Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.1067.2016.1.AG
z 27 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przypadku powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu w związku z udziałem w wycieczce, częściowo sfinansowanej na wniosek uczestnika ze środków pochodzących z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca - Zespół Placówek Edukacyjno - Wychowawczych i Rehabilitacyjnych jest samorządową jednostką budżetową.

Wnioskodawca w przyszłym roku planuje zorganizowanie dla pracowników, emerytów i rencistów:

  • spotkania kulturalno - sportowego oraz
  • wycieczki.

Spotkanie kulturalo - sportowe adresowane będzie do wszystkich pracowników, emerytów i rencistów Wnioskodawcy i w całości będzie sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Podmiot zewnętrzny organizujący spotkanie zapewni poczęstunek, oprawę muzyczną, zorganizuje gry i zabawy sportowe. Planowane jest również wynajęcie autokaru w celu zapewnienia dojazdu wszystkim uczestnikom. Osoby, które będą chciały uczestniczyć w spotkaniu będą zapisywały się na liście.

Wycieczka adresowana będzie do wszystkich pracowników, emerytów i rencistów Wnioskodawcy. Planuje się, że będzie ona sfinansowana w części ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a w części ze środków – wpłat osób uczestniczących. Osoby, które będą chciały wziąć udział w organizowanej wycieczce będą zapisywały się na liście oraz złożą wniosek o jej dofinansowanie ze środków Funduszu. Zostanie opracowana tabela z wysokością wpłat uczestników, która uzależniona będzie od ich sytuacji materialnej. Podmiot organizujący wycieczkę zapewni wyżywienie, bilety wstępu, nocleg, transport (transport ewentualnie przez firmę transportową).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy sfinansowanie spotkania kulturalno – sportowego ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych spowoduje u pracownika powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i, czy osoby, które nie będą uczestniczyły w spotkaniu, choć miały taką możliwość, powinny również zostać opodatkowane tym podatkiem?
  2. Czy wycieczka sfinansowana częściowo ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych spowoduje u pracownika powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2, natomiast w zakresie dotyczącym pytania Nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana wycieczka ma charakter ogólnodostępny i dobrowolny oraz kierowana jest do wszystkich pracowników, emerytów i rencistów jednostki. Trudno jest określić dokładny przychód danej osoby, jako jej wymierną korzyść, zatem nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
  4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku, gdy podstawą świadczenia jest zawarta z pracownikiem przez zakład pracy umowa o pracę, to wypłacone należności stanowią przychód ze stosunku pracy. Przepis ten do przychodów ze stosunku pracy zaliczył nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy nieodpłatnych świadczeń poniesionych na rzecz pracownika.

Przy czym, stosownie do art. 12 ust. 3 powyższej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt FPS 1/06 NSA uznał, że terminu „nieodpłatne świadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.” W uchwale z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, wypowiadając się w ww. kwestii wskazał, że: „wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie, czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.”

Zatem, przychód ze stosunku pracy powstaje w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Należy tu bowiem mieć na uwadze, że zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego PWN”, termin „otrzymać” znaczy tyle, co „dostać coś w darze”, „uzyskać coś”. Wyrażenia „otrzymać” nie można zatem interpretować jako potencjalnej możliwości uzyskania korzyści, lecz jako jej realne zdobycie. Z tego względu otrzymanie świadczenia następuje wyłącznie w przypadku skutecznego dokonania przysporzenia majątkowego na rzecz podatnika.

Również z doktryny prawa podatkowego wynika, że w przypadku nieodpłatnych świadczeń „z przychodem będziemy mieli do czynienia tylko wówczas, gdy podatnik faktycznie otrzyma świadczenie nieodpłatne” – A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Warszawa 2010 r., str. 176.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Powyższy przepis zobowiązuje płatnika do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, od osób, które uzyskują od płatnika przychody ze stosunku pracy, w tym m.in. z nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zorganizowanie dla swoich pracowników wycieczkę. Planuje się, że wycieczka będzie sfinansowana w części ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a w części ze środków – wpłat osób uczestniczących. Osoby, które będą chciały wziąć udział w organizowanej wycieczce będą zapisywały się na liście oraz składały wniosek o jej dofinansowanie ze środków Funduszu. Zostanie opracowana tabela z wysokością wpłat uczestników, która uzależniona będzie od ich sytuacji materialnej. Podmiot organizujący wycieczkę zapewni wyżywienie, bilety wstępu, nocleg, transport (transport ewentualnie przez firmę transportową).

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w przypadku uzyskania przez pracowników dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wycieczki, którą zamierza zorganizować Wnioskodawca, Jego pracownicy otrzymają nieodpłatne świadczenie. Należy tu mieć na uwadze, że dofinansowanie wypłacone zostanie na indywidualny wniosek pracownika. W efekcie każdy pracownik, na indywidualny wniosek, otrzyma konkretne przysporzenie majątkowe (zaoszczędzenie wydatku), którego wysokość zależeć będzie od jego sytuacji materialnej; uzyska zatem przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć jednak na uwadze, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zatem, jeżeli wysokość przyznanych pracownikowi świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w tym z tytułu dofinansowania wycieczki, nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 380 zł, to na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, wskazane w art. 31 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w sytuacji, gdy wysokość przyznanych pracownikowi w roku podatkowym świadczeń będzie wyższa niż 380 zł, to Wnioskodawca będzie obowiązany jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wskazać ponadto należy, że celem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na konkretne pytanie podatnika w kontekście wskazanych we wniosku przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej. W związku z powyższym, stanowisko podatnika winno dotyczyć tego samego obszaru i zagadnienia prawnego co pytanie przyporządkowane do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

Pytanie Wnioskodawcy przyporządkowane do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego dotyczy wyłącznie powstania u pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu w przypadku otrzymania przez nich dofinansowania do wycieczki. W związku z powyższym niniejsza interpretacja nie odnosi się do byłych pracowników Wnioskodawcy, tj. emerytów i rencistów.

Ponadto zauważyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., 201) nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. W związku z powyższym w niniejszej sprawie wzięto pod uwagę tylko okoliczności wskazane w opisie zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj