Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-959/15/RSz
z 12 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przekazanego w całości (lub części 50%) środka trwałego na podstawie umowy przekazania lub odpłatnie na podstawie faktury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przekazanego w całości (lub części 50%) środka trwałego na podstawie umowy przekazania lub odpłatnie na podstawie faktury.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 stycznia 2016 r. znak: IBPP2/4512-959/15/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od kilku lat Wnioskodawca prowadzi z żoną odrębne działalności gospodarcze (firmy jednoosobowe). Jest płatnikiem VAT, jego żona korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29. Do tej pory Wnioskodawca wykorzystywał dla celów prowadzenia działalności środek trwały zakupiony na fakturę podczas trwania wspólności majątkowej i odliczył pełny VAT.

Obecnie Wnioskodawca zastanawia się nad przekazaniem całości bądź części (50%) środka trwałego jego żonie do jej działalności gospodarczej.

Natomiast, w piśmie z 25 stycznia 2016 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony opis w następujący sposób:

• Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT,
• Wnioskodawca zamierza przekazać żonie w całości (lub części 50%) symulator jazdy samochodem ciężarowym i autobusem (na fakturze zakupowej widnieje jako wyposażenie biura),
• symulator będzie wykorzystywany w firmie żony,
• przekazanie środka trwałego nastąpi nieodpłatnie na podstawie umowy przekazania lub odpłatnie na podstawie faktury (Wnioskodawca jeszcze nie zdecydował),
• faktura dokumentująca transakcję zakupu wystawiona była na firmę Wnioskodawcy i jego imię i nazwisko,
• Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie 100% podatku VAT z tytułu nabycia środka trwałego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 25 stycznia 2016 r.):

• Jak określić podstawę opodatkowania przekazanego środka trwałego?
• Czy będzie to wartość rynkowa, czy wartość z faktur zakupu?
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy (przeredagowane ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 25 stycznia 2016 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkować trzeba zaktualizowaną wartość na moment dokonania nieodpłatnego przekazania (lub odpłatnego – jeśli będzie wystawiona faktura sprzedaży), czyli będzie to cena jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabyty towar w dniu jego przekazania (bądź sprzedaży). Czyli będzie to cena rynkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
   

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z cytowanego art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem (w tym części składowych). Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru – w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który został on przekazany.

Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy zakupie towarów, to ich nieodpłatne przekazanie, gdyby było nieopodatkowane, w rezultacie prowadziłoby do sytuacji, gdy żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą powszechności i neutralności opodatkowania.

Art. 29a ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z cyt. powyżej przepisów wynika, że podstawą opodatkowania w przypadku dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2, jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz wartość tego towaru ustalona jest na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi z żoną odrębne działalności gospodarcze (firmy jednoosobowe). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego żona korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29. Do tej pory Wnioskodawca wykorzystywał dla celów prowadzenia działalności środek trwały zakupiony na fakturę podczas trwania wspólności majątkowej i odliczył pełny VAT. Wnioskodawca zamierza przekazać żonie w całości (lub części 50%) symulator jazdy samochodem ciężarowym i autobusem (na fakturze zakupowej widnieje jako wyposażenie biura). Symulator będzie wykorzystywany w firmie żony. Faktura dokumentująca transakcję zakupu wystawiona była na firmę Wnioskodawcy i jego imię i nazwisko. Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie 100% podatku VAT z tytułu nabycia środka trwałego. Przekazanie środka trwałego nastąpi nieodpłatnie na podstawie umowy przekazania lub odpłatnie na podstawie faktury (Wnioskodawca jeszcze nie zdecydował).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności nieodpłatnego przekazania na podstawie umowy przekazania, lub też sprzedaży, w całości (lub części 50%) środka trwałego (symulatora jazdy samochodem ciężarowym i autobusem).

W takich okolicznościach, w przypadku nieodpłatnego przekazania koniecznym jest dokonanie analizy, czy - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Należy wskazać, że w analizowanym przypadku, tj. nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę środka trwałego w całości (lub części 50%), zostaną spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku środka trwałego (symulatora jazdy samochodem ciężarowym i autobusem) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, bowiem:

• nieodpłatne przekazanie dokonywane będzie przez podatnika podatku VAT,
• przekazany przez podatnika środek trwały (symulator) należy do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Z powołanych przepisów wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki do zrównania jej z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji gdy składnik majątku (symulator jazdy samochodem ciężarowym i autobusem) zostanie przekazany w całości (lub części 50%) z działalności jednego z małżonków do działalności drugiego z nich, to takie przekazanie stanowić będzie dostawę towaru (w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy) i podlega opodatkowaniu (u przekazującego małżonka), analogicznie jak odpłatna dostawa towarów - jeżeli przy nabyciu (wytworzeniu, itp.) podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

W omawianej sytuacji, podstawą opodatkowania dla czynności nieodpłatnego przekazania w całości (lub części 50%) środka trwałego (symulatora jazdy samochodem ciężarowym i autobusem) będzie – zgodnie z art. 29a ust. 2 ww. ustawy o VAT – cena nabycia towaru rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabyty przedmiotowy środek trwały (symulator jazdy samochodem ciężarowym i autobusem) w dniu jego nieodpłatnego przekazania.

Natomiast w przypadku zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności sprzedaży przedmiotowego symulatora, jako podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT – należy przyjąć wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, pomniejszoną o kwotę należnego VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Należy nadmienić, że niniejsza interpretacja nie dotyczy żony Wnioskodawcy, ponieważ nie była ona osobą składającą wniosek.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.) Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.