Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.62.2017.1.AK
z 22 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem pracownikom kontrahentów bonów towarowych w ramach programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie
obowiązków płatnika związanych z przekazaniem pracownikom kontrahentów bonów towarowych w ramach programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

C. („Wnioskodawca") z siedzibą we Republika Federalna Niemiec jest ubezpieczycielem działającym w branży samochodowej. Wnioskodawca otrzymał na terytorium Niemiec uprawnienia do świadczenia usług ubezpieczeniowych. Wnioskodawca jest również zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Wnioskodawca nie jest natomiast zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce i nie płaci w Polsce podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie został również nadany w Polsce Numer Identyfikacji Podatkowej - NIP. Wnioskodawca nie posiada również w Polsce tzw. zakładu, w rozumieniu art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. („Umowa PL-DE”) i z tego powodu nie podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca nie płaci w Polsce także żadnych innych podatków, a z uwagi na fakt, że nie zatrudnia w Polsce pracowników, nie jest również płatnikiem składek ubezpieczeniowych.

Wnioskodawca świadczy na terytorium Polski usługi ubezpieczeniowe. Przedmiotowe usługi świadczone są bezpośrednio z terytorium Niemiec, zaś Wnioskodawca nie posiada w Polsce żadnego biura lub oddziału jak również nie zatrudnia w Polsce żadnych pracowników lub innych osób na podstawie umów cywilnoprawnych.

Usługi ubezpieczeniowe Wnioskodawcy oferowane są nabywcom samochodów. Ich istota polega na przejęciu przez Wnioskodawcę od właściciela pojazdu ryzyka wystąpienia usterek w nabytym samochodzie. Otóż, jeżeli klient skorzysta z usług Wnioskodawcy i w okresie obowiązywania umowy ubezpieczeniowej awarii ulegnie określona część samochodu, objęta ochroną ubezpieczeniową, wówczas koszty usunięcia tej awarii (a więc np. naprawy lub wymiany wadliwej części) ponosi Wnioskodawca.

Usługi ubezpieczeniowe Wnioskodawcy są oferowane potencjalnym klientom, tj. nabywcom samochodów, przez pracowników salonów samochodowych (lub innych podobnych punktów), którzy dokonują sprzedaży samochodów. Innymi słowy, pracownik salonu samochodowego, przy okazji sprzedaży samochodu, oferuje jego nabywcy możliwość wykupienia ubezpieczenia Wnioskodawcy dla zakupionego samochodu. Za świadczenie usług pośrednictwa salony samochodowe (lub inne podobne punkty, w których odbywa się sprzedaż samochodów) otrzymują od Wnioskodawcy wynagrodzenie w formie prowizji.

Z uwagi na fakt, że ilość sprzedawanych ubezpieczeń zależy przede wszystkim od zdolności sprzedażowych poszczególnych pracowników salonów samochodowych (lub innych podobnych punktów) oraz ich zaangażowania w oferowanie usług ubezpieczeniowych Wnioskodawcy, Wnioskodawca rozważa wprowadzenie programu motywacyjnego, skierowanego bezpośrednio do tych pracowników.

Oznacza to, że program byłby skierowany do pracowników salonów samochodowych, a więc osób nieprowadzących działalności gospodarczej, które zatrudnione są przez współpracujące z Wnioskodawcą salony samochodowe na podstawie umowy o pracę lub umowę zlecenia. Wnioskodawcy nie wiąże z tymi osobami żadna umowa.

Istota programu polegać będzie na premiowaniu pracowników salonów samochodowych za skuteczne oferowanie i sprzedaż usług ubezpieczeniowych Wnioskodawcy poprzez nieodpłatne przekazywanie im bonów towarowych SODEXO lub innych podobnych bonów towarowych. Bony będą najprawdopodobniej przesyłane bezpośrednio na adres mailowy osoby obdarowanej. Bony towarowe będą posiadać określoną wartość nominalną i będą mogły zostać wykorzystane przez posiadacza bonu do zakupu towarów i usług do wartości posiadanego bonu.

Wnioskodawca zamierza przekazywać osobom obdarowanym, razem z bonami towarowymi, pisemną informację o obowiązku tych osób wykazania wartości otrzymanego bonu jako przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym i uiszczenia od tego przychodu należnego podatku.

W programie motywacyjnym Wnioskodawcy każdy adresat tego programu może otrzymać nagrodę w postaci bonu, jeśli tylko spełni wymagane warunki. A zatem, fakt spełnienia w/w warunków i otrzymanie bonu towarowego przez jedną osobę nie ma wpływu na możliwość uzyskania bonu przez inne osoby uczestniczące w programie, co sprawia, że między tymi osobami nie występuje element rywalizacji i wyłaniania zwycięzców.

Osoby, do których kierowany jest program Wnioskodawcy, nie będą świadczyć na rzecz Wnioskodawcy żadnych usług związanych z jego promocją lub reklamą.

Jak wynika to z pozyskanej przez Wnioskodawcę opinii prawno-podatkowej, wartość bonów przekazywanych przez Wnioskodawcę pracownikom kontrahentów stanowić będzie dla osób obdarowanych przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT"). Przychód ten kwalifikować się będzie do tzw. przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Co więcej, przychody uzyskiwane przez pracowników kontrahentów w związku z otrzymaniem bonów towarowych nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania na mocy:

• art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT - m.in. z uwagi na brak spełnienia przez program motywacyjny Wnioskodawcy definicji „konkursu” (brak rywalizacji uczestników, brak wyłaniania zwycięzców) i brak możliwości zakwalifikowania przekazywanych bonów jako nagród związanych ze sprzedażą premiową (gdyż osoby obdarowane nie nabywają od Wnioskodawcy żadnych towarów lub usług), oraz
• art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT - z uwagi na fakt, że osoby do których adresowany jest program nie wykonują na rzecz Wnioskodawcy żadnych świadczeń związanych z jego reklamą lub promocją, a ponadto otrzymywane przez nich bony są premią należną za określone działania tych osób w interesie Wnioskodawcy, zatem nie sposób uznać bonów za świadczenie nieodpłatne.
  
  

Ponadto, jak wynika to z otrzymanej opinii prawno-podatkowej, przychodów osób obdarowanych bonami nie można zakwalifikować do przychodów, od których pobierany jest zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT. Jak zostało to już bowiem wyjaśnione, program Wnioskodawcy nie stanowi konkursu (z uwagi na brak rywalizacji uczestników, brak wyłaniania zwycięzców, potencjalną możliwość otrzymania bonu przez każdą osobę, do której program jest adresowany), gry i zakładu wzajemnego, zaś otrzymywane bony nie są związane ze sprzedażą premiową (gdyż osoby obdarowane w ogóle nie nabywają żadnych towarów lub usług od Wnioskodawcy, w związku z którymi otrzymywałyby bony towarowe).

Wszystkie przedstawione powyżej skutki prawne organizowanego programu motywacyjnego (kwalifikacja przychodu osób obdarowanych jako przychodu z innych źródeł: brak możliwości zastosowania zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 pkt 68 i pkt 68a ustawy o PIT; brak obowiązku pobrania przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT) Wnioskodawca prosi potraktować jako elementy przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca, w związku z przekazywaniem pracownikom kontrahentów bonów towarowych w ramach programu motywacyjnego, będzie zobowiązany sporządzić informację na formularzu PIT-8C i przesłać ją w ustawowym terminie podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania?
2. Jeżeli Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C, to czy w celu wykonania tego obowiązku będzie zobowiązany do uzyskania polskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej - NIP?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie pytania Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie odpowiedzi na pytanie 1.

Wnioskodawca, w związku z przekazywaniem pracownikom kontrahentów bonów towarowych w ramach programu motywacyjnego, nie będzie zobowiązany do sporządzenia informacji na formularzu PIT-8C i przesłania jej w ustawowym terminie podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Ad.1

Zgodnie z art. 42a ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust.4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z powyższej regulacji, organizator akcji promocyjnej, w ramach której osoba fizyczna uzyskuje przychód z innych źródeł, jest zobowiązany do sporządzenia i przekazania tej osobie i właściwemu dla niej organowi podatkowemu informację na formularzu PIT-8C, jeżeli:

• przychód nie jest zwolniony z opodatkowania
• od uzyskanego przychodu nie zaniechano poboru podatku
• organizator akcji promocyjnej nie jest obowiązany pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.
  
  

Natomiast, osoba otrzymująca w/w przychód z innych źródeł zobowiązana jest do wykazania uzyskanego przychodu w swoim rocznym zeznaniu podatkowym, jak również do obliczenia należnego podatku i uregulowania go w terminie do 30 kwietnia kolejnego roku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie posiada w Polsce siedziby, stałego miejsca działalności oraz nie dysponuje polskim numerem NIP, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania po zakończeniu danego roku informacji PIT-8C oraz przesyłania jej pracownikom kontrahentów, którzy uzyskali od Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, i właściwym dla tych pracowników organom podatkowym. Wnioskodawca, jako nierezydent podatkowy w Polsce, który nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu Umowy PL-DE, w ogóle nie podlega bowiem przepisom polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie została również potwierdzona przez infolinię Krajowej Administracji Skarbowej.

W tym kontekście należy także przypomnieć, że Wnioskodawca zamierza przekazywać osobom obdarowanym pisemną informację o obowiązku tych osób wykazania wartości otrzymanego bonu jako przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym i uiszczenia od tego przychodu należnego podatku. Informacja ta, w zamierzeniu Wnioskodawcy, ma przeciwdziałać przypadkom, w których osoby obdarowane nie zadeklarowałyby wartości uzyskanych bonów do opodatkowania. Zatem cel przekazania tej nieformalnej informacji byłby poniekąd tożsamy z celem sporządzania i przesyłania informacji PIT-8C

W świetle powyższej argumentacji, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, ze w związku z przekazywaniem pracownikom kontrahentów bonów towarowych w ramach programu motywacyjnego, nie będzie miał on obowiązku sporządzania informacji PIT-8C i przesyłania jej w ustawowym terminie podatnikowi oraz właściwemu dla podatnika organowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.