Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.111.2017.1.WM
z 24 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:


  • momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont (modernizację) i wyposażenie mieszkań – jest prawidłowe.
  • momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów opłat czynszowych oraz opłat za media (woda, gaz, prąd) – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont (modernizację) i wyposażenie oraz kosztów opłat czynszowych oraz opłat za media (woda, gaz, prąd) mieszkań nabywanych w celu dalszej odsprzedaży.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości i rozlicza się podatkiem liniowym, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową.

Mieszkania stanowiące odrębną własność oraz spółdzielcze własnościowe prawa do lokali są kupowane na rynku wtórnym od osób fizycznych oraz od spółdzielni mieszkaniowej w przetargu ofertowym. W zakupionych mieszkaniach Wnioskodawczyni przeprowadza remonty i czyni nakłady.


W ramach remontu Wnioskodawczyni nabywa następujące usługi:


  • demontaż starych i montaż nowych drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, kafelkowanie i układanie gresu,
  • gładzenie, cekolowanie i malowanie ścian i sufitów,
  • montaż podwieszanych sufitów, wymiana instalacji elektrycznej,
  • wymiana instalacji hydraulicznej (wodnej) i sanitariatów, montaż oświetlenia,
  • wylewanie posadzek, wymiana okien i parapetów,
  • układanie paneli podłogowych,
  • montaż mebli kuchennych i sprzętu AGD,


Nadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nabywa następujące usługi: dostawę materiałów budowlanych i wyposażenia ze sklepów do mieszkania (transport wraz z wniesieniem), wynajem worków BIG BAG na gruz i odpady, prowizję za pośrednictwo przy zakupie mieszkania, prowizję za pośrednictwo przy sprzedaży mieszkania. Wnioskodawczyni opłaca także taksę notarialną przy zakupie mieszkania. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała również, że ponosi koszty opłat czynszowych oraz koszty mediów (woda, gaz, prąd) dotyczące sprzedawanych mieszkań.

Następnie po przeprowadzonym remoncie i poczynionych nakładach Wnioskodawczyni sprzedaje mieszkania, traktując je jako towar handlowy. Niemniej jednak, przedmiotowe wydatki remontowe i nakłady ponoszone są w jednym roku, zaś zbycia mieszkania może nastąpić w tym samym roku, bądź też w roku następnym.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym wydatki mogą zostać (zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu w momencie zbycia nieruchomości?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.


Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:


  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.


Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.


Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:


  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,


  • wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.


Z powyższego przepisu wynika zatem, że co do zasady wydatki poniesione na nabycie nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży oraz wydatki na jej remont i poczynione nakłady, stanowić będą koszty uzyskania przychodów w momencie jej odpłatnego zbycia, bez względu na czas ich poniesienia.

Za koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego, zindywidualizowanego przychodu (np. zakup towarów handlowych (mieszkań) i materiałów do remontu, zakup usług związanych z remontem, poczynionych nakładów oraz kosztów eksploatacji sprzedawanych mieszkań).

Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których poniesienie jest niezbędne w celu uzyskiwania przychodu, nie można ich jednak przypisać konkretnemu przychodowi.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Stosownie do ich treści, u podatników prowadzących księgi przychodów i rozchodów rozliczających się memoriałowo koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że zasadne jest zaliczenie wydatków na zakup przedmiotowych nieruchomości oraz ww. wydatków do tzw. bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Poniesienie tych wydatków ma bowiem bezpośredni związek z uzyskaniem konkretnych przychodów ze sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowe wydatki podlegają zatem faktycznemu zaliczeniu do kosztów podatkowych w dniu sprzedaży nieruchomości.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:


  • momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont (modernizację) i wyposażenie mieszkań – jest prawidłowe.
  • momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów opłat czynszowych oraz opłat za media (woda, gaz, prąd) – jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.


Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:


  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.


Zatem generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a poniesione koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Należy przy tym zaznaczyć, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której nabywa nieruchomości, następnie remontuje oraz czyni w nich nakłady i które po przeprowadzeniu remontu sprzedaje. W ramach remontu Wnioskodawczyni nabywa materiały i wyposażenie oraz zakupuje następujące usługi: demontaż starych i montaż nowych drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, kafelkowanie i układanie gresu, gładzenie, cekolowanie i malowanie ścian oraz sufitów, montaż sufitów podwieszanych, wymiana instalacji elektrycznej, wymiana instalacji hydraulicznej (wodnej) i sanitariatów, montaż oświetlenia, wylewanie posadzek, wymiana okien i parapetów, układanie paneli podłogowych, montaż mebli kuchennych i urządzeń AGD. Nadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nabywa dodatkowo usługi: dostawę materiałów budowlanych i wyposażenia ze sklepów do mieszkania (transport wraz z wniesieniem), wynajem worków BIG BAG na gruz i odpady, prowizję za pośrednictwo przy zakupie mieszkania, prowizję za pośrednictwo przy sprzedaży mieszkania. Wnioskodawczyni opłaca także taksę notarialną przy zakupie mieszkania oraz ponosi wydatki związane z opłatami czynszowymi oraz koszty mediów (woda, gaz, prąd) dotyczące sprzedawanych mieszkań. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów tzw. metodą memoriałową.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup na rynku wtórnym mieszkań, stanowiących w prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej towary handlowe, ich remont (modernizację), a także inne nakłady poniesione na wyposażenie tych mieszkań, mają na celu znalezienie nabywców w stosunkowo jak najkrótszym czasie i ich sprzedaż za najbardziej korzystną cenę. Natomiast koszty mediów (woda, gaz, prąd) oraz wydatki związane z opłatami czynszowymi, związane są z eksploatacją i utrzymaniem tych mieszkań.

Wydatki te są zatem związane z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami z działalności gospodarczej i jednocześnie nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. W związku z powyższym wydatki te mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, jako spełniające przesłanki o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak podkreślić, że ujęcie wydatku zakwalifikowanego jako koszt uzyskania przychodów w rozliczeniach podatkowych wymaga ustalenia momentu jego poniesienia i momentu jego potrącalności, na podstawie art. 22 ust. 4-7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 cyt. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.


W myśl art. 22 ust. 5a, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:


  1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
  2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego


  • są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.


Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 5b, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.

A zatem, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami co do zasady są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5 i 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wyjątek od powyższej reguły przewiduje jedynie art. 22 ust. 5b tej ustawy.

Natomiast art. 22 ust. 5c powoływanej ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na mocy przepisu art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego

Przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b tej ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika, że zasady potrącalności kosztów zostały zróżnicowane przez ustawodawcę w oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć – wyróżniono koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, zwane kosztami pośrednimi.

Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. stałe koszty dotyczące funkcjonowania podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że wydatki związane z zakupem oraz remontem (modernizacją) nabywanych lokali mieszkalnych (stanowiących w działalności Wnioskodawczyni towary handlowe), jak i inne nakłady poniesione na wyposażenie tych mieszkań, stanowią dla Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży lokali mieszkalnych.

Poniesienie tych kosztów ukierunkowane jest na konkretny przychód, jaki osiągany ma być ze sprzedaży lokali mieszkalnych. Wydatki te będą więc służyły bezpośrednio uzyskiwaniu tych przychodów. Przejawi się to w istnieniu prostego związku przyczynowo - skutkowego z przychodem ze sprzedaży mieszkań (wydatki te poniesione zostaną bezpośrednio, wprost w tym celu, aby lokale, jako towary, zostały sprzedane i to po jak najlepszej cenie), a także w istnieniu prostego związku finansowego z przychodem (co do zasady im większe wydatki, tym większy powinien być przychód osiągnięty wskutek sprzedaży lokali.

W konsekwencji, koszty te są potrącalne na zasadach określonych w art. 22 ust. 5, 5a i 5b ww. ustawy, tj. co do zasady – z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w art. 22 ust. 5b – w dacie powstania po stronie Wnioskodawczyni przychodów ze sprzedaży lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Natomiast koszty opłat za media (woda, gaz, prąd) lokali mieszkalnych nabywanych w celu ich sprzedaży oraz opłaty czynszowe dotyczące tych lokali nie można przyporządkować w sposób bezpośredni do konkretnego przychodu. Wydatki te związane są bowiem z eksploatacją i utrzymaniem tych lokali, które Wnioskodawczyni musi ponieść niezależnie od przeprowadzanych prac adaptacyjnych, a zatem w świetle cyt. powyżej definicji nie stanowią elementu kosztu wytworzenia.

Należy zatem stwierdzić, skoro wydatki z ww. tytułu są kosztami ogólnymi związanymi z eksploatacją i utrzymaniem lokali, to stanowią (co do zasady) samodzielne koszty pośrednie, inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, a zatem mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznego poniesienia (zaksięgowania) na podstawie art. 22 ust. 5c w związku z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj