Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.337.2016.1.KT
z 29 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej stawki podatku VAT dla dostawy koktajli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży gotowych dań oraz koktajli.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz doprecyzowanie pytania i stanowiska własnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Polski oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność prowadzi w zakresie:

1. gastronomii tj.:

- produkcji i dostawy gotowych posiłków i dań.

W ofercie znajdują się też napoje w stanie przetworzonym (koktajle). Wnioskodawca nie prowadzi ani nie planuje w przyszłości prowadzić sprzedaży napojów lub innych produktów alkoholowych o zawartości powyżej 1,2%. Lokal, w którym są przygotowywane posiłki, jest użytkowany na podstawie umowy o współpracy. Klient (osoba fizyczna) ma możliwość skorzystania z oferty w całości skomponowanej przez Wnioskodawcę lub skorzystania z konsultacji i indywidualnego ułożenia diety.

Proces nabycia posiłku wygląda następująco:

1. Klient korzystając ze strony internetowej Wnioskodawcy wybiera posiłek. Nie ma możliwości złożenia zamówienia w lokalu Wnioskodawcy.
2. Drogą telefoniczną lub elektroniczną Klient zamawia pakiet dietetyczny na określony czas i dokonuje przedpłaty na konto. Nie ma możliwości rozliczenia gotówkowego.
3. Klient otrzymuje telefoniczne potwierdzenie złożonego zamówienia.
4. Następnie dokonywana jest dostawa posiłków gotowych do spożycia, pakowanych w pojemniki jednorazowego użytku.
   
   

Klientowi nie jest świadczona usługa kelnerska, nie ma on również możliwości skorzystania z infrastruktury oferowanej zwykle przez lokale gastronomiczne (stoły, krzesła) bowiem takowa infrastruktura nie istnieje w lokalu Wnioskodawcy. Przedmiotowy lokal jest miejscem, w którym jedynie odbywa się produkcja dań.

Dostarczane dania są przygotowywane przez pracowników z uprzednio kupionych półproduktów, następnie są pakowane oraz dostarczane do klienta.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się również dostawą gotowych posiłków do szkół i przedszkoli. Niniejszym odbiorcom nie jest świadczona usługa kelnerska ani usługa związana z infrastrukturą gastronomiczną tj. stoły, krzesła, talerze.

W przypadku szkół, Wnioskodawca dostarcza gotowy posiłek w jednorazowych opakowaniach, umieszczonych w pudłach termicznych. Rozpakowaniem, a następnie podaniem gotowych posiłków uczniom zajmują się pracownicy szkoły.

W przypadku przedszkoli, gotowe posiłki są dostarczane na blachach (brak jednorazowych opakowań), które po rozpakowaniu, a następnie podaniu posiłków dzieciom przez pracowników przedszkola, są zabierane przez Wnioskodawcę.

Wszyscy nabywcy ww. produktów (posiłków) nie oczekują jednak żadnych dodatkowych świadczeń, poza zakupem ww. produktów.

Sprzedaż dań, będących przedmiotem niniejszego wniosku należałoby traktować jako gotowe posiłki i dania sklasyfikowane według PKWiU 10.85.1 z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu pow. 1,2%. Przedmiotowe dania nie zawierają napojów alkoholowych.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Wnioskodawca zadeklarował m.in. następujące PKD: 56.21.Z, 10.85.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.29.Z, 56.30.Z.

W maju 2016 roku Wnioskodawca złożył wniosek w przedmiocie aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w którym do oznaczeń działalności gospodarczej dodał PKD 10.85.Z.

Zarówno przed jak i po złożeniu wniosku w przedmiocie aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Wnioskodawca dokonuje wyłącznie powyżej opisanych czynności tj. dokonuje sprzedaży towarów wg PKWiU 10.85.1, czyli sprzedaży gotowych posiłków i dań.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż o rodzaju działalności nie przesądza wpis do ewidencji ale faktyczny rodzaj wykonywanych czynności.

Wnioskodawca do czasu aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej błędnie zakwalifikował wykonywane czynności jako 56.10.A, tj. jako przygotowywanie i podawanie posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane – Wnioskodawca nie posiada nawet odpowiedniej infrastruktury do dokonywania tak opisanych czynności.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż: Zakres zadanych we wniosku ORD-IN pytań obejmuje dostawę napoi w stanie przetworzonym (koktajli), o których mowa we wniosku.

Klasyfikacja statystyczna przedmiotowych koktajli zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z roku 2008 to ex 11.07.19.0. Są to koktajle, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego (w koktajlach dostarczanych przez Wnioskodawcę występuje zawsze 100% udziału masowego soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego). Zdarza się, iż Wnioskodawca dostarcza koktajle zawierające zarówno sok owocowy jak i jogurt naturalny, a zatem dostarcza również koktajle zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju – Wnioskodawca w ogóle nie dostarcza napojów przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty.

W czerwcu 2016 r. Wnioskodawca złożył wniosek w przedmiocie aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w którym do oznaczeń działalności gospodarczej dodał PKD 11.07.Z, 10.32.Z oraz 10.51.Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowanymi w uzupełnieniu).

1. Czy dostawa gotowych dań oraz koktajli przygotowywanych w zakładzie przedsiębiorstwa, następnie dostarczanych bezpośrednio do klienta, niezależnie od tego czy jest on osobą fizyczną czy też placówką oświatową stanowi dostawę gotowych dań i może korzystać z 5% stawki podatku od towarów i usług według poz. 28 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a) i poz. 31 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a), w okresie, w którym w rejestrze Ewidencji Działalności Gospodarczej nie było odpowiedniego kodu PKD, tj. 10.85.Z, 11.07.Z, 10.32.Z i 10.51.Z?
2. Czy dostawa gotowych dań oraz koktajli przygotowywanych w zakładzie przedsiębiorstwa, następnie dostarczanych bezpośrednio do klienta, niezależnie od tego czy jest on osobą fizyczną czy też placówką oświatową stanowi dostawę gotowych dań i może korzystać z 5% stawki podatku od towarów i usług według poz. 28 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a) oraz poz. 31 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a) w przypadku gdy w rejestrze Ewidencji Działalności Gospodarczej widnieje odpowiedni kod PKD, tj. 10.85.Z, 11.07.Z, 10.32.Z i 10.51.Z?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez pojęcie sprzedaży – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 21 art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

W myśl art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%. W poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, wymienione zostały „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1. Uwzględniając całokształt regułami dotyczących sprzedaży dań, których sposób przygotowania jak i dostarczenia został opisany w części G poz. 80 wniosku, powoduje iż mamy do czynienia z dostawą towarów. Dostawa ta powinna zostać sklasyfikowana według PKWiU 10.85.1 jako gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy stawka podatku od towarów i usług wynosi 5% niezależnie od tego jakiemu podmiotowi zostają dostarczane towary oraz bez względu na to czy w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej został umieszczony odpowiedni wpis kodu PKD.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę dania spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, według którego pod pojęciem towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na mocy umowy zawartej z klientem Wnioskodawca wykonuje świadczenie, którego konsekwencją jest powstanie dania gotowego oraz przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Czynności usługowe jakie pojawiają się przy dostawie gotowego dania mają jedynie charakter pomocniczy przy całej transakcji polegającej na dostawie towarów. Wspomniane elementy usługowe to przede wszystkim przygotowanie, pakowanie i dowóz posiłku do klienta. Elementy te stanowią jedynie część świadczenia złożonego jakim jest dostawa towarów i nie mogą decydować o charakterze usługowym całej transakcji. Należy podkreślić, iż w tej sprawie wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Organ ten podkreślał, że o klasyfikacji świadczeń złożonych decyduje charakter świadczenia dominującego. Co więcej, element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Przykładowo w wyroku z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, Trybunał uznał iż aby daną transakcję sklasyfikować jako dostawę towarów lub świadczenie usług należy uwzględnić wszystkie okoliczności jej zawarcia. TSUE podkreśla, iż usługi gastronomiczne/restauracyjne charakteryzuje zespół cech i działań, z których zdecydowaną większość stanowią usługi i tak co do zasady należy je traktować. Jednakże, inaczej jest w przypadku gdy transakcja dotyczy dań sprzedawanych na wynos i nie towarzyszą jej usługi mające na celu poprawę konsumpcji na miejscu z wykorzystaniem infrastruktury lokalu: „(...) dostawa gotowych dań i napojów do bezpośredniej konsumpcji jest wynikiem serii usług począwszy od gotowania potraw, na obsłudze u odbiorcy skończywszy, podczas gdy infrastruktura, włącznie z salą restauracyjną wraz z dodatkowymi pomieszczeniami (szatnie, itd.), meblami i naczyniami stołowymi, jest pozostawiona do dyspozycji klienta. W danym przypadku osoby fizyczne, których działalność zawodowa polega na wykonywaniu tych transakcji restauracyjnych będą musiały wykonać takie czynności jak nakrycie stołów, polecanie klientowi dań oraz objaśnianie dań i napojów w menu, usługiwanie przy stole i sprzątanie ze stołu po posiłku.(...)”. Powyższą konkluzję TSUE podsumował w sposób następujący: „(...) Tym samym, transakcje takie (jak usługi gastronomiczne/restauracyjne – przyp. Wnioskodawcy) charakteryzuje zespół cech i działań, z których dostarczanie żywności jest tylko jednym składnikiem, i w których usługi stanowią zdecydowaną większość. Należy je więc traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, inaczej natomiast jest, jeśli transakcja dotyczy dań na wynos i nie towarzyszą jej usługi mające na celu poprawę konsumpcji na miejscu we właściwym otoczeniu.(...)”.

Innym istotnym wyrokiem w omawianym temacie jest również wyrok z dnia 10 marca 2011 r. (sprawy połączone C-497/09, C-499/09, C-501/09 oraz C-502/09), gdzie TSUE dostarczył kompleksowej informacji odnośnie tego, kiedy dane świadczenie powinno być traktowane jako świadczenie usługi gastronomicznej, a kiedy jako dostawa gotowych posiłków. W uzasadnieniu wskazano, iż „(...) ustalenie, czy świadczenie złożone, jak w sprawach przed sądem krajowym, należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących”. Dalej TSUE dodał, że elementy charakterystyczne i dominujące powinny być badane z perspektywy konsumenta. Badać się również powinno według kryteriów jakościowych, a nie tylko ilościowych elementy świadczenia usługi w stosunku do elementów dostawy towarów. Na tej podstawie dokonano oceny transakcji, będącej przedmiotem jego analizy, tj. sprzedaży w przyczepach i stanowiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek, hot dogów itd., jako dostawy towarów. W tym kontekście TSUE podkreślił, iż „(...) przygotowanie ciepłego produktu gotowego ogranicza się zaś w istocie do czynności pobieżnych i znormalizowanych i zwykle nie następuje na życzenie konkretnego klienta, lecz w sposób stały i regularny, w zależności od popytu możliwego do przewidzenia w sposób ogólny. Nie stanowi to więc przeważającego elementu omawianej transakcji i nie może samo z siebie powodować uznania tej transakcji za świadczenie usługi. (...) w działalności będącej przedmiotem postępowań nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach, podawaniu ich klientom, brak zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brak szatni i toalet, brak też, co do zasady, naczyń, mebli i nakryć stołowych.(...)”. Zdaniem TSUE jedynie wszystkie elementy te występujące łącznie mogłyby przeważyć i doprowadzić do stwierdzenia, że w konkretnym przypadku można mówić o świadczeniu usługi gastronomicznej, a nie o dostawie towaru – gotowego dania.

W oparciu o powyższe regulacje zawarte w rozporządzeniu Rady (UE) Nr 282/2011, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy TSUE (w szczególności powołany wyżej wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz wyrok z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, iż działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności czy napojów jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Warto również zauważyć, iż podobne stanowisko dotyczące opodatkowania dostawy gotowych dań zostało zajęte przez Dyrektorów Izb Skarbowych w wydanych już wcześniej interpretacjach indywidualnych dotyczących analogicznych przypadków IPTPP2/443-230/13-4/IR wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, czy IBPP2/4512-862/15/RSz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz IPPP2/4512-922/15-5/AO przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Według przytoczonych interpretacji przygotowanie posiłków na wynos dla celów podatku od towarów i usług traktowane jest jako dostawa towarów, nawet gdy niezbędne jest dokonanie dodatkowych czynności mających na celu zapewnienie właściwego przygotowania posiłku.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe stanowisko organów podatkowych oraz TSUE znajduje bezpośrednie odwzorowanie w stanie faktycznym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku. Odnosząc je do charakteru wykonywanych przez Wnioskodawcę przedmiotowych dostaw, stwierdzić należy, że nie towarzyszą im inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, które kwalifikują się do PKWiU do grupowania 56). Istotą świadczenia jest bowiem towar, a nie związane z nim dodatkowe elementy usługowe, takie jak pakowanie czy dostawa.

Elementy usługowe nie mają, z punktu widzenia klienta, istotnego znaczenia jakościowego, mają jedynie charakter pomocniczy do świadczenia głównego. Dla klienta, czy to osoby fizycznej czy też placówki oświatowej (szkoły, przedszkola) istotne jest danie gotowe, które otrzymuje, a nie fakt jego zapakowania i dostarczenia. Ponadto przedmiotowa dostawa towarów – dań gotowych nie może zostać uznana za usługę gastronomiczną, również ze względu na fakt, że cena dania gotowego stanowi wyraźnie większą część całkowitego kosztu transakcji. W przypadku zakupu dania gotowego z dostawą Wnioskodawca w pewnych przypadkach może pobierać opłatę za jego dowóz, jednak opłata ta w porównaniu z wartością zamawianego dania ma charakter znikomy. Konsekwentnie sprzedaż dań będących przedmiotem niniejszego wniosku należy traktować jako towar – gotowe posiłki i dania sklasyfikowane według PKWiU 10.85.1. Sprzedaż ta powinna być opodatkowana według stawki 5%, stosownie do art. 41 ust. 2a ustawy o VAT i poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy uwzględniając całokształt regulacji dotyczących sprzedaży dań, których sposób przygotowania jak i dostarczenia został opisany w części G poz. 80 wniosku, powoduje iż mamy do czynienia z dostawą towarów. Dostawa ta powinna zostać sklasyfikowana według PKWiU 10.85.1 jako gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy stawka podatku od towarów i usług do opisanej dostawy wynosi 5%.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. ITPP1/443-1292/12/TS. Organ zgadzając się z podatnikiem wskazał, iż o ile wydaniu gotowego posiłku nie towarzyszą żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, które kwalifikują się do PKWiU do grupowania 56), czynności te należy uznać za dostawę towarów. W podobnym tonie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2012 r. sygn. IPPP3/443-1530/11-3/KT. Organ odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdził, iż w sytuacji w której szereg podejmowanych czynności wykonywanych jest w celu sprzedaży gotowego posiłku, który jest istotą tej działalności mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W uzasadnieniu podkreślono, iż nie ulega wątpliwości, iż w tym właśnie celu (celu nabycia konkretnego towaru/posiłku), klient składa zamówienie a wszelkie dodatkowe czynności zmierzają do osiągnięcia tego właśnie rezultatu. Dostawa zamówionego posiłku pod wskazany adres jest w tym przypadku czynnością pomocniczą, która służy lepszemu (konkurencyjnemu) wykonaniu świadczenia głównego. Klient nie zamawia bowiem usługi transportowej (dostawy) jakiegokolwiek towaru, lecz nabywa konkretny posiłek. Uwzględniając powołane argumenty Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził „(...) że sprzedaż „na wynos” posiłków typu fast-food w lokalach należących do Wnioskodawcy, jak i posiłków z dostawą do klienta po wcześniejszym ich zamówieniu przez niego telefonicznie, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Nabywca ww. produktów (posiłków) nie oczekuje żadnych dodatkowych świadczeń, poza zakupem ww. produktów. Bez wpływu na przedstawioną ocenę prawnopodatkową pozostaje fakt, iż ze sprzedażą tych towarów wiąże się wykonywanie przez pracownika danego lokalu czynności polegających m.in. na podgrzaniu produktów, przygotowaniu posiłku, zapakowaniu go, dowiezieniu do klienta pod wskazany adres itp. Powyższym czynnościom, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. (...)”.

Podsumowując zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż posiłków z dostawą stanowi jedno złożone świadczenie dla celów VAT. Świadczenie to powinno zostać uznane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Wszelkie drobne czynności mające na celu przygotowanie posiłków do sprzedaży (elementy usługowe takie jak podgrzanie, zapakowanie i dostawa na wskazany adres) stanowią jedynie czynności dodatkowe w stosunku do dominującego elementu całości świadczenia, jakim jest sprzedaż towaru w postaci gotowego posiłku i nie powinny wpływać na klasyfikację czynności. Stąd zasadne jest przyjęcie, że w tym przypadku mamy do czynienia z kompleksową dostawą towaru. W konsekwencji, dla takiej dostawy towarów właściwe jest zastosowanie 5% stawki VAT.

Końcowo warto dodać, że tożsame stanowisko w analogicznych stanach faktycznym zajmują m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w swych interpretacjach indywidualnych z dnia 28.02.2012 r. sygnatura IPPP3/443-1530/11-3/KT oraz z dnia 29.07.2011 r. sygnatura IPPP2-443-543/11-2/IZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. ITPP1/443-1292/12/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2012 r. sygn. IBPP2/443-153/12/WN oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2012 r. sygn. IPTPP4/443-302/12-5/OS.

Nie ma przy tym znaczenia brak kodu PKD 10.85.1 we wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej zgodnie z kodami PKD ma znaczenie głównie ewidencyjne. W myśl bowiem ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, podmioty rozpoczynające działalność gospodarczą zobowiązane są do rejestracji działalności poprzez złożenie wniosku do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Warunki, jakie musi spełniać wniosek do CEIDG, są określone ustawowo. Jednym z nich jest określenie przez przedsiębiorcę przedmiotów wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD). Należy pamiętać, iż w sytuacji, gdy po rejestracji zmienią się dane zamieszczone we wniosku (w tym kody PKD dla wykonywanej działalności), przedsiębiorca ma obowiązek złożenia wniosku o zmianę wpisu w terminie 7 dni od dnia zmiany danych. Dane te są również wykorzystywane dla celów statystycznych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 czerwca 1995 roku o statystyce publicznej (t.j. Dz. U. 2012 r. poz. 591 z późn. zm.). Wskazane dane powinny zatem odzwierciedlać stan faktyczny, a w przypadku ich zmiany należy dokonać ich modyfikacji składając stosowny wniosek. Oznacza to, że możliwe jest podjęcie określonych czynności przez przedsiębiorcę mimo, że nie zgłosił on danego rodzaju działalności do odpowiedniego rejestru, jednakże powinien on w stosownych terminach dokonać aktualizacji informacji zawartych w rejestrach. Brak wpisu kodu PKD odpowiadającego rzeczywiście prowadzonej działalności gospodarczej stanowi zatem po stronie sprzedawcy uchybienie obowiązkom administracyjnym, jednakże co do zasady nie pociąga za sobą negatywnych konsekwencji podatkowych. W szczególności niedopełnienie obowiązku aktualizacji danych nie powoduje, że przedsiębiorca nie może prowadzić działalności w tym zakresie. Niedopełnienie obowiązku aktualizacji danych nie powoduje również, że dana transakcja będzie nieważna. Będzie ona w świetle prawa skuteczna, a jedynie osoba, która nie wypełniła ciążącego na niej obowiązku może podlegać odpowiedzialności wynikającej z właściwych przepisów. Uzależnienie zastosowania niższej stawki od umieszczenia stosownych kodów PKD w CEIDG nie znajduje oparcia w aktualnym brzmieniu przepisów ustawy o VAT. Ustawa w żadnym miejscu nie odnosi się do poprawnego określenia przedmiotu działalności i nie uzależnia od prawidłowości wpisu zastosowania niższej stawki VAT.

Należy podkreślić, iż o opodatkowaniu danej usługi i dostawy decyduje faktyczny zakres świadczonych czynności, a nie wpis do rejestru Ewidencji Działalności Gospodarczej. Przyjęcie odmiennego stanowiska byłoby nadmiernym formalizmem nieznajdującym poparcia w przepisach prawa.

Wpis w ewidencji działalności gospodarczej (CEIDG) nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej. Wpis w CEIDG z uwagi na swój deklaratoryjny charakter tworzy jedynie wzruszalne domniemanie, według którego osoba wpisana do ewidencji jest traktowana jako prowadząca działalność gospodarczą.

Wpisy o charakterze deklaratoryjnym mają jedynie znaczenie ujawniające. Ich dokonanie nie jest potrzebne dla zaistnienia okoliczności objętych wpisem.

Przy dokonywaniu oceny, czy dany wpis do rejestru przedsiębiorców posiada charakter konstytutywny czy też deklaratoryjny, ważne jest, aby pamiętać, że konstytutywny charakter wpisu musi wynikać z przepisu prawa. Jeżeli żaden przepis prawa nie ustanawia konstytutywnego charakteru wpisu, wpis ten ma zawsze charakter deklaratoryjny. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Przyjmuje się powszechnie, że zacytowana treść przepisu decyduje o charakterze prawnym wpisu do CEIDG, którego cechą jest deklaratywność. Wpisu do ewidencji nie należy utożsamiać z podjęciem samej działalności (tak wyrok WSA w Warszawie z dnia 23.01.2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 709/06 opubl. Legalis nr: 96759). Zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej stanowi tylko podstawę rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem ani czynnością, które bezwzględnie czasowo wiąże się z podjęciem takiej działalności. (Tak też wyrok WSA w Warszawie z dnia 20.11.2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1444/07 opubl. Legalis nr: 272007).

Zdaniem Wnioskodawcy dokonywana przez niego dostawa koktajli, tak jak w przypadku dostawy gotowych dań, niezależnie od tego czy odbiorca jest osobą fizyczną czy też placówką oświatową, stanowi dostawę gotowych dań i może korzystać z 5% stawki podatku od towarów i usług w okresie, w którym rejestrze Ewidencji Działalności Gospodarczej nie było odpowiedniego kodu PKD tj. 10.85.Z, 10.32.Z, 11.07.Z i 10.51.Z. Wnioskodawca podtrzymuje dotychczasową argumentację.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 52 załącznika nr 3 do ustawy, pod symbolem PKWiU ex 11.07.19.0, ustawodawca wskazał „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju”.
   
   

Jednocześnie w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu – zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

Powyższe prowadzi do konstatacji, iż skoro towar wskazany w poz. 52 załącznika nr 3 do ustawy został również wykazany w poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy powinien on zostać opodatkowany stawką 5% bez względu na to czy w centralnej ewidencji działalności gospodarczej widnieje odpowiedni kod PKD tj. 11.07.Z, 10.32.Z i 10.51.Z oraz niezależnie od tego czy jest on dostarczany osobie fizycznej czy też placówce oświatowej.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż zarówno w przypadku dostawy gotowych dań jak i w przypadku koktajli klientowi nie jest świadczona usługa kelnerska, nie ma on również możliwości skorzystania z infrastruktury oferowanej zwykle przez lokale gastronomiczne (stoły, krzesła) bowiem takowa infrastruktura nie istnieje w lokalu Zainteresowanego. Przedmiotowy lokal jest miejscem, w którym jedynie odbywa się produkcja dań i koktajli.

Ad. 2

W odpowiedzi na pytanie nr 2 Wnioskodawca podtrzymuje powyższą argumentację dotyczącą możliwości zastosowania 5% stawki VAT niezależnie od tego jakiemu podmiotowi zostają dostarczane towary oraz bez względu na to czy w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej został umieszczony odpowiedni wpis kodu PKD.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno przed dokonaniem wpisu do CEIDG rozszerzającego PKD o 10.85.Z, jak i po jego dokonaniu, Wnioskodawca miał prawo zastosowania obniżonej stawki VAT, ze względu na dokonywanie dostaw gotowych posiłków i dań, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Czynności usługowe jakie pojawiają się przy dostawie gotowego dania mają jedynie charakter pomocniczy przy całej transakcji polegającej na dostawie towarów. Wspomniane elementy usługowe to przede wszystkim przygotowanie, pakowanie i dowóz posiłku do klienta. Elementy te stanowią jedynie część świadczenia złożonego jakim jest dostawa towarów i nie mogą decydować o charakterze usługowym całej transakcji.

Zdaniem Zainteresowanego dostawa zarówno gotowych dań jak i koktajli przygotowywanych w zakładzie przedsiębiorstwa, następnie dostarczanych bezpośrednio do klienta, niezależnie od tego czy jest on osobą fizyczną czy też placówką oświatową stanowi dostawę gotowych dań i może korzystać z 5% stawki podatku od towarów i usług według poz. 28 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a) oraz poz. 31 załącznika nr 10 do Ustawy (art. 41 ust. 2a) w przypadku gdy w rejestrze Ewidencji Działalności Gospodarczej widnieje odpowiedni kod PKD, tj. 10.85.Z, 11.07.Z, 10.32.Z i 10.51.Z.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku argumentację, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że niniejsza interpretacja odnosi się do pytań 1 i 2 wniosku ORD-IN wyłącznie w zakresie stawki podatku VAT na dostawę koktajli.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy– towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 5a ustawy wynika, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U., poz. 1676) stosuje się dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 – 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Art. 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast – na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy – dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W myśl art. 146a ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…).
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 52 wskazano na „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje (PKWiU ex 11.07.19.0):

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju”.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy – przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”. Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka dotyczy wyłącznie danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3 do ustawy, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar został wymieniony w załączniku nr 3 do ustawy (stawka 8%), a jednocześnie został wymieniony w załączniku nr 10 do ustawy (stawka 5%) lub został objęty zwolnieniem od podatku, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 5% lub zwolnienie od podatku.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, pod pozycją 31 „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje (PKWiU ex 11.07.19.0):

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju”.
   
   

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania, a także, że ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii stawki podatku dla dostawy koktajli, należy podkreślić, iż jak wynika z wyżej powołanego art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. A zatem ustawa o podatku od towarów i usług dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku w określonych w ustawie sytuacjach odwołuje się do klasyfikacji statystycznych.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca wskazał, iż klasyfikacja statystyczna koktajli, o których mowa we wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z roku 2008 to ex 11.07.19.0. Są to koktajle, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego (w koktajlach dostarczanych przez Wnioskodawcę występuje zawsze 100% udziału masowego soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego). Zdarza się, iż Wnioskodawca dostarcza koktajle zawierające zarówno sok owocowy jak i jogurt naturalny, a zatem dostarcza również koktajle zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju – Wnioskodawca w ogóle nie dostarcza napojów przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty.

Odnosząc zatem powyższe do wyżej wymienionych przepisów prawa należy wskazać, że dostawa koktajli, będących przedmiotem zapytania, mieszczących się w grupowaniu w PKWiU 11.07.19.0 – Pozostałe napoje bezalkoholowe, i stanowiących wyłącznie niegazowane napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, bądź zawierających tłuszcz mlekowy, i nie będących napojami, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju, to dostawa ww. koktajli podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy.

Opodatkowanie ww. towarów stawką podatku VAT 5% jest niezależne od tego, czy dostawa koktajli jest dokonywana na rzecz osoby fizycznej czy na rzecz placówki oświatowej, a także od tego czy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej widnieją kody PKD 10.85.Z, 11.07.Z, 10.32.Z i 10.51.Z czy też nie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla dostawy koktajli. Natomiast w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla dostawy gotowych dań zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Dodatkowo tut. Organ zauważa, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy (zaistniałego stanu faktycznego), w którym Wnioskodawca wskazał PKWiU 11.07.19.0. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zaistniałego stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.