Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP1.4512.140.2017.1.KC
z 8 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w ramach konsorcjum – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek Strony, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w ramach konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma A. jest partnerem nowo utworzonego konsorcjum. Wraz z jeszcze jednym partnerem i liderem będzie realizować zadania publiczne polegające na obsłudze szpitali.

Do zakresu prac z tym związanych wchodzą: pomoc przy pacjencie, transport odpadów i utrzymanie czystości. Faktury VAT za świadczone usługi dla szpitali wystawiać będzie i rozliczać w swojej deklaracji VAT-7 lider konsorcjum P. . Z uwagi na fakt, że faktury dla szpitali wystawiane są ze stawką VAT 23% i zwolnioną (usługa pomocy przy pacjencie podlega stawce zw) lider konsorcjum P. Paciorek stosuje strukturę odliczania VAT naliczonego związanego z zakupem towarów i usług.

W firmie A. partnera konsorcjum - jako czynnego podatnika VAT będą zatrudniani pracownicy realizujący usługi dla szpitali. Lider konsorcjum P. zamierza przekazywać na konto partnera A. środki pieniężne z zapłaconych przez szpitale faktur na wynagrodzenia dla pracowników, zobowiązania budżetowe PIT i ZUS oraz świadczenia na rzecz pracowników (odzież ochronna, badania okresowe). Firma A. będzie zatrudniała między innymi pracowników niepełnosprawnych i z racji tego faktu będą występowały dofinansowania do wynagrodzeń z PFRON.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługa świadczona przez partnera konsorcjum A. może podlegać VAT w takim samym stosunku, co wystawiona faktura VAT dla szpitala przez lidera konsorcjum?
   
2. Czy partner z liderem może ewentualnie rozliczać się za pomocą not księgowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy;

Według podatnika, faktura VAT wystawiana przez partnera konsorcjum A. powinna być wystawiona w takim samym stosunku odnośnie VAT, jak faktury sprzedaży wystawiane przez lidera konsorcjum na rzecz szpitali - odnośnie wynagrodzeń osób zatrudnionych przy pracach dla tych szpitali. Według podatnika A. należałoby zsumować wynagrodzenia brutto zatrudnionych pracowników plus ZUS pracodawcy oraz świadczenia na rzecz pracowników (odzież, badania lekarskie itp.), następnie pomniejszyć o kwotę dofinansowania z PFRON. Powstałą różnicę ująć w fakturze VAT jako kwotę netto i doliczyć VAT w takim samym stosunku jak faktury sprzedaży wystawiane dla szpitali przez lidera konsorcjum.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest partnerem nowo utworzonego konsorcjum. Wraz z jeszcze jednym partnerem i Liderem będzie realizować zadania publiczne polegające na obsłudze szpitali. Do zakresu prac z tym związanych wchodzą: pomoc przy pacjencie, transport odpadów i utrzymanie czystości.

Faktury VAT za świadczone usługi dla szpitali wystawiać będzie i rozliczać w swojej deklaracji VAT-7 lider konsorcjum Konsorcjum. Wnioskodawca jako partner konsorcjum, czynny podatnik VAT będzie zatrudniał pracowników realizujących usługi dla szpitali. Lider konsorcjum zamierza przekazywać na konto Wnioskodawcy środki pieniężne z zapłaconych przez szpitale faktur na wynagrodzenia dla pracowników, zobowiązania budżetowe PIT i ZUS oraz świadczenia na rzecz pracowników (odzież ochronna, badania okresowe).

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy usługa przez niego świadczona może podlegać VAT w takim samym stosunku, co wystawiona faktura VAT dla szpitala przez Lidera konsorcjum.

W art. 29a ust. 1 ustawy, ustawodawca stwierdza, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 6 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Jako dokument, potwierdzający określone ustawą transakcje, występuje faktura i jako dokument sformalizowany (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), powinna spełniać wymogi przewidziane przepisami prawa. Nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o VAT, i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Ponieważ rozliczenia w imieniu konsorcjum, jak również wystawienia faktur na rzecz szpitala dokona lider, w związku z tym Wnioskodawca jako partner konsorcjum na świadczone przez siebie usługi, w części wynikającej z umowy konsorcjum, powinien wystawić faktury na rzecz Lidera. Określenie zakresu i wartości świadczeń wykonywanych w ramach konsorcjum powinno wynikać z podpisanej umowy konsorcjum. To z kolei powinno odzwierciedlać wartości wskazane przez Wnioskodawcę na jego fakturze.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Obowiązkowe elementy każdej faktury zostały natomiast określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy o VAT, zgodnie z którym, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem(...)
    
    

Jednocześnie w przypadku określania podstawy opodatkowania, wskazać należy, że to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prawidłowego wyliczenia i ustalenia właściwej kwoty stanowiącej podstawę opodatkowania, która pozwoliłaby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jako odrębny podatnik nie może wystawić faktury w takim samym stosunku odnośnie podatku VAT, jak dokonał tego Lider. Zatem jest on zobowiązany do wypracowania takiego systemu określania należnych kwot z tytułu świadczonych usług, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług zgodnie z ustawowymi terminami i określić podstawę opodatkowania dla świadczonych usług w ramach konsorcjum.

Podsumowując, Wnioskodawca jako partner konsorcjum powinien wystawiać fakturę na rzecz Lidera konsorcjum, obejmującą jego zakres świadczeń, gdzie podstawą opodatkowania będzie wszystko co stanowi zapłatę za wykonane usługi, zgodnie z zawartą umową konsorcjum.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.