięcznych przez co każda rata będzie co miesiąc kosztem uzyskania przychodu dla miesięcznego przychodu z tytułu czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, roczny odpis amortyzacyjny może zostać podzielony przez Wnioskodawcę na 12 rat miesięcznych przez co każda rata będzie co miesiąc kosztem uzyskania przychodu dla miesięcznego przychodu z tytułu czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z art. 22h ust. 4 ustawy o PDOF „podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca może podzielić roczny odpis amortyzacyjny przez 12 miesięcy, aby ustalić jaką wartość co miesiąc poprzez odpisy amortyzacyjne będzie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej Ministra Finansów (por. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 kwietnia 2012 r., znak: IBPBII/2/415-19/12/MM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego (art. 22h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jeżeli zatem Wnioskodawca zdecyduje się dokonywać odpisów amortyzacyjnych co miesiąc, to winien roczny odpis amortyzacyjny podzielić przez 12 miesięcy aby ustalić jaką wartość co miesiąc poprzez odpisy amortyzacyjne będzie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, roczny odpis amortyzacyjny może zostać podzielony przez Wnioskodawcę na 12 rat miesięcznych stanowiących koszt uzyskania przychodu dla miesięcznego przychodu z tytułu czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie możliwości zastosowania stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% rocznie w dniu 21 grudnia 2012 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Natomiast wniosek w zakresie prawidłowości ustalenia wartości początkowej lokalu mieszkalnego w dniu 21 grudnia 2012 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj