Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.1041.2016.1.MK
z 28 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 grudnia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 17 lutego 1995 r. została powołana spółka cywilna, której Wnioskodawca był jednym ze wspólników-założycieli. Wspólnicy tej spółki cywilnej, będący współwłaścicielami nieruchomości gruntowej o powierzchni 4838 m2, oznaczonej jako działka nr 712, którą nabyli w dniu 14 lutego 1995 r., na podstawie aktu notarialnego , przekazali przedmiotową nieruchomość w nieodpłatne użytkowanie tej spółce cywilnej. Nieruchomość ta stanowiła majątek osobisty wspólników i nie była wykorzystywana uprzednio do działalności gospodarczej. Aneksem z 30 grudnia 1995 r. dokonano zmiany umowy spółki cywilnej, wnosząc do spółki przedmiotową nieruchomość zabudowaną. Spółka cywilna była czynnym podatnikiem VAT. Naczelnik Urzędu Skarbowego w trybie wymiaru doraźnego dokonał wymiaru opłaty skarbowej od tego aneksu do umowy spółki. Nieruchomość ta, wykorzystywana przez spółkę cywilną do prowadzonej działalności gospodarczej, została następnie wprowadzona do ewidencji środków trwałych tej spółki z dniem 1 stycznia 1996 r. W ewidencji środków trwałych wprowadzono dwie odrębne pozycje: grunty (z wartością początkową 50.000,00 zł) oraz budynki (z wartością początkową 75.000,00 zł).

Umową z 15 marca 2001 r. spółka cywilna została przekształcona - w trybie art. 26 par. 4 i 5 kodeksu spółek handlowych ( ksh) - w spółkę jawną i została zarejestrowana w KRS w dniu 23 maja 2001 r. postanowieniem Sądu Rejonowego . W myśl art. 26 par. 5 ksh spółce jawnej przysługują wszelkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników spółki przekształcanej (cywilnej). W umowie spółki jawnej z 15 marca 2001 r. wykazano, że przedmiotowa nieruchomość stanowi wkład wspólników. Wedle wiedzy Wnioskodawcy mimo zawarcia wskazanych wyżej umów oraz wydania spółce cywilnej przedmiotowej zabudowanej nieruchomości nie było możliwe przeniesienie własności tej nieruchomości na rzecz spółki cywilnej, ponieważ spółka ta nie miała zdolności prawnej do zawarcia takiej czynności prawnej. Dopiero przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną umożliwia przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz spółki jawnej, ponieważ zgodnie z art. 8 § 1 spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Przeniesienie na rzecz spółki jawnej własności nieruchomości wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Wnioskodawca ma zamiar sfinalizować przeniesienie własności nieruchomości ( udziałów) przedmiotowej działki, oznaczonej numerem ewidencyjnym 712, na rzecz spółki jawnej. Spółka jawna jest (i była ) czynnym podatnikiem VAT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy zawarcie umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego, będzie skutkować - u Wnioskodawcy - powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stosownie do art. 19a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jako czynności określonej w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 dokonanej przez podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy?


Zdaniem Wnioskodawcy:


W przedmiotowej sprawie wniesienie aportem nieruchomości nastąpiło na etapie funkcjonowania spółki cywilnej. W myśl art. 26 § 5 ksh spółce jawnej przysługują wszelkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników spółki przekształcanej (cywilnej). W umowie spółki jawnej z 15 marca 2001 r. wskazano, że przedmiotowa nieruchomość stanowi wkład wspólników. Fakt wydania spółce cywilnej przedmiotowej zabudowanej nieruchomości nie dawał podstaw - z uwagi na status prawny tej spółki - do przeniesienia własności tej nieruchomości na rzecz tej spółki cywilnej, ponieważ spółka cywilna ta nie posiada zdolności prawnej do zawarcia takiej czynności prawnej. Nie mogła nabywać praw, w tym prawa do nieruchomości.


Dopiero przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną umożliwia przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz spółki jawnej, ponieważ zgodnie z art. 8 § 1 ksh spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. W ocenie wnioskodawcy przeniesienie własności nieruchomości nie może być utożsamiane z wniesieniem wkładu do spółki osobowej prawa handlowego. Jak wskazano w postanowieniu Sądu Najwyższego z 14 stycznia 2015 r. (II CSK 85/14 ) w razie zawarcia umowy spółki jawnej w zwykłej formie pisemnej, w której wspólnik zobowiązał się do wniesienia tytułem wkładu własności nieruchomości, konieczne jest zawarcie - po zarejestrowaniu spółki - odrębnej umowy w formie aktu notarialnego przenoszącej własność tej nieruchomości. Przeniesienie na rzecz spółki jawnej własności nieruchomości wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Jednakże - w opisanym stanie faktycznym - nie miało miejsce przeniesienie własności nieruchomości na rzecz spółki jawnej po jej zarejestrowaniu, umowa spółki jawnej nie była zawarta w formie aktu notarialnego. Jak już wskazano wydanie nieruchomości spółce cywilnej przez jej współwłaścicieli miało miejsce w grudniu 1995 r., zatem w tym czasie miało miejsce przeniesienie prawa do korzystania z tej nieruchomości. Zdarzenie to nastąpiło pod rządami ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11 z 1993 r., ze zm.). Planowane przeniesienie własności będzie mieć miejsce w okresie gdy w zakresie podatku od towarów i usług obowiązują regulacje zawarte w ustawie z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa VAT). Wymaga zatem odpowiedzi, czy w obecnym stanie prawnym przeniesienie własności nieruchomości, wydanej spółce cywilnej w grudniu 1995 r. .która to spółka została przekształcona w spółkę jawną będzie rodzić skutki podatkowe w zakresie tej daniny. W myśl art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega - między innymi - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W piśmiennictwie przyjmuje się, że odpłatność oznacza wykonanie dostawy czy świadczenia usług za wynagrodzeniem. Konieczne jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem. Jednocześnie zaznacza się, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym, także świadczenie o charakterze rzeczowym będzie wynagrodzeniem. Zapłata zatem musi mieć konkretny wymiar.


Definicję dostawy towarów ustawodawca zawarł w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowiąc, że przez dostawę towarów (w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy VAT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również czynności wymienione w pkt 1-7.

Odwołując się do ustawodawstwa unijnego wskazać należy, że podobną definicję dostawy towarów zawiera art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stosownie do tego przepisu dostawa towarów oznacza przeniesienie do rozporządzania towarami jak właściciel. Wobec tego, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera własną definicję dostawy nie ma powodu by definicję dostawy na gruncie tego podatku utożsamiać z definicją dostawy czy sprzedaży na gruncie kodeksu cywilnego. W ustawie o podatku od towarów i usług chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania towarem, a nie rozporządzenie w sensie prawnym poprzez przeniesienie własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreśla, że chodzi o przejście własności w sensie ekonomicznym, któremu nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym (sprawa C-320/88).


Przez świadczenie usług ustawa definiuje (art. 8 ust. 1 ustawy VAT) każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności;>zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawa wymienia także - w art. 8 ust. 2 - czynności, które uznaje za odpłatne świadczenie usług. W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie własności nieruchomości ( udziału) na rzecz spółki jawnej, której wspólnikiem jest przenoszący własność, nie będzie stanowić świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy VAT.


W myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy VAT).

Przyjmuje się, że przepisy powyższe powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w tym celu.


Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

    -po pierwsze dana czynność objęta jest katalogiem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

    -po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który zrealizował ją działając jako podatnik podatku od towarów i usług.


O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności ani liczba dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W ocenie Wnioskodawcy przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy VAT. Po pierwsze dlatego, że wydanie towaru ( nieruchomości) miało miejsce przed wejściem w życie ustawy VAT, po wtóre zaś wydanie to (dostawa) nie miała odpłatnego charakteru, zatem nie stanowiłaby czynności wskazanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT. Przeniesienie własności nieruchomości - w opisanej wyżej sytuacji - nie będzie mieć charakteru odpłatnego, nie będzie też spełniać ustawowego kryterium "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", bowiem przeniesienie tego prawa miało miejsce wcześniej. Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz spółki jawnej nie będzie dokonywane przez osobę fizyczną mającą - w związku z dokonaniem tej czynności prawnej - status podatnika VAT. Z tych powodów dokonanie przewłaszczenia na rzecz spółki jawnej uprzednio wniesionego do spółki wkładu rzeczowego w postaci zabudowanej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność prawna przeniesienia własności nieruchomości nie może zatem kreować obowiązku podatkowego w zakresie tego podatku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Zaznaczenia wymaga, że ww. przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu właściwego zinterpretowania pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.


Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi zostać dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej - wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług.


W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5-7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 17 lutego 1995 r. została powołana spółka cywilna, której Wnioskodawca był jednym ze wspólników-założycieli. Wspólnicy tej spółki cywilnej, będący współwłaścicielami nieruchomości gruntowej o powierzchni 4838 m2, oznaczonej jako działka nr 712, którą nabyli w dniu 14 lutego 1995 r., na podstawie aktu notarialnego , przekazali przedmiotową nieruchomość w nieodpłatne użytkowanie tej spółce cywilnej. Nieruchomość ta stanowiła majątek osobisty wspólników i nie była wykorzystywana uprzednio do działalności gospodarczej. Aneksem z 30 grudnia 1995 r. dokonano zmiany umowy spółki cywilnej, wnosząc do spółki przedmiotową nieruchomość zabudowaną. Spółka cywilna była czynnym podatnikiem VAT. Naczelnik Urzędu Skarbowego w trybie wymiaru doraźnego dokonał wymiaru opłaty skarbowej od tego aneksu do umowy spółki. Nieruchomość ta, wykorzystywana przez spółkę cywilną do prowadzonej działalności gospodarczej, została następnie wprowadzona do ewidencji środków trwałych tej spółki z dniem 1 stycznia 1996 r. W ewidencji środków trwałych wprowadzono dwie odrębne pozycje: grunty (z wartością początkową 50.000,00 zł) oraz budynki (z wartością początkową 75.000,00 zł).

Umową z 15 marca 2001 r. spółka cywilna została przekształcona - w trybie art. 26 par. 4 i 5 kodeksu spółek handlowych (ksh) - w spółkę jawną i została zarejestrowana w KRS w dniu 23 maja 2001 r. postanowieniem Sądu Rejonowego , Wydz. Gospodarczy KRS . W myśl art. 26 par. 5 ksh spółce jawnej przysługują wszelkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników spółki przekształcanej (cywilnej). W umowie spółki jawnej z 15 marca 2001 r. wykazano, że przedmiotowa nieruchomość stanowi wkład wspólników. Wedle wiedzy Wnioskodawcy mimo zawarcia wskazanych wyżej umów oraz wydania spółce cywilnej przedmiotowej zabudowanej nieruchomości nie było możliwe przeniesienie własności tej nieruchomości na rzecz spółki cywilnej, ponieważ spółka ta nie miała zdolności prawnej do zawarcia takiej czynności prawnej. Dopiero przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną umożliwia przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz spółki jawnej, ponieważ zgodnie z art. 8 § 1 spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Przeniesienie na rzecz spółki jawnej własności nieruchomości wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Wnioskodawca ma zamiar sfinalizować przeniesienie własności nieruchomości ( udziałów) przedmiotowej działki, oznaczonej numerem ewidencyjnym 712, na rzecz spółki jawnej. Spółka jawna jest (i była ) czynnym podatnikiem VAT.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy zawarcie umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego, będzie skutkować - u Wnioskodawcy - powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stosownie do art. 19a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jako czynności określonej w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 dokonanej przez podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy.


Zgodnie z art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030) Spółka, o której mowa w art. 860 Kodeksu cywilnego (spółka cywilna), może być przekształcona w spółkę jawną, przy czym umowa spółki jawnej nie może być zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy. Przekształcenie wymaga zgłoszenia do sądu rejestrowego przez wszystkich wspólników. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 26 § 5 Kodeksu spółek handlowych, z chwilą wpisu do rejestru spółka, o której mowa w § 4, staje się spółką jawną. Spółce tej przysługują wszystkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników. Przepisy art. 553 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio

Kwestię dotyczącą przekształcenia spółek regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030).


Jak stanowi art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).


Zgodnie z art. 552 Kodeksu Spółek handlowych spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.


W myśl art. 553 Kodeksu Spółek handlowych Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Jak wynika z opisu sprawy w dniu 17 lutego 1995 r. została powołana spółka cywilna, której Wnioskodawca był jednym ze wspólników-założycieli. Wspólnicy tej spółki cywilnej, będący współwłaścicielami nieruchomości gruntowej, którą nabyli w dniu 14 lutego 1995 r., na podstawie aktu notarialnego , przekazali przedmiotową nieruchomość w nieodpłatne użytkowanie tej spółce cywilnej. Nieruchomość ta stanowiła majątek osobisty wspólników i nie była wykorzystywana uprzednio do działalności gospodarczej. Aneksem z 30 grudnia 1995 r. dokonano zmiany umowy spółki cywilnej, wnosząc do spółki przedmiotową nieruchomość zabudowaną. Umową z 15 marca 2001 r. spółka cywilna została przekształcona - w trybie art. 26 par. 4 i 5 kodeksu spółek handlowych (ksh) - w spółkę jawną i została zarejestrowana w KRS.


Z uwagi na powyższe w momencie przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną, spółka jawna wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej spółki cywilnej.


Zatem zawarcie umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego stanowi jedynie zmianę formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Ponieważ przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło już z chwilą wniesienia nieruchomości do spółki cywilnej. Wypełniony tym samym został warunek, aby transakcję uznać za dostawę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która akcentuje przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą. Niemożliwe jest zatem przeniesienie po raz drugi na rzecz tego samego podmiotu prawa (przekształconej spółki cywilnej w spółkę jawną) do rozporządzania towarem jak właściciel - które to prawo zostało już uprzednio na dany podmiot przeniesione i którym ten podmiot nadal dysponuje. Tym samym zawarcie umowy przenoszącej własność opisanej nieruchomości, w formie aktu notarialnego nie będzie skutkować – u Wnioskodawcy - powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stosownie do art. 19a ustawy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj