Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-123/16-2/JL
z 29 kwietnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 16 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca posiada nieruchomość, na którą składa się samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem wynoszącym 52/100 w części wspólnej nieruchomości oraz takim samym udziałem w prawie własności działki gruntu oznaczonej nr 360/1.

Wnioskodawca wybudowała przedmiotową nieruchomość w 1991 roku, była to inwestycja wspólna z T.. Nieruchomość ta została przejęta w drodze przekształcenia państwowej jednostki organizacyjnej na podstawie aktu przekazania w 1992 roku. Wpis do ksiąg wieczystych został dokonany na podstawie umowy przeniesienia nieodpłatnie własności lokalu i udziału w gruncie na podstawie aktu notarialnego z dnia 4 listopada 1999 roku. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowy lokal wraz z udziałem w gruncie oraz udziałem w części wspólnej nieruchomości.

Lokal nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, a więc nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Nie doszło więc w tym przypadku do pierwszego zasiedlenia nieruchomości. W lokalu tym prowadzona była tylko i wyłącznie działalność statutowa Wnioskodawcy Jednocześnie w roku 2004 Wnioskodawca ponosiła wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, które przewyższały 30% wartości początkowej nieruchomości (nakłady na ulepszenie stanowiły 68% wartości budynku). Budynek ten od 2007 r. nie jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, stanowi pustostan. Od daty dokonania ulepszeń nie upłynął więc okres 5 lat w którym budynek ten byłby wykorzystywany do działalności opodatkowanej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Od kiedy należy liczyć początek 5 letniego okresu, w którym dana nieruchomość była wykorzystywana przez podatnika do czynności opodatkowanych?
  2. Czy w związku z faktem, iż wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości przekraczały 30% wartości początkowej i budynek ten nie był wykorzystywany przez co najmniej 5 lat po ulepszeniu do działalności opodatkowanej, sprzedaż ta będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponieważ w pojęciu rzeczy mieszczą się również nieruchomości - zbycie nieruchomości gruntowej niezabudowanej i zabudowanej wraz z udziałem w gruncie i części wspólnej tej nieruchomości jest dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji, w przypadku dostawy budynku lub budowli posadowionych na gruncie (niezależnie od tego czy podatnikowi przysługuje prawo własności czy też użytkowania wieczystego), brak jest podstaw do wyodrębnienia z podstawy opodatkowania budynku lub budowli wartości gruntu.


Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienia od podatku.


Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części. Jednakże, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania, gdy:

  1. dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.


Sprzedaż omawianej nieruchomości jednak nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ budynek ten nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.


Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle powyższego, a także w świetle interpretacji indywidualnych wydanych w przedmiotowym zakresie, wskazany powyżej 5 letni okres wykorzystywania nieruchomości do czynności opodatkowanych, powinien być liczony od ostatniego ulepszenia. Wskazuje na to bezpośrednio treść art. 43 ust. 7a. Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja (IPPP1/4512-249/15-2/AP z dnia 27 maja 2015 r.) zgodnie z którą „w odniesieniu do budynków, budowli, w stosunku co do których podatnik ponosił wydatki przewyższające 30% ich wartości początkowej, okres 5 lat, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ustawy należy liczyć od chwili poniesienia ostatnich nakładów, przy czym wspomniany przepis będzie miał zastosowanie pod warunkiem, że przedmiotowe nieruchomości po ich ulepszeniu i w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.”

Jednocześnie z literalnego brzmienia art. 43 ust. 7a ustawy o VAT wynika, że warunek dotyczący wykorzystywania tej nieruchomości do czynności opodatkowanych nie może być spełniony wówczas, gdy przed upływem tego okresu nieruchomość ta stała się pustostanem. Warunek ten nie jest spełniony również wtedy, gdy podatnik co prawda dalej prowadzi działalność gospodarczą ale ta konkretna nieruchomość po dokonaniu ulepszenia nie jest przez niego wykorzystywana przez okres określony w przepisach.

Dokonując analizy powyższych przepisów w powiązaniu ze stanem faktycznym dotyczącym nieruchomości stwierdzić należy, że ulepszenia na nieruchomości, poniesione w 2004 roku przekraczały 30% wartości początkowej nieruchomości, a budynek ten wykorzystywany był do czynności opodatkowanych do 2007 roku, czyli przez okres krótszy niż 5 lat po ulepszeniu. Nie zostały więc spełnione warunki uprawniające do zwolnienia z opodatkowania sprzedaży tej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Brak jest również przesłanek do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT.


Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż omawianej nieruchomości opodatkowana będzie podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Resumując:

  • w przypadku pytania nr 1 - 5 letni okres należy liczyć od daty poniesienia ostatnich nakładów na przedmiotową nieruchomość,
  • w przypadku pytania nr 2 - gdy wydatki na ulepszenie nieruchomości przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, do zastosowania zwolnienia z opodatkowania konieczny jest upływ 5 letniego okresu od momentu dokonania ulepszenia, przy czym istotne jest aby ta ulepszona nieruchomość wykorzystywana była do działalności opodatkowanej. Nie wystarczy sam fakt, że podatnik dalej prowadzi działalność gospodarczą a tylko wyłączył z tej działalności tą ulepszoną nieruchomość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.


Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.


Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.


I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.


Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.


Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowego lokalu nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca posiada nieruchomość, na którą składa się samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem wynoszącym 52/100 w części wspólnej nieruchomości oraz takim samym udziałem w prawie własności działki gruntu. Spółka wybudowała przedmiotową nieruchomość w 1991 roku, była to inwestycja wspólna z T.. Nieruchomość ta została przejęta w drodze przekształcenia państwowej jednostki organizacyjnej na podstawie aktu przekazania w 1992 roku. Wpis do ksiąg wieczystych został dokonany na podstawie umowy przeniesienia nieodpłatnie własności lokalu i udziału w gruncie na podstawie aktu notarialnego z dnia 4 listopada 1999 roku. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowy lokal wraz z udziałem w gruncie oraz udziałem w części wspólnej nieruchomości. Lokal nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, a więc nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W lokalu tym prowadzona była tylko i wyłącznie działalność statutowa Spółki. Jednocześnie w roku 2004 Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, które przewyższały 30% wartości początkowej nieruchomości (nakłady na ulepszenie stanowiły 68% wartości budynku). Budynek ten od 2007 r. nie jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, stanowi pustostan.

Analiza powyższych okoliczności w świetle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Lokal spełnia przesłanki do uznania go za zasiedlony w rozumieniu cyt. art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a ponadto jego sprzedaż nastąpi po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia. Należy przy tym wskazać, że w analizowanej sprawie do pierwszego zasiedlenia lokalu dochodziło dwukrotnie. Pierwsze zasiedlenie wymienionego lokalu – w myśl przedstawionej powyżej definicji – nastąpiło po wybudowaniu, w wyniku jego zajęcia przez Spółkę i używania do działalności gospodarczej. Natomiast w 2004 roku – po dokonaniu ulepszeń lokalu przewyższających 30% jego wartości początkowej – w wyniku dalszego wykorzystywania go do prowadzonej działalności, doszło do jego ponownego pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym planowana przez Spółkę sprzedaż lokalu nastąpi po upływie 2 lat od jego ponownego pierwszego zasiedlenia w 2004 roku. Tym samym przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dla dostawy przedmiotowego lokalu są spełnione. Planowana transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę lokalu będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Należy zaznaczyć, że zwolnienie będzie miało zastosowanie do całej transakcji, a więc obejmie również sprzedaż udziału w części wspólnej oraz w gruncie.


Przy czym Wnioskodawca i nabywca, przy spełnieniu warunków ustanowionych w art. 43 ust. 10 ustawy, będą mieli możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania transakcji według stawki podatku VAT 23%.

Organ wskazuje również, że ponieważ w analizowanej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, rozpatrywanie możliwości stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezprzedmiotowe.

Z uwagi na powyższe okoliczności stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj