Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.141.2017.1.JKT
z 26 czerwca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 maja 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży odpadów (złomu, zużytych opakowań i olejów) będzie stanowiła ich wartość ustalona według ceny sprzedaży netto - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży odpadów (złomu, zużytych opakowań i olejów) będzie stanowiła ich wartość ustalona według ceny sprzedaży netto.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE w oparciu o zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z 6 lipca 2011 r. między innymi w zakresie produkcji części do pojazdów samochodowych (w tym m.in. elementów układów zawieszenia pojazdów samochodowych takich jak amortyzatory powietrznoolejowe oraz zaciski hamulcowe). W związku z powyższą działalnością powstają odpady produkcyjne - złom, oraz pozostałe odpady takie jak zużyte opakowania kartonowe, plastikowe, drewniane i foliowe, palety oraz zużyty olej smarowy. Jako złom klasyfikowane są w szczególności: półprodukty, w których stwierdzono na poszczególnych etapach procesu produkcyjnego wady uniemożliwiające wytworzenie w pełni sprawnego produktu finalnego; skrawki materiałów pochodzące z obróbki mechanicznej w procesie produkcyjnym, półprodukty uszkodzone w sposób mechaniczny oraz wytworzone produkty gotowe, które z uwagi na niespełnienie przewidzianych przez Spółkę wysokich norm jakościowych sprzedawane są podmiotom trzecim jako złom. Pozostałe odpady takie jak zużyte opakowania, uzyskiwane są podczas odpakowywania zakupionych komponentów do produkcji, maszyn, urządzeń, części zapasowych itp. Natomiast zużyte oleje smarowe pochodzą z maszyn produkcyjnych. Spółka zobowiązana normami środowiskowymi odzyskuje te odpady i sprzedaje je podmiotom trzecim. Spółka wskazuje, że sprzedaż odpadów nie została wymieniona w posiadanym Zezwoleniu Strefowym i w związku z tym stanowi działalność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe będzie postępowanie Spółki jeśli za koszty uzyskania przychodów ze sprzedaży odpadów (złomu, zużytych opakowań i olejów) uzna cenę ich sprzedaży netto?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 17 ust.1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o PDOP”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, dalej: „ustawa o SSE”). Stosownie do art. 12 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, zwolnienie obejmuje wyłącznie dochody uzyskane z tych rodzajów działalności gospodarczej, które zostały wymienione w zezwoleniu. Dodatkowo powyższe zwolnienie, zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie Strefy.

Z powyższych unormowań wynika, że zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych podlega tylko dochód z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie Strefy w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu. A contrario, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, a także jeżeli działalność nie jest działalnością pomocniczą, niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu od PDOP.

Stanowisko takie utrwalone już w praktyce organów podatkowych, zostało wyrażone m.in. przez:

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2009 r. (sygn. ILPB3/423-777/08-4/MM),
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2009 r. (sygn. ITPB3/423-623/08/AM),
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 6 kwietnia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-526/10/SD).

Analogicznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 29 listopada 2007 r. (sygn. I SA/GI 614/07), uznał że (...) przesłanką korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, jest to aby dochód uzyskiwany był na terenie Strefy wyłącznie w zakresie przedmiotowym określonym z zezwoleniu na działalność na terenie Strefy. Dochody pochodzące z działalności innej niż ta która wskazana jest w zezwoleniu (w tym sprzedaż odpadów poprodukcyjnych) podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze, wskazane przychody z tytułu sprzedaży odpadów Spółka rozpoznaje jako przychody opodatkowane PDOP na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, koszty uzyskania przychodów alokowane do tego rodzaju przychodów stanowią, w opinii Spółki, koszty uzyskania przychodów działalności pozastrefowej (opodatkowanej na zasadach ogólnych). Podejście takie zgodne jest z tezą wyrażoną w postanowieniu Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego z 14 maja 2007 r. (sygn. US.PD/423-10/ER/07) wydanym na wniosek podmiotu prowadzącego działalność na terenie Strefy i uzyskującego dodatkowe dochody z tytułu sprzedaży odpadów blachy powstałych w procesie produkcyjnym.

Zważywszy jednak na konieczność alokacji części kosztów uzyskania przychodów do przychodów ze sprzedaży odpadów, Spóła uznaje, że powinna dokonać odpowiedniej ich kalkulacji. Powyższe wynika z faktu, że zdaniem Spółki, jeśli w wyniku procesu produkcyjnego otrzymuje się produkt główny oraz produkty uboczne, w tym odpady podlegające sprzedaży, Spółka powinna sporządzać zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm., dalej: „UoR”), kalkulację pozwalającą na właściwą alokację kosztów do przychodów wynikających ze sprzedaży produktów głównych albo ubocznych. Spółka wychodzi z założenia, że ustalając koszt wytworzenia produktu głównego powinna odjąć od kosztów produkcji wartość produktów ubocznych i odpadów, a następnie podzielić otrzymaną różnicę przez liczbę produktów głównych. Działanie takie pozwoli na precyzyjne ustalenie kosztów wytworzenia produktu głównego. Niniejsza kalkulacja będzie jednak możliwa wyłącznie wówczas, jeśli dokonana zostanie wycena odpadów i produktów ubocznych.

Rzeczowe składniki aktywów obrotowych, w tym odpady, stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 6 UoR, podlegają wycenie według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto. W przypadku sprzedaży odpadów dokonywanych przez Spółkę, faktyczna cena nabycia bądź też koszt wytworzenia, związane z przedmiotowymi odpadami są wyższe (lub nawet istotnie wyższe) niż uzyskana z takiej sprzedaży cena sprzedaży netto. Zatem, ze względu na fakt, że cena nabycia względnie koszt wytworzenia tych rzeczowych składników majątku obrotowego są wyższe od ich ceny sprzedaży netto, to zgodnie z ustawą o rachunkowości podlegają one wycenie w cenie sprzedaży netto. W konsekwencji, o otrzymaną w wyniku wyceny wartość odpadów powinien być obniżany koszt wytworzenia produktu właściwego. Tym samym, zdaniem Spółki, wartość odpadów ustalona na podstawie wyceny w cenie sprzedaży netto stanowi koszt własny odpadów w momencie ich sprzedaży.

Powyższe stanowisko zgodne jest z podejściem organów podatkowych w niniejszym zakresie, a w szczególności:

  • interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-553/08/CzP),
  • interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lipca 2009 r. (sygn. IBPBI/423-433/09/MS),
  • interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 grudnia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1207/14/MS),
  • interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 listopada 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-786/15/AK).

Reasumując, zdaniem Spółki:

  1. Przychody z tytułu sprzedaży odpadów Spółka powinna rozpoznawać jako przychody opodatkowane PDOP na zasadach ogólnych.
  2. Koszty uzyskania przychodów alokowane do tego rodzaju przychodów stanowią, w opinii Spółki, koszty uzyskania przychodów działalności pozastrefowej (t.j. opodatkowanej na zasadach ogólnych) i powinny być wyceniane według ich cen sprzedaży netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj