Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.16.2017.1.MR
z 28 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2016 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania odpłatnego udostępniania obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem obiektów sportowych w celu realizacji zadań własnych Województwa (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania odpłatnego udostępniania obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem obiektów sportowych w celu realizacji zadań własnych Województwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo (dalej: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Województwo wykonuje zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. W celu realizacji zadań Województwo może powoływać jednostki organizacyjne. W strukturze Województwa występują wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne funkcjonujące m.in. w formie jednostek budżetowych. Województwo realizuje swoje zadania samodzielnie lub za pośrednictwem swoich jednostek budżetowych w ramach reżimu publicznoprawnego. Niemniej jednak, wybrane czynności wykonywane są przez Województwo (w tym za pośrednictwem jego jednostek budżetowych) na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych.

Samorząd województwa, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. 2016, Nr 0, poz. 486), wykonuje zadania m.in. w zakresie edukacji publicznej. Co więcej, zgodnie z pkt 11 danej regulacji, zadania własne samorządu województwa obejmują również zadania w zakresie kultury fizycznej.

Województwo planuje rozpocząć wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi jednostkami budżetowymi, tj. centralizację rozliczeń VAT Województwa i jego jednostek budżetowych, od 1 stycznia 2017 r. Od momentu centralizacji rozliczeń VAT, Województwo traktować będzie czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych bezpośrednio przez Województwo lub poprzez jego jednostki budżetowe, jako podlegające regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016, Nr 0, poz. 710, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), tj. odpowiednio czynności opodatkowane VAT lub zwolnione z tego podatku. Czynności te wykazywane będą w deklaracjach VAT składanych przez Województwo.

Na terenie administracyjnym Województwa znajduje się basen. Przedmiotowy obiekt wchodzi w skład kompleksu budynków Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niewidomych i Słabowidzących (dalej: SOSW). W przedmiotowym kompleksie znajdują się również: dwa internaty, kuchnia, stołówki, sale dydaktyczne, etc. Województwo podkreśla, że przedmiotowy wniosek dotyczy wyłącznie wydatków ponoszonych bezpośrednio na obiekty sportowe (tj. nie dotyczy wydatków na całe kompleksy budynków, w których przedmiotowe obiekty sportowe są zlokalizowane).

Województwo, za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej, tj. SOSW, będzie udostępniać przedmiotowy obiekt sportowy w oparciu o aktualny Harmonogram (dalej: Harmonogram). Na podstawie Harmonogramu basen będzie udostępniany przez Województwo na dwa sposoby, tj. będzie on jednocześnie:

  1. odpłatnie wynajmowany po godzinach zajęć lekcyjnych na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a także podmiotów gospodarczych), tj. np.: w celu organizacji rozgrywek oraz treningów sportowych (dalej również: odpłatne udostępnianie),
  2. wykorzystywany w celu prowadzenia nieodpłatnych zajęć lekcyjnych w zakresie wychowania fizycznego i zawodów sportowych, co będzie stanowić realizację zadań Województwa (dalej również: wykorzystywanie do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych).

Zgodnie z Harmonogramem, basen będzie przeznaczony do udostępniania od poniedziałku do niedzieli od godziny 8:00 do 22:00.

Basen będzie wykorzystywany przez Województwo, za pośrednictwem SOSW, w odpowiednich godzinach w dni powszednie, do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych. W pozostałych godzinach w dni powszednie oraz w weekendy będzie on przeznaczony do odpłatnego udostępniania. Podział godzin, w których basen będzie przeznaczony do korzystania odpłatnego, tj. odpłatnego wynajmowania oraz do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych w celu realizacji zadań własnych będzie określał Harmonogram.

Opłaty za wynajem basenu będą stanowić dochód SOSW. Pobierane opłaty Województwo będzie ujmowało w prowadzonych rejestrach sprzedaży oraz będzie rozliczać z tego tytułu podatek należny w składanych deklaracjach VAT-7.

Województwo, za pośrednictwem SOSW, będzie ponosić wydatki bieżące, a także inwestycyjne na przedmiotowy obiekt.

W oparciu o Harmonogram, Województwo będzie w stanie określić udział procentowy liczby godzin, w których basen będzie przeznaczony do odpłatnego udostępniania, w stosunku do liczby godzin otwarcia danego obiektu. W opinii Województwa, ustalony w powyższy sposób, tj. na podstawie Harmonogramu określającego zasady korzystania z basenu, udział procentowy (dalej również: udział czasowy), powinien zostać zastosowany przy ustaleniu części VAT naliczonego możliwej do odliczenia od wydatków związanych z basenem – zarówno w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych, jak i wydatków bieżących.

Województwo nie wyklucza również możliwości objęcia pozostałych obiektów sportowych już istniejących na terenie administracyjnym Województwa (wykorzystywanych również do odpłatnego udostępniania, a także do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych) analogicznymi harmonogramami/regulaminami określającymi zasady udostępniania majątku. W zakresie przedmiotowych obiektów, Województwo również zamierza ponosić wydatki bieżące oraz inwestycyjne.

Wątpliwości Województwa dotyczą prawidłowości rozliczeń VAT w powyższym zakresie od momentu centralizacji rozliczeń VAT, tj. od 1 stycznia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy odpłatne udostępnianie obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT? (pytanie nr 1 we wniosku)
  2. Czy z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych w celu realizacji zadań własnych, Województwo będzie zobowiązane do naliczenia podatku należnego? (pytanie nr 2 we wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy

  1. Odpłatne udostępnianie obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT.
  2. Z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych w celu realizacji zadań własnych, Województwo nie będzie zobowiązane do naliczenia podatku należnego.

Uzasadnienie stanowiska Województwa

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Województwo realizuje należące do niego zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinno być ono traktowane jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ono de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, że odpłatne udostępnianie przez Województwo obiektów sportowych, na rzecz zainteresowanych nie będzie stanowić dostawy towarów, należy wnioskować, że na gruncie ustawy o VAT powinno ono być traktowane jako świadczenie przez Województwo usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy. W rezultacie, w ocenie Województwa stanowi ono czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, zdaniem Województwa, czynność odpłatnego wynajmu obiektów sportowych nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z opodatkowania VAT.

Stanowisko Województwa znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów (obecnie: Minister Rozwoju i Finansów) wydawanych dla innych jednostek samorządu terytorialnego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (obecnie: Minister Rozwoju i Finansów) z dnia 23 marca 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-925/15 -4/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, uznając stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska, zgodnie z którym „odpłatne udostępnianie hali sportowej na rzecz zainteresowanych będzie stanowić po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania”.

Identyczne stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-62/15-2/HW, w której organ podatkowy zgodził się z wnioskodawcą, że: „mając na uwadze, iż Gmina będzie wykonywać usługę dzierżawy za wynagrodzeniem i tym samym działa w tym zakresie w roli podatnika VAT, przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy transakcja ta nie będzie korzystała również ze zwolnienia od VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku”.

Analogiczne stanowisko zostało również przedstawione w interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 lipca 2014 r., sygn. ILPP2/443-496/14-2/MR, w której stwierdzono, że: „odpłatne udostępnianie przez Gminę boiska na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych stanowi/będzie stanowiło usługi podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, i tym samym jest/będzie opodatkowane wg właściwej stawki podatku VAT”.

Taki sam pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-277/13-7/AK, w której potwierdził, że: „świadczone przez Gminę usługi odpłatnego wynajmu sali gimnastycznej, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT”.

Reasumując, zdaniem Województwa, odpłatne udostępnianie obiektów sportowych na rzecz zainteresowanych będzie stanowić po stronie Województwa czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
  2. eksport towarów,
  3. import towarów na terytorium kraju,
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przy pomocy powyższych przepisów ustawodawca w sposób precyzyjny ustalił, jakie czynności podlegają opodatkowaniu VAT. Tak więc opodatkowanie VAT konkretnej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT. Nie jest natomiast możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zdaniem Województwa, powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sytuacji. W związku z wykorzystywaniem obiektów sportowych w pewnej części także do tego obszaru działalności Województwa, który obejmuje zdarzenia spoza zakresu VAT, niewątpliwie nie dojdzie do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Województwa ani jego pracowników, ani też do darowizn.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, oraz
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Cele związane z realizowaną przez Województwo działalnością.

W ocenie Województwa, nawet gdyby hipotetycznie uznać, że we wskazanej sytuacji Województwo będzie działać w charakterze podatnika VAT, należy podkreślić, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 1, a także art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zrównuje zużycie towarów z odpłatnym świadczeniem usług wyłącznie w sytuacji, gdy dane świadczenie jest wykonywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W opinii Województwa, zatem nawet w ewentualnym przypadku uznania przez organy podatkowe, że Województwo we wskazanej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie towarów byłoby wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez Województwo i w związku z powyższym przedmiotowy przepis i tak nie znalazłby zastosowania. Przedmiotowe wykorzystywanie obiektów sportowych do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych będzie miało bowiem charakter stricte służący realizacji zadań Województwa w zakresie edukacji publicznej, a także kultury fizycznej. Nie budzi wątpliwości, że będą to zdarzenia z zakresu zadań własnych Województwa i tym samym jego działalności (dodatkowo wykonywane poza reżimem cywilnoprawnym).

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów (obecnie: Minister Rozwoju i Finansów) wydawanych dla jednostek samorządu terytorialnego, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 marca 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-925/15-5/AK, w której organ podatkowy wskazał, że „Gmina nieodpłatnie udostępniając salę sportową na cele gminne realizuje zadania nałożone na nią ustawą o samorządzie gminnym, tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Usługi te służą wykonywaniu przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, czyli realizacji zadań publicznych wykraczających poza działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z tytułu nieodpłatnego udostępniania hali sportowej na cele gminne Gmina nie działa jako podatnik i nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego”.

Stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2014 r., sygn. ITPP1/443-731/14/DM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że „w związku z tym, że Gmina nieodpłatnie zamierza udostępniać basen na cele gminne, czynności te nie będą związane z wykonaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu, z uwagi na ich nieodpłatność oraz fakt, że nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy – nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. (...) zgodzić się należy z Gminą, że z tytułu nieodpłatnego udostępniania basenu, które to czynności, jak wynika z wniosku, wykonywane są w ramach zadań własnych Gminy, Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego”.

Stanowisko Województwa znajduje potwierdzenie także w wydanej w podobnym stanie faktycznym interpretacji indywidualnej z dnia 3 marca 2014 r., sygn. ILPP1/443-1088/13-6/JSK. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, odnosząc się do sytuacji częściowo nieodpłatnego udostępniania przez gminę sali sportowej na rzecz lokalnej społeczności stwierdził, że „z uwagi na fakt, że nieodpłatne świadczenie usług przez Gminę, polegające na udostępnianiu sali gimnastycznej na cele gminne, odbywa się/będzie odbywać się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach realizacji zadań własnych, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie będzie odbywać się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. (...) czynności nieodpłatnego udostępniania sali gimnastycznej w celu wykonywania zadań własnych Gminy nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (…) z tytułu nieodpłatnego udostępnienia na cele gminne sali gimnastycznej Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego”.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone przykładowo w:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. IPTPP2/443-283/14-8/PR, w której organ podatkowy wskazał, że: „w przypadku nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich, Gmina nie używa/nie będzie używać ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Wnioskodawca nie działa/nie będzie działać jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższa czynność jest/będzie wyłączona całkowicie z systemu podatku VAT. (...) z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na cele gminne, Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego”;
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPP1/443-699/13-7/JSK, w której organ podatkowy stwierdził, że: „nieodpłatne świadczenie usług przez Gminę, polegające na udostępnianiu świetlic wiejskich i podłóg na cele gminne (świetlic wiejskich, np. na rzecz sołectw, dla potrzeb organizowania wyborów, w celach charytatywnych, w celu organizacji przez instytucje/organizacje lokalne zebrań i/lub spotkań społeczności lokalnej – w sprawach publicznych lub statutowych tych instytucji/organizacji; podłóg estradowych, bądź ich segmentów, w szczególności na potrzeby zespołów muzycznych, przedstawień organizowanych podczas imprez gminnych, takich jak dożynki), odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach zadań własnych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (...) czynności nieodpłatnego udostępnienia świetlic wiejskich oraz podłóg – w celu wykonywania zadań własnych Gminy – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem z tytułu wykorzystania świetlic wiejskich oraz podłóg (a więc również wydatków na towary i usługi związane z budową/modernizacją i utrzymaniem świetlic oraz podłóg), w pewnej części także do zdarzeń traktowanych przez Gminę jako spoza zakresu VAT, tj. ich nieodpłatnego wykorzystania na cele gminne, Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego”;
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 września 2013 r., sygn. IPTPP1/443-515/13-8/MW, w której organ stwierdził, że: „w związku z tym, iż Gmina nieodpłatnie udostępnia halę sportową na cele gminne, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy – nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność”.

Reasumując, zdaniem Województwa, nie będzie ono zobowiązane do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych w celu realizacji zadań własnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2016, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wobec powyższego nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy i świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 486, z późn. zm.), samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa, do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie kultury fizycznej i turystyki (art. 14 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie województwa).

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

  1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,
  2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia, konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
    • czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
    • ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.


Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Województwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. W celu realizacji zadań, Zainteresowany może powoływać jednostki organizacyjne. W strukturze Województwa występują wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne funkcjonujące m.in. w formie jednostek budżetowych. Wnioskodawca realizuje swoje zadania samodzielnie lub za pośrednictwem swoich jednostek budżetowych w ramach reżimu publicznoprawnego. Niemniej jednak, wybrane czynności wykonywane są przez Województwo na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Samorząd województwa wykonuje zadania m.in. w zakresie edukacji publicznej. Zadania własne samorządu województwa obejmują również zadania w zakresie kultury fizycznej. Wnioskodawca planuje rozpocząć wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi jednostkami budżetowymi, tj. centralizację rozliczeń VAT Województwa i jego jednostek budżetowych od 1 stycznia 2017 r. Od momentu centralizacji rozliczeń VAT, Województwo traktować będzie czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych bezpośrednio przez Wnioskodawcę lub poprzez jego jednostki budżetowe, jako podlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, tj. odpowiednio czynności opodatkowane VAT lub zwolnione z tego podatku. Czynności te wykazywane będą w deklaracjach VAT składanych przez Województwo. Na terenie administracyjnym Wnioskodawcy znajduje się basen. Przedmiotowy obiekt wchodzi w skład kompleksu budynków Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niewidomych i Słabowidzących. W przedmiotowym kompleksie znajdują się również: dwa internaty, kuchnia, stołówki, sale dydaktyczne, etc. Jak podkreślił Wnioskodawca przedmiotowy wniosek dotyczy wyłącznie wydatków ponoszonych bezpośrednio na obiekty sportowe (tzn. nie dotyczy wydatków na całe kompleksy budynków, w których przedmiotowe obiekty sportowe są zlokalizowane). Województwo, za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej, tj. SOSW, będzie udostępniać przedmiotowy obiekt sportowy w oparciu o aktualny Harmonogram. Na podstawie Harmonogramu basen będzie udostępniany przez Wnioskodawcę na dwa sposoby, tj. będzie on jednocześnie:

  1. odpłatnie wynajmowany po godzinach zajęć lekcyjnych na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a także podmiotów gospodarczych), tj. np.: w celu organizacji rozgrywek oraz treningów sportowych,
  2. wykorzystywany w celu prowadzenia nieodpłatnych zajęć lekcyjnych w zakresie wychowania fizycznego i zawodów sportowych, co będzie stanowić realizację zadań Województwa.

Zgodnie z Harmonogramem, basen będzie przeznaczony do udostępniania od poniedziałku do niedzieli od godziny 8:00 do 22:00. Basen będzie wykorzystywany przez Województwo, za pośrednictwem SOSW, w odpowiednich godzinach w dni powszednie, do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych. W pozostałych godzinach w dni powszednie oraz w weekendy będzie on przeznaczony do odpłatnego udostępniania. Podział godzin, w których basen będzie przeznaczony do korzystania odpłatnego, tj. odpłatnego wynajmowania oraz do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych w celu realizacji zadań własnych będzie określał Harmonogram. Opłaty za wynajem basenu będą stanowić dochód SOSW. Pobierane opłaty Wnioskodawca będzie ujmował w prowadzonych rejestrach sprzedaży oraz będzie rozliczać z tego tytułu podatek należny w składanych deklaracjach VAT-7. Województwo, za pośrednictwem SOSW, będzie ponosić wydatki bieżące, a także inwestycyjne na przedmiotowy obiekt. W oparciu o Harmonogram, Wnioskodawca będzie w stanie określić udział procentowy liczby godzin, w których basen będzie przeznaczony do odpłatnego udostępniania, w stosunku do liczby godzin otwarcia danego obiektu. W opinii Województwa, ustalony w powyższy sposób, tj. na podstawie Harmonogramu określającego zasady korzystania z basenu, udział procentowy, powinien zostać zastosowany przy ustaleniu części VAT naliczonego możliwej do odliczenia od wydatków związanych z basenem – zarówno w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych, jak i wydatków bieżących. Województwo nie wyklucza również możliwości objęcia pozostałych obiektów sportowych już istniejących na terenie administracyjnym Województwa (wykorzystywanych również do odpłatnego udostępniania, a także do prowadzenia nieodpłatnych zajęć dydaktycznych i sportowych) analogicznymi harmonogramami/regulaminami określającymi zasady udostępniania majątku. W zakresie przedmiotowych obiektów, Województwo również zamierza ponosić wydatki bieżące oraz inwestycyjne.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania odpłatnego udostępniania obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem obiektów sportowych w celu realizacji zadań własnych Województwa.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że wykonywanie przez Województwo na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych usług w zakresie wstępu na basen, jak i wynajmu obiektu przykładowo na rzecz podmiotu prowadzącego lekcje pływania skutkować będzie po stronie Wnioskodawcy uzyskiwaniem korzyści majątkowej. W konsekwencji, Województwo będzie wykonywać czynności stanowiące odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że z tytułu ww. czynności – jak wskazał Wnioskodawca – będą pobierane opłaty tytułem wstępu na obiekty sportowe oraz opłaty za wynajem obiektów sportowych, które stanowić będą dochód Województwa. Zatem, odpłatna usługa udostępniania obiektów sportowych, na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych, przez Wnioskodawcę będzie czynnością cywilnoprawną, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której Województwo będzie występować w charakterze podatnika tego podatku.

Jednakże, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego/ wydzierżawianego lokalu (cel mieszkaniowy).

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy uznać, że ww. czynności odpłatnego udostępniania obiektów sportowych na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych, nie będą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, ponieważ obiekty sportowe nie będą miały charakteru mieszkalnego. Również inne przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla opisanych we wniosku czynności. W związku z tym, usługi te opodatkowane będą według właściwej stawki podatku.

Podsumowując, opisane czynności odpłatnego udostępniania obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych, będą stanowiły po stronie Województwa odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania obiektów sportowych na cele województwa.

W świetle powołanych wyżej przepisów o samorządzie województwa należy stwierdzić, że zakres aktywności podejmowanej m.in. przez województwo należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady – realizacja zadań ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że – w ocenie tut. Organu – każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia województwa (w tym również nieruchomości) należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których województwo nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Nie są one bowiem realizowane przez województwo w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a województwo, realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym udostępnianiu obiektów sportowych, będących własnością Wnioskodawcy, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych Województwa w zakresie kultury fizycznej i turystyki, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie województwa, niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Mając zatem na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności, tj. nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych, realizowane będą poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Województwo, realizując te czynności, nie będzie występowało w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z tytułu nieodpłatnego udostępniania obiektów sportowych na cele województwa, Województwo nie będzie działało jako podatnik i nie będzie zobowiązane do naliczenia podatku należnego.

Reasumując, w świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że:

  1. Udostępnianie odpłatne obiektów sportowych na rzecz podmiotów zewnętrznych (udostępnianie komercyjne) będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
  2. Z tytułu nieodpłatnego udostępniania obiektów sportowych w celu realizacji zadań Województwa, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie uznania odpłatnego udostępniania obiektów sportowych przez Województwo na rzecz zainteresowanych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem obiektów sportowych w celu realizacji zadań własnych Województwa (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2).

Natomiast, wniosek w zakresie prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z obiektem sportowym, według udziału czasowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3), został załatwiony interpretacją indywidualną z dnia 28 lutego 2017 r. nr 3063-ILPP2-2.4512.71.2017.1.MR.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj