Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.2.2017.1.PW
z 15 maja 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 2 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem konsumentom upominków związanych z akcją buy&get – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem konsumentom upominków związanych z akcją buy&get.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

… Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest częścią międzynarodowego koncernu działającego w przemyśle tytoniowym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się produkcją i dystrybucją na terytorium Polski papierosów, wyrobów tytoniowych oraz komponentów do produkcji wyrobów tytoniowych. Spółka nie dokonuje sprzedaży wyrobów tytoniowych bezpośrednio na rzecz konsumentów, lecz sprzedaje je do hurtowni, które z kolei sprzedają towary do punktów sprzedaży detalicznej. Spółka wydaje konsumentom upominki związane z zakupem jej produktów (w ramach tzw. akcji „buy&get”). Wydanie upominku może nastąpić bezpośrednio w punkcie sprzedaży detalicznej za pośrednictwem sprzedawcy, tj. na podstawie umowy pomiędzy Spółką a prowadzącym punkt detaliczny, w chwili zakupu produktu z portfolio Spółki sprzedawca w punkcie detalicznym obowiązany jest wydać upominek kupującemu. Każdorazowo upominki, które wydawane są konsumentom, są dostarczane do punktu sprzedaży i finansowane przez Spółkę. Alternatywnie wydanie upominku może nastąpić za pośrednictwem podmiotu trzeciego, z którym współpracuje Wnioskodawca (agencją marketingową). W takiej sytuacji przy sprzedaży produktu Wnioskodawcy sprzedawca jedynie informuje konsumenta, który zakupił produkt z portfolio Spółki o możliwości i warunkach otrzymania upominku. Konsumenci wewnątrz opakowania znajdują kod promocyjny, który po zalogowaniu się do serwisu internetowego Spółki mogą wymienić na upominek (nagrodę). Obsługą strony internetowej Spółki i wydaniami upominków zajmuje się agencja marketingowa zatrudniona przez Spółkę. W takim przypadku upominki, które wydawane są przez agencję marketingową konsumentom w związku z zakupem produktu Spółki, dostarczane są do agencji marketingowej i finansowane przez Spółkę.

Jak wskazano powyżej, ww. upominki są kierowane do konsumentów (tj. nie są związane z ewentualnie prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą). Organizatorem akcji „buy&get” jest Spółka, natomiast sprzedawca lub agencja marketingowa pośredniczą jedynie w przekazaniu upominku konsumentowi. Spółka ponosi w całości koszty organizacji i obsługi akcji, w tym koszty wydawanych upominków. Jednorazowa wartość upominków przekazywanych na rzecz konsumenta nie przekracza 760 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, kiedy przy zakupie produktu Spółki konsument otrzymuje od niej upominek za pośrednictwem sprzedawcy lub agencji marketingowej, zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, kiedy przy zakupie produktu Spółki konsument otrzymuje od niej upominek za pośrednictwem sprzedawcy lub agencji marketingowej, zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 − w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są m.in. wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług − jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędne jest zatem, aby:

  • nagroda otrzymana przez klienta (konsumenta) była związana ze sprzedażą premiową,
  • jednorazowa wartość nagród nie może przekroczyć kwoty 760 zł, oraz
  • nagroda z tytułu sprzedaży premiowej nie została otrzymana przez klienta (konsumenta) w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Natomiast w przypadku świadczeń o wyższej wartości (tj. gdy jednorazowa wartość nagrody przekroczy kwotę warunkującą zwolnienie) płatnik – stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zobowiązany będzie do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz sporządzenia deklaracji rocznej o wysokości pobranego zryczałtowanego podatku. Dodatkowo, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród) nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), w przypadku braku zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka pełniłaby rolę płatnika z tytułu wydawanych w Jej imieniu upominków.

Sprzedaż premiowa nie została zdefiniowana w przepisach ustaw podatkowych, jednakże zgodnie z praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, jest ona umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem nagrody kupującemu.

Powyższą definicję potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 25 czerwca 2007 r. (sygn. akt II FPS 5/06), w której wskazał, że pojęcie sprzedaży premiowej: „(...) składa się z dwóch wyrazów i oznacza sprzedaż, z którą związane jest przyznawanie nagród. „Sprzedaż” jest pojęciem cywilistycznym i oznacza odstąpienie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującego za określoną cenę, natomiast określenie „premia” oznacza nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś, często mającą zachęcić do czegoś osobę nagrodzoną”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), konsumenci otrzymują upominki w związku z nabyciem produktów z portfolio Spółki, tj. każdorazowo warunkiem otrzymania upominku jest dokonanie zakupu produktu z portfolio Spółki. Chociaż upominki nie są wydawane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, to jednak On ponosi w całości koszty organizacji i obsługi programu, w tym koszty wydawanych upominków. W takim przypadku sprzedawca w punkcie detalicznym czy też agencja marketingowa są jedynie zatrudnieni do wydania upominku w imieniu Spółki. Zatem, niezależnie od faktu, że sprzedaż i wydanie nagrody (upominku) nie są dokonywane bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą a konsumentem, przedstawione akcje niewątpliwie należy uznać za sprzedaż premiową organizowaną przez Wnioskodawcę. Tym bardziej, że obowiązku bezpośredniej sprzedaży i wydania nagrody nie nakłada przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym zakres zwolnienia określono ogólnie jako „wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową” (bez określenia, od jakiego podmiotu otrzymywana jest nagroda). Ponadto w niniejszym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), akcje sprzedaży premiowej kierowane są do konsumentów (tj. nie są związane z ewentualną pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez uczestników), a jednorazowa wartość nagród przekazywanych na rzecz konsumenta nie przekracza 760 zł.

Mając na uwadze powyższe, spełnione są warunki niezbędne dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

  • nagroda otrzymana przez klienta (konsumenta) jest związana ze sprzedażą premiową,
  • jednorazowa wartość nagród nie przekracza kwoty 760 zł, oraz
  • nagroda z tytułu sprzedaży premiowej nie została otrzymana przez klienta (konsumenta) w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Tym samym w niniejszym przypadku zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 września 2015 r. (sygn. akt II FSK 1666/13) potwierdził stanowisko sądu I instancji, zgodnie z którym: „Sąd uznał, że w analizowanym przepisie chodziło o szerokie ujęcie wszelkich czynności, które ostatecznie prowadzą do przyznania podatnikowi konkretnego, definitywnego i wymiernego przysporzenia majątkowego w związku z jakimś jego zachowaniem na rynku. To przysporzenie, czyli przychód towarzyszy jakiemuś zachowaniu podatnika jako konsumenta oraz uczestnika konkursu i gry, ale także strony jakiejkolwiek umowy, w ramach której podatnik – konsument zobowiązuje się do określonego zachowania. (...) W ocenie sądu I instancji, w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawodawcy chodziło o objęcie zwolnieniem każdej nagrody otrzymywanej przez podatników – konsumentów w ramach wszelkich akcji promocyjnych, marketingowych, motywacyjnych, organizowanych przez profesjonalnych przedsiębiorców, o ile oczywiście zachodzą dalsze warunki zwolnienia”.

Podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 4 lipca 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 381/13) wskazał, że: ,,(...) do celów zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż kontrahent nie prowadzi bezpośrednio (we własnym imieniu) punktów handlowych mogących prowadzić sprzedaż detaliczną jego towarów (...). Zauważenia bowiem wymaga, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Z treści powyższego przepisu, jak i art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie wynika, że ze sprzedażą premiową mamy do czynienia tylko wtedy, gdy wypłaca ją sprzedający. Takiej tezie przeczy również treść art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., w którym obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego ciąży na wypłacającym nagrodę, a nie na sprzedawcy”.

Analogiczne stanowisko prezentują również organy podatkowe, np.: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2015 r. (sygn. IBPB-2-2/4511-498/15/NG) wskazał, że: Należy zauważyć, że w zakwalifikowaniu nagrody wynikającej z opisanego we wniosku programu lojalnościowego, jako związanej ze sprzedażą premiową nie stoi na przeszkodzie fakt, że realizacja nagrody następuje za pośrednictwem Wnioskodawcy, jako osoby prowadzącej program lojalnościowy na podstawie umowy ze zleceniodawcą. Stwierdzić bowiem należy, że realizacja nagród następuje za pośrednictwem Wnioskodawcy, jako osoby prowadzącej program lojalnościowy na podstawie w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, a realizacja nagród jest elementem kompleksowej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, który w zakresie realizacji nagród pełni rolę dostawcy”.

Wobec powyższego, w przypadku, kiedy przy zakupie produktu Spółki konsument otrzymuje od niej upominek za pośrednictwem sprzedawcy lub agencji marketingowej, zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) stanowi, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustalenie wartości przychodu otrzymanego przez podatnika w postaci nieodpłatnego świadczenia reguluje art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
  4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając m.in. inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują m.in. kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Zgodnie natomiast z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52b oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Aby jednak wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

  • nagroda stanowi premię za zakup określonego towaru lub usługi,
  • udzielającym nagrody (fundatorem) jest sprzedawca,
  • jednorazowa wartość nagrody nie przekracza 760 zł,
  • nagroda nie jest związana z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). I tak, treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś – internetowy Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast, zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru lub usługi, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów/usług). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Z punktu widzenia możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy w przypadku wypłaty nagród w ramach sprzedaży premiowej znaczenie ma fakt, czy jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy 760 zł.

Poprzez pojęcie „jednorazowa wartość nagrody”, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć wartość każdej odrębnie wygranej przez uczestnika nagrody. Bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje ilość otrzymanych w ciągu roku nagród oraz łączna ich wartość. Zatem, wartość nagrody pieniężnej określonej w odniesieniu do jednego zdarzenia uprawniającego do jej otrzymania stanowi jednorazową wartość nagrody w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu działającego w przemyśle tytoniowym. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się produkcją i dystrybucją na terytorium Polski papierosów, wyrobów tytoniowych oraz komponentów do produkcji wyrobów tytoniowych. Spółka nie dokonuje sprzedaży wyrobów tytoniowych bezpośrednio na rzecz konsumentów, lecz sprzedaje je do hurtowni, które z kolei sprzedają towary do punktów sprzedaży detalicznej. Spółka wydaje konsumentom upominki związane z zakupem jej produktów (w ramach tzw. akcji „buy&get”). Wydanie upominku może nastąpić bezpośrednio w punkcie sprzedaży detalicznej za pośrednictwem sprzedawcy, tj. na podstawie umowy pomiędzy Spółką a prowadzącym punkt detaliczny, w chwili zakupu produktu z portfolio Spółki sprzedawca w punkcie detalicznym obowiązany jest wydać upominek kupującemu. Każdorazowo upominki, które wydawane są konsumentom, są dostarczane do punktu sprzedaży i finansowane przez Spółkę. Alternatywnie wydanie upominku może nastąpić za pośrednictwem podmiotu trzeciego, z którym współpracuje Wnioskodawca (agencją ). W takiej sytuacji przy sprzedaży produktu Wnioskodawcy sprzedawca jedynie informuje konsumenta, który zakupił produkt z portfolio Spółki o możliwości i warunkach otrzymania upominku. Konsumenci wewnątrz opakowania znajdują kod promocyjny, który po zalogowaniu się do serwisu internetowego Spółki mogą wymienić na upominek (nagrodę). Obsługą strony internetowej Spółki i wydaniami upominków zajmuje się agencja marketingowa zatrudniona przez Spółkę. W takim przypadku upominki, które wydawane są przez agencję marketingową konsumentom w związku z zakupem produktu Spółki, dostarczane są do agencji marketingowej i finansowane przez Spółkę. Jak wskazano powyżej, ww. upominki są kierowane do konsumentów (tj. nie są związane z ewentualnie prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą). Organizatorem akcji „buy&get” jest Spółka, natomiast sprzedawca lub agencja marketingowa pośredniczą jedynie w przekazaniu upominku konsumentowi. Spółka ponosi w całości koszty organizacji i obsługi akcji, w tym koszty wydawanych upominków. Jednorazowa wartość upominków przekazywanych na rzecz konsumenta nie przekracza 760 zł.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, jednorazowa wartość upominków nie przekroczy kwoty 760 zł, to w konsekwencji do wydawanych przez Wnioskodawcę upominków związanych z akcją „buy&get” będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w ww. art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca dokonujący wydania upominków za pośrednictwem sprzedawcy lub agencji marketingowej nie będzie z tego tytułu zobowiązany do wykonania obowiązków płatnika wynikających z art. 41-42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj