Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-277/16-6/KF
z 15 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 13 maja 2016 r. oraz 8 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zaliczenia do wartości niematerialnych i prawnych kosztów prac rozwojowych – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z ulepszeniem prototypu budynku – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zaliczenia do wartości niematerialnych i prawnych kosztów prac rozwojowych,
• dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z ulepszeniem prototypu budynku.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. znak ILPB4/4511-1-277/16-2/KF, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 28 kwietnia 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 6 maja 2016 r., natomiast w dniu 13 maja 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której uzupełniono braki wskazane w wezwaniu.

Jednakże z uwagi na to, że pismo stanowiące uzupełnienie wniosku zawierało nieczytelny podpis bez wskazania imienia i nazwiska osoby, która go złożyła, pismem z dnia 25 maja 2016 r. znak ILPB1/4511-1-277/16-4/KF, na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do wskazania imienia i nazwiska tej osoby w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 25 maja 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 2 czerwca 2016 r., natomiast w dniu 8 czerwca 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której uzupełniono braki wskazane w wezwaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako komandytariusz spółki z o.o. sp. k. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowlanych oraz robót budowlanych.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca realizuje również projekt badawczo-rozwojowy polegający na wytworzeniu innowacyjnego obiektu budowlanego.

W wyniku badań rozwojowych stworzono obiekt przemysłowy typu ZEB w wersji zero-emisyjnej z założeniami budownictwa zrównoważonego – ZEOZ – „Zero Emisyjny Obiekt Zrównoważony” wraz z dwoma komputerami i oprogramowaniem (dalej: prace rozwojowe lub prototyp). Prototyp ten został poddany badaniom przy zastosowaniu wielu kryteriów. Głównym założeniem projektu było wynalezienie technologii budowania obiektów zero emisyjnych i równocześnie zrównoważonych.

Rezultaty realizacji projektu badawczo-rozwojowego są następujące:

• stworzenie prototypu budynku;
• dokonanie zgłoszenia patentowego;
• dokonanie zgłoszenia wzoru przemysłowego;
• utworzenie trwałej komórki B+R u Wnioskodawcy.
  
  

W wyniku wdrożenia rezultatów prac B+R w projekcie zostanie wprowadzona na rynek innowacyjna usługa polegająca na projektowaniu i generalnym wykonawstwie obiektów przemysłowych opartych na technologii ZEOZ – Zero Emisyjny Obiekt Zrównoważony.

Wytworzony w ramach projektu prototyp budynku to budynek w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm.) (wydano pozwolenie na budowę, jest także wydane pozwolenie na użytkowanie).

Wnioskodawca posiada szczegółową ewidencję oraz dokumentację prac rozwojowych. Dokumenty te obejmują dokumentację projektową prototypu, raporty z badań testów przeprowadzonych na prototypie, faktury potwierdzające nabycie towarów i usług niezbędnych do wytworzenia prototypu, szczegółowy biznesplan inwestycji, szczegółowy harmonogram rzeczowo-finansowy oraz zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP.

Po zakończeniu prac rozwojowych Wnioskodawca ponosi bieżące koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku. Ponadto, Wnioskodawca realizuje dalsze prace na prototypie, ponosząc przy tym wydatki. Wydatki te mogą prowadzić do ulepszenia / modernizacji.

Projekt prototypu został zrealizowany przy współfinansowaniu ze środków publicznych w ramach działania 1.4 Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości wartość wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem związanym z realizacją projektu została ustalona na poziomie 12 361 031,31 PLN (w tym wartość obu komputerów to 19 320 PLN, a oprogramowania 9 300 PLN) z czego dofinansowanie ogółem wyniosło 5 562 464,09 PLN. Łączna wartość wydatków ogółem to 17 061 159,41 PLN (suma kosztów z projektu POIG 1.4. oraz koszty pozostałe takie jak np. organizacja placu budowy, media, ochrona).

W piśmie z dnia 6 maja 2016 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku Wnioskodawca:

1. Informuje, że w jego ocenie, szczegółowa ewidencja oraz dokumentacja prac rozwojowych, w posiadaniu której jest Wnioskodawca, potwierdza, że prototyp budynku oraz technologia budowania obiektów zero emisyjnych i równocześnie zrównoważonych (ZEOZ) są ściśle ustalone. Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że koszty prac rozwojowych są wiarygodnie określone.
2. Przyznaje, iż szczegółowa ewidencja oraz dokumentacja prac rozwojowych potwierdza techniczną przydatność prototypu budynku i technologii budowania obiektów zeroemisyjnych i równocześnie zrównoważonych (ZEOZ) i na jej podstawie została podjęta decyzja o stosowaniu tej technologii (tj. wprowadzono na rynek innowacyjną usługę polegającą na projektowaniu i generalnym wykonawstwie obiektów przemysłowych opartych na technologii ZEOZ – Zero Emisyjny Obiekt Zrównoważony),
3. Informuje, iż ze szczegółowej ewidencji oraz dokumentacji prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży usługi polegającej na projektowaniu i generalnym wykonawstwie obiektów przemysłowych opartych na technologii ZEOZ – Zero Emisyjny Obiekt Zrównoważony,
4. Informuje, iż data oddania prototypu budynku do użytkowania (tj. 30.09.2015 r.) jest także datą wpisania kosztów prac rozwojowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Ponadto, w przedmiocie wezwania do uzupełnienia opłaty Wnioskodawca informuje, iż wezwanie do uiszczenia dodatkowej opłaty jest, zdaniem Wnioskodawcy, bezpodstawne. Zgodnie z art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej dodatkową opłatę pobiera się od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych).

We wniosku wskazano jeden stan faktyczny i jedno zdarzenie przyszłe, które ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Czym innym jest ilość zdarzeń, a czym innym ilość pytań i konsekwencji (podatkowych) danego zdarzenia. Tutejszy Organ sugerując, że każde z pytań jest jednym zdarzeniem, dokonał niewłaściwej interpretacji art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej.

Niemniej jednak Wnioskodawca uiścił dodatkową opłatę, zgodnie z wezwaniem. W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że skutki zdarzeń (opracowanie budynku) dotyczą zarówno już dokonanych rozliczeń, jak i mogą mieć wpływ na rozliczenia przyszłe wszystkie pytania dotyczą zarówno przeszłości (stanu faktycznego), jak i przyszłości (zdarzenia przyszłego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poniesione nakłady na prace rozwojowe (koszty poniesione na wybudowanie prototypu budynku) mogą stanowić wartości niematerialne i prawne, od których Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych?
2. Czy posiadana dokumentacja jest wystarczająca do przyjęcia zakończonych prac rozwojowych jako wartości niematerialnych i prawnych?
3. Czy bieżące koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT?
4. Jak należy traktować koszty ponoszone na ulepszenia prototypu po zakończeniu projektu (oddania prototypu do użytkowania w dniu 30.09.2015 r.)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, 3 i 4 obejmująca zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe. Natomiast w zakresie pytania nr 2 obejmującego także stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wydano postanowienie z dnia 15 czerwca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-277/16-7/KF o odmowie wszczęcia postępowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, poniesione nakłady na prace rozwojowe mogą stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, bieżące koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, koszty ponoszone na wartość niematerialną i prawną, jaką jest prototyp budynku powinny być traktowane jako pośrednie koszty uzyskania przychodów w PIT i rozliczane na bieżąco.

Uzasadnienie

Ad. 1. Prace rozwojowe

Zgodnie z 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, niezależnie od przewidywanego okresu używania, koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

• produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
• techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
• z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii

– zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższego wynika, że pod pewnymi warunkami prace rozwojowe mogą być uznane za wartość niematerialną i prawną.

Przed rokiem 2016 brak było definicji „prac rozwojowych” w przepisach podatkowych. Organy podatkowe posiłkując się definicjami słownikowymi jak i pochodzącymi z innych przepisów przyjmowały jednak, iż (cytat z: Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13.03.2014 r., sygn. ILPB4/423-487/13-2/ŁM, analogicznie również Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 25.06.2012 r., sygn. IPTPB3/423-88/12-4/IR):

• „prace” (...) to ogół czynności wykonywanych przez grupę ludzi realizujących jakieś zadanie, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr, „rozwojowe” to związane z rozwojem, planowaniem rozwoju, „rozwój” natomiast oznacza proces zmian, przechodzenia do form bądź stanów bardziej złożonych lub pod pewnymi względami doskonalszych (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl);
• zgodnie z definicją stosowaną dla celów statystyki publicznej – prace rozwojowe to prace konstrukcyjne, technologiczno-projektowe oraz doświadczalne, polegające na zastosowaniu istniejącej już wiedzy, uzyskanej dzięki pracom badawczym lub jako wynik doświadczenia praktycznego, do opracowania nowych lub istotnego ulepszenia istniejących materiałów, urządzeń, wyrobów, procesów, systemów czy usług, łącznie z przygotowaniem prototypów doświadczalnych oraz instalacji pilotowych;
• prace rozwojowe – nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, w szczególności (...) opracowywanie prototypów o potencjalnym wykorzystaniu komercyjnym oraz projektów pilotażowych, w przypadkach gdy prototyp stanowi końcowy produkt komercyjny, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna – wg ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 ze zm.).
  
  

Z kolei zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

• opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
• opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę innowacyjny charakter stworzonego budynku zeroemisyjnego i zrównoważonego, stanowi on prototyp utworzony w toku prac rozwojowych opisanych powyżej.

W wyniku wytworzenia w toku prac rozwojowych technologii polegającej na budowie niskoemisyjnego i zrównoważonego budynku mogą zostać wybudowane i zaprojektowane kolejne innowacyjne budynki. W konsekwencji, należy się spodziewać, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. Skoro budynek oddano do użytkowania i dokonano zgłoszenia patentowego prace rozwojowe należy uznać za zakończone wynikiem pozytywnym.

Jednocześnie, należy podkreślić, że wytworzony prototyp nie może być uznany za środek trwały w rozumieniu przepisów podatkowych. Wynika to przede wszystkim z:

• faktu, iż prototyp spełnia wszelkie wymienione wcześniej warunki uznania za wartość niematerialną i prawną;
• tego, że prototyp powstał w ramach prac rozwojowych, a koszt jego wytworzenia stanowił część wydatków poniesionych na prace rozwojowe i pozostaje w bezpośrednim związku z tymi pracami; oraz z
• całokształtu okoliczności wytworzenia prototypu – nie został on wytworzony w celu jego późniejszej odsprzedaży.
  
  

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska w zakresie uznania prototypu za pracę rozwojową znajduje również potwierdzenie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Co prawda, interpretacja została wydana na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to jej tezy, z racji na analogiczne normy prawne w zakresie prac rozwojowych, powinny znaleźć zastosowanie również na gruncie ustawy o PIT. Zatem, w interpretacji wydanej przez DIS w Łodzi z 25.06.2012 r., sygn. IPTPB3/423-88/12-4/IR) organ stanął na stanowisku, że: (...) koszt wytworzenia prototypu powstałego w ramach projektu celowego nie stanowi kosztu wytworzenia środka trwałego lecz koszt prac rozwojowych, które należy na podstawie przepisu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zakwalifikować do wartości niematerialnej i prawnej, podlegającej amortyzacji. Ma to miejsce w sytuacji gdy prace rozwojowe zakończyły się wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, których efektem jest produkt lub technologia i które przyczynią się do uzyskania przychodów ze sprzedaży tych produktów podlegają amortyzacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 7b ustawy o PIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

• w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
• jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
• poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.
  
  

Z powyższych przepisów wynika swoboda podatnika w zastosowaniu poszczególnej konstrukcji uznania wydatków na prace rozwojowe za koszty uzyskania przychodów – wskazuje na to użyty spójnik „albo”, który według zasad logiki oznacza alternatywę rozłączną. Podatnik może zastosować swobodnie jedno z powyższych rozwiązań. Na taką interpretację wskazuje również uzasadnienie do projektu ustawy wprowadzającej powyższą zmianę w odniesieniu do prac rozwojowych (Druk Sejmowy nr 1662 z 2009 r.). W uzasadnieniu wskazano, że taka preferencja w stosunku do prac rozwojowych ma przyczynić się do istotnego wsparcia prorozwojowego.

W przypadku wyboru wariantu rozliczania kosztów uzyskania przychodów poprzez opisy amortyzacyjne, amortyzacja odbywa się również na swoistych dla prac rozwojowych zasadach.

Odpisów amortyzacyjnych od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych dokonuje się przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy (art. 22m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT).

W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo do uznawania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o PIT dokonywanych od kosztów zakończonych prac rozwojowych jako wartości niematerialnej i prawnej.

Ponadto, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45) ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o ustawy o PIT, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od części wartości niematerialnej i prawnej, która została sfinansowana na podstawie umowy o dofinansowanie.

Ad. 3. Koszty uzyskania przychodów

Zdaniem Wnioskodawcy, bieżące koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT.

W myśl art. 22 ust. 1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Przytoczony przepis pozwala podatnikowi pomniejszyć przychody do opodatkowania o wszelkie poniesione przez niego wydatki, które według racjonalnej oceny podatnika powinny przyczynić się do osiągnięcia przychodu podatkowego. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wszystkie wydatki ponoszone w ramach bieżących kosztów związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku spełniają powyższy warunek, tj. poniesione zostały one w celu osiągnięcia, jak i zachowania źródła przychodów, nie będąc jednocześnie wydatkami wymienionymi w art. 23 ustawy o PIT.

W szczególności, wydatki te służą utrzymaniu i funkcjonowaniu prototypu budynku, są więc konieczne dla jego wykorzystania w dalszej działalności, co z kolei przekłada się na osiągnięcie lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. W konsekwencji powinny one stanowić koszt uzyskania przychodu.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, ogół wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na ulepszenie gotowego (oddanego do użytkowania) prototypu należy potraktować jako koszty prac wdrożeniowych, w przeciwieństwie do prac rozwojowych. Zgodnie z definicją słownikową wdrożenie wiąże się z uruchomieniem i wprowadzeniem do używania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów oraz procesów.

W przeciwieństwie do prac rozwojowych, sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prac wdrożeniowych nie został w sposób szczególny uregulowany na gruncie przepisów ustawy o PIT. Dlatego też należy zastosować przepisy ogólne.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty prac wdrożeniowych należy uznać za inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT, a zatem potrącalne w dacie ich poniesienia (art. 22 ust. 5c ustawy o PIT).

Poniesienie kosztów prac wdrożeniowych wcale nie musi skutkować sprzedażą produktów lub usług, albo związek ten nie musi być bezpośrednio związany z konkretnym przychodem – nie jest możliwe powiązanie tych wydatków z konkretnymi przychodami Wnioskodawcy. Jednakże w przyszłości przeprowadzenie prac wdrożeniowych wpłynie na powstanie przyszłych przychodów Wnioskodawcy.

Stanowisko powyższe zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Co prawda, interpretacje zostały wydane na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to ich tezy, z racji na analogiczne normy prawne w zakresie prac rozwojowych i wdrożeniowych, powinny znaleźć zastosowanie również na gruncie ustawy o PIT.

• Wydatki ponoszone w związku z uruchomieniem nowej produkcji, w tym m. in. koszty związane z wykonaniem serii próbnej, koszty wytworzenia lub zakupu prototypu i poddania go próbom, koszty wytworzenia lub zakupu oprzyrządowania, stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, których moment poniesienia uregulowany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Interpretacja indywidualna DIS w Poznaniu z dnia 17.08.2008 r., sygn. ILPB3/423-606/08-2/EK);
• Wydatki na dokonywanie próbnych odlewów uznać należy jako koszty ogólnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Spółkę, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, w związku z czym na podstawie w/w przepisów winny być uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 26 lutego 2007 r., sygn. 1471/DPR1/423-163/06/SG).
  
  

Ponadto, przepisy ustawy o PIT nie przewidują konieczności aktywowania na wartości niematerialnej i prawnej wydatków na jej ulepszenie. Takie regulacje przewidziano wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych (art. 23g ust. 17 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o PIT). W konsekwencji wydatki te powinny być rozliczane jako koszty „na bieżąco”, a nie poprzez zwiększenie wartości stanowiącej podstawę odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zaliczenia do wartości niematerialnych i prawnych kosztów prac rozwojowych – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem prototypu budynku – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów związanych z ulepszeniem prototypu budynku – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.