Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-445/16/TJ
z 19 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 8 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 6 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania.


We wniosku tym i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni była zatrudniona w Firmie M. Sp. z o.o. z siedzibą w K., obecnie Spółka jw. w likwidacji z siedzibą M. na stanowisku Dyrektora Zakładu. Czas zatrudnienia obejmował okres od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 31 lipca 2014 r. W związku z prowadzonym z pracodawcą przed Sądem Rejonowym w S. Wydział Pracy, sporem sądowym zasądzone zostały na rzecz Wnioskodawczyni na podstawie prawomocnego wyroku z dnia 26 sierpnia 2015 r. - sygn. akt …… - następujące kwoty:

30.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z ustawowymi odsetkami od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty, 93.942 zł 22 gr tytułem odszkodowania w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, 10.384 zł 95 gr tytułem odprawy emerytalnej. Wyrokowi nadano klauzulę natychmiastowej wykonalności do kwoty 10.000 zł.

Wyliczona kwota odszkodowania z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji dotyczyła okresu od dnia 1 sierpnia 2014 r. do 31 lipca 2015 r. Pomimo wydania wyroku w dniu 26 sierpnia 2015 r. roszczenie za ten miesiąc, w chwili orzekania, nie było jeszcze wymagalne.

Zgodnie z treścią ww. Umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, Wnioskodawczyni należne były kolejne kwoty odszkodowania wg warunków z treści umowy, tj. od dnia 1 sierpnia 2015 r. i dalej z wymagalnością tego roszczenia na ostatni dzień danego miesiąca. Wysokość rat odszkodowania jako świadczeń przyszłych opisywała treść zawartej pomiędzy stronami umowy. W okresie od dnia wydania wyroku Sądu Rejonowego w S. do jego uprawomocnienia, nastąpiła wypłata na rzecz Wnioskodawczyni sumy opisanej w treści wyroku jako wykonanie jednego z punktów dot. rygoru natychmiastowej wykonalności do wysokości kwoty jednomiesięcznego wynagrodzenia, tj. 10.000 zł. Wypłaty dokonał Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w S. M. J w związku z zabezpieczeniem roszczeń Wnioskodawczyni w trakcie zawisłego sporu sądowego. Kwotę 10.000 zł zaliczono więc na poczet świadczeń należnych Wnioskodawczyni z tytułu odszkodowań wynikających z umowy o zakazie konkurencji, za miesiące sierpień i wrzesień 2015 r. lecz wynikała ona bezpośrednio z treści wyroku sądowego.

W dniu 20 października 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła z byłym pracodawcą ugodę pozasądową dotyczącą zakończenia wszelkich dalszych sporów i kwestii wzajemnych rozliczeń. Ugoda dotyczyła także małżonka Wnioskodawczyni - powodem była ogłoszona likwidacja Spółki. Z wnioskiem o rozliczenie kwot zasądzonych wyrokiem sądu jak i należnych stronom w przyszłości, jednorazowo wypłaconą sumą zbiorową strony wystąpiły wspólnie. Kwota wypłacona jednorazowo (netto) zawierała w sobie roszczenia zasądzone wyrokiem Sądu, roszczenia przyszłe, tj. kolejne raty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia jak i karę umowną za wcześniejsze rozwiązanie umowy przez pracodawcę. W dniu 20 października 2015 r. Spółka M. w likwidacji przelała na konto Wnioskodawczyni kwotę wymienioną w treści ugody zawierającą sumy zasądzone wyrokiem Sądu oraz roszczenia należne w przyszłości. Wypłacona suma stanowiła kwotę netto, co rodziło po stronie byłego pracodawcy obowiązek jej ubruttowienia według obowiązujących przepisów prawa - tutaj co do zasady ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacone kwoty - zasądzone wyrokiem sądu, jak i należne w przyszłości nie podpadają pod przepisy nakładające obowiązek naliczenia i odprowadzenia ogólnie pojętych składek ZUS.

W dniu 19 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała od byłego pracodawcy informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za rok 2015 na druku PIT-11. W rubryce E poz. 29 podany został przychód wynikający z przeliczenia kwoty wypłaconej w dniu 20 października 2015 r. jako rozliczenia wszelkich roszczeń Wnioskodawczyni wobec pracodawcy, w tym również kwoty zasądzone prawomocnym wyrokiem Sądu, po kursie z dnia zapłaty, która nastąpiła dnia 20 października 2015 r. Od kwoty przychodu z poz. 29 odliczono należne koszty uzyskania przychodu w związku z wypłatą odprawy emerytalnej w wysokości jak w wyroku Sądu w kwocie 10.387 zł 95 gr, tj. w przewidzianej kwocie 111 zł 25 gr w związku z zatrudnieniem tylko u jednego pracodawcy. W poz. 31 podano dochód stanowiący podstawę do opodatkowania. W poz. 33 wykazano jako zaliczkę pobraną przez płatnika kwotę w wysokości 122.370 zł. W PIT-11 nie podano wysokości składek ZUS (ogólnie pojętych), gdyż według przepisów takowych się od wypłaconych kwot nie nalicza.

Bezspornie kwota 122.370 zł została wpłacona na konto Urzędu Skarbowego jako zaliczka na podatek dochodowy. Zgodnie z treścią przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia się z opodatkowania inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań opisanych w ppkt a i b, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. Nadto w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 czerwca 2011 r. (nr IPTPB2/415-73/11-2/AK) stwierdzono, że złożone w przedmiotowej sprawie przez wnioskodawczynię zapytania podpadają w całej rozciągłości pod powyższe.

Bezspornie kwota wymieniona w treści ugody jako całkowite zakończenie rozliczeń stron zawiera w sobie wysokości zasądzone prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego.

Stąd 75.000 EUR x 4,2342 PLN = 317.565 złotych (wartość netto po przeliczeniu na PLN) - cała kwota wymieniona w treści ugody łącznie. Sposób przeliczenia według treści art. 11 a pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Kwota netto w wysokości 317.565 zł powinna być pomniejszona o:


  • 30.000 zł z tytułu zasądzonego przez Sąd odszkodowania w związku ze zwolnieniem
  • 93.942 zł 22 gr z tytułu zasądzonego przez Sąd odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji.


RAZEM do odliczenia od kwoty netto przypada suma w wysokości 123.942 zł 22 gr.


Po odliczeniu kwot zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w S. IV Wydział Pracy pozostała więc kwota: 193.622 zł 78 gr. W kwocie tej zawarte są: 10.387 zł 95 gr tytułem odprawy emerytalnej oraz 3.513 zł 70 gr tytułem należnych odsetek ustawowych za zwłokę od odszkodowania z tytułu wadliwego wypowiedzenia stosunku pracy liczone od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia 20 października 2015 r. - data zapłaty całości roszczeń Wnioskodawczyni. Rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 10.000 zł wyegzekwowany przez Komornika Sądowego nie podlega odliczeniu od kwoty 317.565 zł tym bardziej, że zaliczono go na roszczenie nie wymienione w treści wyroku i bezspornie stanowiące dochód podatnika.

Według Wnioskodawczyni jak i zgodnie z obowiązującymi przepisami całość kwoty 123.942 zł 22 gr nie jest objęta podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wypłacone odsetki są przychodem do opodatkowania.

Podobnie odprawa emerytalna jest przychodem ze stosunku pracy, a co się z tym wiąże, taki przychód pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Jednocześnie możliwe jest pomniejszenie tej kwoty o koszty uzyskania przychodu w określonej wysokości - tutaj 111 zł 25 gr w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody z jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Wnioskodawczyni uważa, że były pracodawca zastosował KUP w wadliwej wysokości, gdyż Wnioskodawczyni wykonywała pracę poza miejscem stałego zamieszkania, jednakże - jak zaznacza - nie ma to wpływu na kwestie wydania niniejszej interpretacji indywidualnej. Kwestia dotyczy ewentualnej korekty w druku PIT-36 Wnioskodawczyni. Odprawy emerytalne są wolne od składek ZUS. Ponadto odprawa emerytalna i odsetki nie podpadają pod przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec braku jednoznaczności, tj. definicji wprost dot. pojęcia PRZYCHÓD, Wnioskodawczyni posiłkowała się definicją zawartą w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie opisano definicję DOCHODU. Bezspornie pojęcie "przychód" jest istotne dla Wnioskodawczyni, gdyż wypłacone jej odszkodowania stanowiły wartości NETTO. Stosując zasadę analogii zwrotnej, Wnioskodawczyni przyjęła, że aby wyliczyć "przychód" musi do otrzymanej kwoty doliczyć podatek dochodowy obliczony według zasad i skali podatkowej obowiązującej za rok 2015 oraz KUP. Do ww. kwoty "przychodu" nie doliczono składek ZUS (w całym wymiarze), gdyż wypłacony rodzaj świadczenia nie przewiduje obowiązku i potrzeby ich naliczenia.

Korzystając z komentarza do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i innych interpretacji prawnych, w tym także wydanych już interpretacji indywidualnych, Wnioskodawczyni w swoim toku rozumowania i postępowania uwzględniła, że podstawowymi kategoriami w podatku dochodowym od osób fizycznych, są przychód i koszty jego uzyskania, a wtórnymi - dochód i strata. Ustalenie dochodu następuje na podstawie katalogu źródeł przychodu. Dochodem ze źródła przychodów, jeśli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają szczególnej definicji dochodu dla danego źródła, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeśli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania jest suma dochodów.

Opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, innych ustaw oraz umów międzynarodowych. Z opodatkowania wyłączone są również dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Podstawę opodatkowania stanowi dochód - lub suma dochodów - który ustala się, pomniejszając przychód (przychody) o koszty uzyskania, wydatki oraz ulgi. Od tak ustalonego dochodu oblicza się podatek według skali podatkowej, który pomniejsza się o składki na ubezpieczenie zdrowotne i ulgi. Odliczeniu podlegają również zaliczki zapłacone w ciągu roku podatkowego. Pobór należnego od podatnika podatku następuje w formie zaliczek oraz ostatecznego rozliczenia po zakończeniu roku podatkowego. Zaliczki są płacone przez podatnika lub pobierane przez płatników. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym podatnicy składają do 30 kwietnia następnego roku i w tym terminie są obowiązani dokonać ostatecznego rozliczenia podatku.

Wnioskodawczyni opisuje zastosowany mechanizm liczenia i sposób Jej rozumowania - interpretacji przepisów, aby wskazać przesłanki jakimi się kierowała, niezbędne do rozstrzygnięć podjętych w jej działaniach.


Reasumując opodatkowaniu według zasad z treści ustawy podlega kwota:


317.565 zł (przeliczenie kwoty 75.000 EUR na PLN) - 123.942 zł 22 gr (odliczenia z wyroku Sądu) = 183.622 zł 78 gr (przychód do opodatkowania bez uwzględnienia KUP).


193.622 zł 78 gr (przychód bez uwzględnienia KUP) - 111 zł 25 gr (KUP odprawa emerytalna) = 193.511 zł 53 gr (Dochód do opodatkowania).


193.511 zł 53 gr (Dochód) - 85.528 zł (I próg podatkowy) = 107.983 zł 53 gr (nadwyżka podlegająca opodatkowaniu wg II progu podatkowego).


WYLICZENIE - Podatek należny:


do kwoty 85.528 zł podatek dochodowy wynosi 14.839 zł,

od kwoty 107.983 zł 53 gr stanowiącej nadwyżkę, podatek wynosi 34.554 zł 72 gr (tj. 32% od nadwyżki ponad kwotę 85.528 zł -1 próg podatkowy 18%)


RAZEM należny podatek:


14.839 zł (I próg podatkowy) + 34.554 zł 72 gr (II próg podatkowy) = 49.393 zł 72 gr (razem) Rozliczenie zaliczki i podatku należnego:

122.370 zł (pobrana zaliczka) - 49.393 zł 72 gr (podatek należny) = 72.976 zł 28 gr (nadpłata).


Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ponad wszelką wątpliwość, nadpłata zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych spowodowana została złą interpretacją obowiązujących przepisów prawnych jak i błędnym zastosowaniem podstaw zwolnień od podatku dochodowego od osób fizycznych przez byłego pracodawcę. Wreszcie trudnym do określenia sposobem wyliczenia kwoty zaliczki. Płatnik - pracodawca uiszczając zaliczkę na ww. podatek w imieniu podatnika - Wnioskodawczyni, wywiązał się ze swoich zobowiązań. Nigdy jednak nie stał się stroną w rozliczeniu ww. podatku na płaszczyźnie Podatnik - Organ Skarbowy. Stąd zwrot nadpłaty podatku należny jest Wnioskodawczyni.


W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni przedstawiła następujące kwestie do rozstrzygnięcia:


Czy otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowania, określone co do wysokości w treści wyroku SR w S., są zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?


Czy na zasadzie analogii zwrotnej przychód to kwota nadwyżki sumy przychodów (def. dochodu) powiększona o należny podatek i koszty uzyskania przychodu wobec treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, czy uzyskana kwota netto wynikająca z wyroku sądowego jak i ugody pozasądowej stanowi dochód czy też przychód W ni oskodawczyni ?


Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wyjaśnia, że dokonanie przeliczenia wartości kwoty w EUR w ramach całkowitego rozliczenia Jej roszczeń wobec pracodawcy nastąpiło na podstawie Tabeli Kursów Średnich NBP nr 203/A/NBP z dnia 19 października 2015 r., tj. z dnia przed dokonaniem przelewu kwoty na Jej rachunek bankowy - podstawa prawna art. 11 a pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwotę w PLN wynikającą z przeliczenia pomniejszono o zasądzone prawomocnym wyrokiem sądu kwoty odszkodowań - rozliczenie kwoty netto prawidłowe i zgodne z treścią art. 21 ust 1 pkt 3b ww. ustawy.

Dokonując pomniejszenia kwoty netto (dochód) o zasądzone wyrokiem sądu kwoty odszkodowań nie uwzględniono kwoty odprawy emerytalnej oraz odsetek za zwłokę w zapłacie należnych Wnioskodawczyni, gdyż odsetki są przychodem podlegającym opodatkowaniu, a odprawa emerytalna jest przychodem ze stosunku pracy także obowiązkowi opodatkowania podlegającym. Obie te kwoty nie popadają pod przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3b oraz art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie odliczono także kwoty 10.000 zł jako wykonania punktu V wyroku sądowego.

Kwotę pozostałą po odliczeniach rozliczono według zasad obliczania należnej wysokości podatku dochodowego wg progów i stawek podatkowych obowiązujących w roku 2015.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni stwierdziła i zważyła co następuje:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:


  • określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  • odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  • odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  • odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  • odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  • odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  • odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.


Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy zwalnia się z opodatkowania inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:


  • otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  • dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.


Zgodnie z art. 471 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Natomiast w art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy wskazano, iż w sprawach nie unormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy.

Jak wskazano we wniosku, odszkodowanie zostało zasądzone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego. Podstawą wypłaty dla Wnioskodawczym ww. odszkodowań były stosowne przepisy Kodeksu pracy oraz Kodeksu postępowania cywilnego.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż przedmiotowe odszkodowanie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. W konsekwencji jego wypłata nie rodzi u Wnioskodawczym obowiązku podatkowego.

Nadto katalog źródeł przychodów został uregulowany w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłami przychodów są inne źródła. Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowie jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności" oznacza, iż definicja źródeł przychodów ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Przychód podatkowy z innych źródeł powstaje w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Z powyższego przepisu wynika, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem (naprawieniem szkody). Istota odszkodowania związana jest z naprawieniem szkody i stanowi instytucję odrębną od odsetek za zwłokę. Wierzyciel może żądać zapłaty odsetek dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązań.

W niektórych sytuacjach w odniesieniu do odsetek ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Zwolnienie to zostało zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, a więc ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, a także pracy nakładczej.

W omawianym przypadku mamy do czynienia z odszkodowaniem wraz z odsetkami, nie zaś z wynagrodzeniem, tym samym takie odsetki nie korzystają z powyższego zwolnienia.

Z uwagi więc na to, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest regulacji, które zwalniałyby od podatku odsetki ustawowe od odszkodowań, przyjąć należy, iż podlegają one opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Reasumując Wnioskodawczyni jest zdania, że wynikające z wyroku sądowego należne odsetki nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b oraz art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, W konsekwencji wypłata odsetek stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec faktu, że były pracodawca odprowadził w imieniu Wnioskodawczyni do Urzędu Skarbowego kwotę zaliczki na podatek dochodowy, stwierdzić należy, że ponad wszelką wątpliwość kwota, która wpłynęła na jej konto tytułem wykonania postanowień ugody pozasądowej stanowi wartość netto. Nadto fakt ten potwierdza treść zawartej ugody pozasądowej. Tak przyjmując, Wnioskodawczyni właściwie wskazała wysokość kwoty "Przychodu" w druku PIT-36 dodając do wartości netto (po odliczeniu kwot korzystających ze zwolnienia) kwotę należnego podatku dochodowego od osób fizycznych liczoną według obowiązujących stawek i progów podatkowych w roku 2015 oraz KUP. Taki stan rzeczy wyczerpuje treść i zadość czyni art. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym uznać należy, że sposób wyliczenia tej kwoty jest prawidłowy i wskazana podstawa do wyliczenia ww. podatku dochodowego jest zgodna z treścią obowiązujących w przedmiocie przepisów podatkowych.

W odniesieniu do kwestii definicji i sposobu wyliczenia tzw. przychodu, Wnioskodawczyni wskazuje, że podstawowymi kategoriami w podatku dochodowym są przychód i koszty jego uzyskania, a wtórnymi - dochód i strata. Ustalenie dochodu następuje na podstawie katalogu źródeł przychodu. Dochodem ze źródła przychodów, jeśli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają szczególnej definicji dochodu dla danego źródła, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeśli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania jest suma dochodów.

Opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, innych ustaw oraz umów międzynarodowych. Z opodatkowania wyłączone są również dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Podstawę opodatkowania stanowi dochód - lub suma dochodów - który ustala się, pomniejszając przychód (przychody) o koszty uzyskania, wydatki oraz ulgi. Od tak ustalonego dochodu oblicza się podatek według skali podatkowej, który pomniejsza się o składki na ubezpieczenie zdrowotne i ulgi. Odliczeniu podlegają również zaliczki zapłacone w ciągu roku podatkowego. Pobór należnego od podatnika podatku następuje w formie zaliczek oraz ostatecznego rozliczenia po zakończeniu roku podatkowego. Zaliczki są płacone przez podatnika lub pobierane przez płatników. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym podatnicy składają do 30 kwietnia następnego roku i w tym terminie są obowiązani dokonać ostatecznego rozliczenia podatku.

Reasumując przyjęła, stosując tzw. analogię zwrotną, należny jej tok rozumowania jak i sposób wyliczenia kwoty przychodu jako podstawowej kategorii w podatku dochodowym za właściwy, a wartości wskazane za prawidłowe.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2015 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 1 la ust. 1 ustawy, wynika że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Cytowany przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy zawiera otwarty katalog przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, co oznacza, że do kategorii tej mogą zostać zaliczone również inne (niż wymienione w tym przepisie) przychody, które mieszczą się w ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ich wypłata związana jest ze stosunkiem pracy, który łączy (łączył) podatnika z pracodawcą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na rzecz Wnioskodawczyni, w związku z prowadzonym z pracodawcą przed Sądem Rejonowym sporem sądowym, zasądzone zostały na podstawie prawomocnego wyroku z dnia 26 sierpnia 2015 r. następujące kwoty:

30.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z ustawowymi odsetkami od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty, 93.942 zł 22 gr tytułem odszkodowania w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, 10.384 zł 95 gr tytułem odprawy emerytalnej. Wyrokowi nadano klauzulę natychmiastowej wykonalności do kwoty 10.000 zł.

Wyliczona kwota odszkodowania z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji dotyczyła okresu od dnia 1 sierpnia 2014 r. do 31 lipca 2015 r. Pomimo wydania wyroku w dniu 26 sierpnia 2015 r. roszczenie za ten miesiąc, w chwili orzekania, nie było jeszcze wymagalne. Zgodnie z treścią ww. umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, Wnioskodawczyni należne były kolejne kwoty odszkodowania wg warunków z treści umowy., tj. od dnia 1 sierpnia 2015 r. i dalej z wymagalnością tego roszczenia na ostatni dzień danego miesiąca. Wysokość rat odszkodowania jako świadczeń przyszłych opisywała treść zawartej pomiędzy stronami umowy. W okresie od dnia wydania wyroku Sądu Rejonowego do jego uprawomocnienia, nastąpiła wypłata na rzecz Wnioskodawczyni sumy opisanej w treści wyroku jako wykonanie jednego z punktów dot. rygoru natychmiastowej wykonalności do wysokości kwoty jednomiesięcznego wynagrodzenia, tj. 10.000 zł. Wypłaty dokonał Komornik Sądowy w związku z zabezpieczeniem roszczeń Wnioskodawczyni w trakcie zawisłego sporu sądowego. Kwotę

10.000 zł zaliczono więc na poczet świadczeń należnych Wnioskodawczyni z tytułu odszkodowań wynikających z umowy o zakazie konkurencji, za miesiące sierpień i wrzesień 2015 r. lecz wynikała ona bezpośrednio z treści wyroku sądowego.

W dniu 20 października 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła z byłym pracodawcą ugodę pozasądową dotyczącą zakończenia wszelkich dalszych sporów i kwestii wzajemnych rozliczeń. Kwota wypłacona jednorazowo (netto) zawierała w sobie roszczenia zasądzone wyrokiem Sądu, roszczenia przyszłe, tzn. kolejne raty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia jak i karę umowną za wcześniejsze rozwiązanie umowy przez pracodawcę. W dniu 20 października 2015 r. Spółka przelała na konto Wnioskodawczyni kwotę wymienioną w treści ugody zawierającą sumy zasądzone wyrokiem Sądu oraz roszczenia należne w przyszłości. Wypłacona suma stanowiła kwotę netto, co rodziło po stronie byłego pracodawcy obowiązek jej ubruttowienia według obowiązujących przepisów prawa. Wypłacone kwoty zasądzone wyrokiem sądu, jak i należne w przyszłości nie podpadają pod przepisy nakładające obowiązek naliczenia i odprowadzenia ogólnie pojętych składek ZUS.

W dniu 19 lutego 2016 r. Wnioskodawczym otrzymała od byłego pracodawcy informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za rok 2015 na druku PIT-11. W rubryce E poz. 29 podany został przychód wynikający z przeliczenia kwoty wypłaconej w dniu 20 października 2015 r. jako rozliczenia wszelkich roszczeń Wnioskodawczyni wobec pracodawcy, w tym również kwoty zasądzone prawomocnym wyrokiem Sądu, po kursie z dnia zapłaty, która nastąpiła dnia 20 października 2015 r. Od kwoty przychodu z poz. 29 odliczono należne koszty uzyskania przychodu w związku z wypłatą odprawy emerytalnej w wysokości jak w wyroku Sądu w kwocie 10.387 zł 95 gr, tj. w przewidzianej kwocie 111 zł 25 gr w związku z zatrudnieniem tylko u jednego pracodawcy. W poz. 31 podano dochód stanowiący podstawę do opodatkowania. W poz. 33 wykazano jako zaliczkę pobraną przez płatnika kwotę w wysokości 122.370 zł. W PIT-11 nie podano wysokości składek ZUS (ogólnie pojętych), gdyż według przepisów takowych się od wypłaconych kwot nie nalicza.

W związku z tak przedstawionym opisem oraz wątpliwościami Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że z zacytowanych wyżej przepisów art. 9 i art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega co do zasady każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wobec posługiwania się przez Wnioskodawczynię w odniesieniu do zasądzonych na Jej rzecz kwot pojęciami „kwota netto” i „kwota brutto” wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie posługują się pojęciem świadczeń brutto czy netto. Zwrot ten jest raczej zwrotem potocznym, którym posłużyć się można przy określaniu świadczeń od których nie zostały dokonane - zgodnie z przepisami prawa - stosowne odliczenia lub odpowiednie kwoty zostały pobrane.

Niemniej jednak nie można uznać, że świadczeniem należnym określonej osobie jest świadczenie tylko o takiej wartości, w jakiej zostaje faktycznie wypłacone. Każde świadczenie jest bowiem wypłacane na podstawie określonego stosunku prawnego (umowy, wyroku, ugody lub innego zdarzenia prawnego), z którego wynika m.in. jego wysokość. Obowiązek odprowadzenia od tak ustalonej kwoty przewidzianych przepisami prawa odliczeń nie sprawia, że wartość tych odliczeń nie stanowi części składowej świadczenia. To bowiem całe świadczenie będące trwałym (bezzwrotnym) przysporzeniem majątkowym w majątku podatnika, polegającym na zmniejszeniu jego pasywów lub zwiększeniu aktywów, spełnia definicję przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego odprowadzona zostać powinna zaliczka na podatek dochodowym od osób fizycznych (chyba, że zachodzą wynikające ze stosownych przepisów ustawy przesłanki uzasadniające zwolnienie takiego świadczenia z opodatkowania).


Wobec powyższego, mając na uwadze, że wątpliwości Wnioskodawczym dotyczą zastosowania zwolnienia z opodatkowania zasądzonych na Jej rzecz odszkodowań z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę oraz z tytułu zakazu konkurencji wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.97)), z wyjątkiem:


  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.


Z art. 21 ust. 1 pkt 3b wynika natomiast, że zwolnieniem z opodatkowania objęte są również inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:


  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.


Treść zacytowanych przepisów wskazuje, że zasadą jest traktowanie otrzymanych odszkodowań jako przychodu podlegającego opodatkowaniu, który tylko w pewnych przypadkach, szczegółowo opisanych w ustawie, korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania.

Ze zwolnienia z opodatkowania korzystają zatem takie odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie oraz inne niż wskazane wyżej odszkodowania (zadośćuczynienia), które otrzymane zostały na podstawie wyroku lub ugody sądowej, do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie. Zastrzec przy tym należy, że użycie przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 3b zwrotu „inne” oznacza, że ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tego przepisu korzystać mogą tylko takie odszkodowania, które nie zostały wymienione w innych przepisach dotyczących zwolnień z opodatkowania. Powoduje to, że jeżeli określone odszkodowanie wyłączone zostało z zakresu zwolnienia z opodatkowania na podstawie jednego z przepisów ustawy nie może ono korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie innego przepisu nawet jeżeli spełnia warunki w nim określone.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia oraz przedstawiony stan faktyczny konieczne jest więc ustalenie, czy wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowania - z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę oraz z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji - spełniają warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania.

Wskazać więc należy, że zgodnie z art. 45 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014, poz. 1502 z późn. zm.) w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Z art. 471 ww. Kodeksu wynika, że odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Art. 50 § 1 Kodeksu pracy stanowi, że jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na okres próbny nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać.

Z kolei z art. 56 § 1 tego Kodeksu wynika, że pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy.

Jak natomiast stanowi art. 58 ww. Kodeksu odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.

Z zacytowanych przepisów Kodeksu pracy wynika, że w przypadku odszkodowań z tytułu rozwiązania umowy o pracę z naruszeniem przepisów dotyczących rozwiązywania tych umów - bez względu na rodzaj umowy łączący pracownika z pracodawcą - wysokość odszkodowania należnego poszkodowanemu pracownikowi wynika wprost z przepisów ustawy. Tym samym odszkodowania takie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ - jak wskazano w treści wniosku - jednym z odszkodowań przyznanych Wnioskodawczyni było odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, uznać należy, że nie mieści się ono w żadnym z wyjątków wyłączających możliwość zastosowania zwolnienia, o których mowa w powołanym wyżej przepisie. Z tego też względu uznać należy, że wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o prace wolne jest od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Ze zwolnienia takiego nie korzysta natomiast wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji. Jakkolwiek bowiem w przypadku osób pozostających w stosunku pracy zasady dotyczące wypłaty tego odszkodowania uregulowane zostały w przepisach ustawy Kodeks pracy - w rozdziale IIA Działu Czwartego Obowiązki pracodawcy i pracownika - to jednak odszkodowania takie wyłączone zostały wprost z zakresu zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odszkodowanie to - chociaż przyznane zostało na podstawie wyroku sądu - nie może również korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy. Jak wykazano wyżej zwolnienie uregulowane w tym przepisie znajduje bowiem zastosowanie wyłącznie do odszkodowań, których nie dotyczą inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przychodem Wnioskodawczyni nie jest wyłącznie faktycznie Jej wypłacona i wynikająca z wyroku sądowego oraz zawartej ugody kwota. Przychodem tym, stanowiącym punkt wyjścia przy ustalaniu podstawy opodatkowania, jest suma wszystkich przyznanych na Jej rzecz kwot, obejmująca zarówno kwoty faktycznie wypłacone jak i dokonane przez płatnika potrącenia (a więc - jak wynika z treści wniosku - kwotę zaliczki na podatek dochodowy). Dla potrzeb opodatkowania przez Wnioskodawczynię - i wykazania w stosownym zeznaniu podatkowym - kwota ta powinna jednak zostać pomniejszona o wartość wskazanego wyżej odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania. Kwota przychodu nie powinna być natomiast pomniejszona o wartość odszkodowania wynikającego z umowy o zakazie konkurencji, albowiem - jak wykazano wyżej - odszkodowanie takie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, a przez to stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj