Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB5.4510.1113.2016.1.AJ
z 14 marca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 30 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie

  • możliwości zastosowania obniżonych stawek amortyzacji podatkowej od stycznia 2016 r. – jest nieprawidłowe,
  • możliwości zastosowania obniżonych stawek amortyzacji podatkowej od stycznia 2017 r. – jest prawidłowe,
  • możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej – jest prawidłowe,
  • możliwości obniżenia stawek amortyzacji podatkowej od miesiąca wprowadzenia środków trwałych do ewidencji, a także od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania obniżonych stawek amortyzacji podatkowej od stycznia 2016 r. oraz od stycznia 2017 r., możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej, a także możliwości obniżenia stawek amortyzacji podatkowej od miesiąca wprowadzenia środków trwałych do ewidencji, a także od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca (Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym - podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka świadczy różnego rodzaju usługi przewozu lotniczego towarów oraz osób. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka, posiada składniki majątkowe stanowiące środki trwałe podlegające amortyzacji. Po wprowadzeniu tych środków trwałych do stosownej ewidencji środków trwałych od następnego miesiąca dokonywane są odpisy amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. W odniesieniu do środków trwałych Spółka stosuje, co do zasady, stawki amortyzacyjne nie większe niż te, które zostały określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: „Wykaz”), zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16i ust. 1 ustawy o CIT (tzw. amortyzacja liniowa).

W związku z tym, że Spółka posiada straty podatkowe do rozliczenia z lat ubiegłych, to obecnie rozważana jest możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych, z zachowaniem zasad wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Spółka ma zamiar stosować obniżone stawki amortyzacyjne również w przyszłości w odniesieniu do środków trwałych, od wartości których naliczane były odpisy amortyzacyjne zgodnie z postanowieniami art. 16i ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu poinformować, że stosując obniżone stawki amortyzacyjne Spółka może nadal dokonywać odpisów amortyzacyjnych, tj. Spółka rozważa także możliwość stosowania w przyszłości stawek amortyzacyjnych większych niż 0% (zero), ale nie przewyższających tych stawek amortyzacyjnych, które zostały określone w Wykazie.

W przyszłości, w zależności od wyniku podatkowego Spółka ma zamiar dowolnie podwyższać (z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT) stosowane stawki amortyzacyjne w odniesieniu do niektórych lub wszystkich środków trwałych. Spółka podkreśla, iż wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie. Ponadto, nie można wykluczyć, że Spółka w przyszłości będzie dokonywać kolejnych zmian stawek amortyzacyjnych, zarówno tych podwyższonych, jak i obniżonych (z uwzględnieniem maksymalnych stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu i zasad, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT).

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że dokonywane obecnie i planowane na przyszłość zmiany (tj. obniżanie i podwyższanie) stosowanych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych jest i będzie stosowane wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych dla celów podatkowych według tzw. metody liniowej (tj. metody przewidzianej w art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek nie większych niż stawki podstawowe przewidziane w Wykazie).

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym, tj. rozpoczyna się 1 stycznia i kończy 31 grudnia każdego roku. W trakcie trwania roku podatkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 2016 r. a kończącego się w dniu 31 grudnia 2016 r., Spółka rozliczała straty podatkowe z lat poprzednich. W związku z tym, w trakcie trwania tego roku podatkowego nie powstało dotychczas zobowiązanie podatkowe (a tym samym obowiązek zapłaty zaliczki miesięcznej). Jednocześnie Spółka naliczała statystycznie koszty odpisów amortyzacyjnych według dotychczas stosowanych zasad amortyzacji podatkowej. Obecnie Spółka chciałaby ustalić jej ostateczny wynik podatkowy (dochód / stratę) za rok kończący się 31 grudnia 2016 r. przy uwzględnieniu kosztów amortyzacji podatkowej ustalonej według obniżonych stawek amortyzacji podatkowej niż te, które były dotychczas stosowane (tzw. metoda liniowej amortyzacji).


Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym niezależnie od statystycznego naliczania w trakcie trwania roku podatkowego amortyzacji podatkowej według dotychczas stosowanych stawek amortyzacyjnych, Spółka jest nadal uprawniona do zastosowania począwszy od stycznia 2016 r. obniżonych do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawek amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji, zgodnie z zasadami art. 16i ust. 1 ustawy o CIT ?
  2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka może według własnego uznania - począwszy od stycznia 2017 r. - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych Jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji zgodną z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT) ?
  3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka będzie mogła według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie ?
  4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka może obniżać stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jak i dokonywać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższać je lub po raz kolejny obniżać) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego ?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1.


W zakresie pytania oznaczonego nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, może on według własnego uznania - w odniesieniu do rozliczeń podatkowych za rok 2016 r. - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych dotychczas przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji, nawet wówczas, gdy były naliczane statystycznie koszty odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z normą art. 16a ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, co do zasady, środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

W myśl art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z normą art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i na zasadach, o któiych mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (tzw. metoda amortyzacji liniowej).

Zgodnie z treścią art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe regulacje, zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy amortyzujący środki trwałe wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zastosowaniem metody liniowej mogą obniżyć stosowane dla celów podatkowych stawki amortyzacyjne w stosunku do stawek określonych w Wykazie.


Przepis art. 16i ust. 5 ustawy o CIT wyraża zatem zdaniem Wnioskodawcy generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżenie stawek amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Co więcej, ustawodawca nie przewidział dodatkowych, ustawowych ograniczeń w ww. zakresie, w szczególności:

  • nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacji podatkowej. W tym kontekście podkreślono, iż w przypadku obniżania stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych, podatnik nie jest związany innymi ograniczeniami poza ograniczeniami wynikającymi bezpośrednio z przepisów podatkowych;
  • nie określił wprost czy ww. obniżenie stawek amortyzacji podatkowej powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy/typu środków trwałych, czy też może dotyczyć środków trwałych indywidualnie wybranych przez podatnika. W tym kontekście wskazano na posłużenie się w ww. przepisie zwrotem „mogą obniżać (...) stawki dla poszczególnych środków trwałych”, co wskazuje, że ewentualne obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczyć może zarówno wszystkich, jak i tylko wybranych („poszczególnych”) środków trwałych, i to do podatnika należy wybór środków trwałych, w stosunku do których dokona on obniżenia wysokości’ stawek amortyzacyjnych.


Ustawodawca nie uregulował także wprost sytuacji, w której, niezależnie od przyczyny, podatnik w trakcie roku podatkowego nie wykazuje dochodu do opodatkowania i w konsekwencji dokonywane odpisy amortyzacyjne nie wpływają na wysokość zobowiązania podatkowego. W takim stanie rzeczy, sam fakt dokonywania w trakcie trwania roku podatkowego statystycznego naliczania odpisów amortyzacyjnych nie powinien pozbawiać prawa do możliwości obniżenia z początkiem tego roku podatkowego stawek amortyzacyjnych, o której mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe rozważania, uznać należy zdaniem Wnioskodawcy, że wolą ustawodawcy było pozostawienie podatnikowi prawa podjęcia indywidualnej/swobodnej decyzji w ww. zakresie. Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest m.in. treść uzasadnienia projektu zmian do ustawy o CIT, w szczególności wprowadzających ww. art. 16i ust. 5 ustawy o CIT (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.), gdzie stwierdzono: „wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.

Treść ww. uzasadnienia sugeruje zatem, że podatnicy mogą dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnym momencie, także za okres, w którym wskutek ponoszenia straty podatkowej, naliczane w trakcie trwania roku podatkowego odpisy amortyzacyjne nie wpływały na wysokość zobowiązania podatkowego.


Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, jak przykładowo:

  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. IPPB5/4510-396/15-2/RS);
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2012 r. (sygn. IPPB5/423-623/12-2/RS);
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2011 r. (sygn. ILPB4/423-304/10-2/DS), gdzie stwierdzono, że: możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Wnioskodawca może, na podstawie art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyć, bądź podwyższyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, (...)”.


Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, iż Spółka może według własnego uznania - począwszy od stycznia 2016 r. - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.


Ad. 2.


W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, Wnioskodawca uważa, że może on według własnego uznania - począwszy od stycznia 2017 r. - obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.


Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy amortyzujący środki trwałe wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zastosowaniem metody liniowej mogą:

  • począwszy od miesiąca, w którym dane środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji albo
  • od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego,
  • obniżyć stosowane dla celów podatkowych stawki amortyzacyjne w stosunku do stawek określonych w Wykazie.


Przepis art. 16i ust. 5 ustawy o CIT wyraża zatem zdaniem Wnioskodawcy generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżenie stawek amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Co więcej, jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania, ustawodawca nie przewidział dodatkowych, ustawowych ograniczeń w ww. zakresie, w szczególności:

  • nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacji podatkowej. W tym kontekście podkreślono, iż w przypadku obniżania stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych, podatnik nie jest związany innymi ograniczeniami poza ograniczeniami wynikającymi bezpośrednio z przepisów podatkowych;
  • nie określił wprost, czy ww. obniżenie stawek amortyzacji podatkowej powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy/typu środków trwałych, czy też może dotyczyć środków trwałych indywidualnie wybranych przez podatnika. W tym kontekście wskazano na posłużenie się w ww. przepisie zwrotem „mogą obniżać (...) stawki dla poszczególnych środków trwałych”, co wskazuje, że ewentualne obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczyć może zarówno wszystkich, jak i tylko wybranych („poszczególnych”) środków trwałych, i to do podatnika należy wybór środków trwałych, w stosunku do których dokona on obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych.


W opinii Wnioskodawcy potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest także wskazywany wyżej fragment uzasadnienia projektu zmian do ustawy o CIT, wprowadzającego art. 16i ust. 5 ustawy o CIT (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) cytowany w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania, w którym wprost wskazano na „możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie ”.


Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

  • w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. IPPB5/4510-396/15-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że wnioskodawca „może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2014 r. (sygn. ITPB3/423-218a/14/PST) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. (...) Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2014 r. (sygn. ITPB3/423-117a/14/PST) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał ponadto, że:,Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPB4/423-182/13-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że: „(...) stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych położonych poza terytorium specjalnej strefy ekonomicznej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii Spółki (również do wysokości 0% rocznie). Obniżenia stawki amortyzacyjnej można dokonać począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, iż Spółka może według własnego uznania - począwszy od stycznia 2017 r. - obniżać do dowolnej wysokości (nawet, bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.


Ad. 3.


W zakresie pytania oznaczonego nr 3, zdaniem Spółki, może ona według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.


Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że do swobodnej decyzji podatnika należy także podwyższenie, uprzednio obniżonych, podatkowych stawek amortyzacyjnych, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne określone w Wykazie.


Zdaniem Spółki, możliwość podwyższenia stawek amortyzacji do wysokości nieprzekraczającej stawek określonych w Wykazie istnieje, pomimo braku jednoznacznej normy prawnej wyrażonej expressis verbis w ww. zakresie. Przepisem regulującym zasady postępowania w przedmiotowym zakresie jest, zdaniem Spółki, art. 16i ust. 5 zd. 2 ustawy o CIT. Poprzez zastosowanie w treści ww. przepisu określenia „zmiana”, ustawodawca wskazał bowiem, że dopuszcza możliwość zmiany stawek amortyzacyjnych, nie wskazując na możliwy kierunek ww. zmiany. Zgodnie zaś ze słownikową definicją, termin „zmiana” należy rozumieć jako „wymiana, zastąpienie” - tj. zarówno jako obniżenie, jak i podwyższenie. Zdaniem Spółki, także wykładnia celowościowa przepisów ustawy o CIT dotyczących amortyzacji podatkowej środków trwałych prowadzi do wniosku, że racjonalny ustawodawca zezwala podatnikom na dokonywanie podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych. W przeciwnym razie stosowne ograniczenie zostałoby wprost zawarte w treści ustawy o CIT.

W opinii Wnioskodawcy potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest wskazywany już wyżej w niniejszym wniosku fragment uzasadnienia projektu zmian do ustawy o CIT, wprowadzającego art. 16i ust. 5 ustawy o CIT (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) cytowany w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania. W treści tego uzasadnienia wskazano bowiem wprost na możliwość „powrotu” do stawek amortyzacyjnych w okresie osiągania dochodów (tj. na możliwość zwiększenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych).

Co więcej, skoro (jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pierwszego i drugiego pytania) przepisy ustawy o CIT zezwalają obniżać stawki amortyzacyjne „poszczególnych” (tj. wybranych przez podatnika) środków trwałych, uznać należy, iż analogiczne zasady znajdą zastosowanie do podwyższenia stawek amortyzacyjnych.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że możliwe będzie podwyższenie, wedle decyzji / uznania podatnika, wszystkich lub wybranych, uprzednio obniżonych, stawek amortyzacji podatkowej - jednakże, stawki amortyzacyjne obowiązujące po podwyższeniu nie mogą przekroczyć stawek wynikających z Wykazu. Podwyższenie stawek amortyzacyjnych powinno mieć miejsce z uwzględnieniem terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT.


Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

  • w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2016 r. (sygn. ILPB4/4510-I-55/16-2/ŁM), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że: „obniżone stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych, zastosowane począwszy od miesiąca wprowadzenia tychże środków trwałych do ewidencji, mogą zostać zmienione i podwyższone do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych, przy czym zmiana ich wysokości może być dokonana począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego”;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2016 r. nr IBPB-1-2/4510-863/15/J W Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że: „(...) podatnik przy zachowaniu terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, może dokonać podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Podwyższenia tego Wnioskodawca może dokonać zarówno dla wybranych, jak i wszystkich środków trwałych, przy czym wysokość podwyższenia może zostać zindywidualizowana dla poszczególnych środków trwałych, których stawka uprzednio została obniżona. Wysokość podwyższenia zaś ograniczona jest poziomem stawek ustalonym w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (zał. nr 1 do ustawy o CIT)”;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2014 r. (sygn. ITPB3/423-117b/14/PST) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że: zgodnie z art. 16i ust 1 ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. (...) Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2014 r. (sygn. ITPB3/423-88/14/PST) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: „stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.1;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPB4/423-182/13-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że: stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zatem, powołany w zdaniu pierwszym przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1196/11-2/RS) Dyrektor, Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: „możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, taką decyzję podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego’;
  • natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreślił, że: „możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, decyzję, taką podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika; jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z. Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”;


Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.


Ad. 4.


W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, Spółka uważa, że może ona obniżać stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jak i dokonywać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższać je lub po raz kolejny obniżać) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Jak zostało wykazane powyżej, podatnicy mają prawo do dowolnego obniżania / podwyższania stosowanych dla celów podatkowych stawek amortyzacyjnych, w granicach wyznaczonych stawkami wynikającymi z Wykazu. Zgodnie z treścią art. 16i ust. 5 zd. 2 ustawy o CIT, zmiany stawki amortyzacyjnej (tj. obniżenia stawki amortyzacyjnej lub podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej) dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, zmiana stawek amortyzacyjnych może zatem nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzanych do ewidencji po raz pierwszy (wówczas ma to miejsce począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji), jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji (wówczas zmiana stawek amortyzacyjnych środków trwałych, tj. podwyższenie lub obniżenie stawki, dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego).


Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

  • w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2014 r. (sygn. ITPB3/423-117c/14/PST) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: „(...) podatnik może obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Oznacza to, że Spółka mając np. kilka, kilkanaście środków trwałych tego samego rodzaju może stosować obniżoną stawkę, przykładowo, jedynie w stosunku do jednego z tych środków, pozostałe zaś amortyzować według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika”;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2013 r. (sygn. IPPB5/423-1236/12-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: „(...) w odniesieniu do momentu dokonywania zmian stawek amortyzacyjnych od ww. środków trwałych ustawodawca w cytowanym wyżej art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozostawia wątpliwości, kiedy może nastąpić ww. zmiana stawek z Wykazu, stwierdzając, iż: w odniesieniu do środków trwałych pozostających już w ewidencji - zmiany stawki dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji - zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji. Moment zmiany stawki został więc zdefiniowany jasno - jako „pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego” lub jako „miesiąc, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.”;
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB4/423-325/10-2/DS) wyraził pogląd, iż: „ (...) stwierdzić należy, iż zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, zmiana stawki amortyzacyjnej powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.


Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż Spółka może obniżyć stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jak i dokonać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższyć je lub po raz kolejny obniżyć) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Tak podwyższone stawki amortyzacyjne nie powinny jednak przewyższać tych stawek, które podano w Wykazie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • możliwości zastosowania obniżonych stawek amortyzacji podatkowej od stycznia 2016 r. – jest nieprawidłowe,
  • możliwości zastosowania obniżonych stawek amortyzacji podatkowej od stycznia 2017 r. – jest prawidłowe,
  • możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej – jest prawidłowe,
  • możliwości obniżenia stawek amortyzacji podatkowej od miesiąca wprowadzenia środków trwałych do ewidencji, a także od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego – jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 2-4.


Ad. 1


Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.; dalej: updop) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16i ust. 1 updop odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. W myśl art. 16i ust. 5 updop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Ustawodawca dopuścił więc możliwość obniżania stawek amortyzacyjnych (w stosunku do tych wynikających z Wykazu), przy czym wysokość tego obniżenia jest dowolna i pozostaje w gestii samego podatnika.


Jednocześnie, w powołanym powyżej przepisie ustawodawca jasno określił, kiedy może nastąpić obniżenie stawki z Wykazu, stwierdzając, iż zmiany stawki w odniesieniu do:

  • środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji - dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji;
  • środków pozostających już w ewidencji - dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.


Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa obniżenie podatkowych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do środków trwałych, będących już przedmiotem amortyzacji podatkowej, ze skutkiem od pierwszego miesiąca bieżącego roku podatkowego, na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta w trakcie trwania tego roku podatkowego lub po jego zakończeniu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się ze Spółką, że może ona według własnego uznania i niezależnie od obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości obniżyć, do dowolnej wysokości, stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu dla wybranych lub wszystkich środków trwałych będących przedmiotem amortyzacji dla celów podatkowych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

Natomiast na aprobatę nie zasługuje stanowisko, zgodnie z którym Spółka może zmienić stosowane stawki amortyzacyjne ze skutkiem od pierwszego miesiąca trwającego roku podatkowego na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta już w trakcie trwania roku podatkowego (Wnioskodawca użył pojęcia „obecnie”, a jako datę sporządzenia wniosku o interpretację wskazał 29 grudnia 2016 r.) lub po jego zakończeniu. Stanowisko to jest sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W art. 16i ust. 5 Ustawodawca nie pozostawia bowiem wątpliwości, kiedy może nastąpić obniżenie stawki z Wykazu stwierdzając, iż zmiany stawki (w odniesieniu do środków pozostających już w ewidencji) dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Skoro więc, przedmiotowy przepis brzmi, iż „Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”, to znaczy, że tej decyzji Spółka nie może podjąć w trakcie trwania roku podatkowego. Brzmienie przepisu art. 16i ust. 5, nie budzi, zdaniem Organu, wątpliwości, że ustawodawca zawarł w nim wymóg co do terminu podjęcia przez podatnika decyzji co do obniżenia stawki amortyzacyjnej – w pierwszym miesiącu danego roku podatkowego - a nie w trakcie trwania roku podatkowego. Przy czym decyzja o zmianie stawki amortyzacyjnej nie może być tylko efektem procesu decyzyjnego nie znajdującego swojego wyrazu (odzwierciedlenia) w dokumentacji podatnika. Dlatego również w tym terminie podjęta decyzja musi zostać „uzewnętrzniona” w stosownych dokumentach podatnika dotyczących środków trwałych i ich amortyzacji. Trudno zgodzić się ze Spółką, że wartość odpisów amortyzacyjnych w trakcie 2016 r. była naliczana „statystycznie”. Jak bowiem wynika z przywołanego na wstępie art. 15 ust. 6 updop odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów i jako takie wpływają na wynik podatkowy, także ten, który służy za podstawę dla prawidłowego określenia zaliczki na podatek w ciągu roku. Gdyby przyjąć za Spółką, że stawki amortyzacyjne można zmieniać w ciągu roku, to dotyczyłoby to wszystkich podatników, także tych, którzy wykazują dochód podlegający opodatkowaniu w ciągu roku skutkujący powstaniem miesięcznej zaliczki na podatek. Mogliby oni dowolnie modyfikować podstawę opodatkowania poprzez odpowiednie zmniejszanie stawek amortyzacyjnych nawet kilka razy w roku gdyż, jak pisze Spółka, zmiany dokonywane byłyby „ze skutkiem” od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego. Jest to oczywiście niedopuszczalne, gdyż w trakcie roku wysokość kosztów z tytułu amortyzacji nie byłaby tak naprawdę znana, co oznacza, ze nieznany byłby także dochód do opodatkowania stanowiący podstawę dla wyliczenia prawidłowej zaliczki na podatek w ciągu roku.

Potwierdzeniem stanowiska Organu jest prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2817/11, w którego uzasadnieniu wskazano, że „w ocenie Sądu Minister Finansów trafnie wskazał Skarżącej, że sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu art. 16i ust. 5 ustawy jest również stanowisko Skarżącej w zakresie pytania nr 2, a mianowicie, że Spółka może obniżyć stosowaną stawkę amortyzacyjną w momencie dokonania odpisu na koniec kwartału lub roku kalendarzowego oraz że faktyczna zmiana wysokości odpisu może zostać dokonana przed końcem pierwszego w roku okresu, za który dokonywany jest odpis amortyzacyjny. Sąd również zgodził się ze stanowiskiem Organu, że nie negując możliwości zmiany okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych z miesięcznych na kwartalne lub roczne (zgodnie z art. 16h ust. 4 updop) nie można uznać, że zmiana wysokości stawki, o której mowa w art. 16i ust. 5 updop może zostać dokonana dopiero przed końcem okresu, w którym dokonywany jest pierwszy w roku odpis amortyzacyjny, a więc przed końcem pierwszego kwartału lub roku podatkowego”. Należy zauważyć, że w powołanym wyroku Sąd nie zaaprobował stanowiska, zgodnie z którym zmiana stawki mogłaby nastąpić przed dokonaniem pierwszego w roku odpisu amortyzacyjnego. Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w analizowanym wniosku jest dużo dalej idące, zakłada bowiem zmianę stawki, według której odpisy były już dokonywane.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj