Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.1002.2016.2.WM
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont (modernizację) i wyposażenie mieszkań nabywanych w celu dalszej odsprzedaży – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont (modernizację) i wyposażenie mieszkań nabywanych w celu dalszej odsprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości, rozlicza się podatkiem liniowym. Mieszkania stanowiące odrębną własność oraz spółdzielcze własnościowe prawa do lokali są kupowane na rynku wtórnym od osób fizycznych bez podatku VAT oraz od spółdzielni mieszkaniowej w przetargu ofertowym i zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawca w przypadku kupowanych od osób fizycznych mieszkań stanowiących odrębną własność oraz spółdzielczych własnościowych praw do lokali nie posiada informacji od zbywcy, czy doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W zakupionych mieszkaniach Wnioskodawca przeprowadza remonty i czyni nakłady, w ramach których dokonywane są czynności m.in. takie jak: wymiana instalacji hydraulicznej, wymiana instalacji elektrycznej, wymiana drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, wymiana stolarki okiennej wraz z parapetami, cekolowanie i malowanie ścian oraz sufitów, montaż podwieszanych sufitów, wymiana podłogi, kładzenie kafli w łazience, WC i w kuchni. Dodatkowo w mieszkaniu montowane są meble kuchenne wraz ze sprzętem AGD oraz meble łazienkowe. Ponoszone wydatki i nakłady nie przekraczają 30% wartości początkowej zakupionego mieszkania. Następnie Wnioskodawca sprzedaje mieszkania, traktując je jako towar handlowy. W 2015 roku Wnioskodawca przekroczył obrót 150.000 zł. Wnioskodawca nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT ani podatnik VAT zwolniony. Nie składa deklaracji VAT. Prowadzi wyłącznie ewidencję sprzedaży VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy wskazane przez Wnioskodawcę wydatki przeznaczone na remont oraz nakłady mogą zostać zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy.

Wydatki poniesione na remont i nakłady, tj. m.in. wymiana instalacji hydraulicznej, wymiana instalacji elektrycznej, wymiana drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, wymiana stolarki okiennej wraz z parapetami, cekolowanie i malowanie ścian oraz sufitów, montaż podwieszanych sufitów, wymiana podłogi, kładzenie kafli w łazience, WC i w kuchni, montaż mebli łazienkowych oraz montaż mebli kuchennych wraz ze sprzętem AGD winny zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu. Zwiększają one bowiem atrakcyjność sprzedawanego mieszkania i podnoszą jego wartość i konkurencyjność na rynku oraz niewątpliwie wpływają na wysokość osiągniętego przychodu. W związku z tym ww. wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Zatem generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a poniesione koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Należy przy tym zaznaczyć, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości. Dochód z tej działalności opodatkowuje podatkiem liniowym. W zakupionych mieszkaniach Wnioskodawca przeprowadza remonty i czyni nakłady, w ramach których dokonywane są czynności m.in. takie jak: wymiana instalacji hydraulicznej, wymiana instalacji elektrycznej, wymiana drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, wymiana stolarki okiennej wraz z parapetami, cekolowanie i malowanie ścian oraz sufitów, montaż podwieszanych sufitów, wymiana podłogi, kładzenie kafli w łazience, WC i w kuchni. Dodatkowo w mieszkaniu montowane są meble kuchenne wraz ze sprzętem AGD oraz meble łazienkowe. Ponoszone wydatki i nakłady nie przekraczają 30% wartości początkowej zakupionego mieszkania. Następnie Wnioskodawca sprzedaje mieszkania, traktując je jako towar handlowy. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na remont (modernizację) zakupionych na rynku wtórnym mieszkań, stanowiących w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej towary handlowe, a także inne nakłady poniesione na wyposażenie tych mieszkań, mają na celu znalezienie nabywców w stosunkowo jak najkrótszym czasie i ich sprzedaż za najbardziej korzystną cenę.

Wydatki te są zatem związane z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami z działalności gospodarczej i jednocześnie nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. W związku z powyższym wydatki te mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, jako spełniające przesłanki o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak podkreślić, że ujęcie wydatku zakwalifikowanego jako koszt uzyskania przychodów w rozliczeniach podatkowych wymaga ustalenia momentu jego poniesienia i momentu jego potrącalności, na podstawie art. 22 ust. 4-7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 cyt. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast art. 22 ust. 5c powoływanej ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na mocy przepisu art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego

Przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b tej ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika, że zasady potrącalności kosztów zostały zróżnicowane przez ustawodawcę w oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć – wyróżniono koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, zwane kosztami pośrednimi.

Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że wydatki związane z remontem (modernizacją) nabywanych lokali mieszkalnych (stanowiących w działalności Wnioskodawczyni towary handlowe), jak i inne nakłady poniesione na wyposażenie tych mieszkań, stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów. Skoro zatem Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów tzw. metodą memoriałową, to przedmiotowe wydatki nie mogą zostać ujęte w rozliczeniu podatkowym jako koszty (potrącone) w momencie ich poniesienia. Zgodnie z cyt. przepisami art. 22 ust. 6 w zw. z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku podatkowym, wydatki te stanowią koszty roku podatkowego, w którym rozpoznany zostanie przychód ze sprzedaży lokali.

Ze względu na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni, w którym nie uwzględniono zasad potrącalności kosztów, należało ocenić jako nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.