Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB4.4511.917.2016.2.KW
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z likwidacją spółki z ograniczoną odpowiedzialnością:

1. w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2 – jest nieprawidłowe,
2. w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z likwidacją spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wniosek uzupełniono w dniu 14 lutego 2017 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, tj. Spółka z o.o. (obecnie w likwidacji), została założona w 1998 roku przez Spółdzielnię, która to Spółdzielnia na pokrycie kapitału zakładowego wniosła do spółki nieruchomości. Pierwotnie kapitał zakładowy Spółki wynosił 200.000 zł i był podzielony na 1000 udziałów o wartości 200 zł każdy. Następnie, w 1999 r. kapitał zakładowy spółki został powiększony o 250.000 zł poprzez utworzenie nowych 1250 udziałów o wartości 200 zł każdy. Spółdzielnia objęła przedmiotowe udziały w zamian za aport w postaci nieruchomości. W następnych latach Spółdzielnia sprzedawała za pieniądze udziały w Spółce z o.o. osobom fizycznym: pierwotnie po cenie nominalnej udziału, tj. 200 zł, a później za kwotę 250 zł za jeden udział. Dziś Spółdzielnia posiada w Spółce z o.o. 4,54% udziałów, a właścicielami pozostałych 95,46% udziałów są osoby fizyczne (16 osób fizycznych).

W związku ze śmiercią dwóch znaczniejszych wspólników i objęciem ich udziałów przez ich spadkobierców (najbliższa rodzina), wspólnicy kilka lat temu większością głosów zdecydowali o sprzedaży w 2014 roku majątku Spółki z o.o. (nieruchomości) i wypłaceniu im dywidend w wysokości odpowiadającej wielkości posiadanych udziałów w Spółce. Wszystkie nieruchomości Spółki zostały sprzedane w 2014 r. i w III.2015 roku - na mocy uchwały zgromadzenia wspólników - wspólnicy otrzymali dywidendę, pozostawiając część funduszy na koszty likwidacji Spółki.

Uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników w dniu 1 kwietnia 2015 roku wspólnicy zdecydowali o zakończeniu działalności spółki i postawieniu jej z tym dniem w stan likwidacji. Kapitał zakładowy (udziałowy) spółki przed dniem postawienia jej w stan likwidacji (tj. na dzień 31 marca 2015 r.) wynosił 450.000 zł, natomiast kapitał zapasowy 2.860,28 zł oraz strata za okres 1 stycznia – 31 marca 2015 r. w wysokości 45.045,41 zł. Po zamknięciu ksiąg rachunkowych i sporządzeniu bilansu otwarcia likwidacji na dzień 1 kwietnia 2015 r. połączone w jeden kapitały spółki wynosiły 407.814,87 zł. Z tego kapitału pokrywane były i są koszty likwidacji spółki.

Likwidacja spółki przebiega zgodnie z prawnymi procedurami i zbliża się do końca. Spółka nie posiada aktywów rzeczowych - posiada aktywa obrotowe (środki pieniężne).

W chwili obecnej wspólnikami Spółki są:

• osoby fizyczne, które nabyły udziały w Spółce w zamian za środki pieniężne,
• osoby fizyczne, które stały się właścicielami udziałów w drodze spadkobrania,
• osoby fizyczne, które stały się właścicielami udziałów w drodze darowizny (dzieci byłych udziałowców),
• jednym ze wspólników jest osoba prawna - Spółdzielnia w likwidacji.

Po zamknięciu likwidacji Spółki pozostałe (po pokryciu wszystkich kosztów likwidacji) pieniądze zostaną przekazane - jako majątek polikwidacyjny - wspólnikom, czyli 16 osobom fizycznym i 1 osobie prawnej. Łączna kwota do podziału i wypłaty pomiędzy wspólników będzie prawdopodobnie wynosiła ok. 380.000 zł - 400.000 zł, czyli będzie kwotą mniejszą niż wartość nominalna udziałów w Spółce, jakie przed laty zakupili wspólnicy od Spółdzielni. Każdemu ze wspólników wypłacona będzie ilość środków pieniężnych, odpowiadająca proporcjonalnie liczbie posiadanych przez niego udziałów.

Ponieważ majątek polikwidacyjny do wypłaty wspólnikom jest mniejszy niż kapitał zakładowy Spółki, więc każdy ze wspólników otrzyma z likwidowanej Spółki mniej pieniędzy, niż wydał na nabycie udziałów w tej spółce, a w przypadku wspólników obdarowanych udziałami i wspólników, którzy otrzymali udziały w spadku - otrzymają z likwidowanej Spółki mniej pieniędzy niż wartość nominalna udziałów, jakich stali się właścicielami.

W związku z powyższym opisem zadano m. in. następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wobec osób fizycznych, które nabyły udziały w zamian za środki pieniężne w wysokości równej lub wyższej niż wartość nominalna nabytych udziałów, nie powstanie obowiązek podatkowy oraz Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% od wartości przekazanego majątku polikwidacyjnego na ich rzecz, z uwagi na to, że rzeczywisty koszt nabycia udziałów przez wspólników jest wyższy niż wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją spółki?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wobec osób fizycznych, które nabyły udziały w drodze spadkobrania, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% od wartości przekazanego majątku polikwidacyjnego, z uwagi na to, że wspólnicy nabyli te udziały od spadkodawcy, który poniósł koszty nabycia udziałów w większej wysokości niż wartość majątku otrzymanego w związku z odziedziczonymi udziałami, w oparciu o ogólną zasadę dziedziczenia ogółu praw i obowiązków przez spadkobiercę?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wobec osób fizycznych, które nabyły udziały likwidowanej Spółki w drodze darowizny, Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% od wartości przekazanego majątku, z uwagi na to, że wspólnicy nabyli te udziały od darczyńcy pod tytułem darmym, bez poniesienia kosztów nabycia tychże udziałów?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przekazania majątku polikwidacyjnego osobom fizycznym (w stosunku proporcjonalnym do posiadanych przez nie udziałów), o wartości mniejszej niż rzeczywisty koszt nabycia przez te osoby udziałów w likwidowanej Spółce, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19%, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec osób, które nabyły udziały w likwidowanej Spółce w drodze spadkobrania, nie powstanie obowiązek podatkowy oraz Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% z uwagi na to, że aktualni wspólnicy nabyli te udziały od spadkodawcy, który poniósł koszty nabycia udziałów w większej wysokości niż wartość majątku otrzymanego w związku z odziedziczonymi udziałami, z uwagi na ogólną zasadę nabycia ogółu praw i obowiązków przez spadkobiercę, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec osób, które nabyły udziały w likwidowanej Spółce w drodze darowizny, powstanie obowiązek podatkowy oraz Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% z uwagi na to, że aktualni wspólnicy nabyli te udziały od darczyńcy bez poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z uzyskaniem udziałów.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało ustalone na podstawie obowiązujących przepisów prawa, tj. art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także w oparciu o liczne interpretacje indywidualne, np.:

1. Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r., ITPB1/415-892/09/HD,
2. Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 grudnia 2012 r., IPPB2/415-856/12-2/JG,
3. Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2016 r., ITPB4/4511-49/16/MS,
4. Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2015 r., IPPB2/4511-61/15-4/MG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2 jest nieprawidłowe oraz prawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki.

Przy czym – w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z treści art. 24 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy wynika, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Jak stanowi art. 17 ust. 2 ww. ustawy przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Tryb likwidacji spółek z ograniczoną odpowiedzialnością został uregulowany przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.). Zgodnie z art. 272 tej ustawy rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Stosownie do treści art. 286 § 1 Kodeksu spółek handlowych podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie prawa handlowego, podział majątku może nastąpić bądź przez wypłatę wspólnikom przypadających im z tytułu likwidacji kwot w pieniądzu, bądź przez przydzielenie poszczególnych przedmiotów majątkowych zlikwidowanej spółki. Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje sposobu opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z likwidacją majątku spółki w zależności od tego czy wypłacane są środki pieniężne, czy też zwrot następuje w formie niepieniężnej.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Zgodnie z art. 30a ust. 6 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Natomiast na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z kolei stosownie do art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na treść przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej. Przy czym, dyspozycją tego przepisu objęta jest równowartość faktycznie poniesionych przez podatnika, który otrzymuje przysporzenie, wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji). Natomiast w przypadku, gdy udziałowiec nie poniósł wydatków na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji), nie ma podstaw do zastosowania omawianego wyżej zwolnienia. Sytuacja taka ma miejsce m.in. gdy udziały w spółce kapitałowej zostały nabyte w drodze darowizny lub spadku.

Z przytoczonych przepisów wynika, że wartość majątku otrzymanego w związku likwidacją spółki z o.o. korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji).

Wobec tego różnica pomiędzy wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji a wydatkami poniesionymi na objęcie lub nabycie udziałów (akcji), których wartość jest zwolniona z podatku, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w przypadku podziału majątku likwidowanej osoby prawnej, pobiera się od wartości majątku otrzymanego w wyniku likwidacji (przychodu z likwidacji) określonego na podstawie cen rynkowych, pomniejszonego o poniesione wydatki na nabycie udziałów (akcji).

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w odniesieniu do osób fizycznych, które nabyły udziały w zamian za środki pieniężne w wysokości równej lub wyższej niż wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją Wnioskodawcy, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości przekazanego na ich rzecz majątku polikwidacyjnego. W odniesieniu natomiast do osób fizycznych, które nabyły udziały w drodze darowizny lub spadku, tj. nieodpłatnie, koszt nabycia lub objęcia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wystąpi. Tym samym, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlega całość przysporzenia otrzymanego w związku z likwidacją Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany będzie do obliczenia i pobrania zryczałtowanego podatku, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazania go do właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z dyspozycją art. 42 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016, poz. 718 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.