Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-240/15/BK
z 17 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zasad zaliczania do kosztów podatkowych naliczonych odpisów amortyzacyjnych oraz wydatków z tytułu użytkowania i eksploatacji wskazanych we wniosku samochodów służbowych, stanowiących własność Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie zasad zaliczania do kosztów podatkowych naliczonych odpisów amortyzacyjnych oraz wydatków z tytułu użytkowania i eksploatacji wskazanych we wniosku samochodów służbowych, stanowiących własność Wnioskodawcy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych realizowanych transportem kolejowym, a także wykonywania prac utrzymaniowo-naprawczych dla wagonów towarowych oraz wagonetek.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody osobowe. Pojazdy te stanowią własność Spółki albo są przez Spółkę użytkowane na podstawie umowy (umów) najmu.

Wśród wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki samochodów osobowych można wyróżnić tzw.:

  • samochody indywidualne, przeznaczone do użytkowania przez konkretnego pracownika Spółki (tzw. Użytkownika Indywidualnego) (dalej: „Samochody Indywidualne”) oraz
  • samochody kluczykowe, tj. przeznaczone do używania przez grupę uprawnionych pracowników (dalej: „Samochody Kluczykowe”),

(dalej łącznie jako: „Samochody Służbowe”).

Zgodnie z postanowieniami obowiązującego w Spółce „Regulaminu używania samochodów służbowych w (…) Sp. z o.o.”. (dalej: „Regulamin”):

  • Samochody Kluczykowe mogą być wykorzystywane przez pracowników wyłącznie w celach służbowych;
  • Samochody Indywidualne, powierzone Użytkownikowi Indywidualnemu, powinny być wykorzystywane przede wszystkim w celach służbowych; pojazdy te mogą być używane również w celach prywatnych, jednakże wyłącznie w zakresie i na zasadach określonych w Regulaminie i umowie zawartej w tym zakresie pomiędzy pracownikiem i Spółką (dalej: „Umowa o używanie samochodu służbowego”).

Świadczenie Spółki na rzecz pracownika, polegające na udostępnieniu Samochodu Indywidualnego do używania w celach prywatnych, stanowi dodatkowy składnik wynagrodzenia pracownika (Użytkownika Indywidualnego), stanowiący przychód ze stosunku pracy. Wartość świadczenia polegającego na udostępnieniu pracownikowi Samochodu Indywidualnego do celów prywatnych została ustalona zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych w formie ryczałtu, którego wartość jest uzależniona od pojemności silnika i obecnie wynosi odpowiednio:

  • 250,00 PLN miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
  • 400,00 PLN miesięcznie - dla samochodów o pojemności powyżej 1600 cm3.

W świetle zapisów Regulaminu, Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji Samochodów Służbowych wykorzystywanych w celach służbowych. Jednocześnie, stosownie do Umów o używanie samochodu służbowego zawieranych pomiędzy Spółką i pracownikami (Użytkownikami Indywidualnymi), korzystającymi z Samochodów Indywidualnych również w celach prywatnych, wszelkie koszty związane z bieżącą eksploatacją i utrzymaniem tych samochodów, w tym koszty ubezpieczenia samochodu, są pokrywane przez Spółkę.

Zgodnie z postanowieniami Regulaminu, Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego przez Użytkownika Indywidualnego do jazd w celach służbowych i prywatnych - odpowiednio do wysokości miesięcznego limitu kilometrów na używanie Samochodów Indywidualnych w celach służbowych oraz miesięcznego limitu kilometrów na używanie Samochodów Indywidualnych w celach prywatnych.

Wartość paliwa wykorzystanego przez pracownika do celów prywatnych w ramach miesięcznego limitu, o którym mowa powyżej, stanowi część wynagrodzenia pracownika i jest określana jako iloczyn liczby kilometrów w ramach limitu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu odzwierciedlającej średnie spalanie i cenę paliwa. Szczegółowe zasady ustalania wartości przychodu pracownika w przypadku przekroczenia ustalonego limitu przebiegu samochodu w celach służbowych i/lub prywatnych, zostały określone w Regulaminie.

Z uwagi na fakt, że Samochody Indywidualne mogą być wykorzystywane do celów „mieszanych” (tj. do wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, jak również do celów prywatnych pracowników Spółki), Spółka dokonuje odliczenia kwoty stanowiącej 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dostawę tych pojazdów (w przypadku pojazdów nabytych przez Spółkę) lub czynsz najmu (w przypadku pojazdów użytkowanych na podstawie umowy najmu). Z tego samego względu, Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego również w stosunku do wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją takich samochodów (takich jak naprawy, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc).

Ponadto, w odniesieniu do wydatków na paliwo do ww. samochodów:

  • od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. Spółka nie dokonywała odliczenia VAT naliczonego, a
  • od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego.

Dodatkowo, z uwagi na fakt, że wypełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: „ustawa o VAT”), determinujących możliwość 100% odliczenia VAT z tytułu wymienionych powyżej kategorii wydatków wiązałoby się z koniecznością poniesienia zbyt dużych nakładów pracy administracyjnej, Spółka podjęła decyzję o dokonywaniu częściowego odliczenia VAT również w odniesieniu do wydatków związanych z Samochodami Kluczykowymi, (pomimo, że w praktyce pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych). W konsekwencji, w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych, Spółka nie złożyła informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT) oraz nie prowadzi ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4-7 ustawy o VAT.

Pracownicy Spółki korzystający z Samochodów Kluczykowych, użytkowanych przez Spółkę na mocy umów najmu, prowadzą ewidencję przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Spółka nie zawiesiła działalności gospodarczej, ani jej nie zaprzestała.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na podstawie przepisów ustawy o CIT Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych (z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz wartości netto wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych (Indywidualnych oraz Kluczykowych) będących własnością Spółki (tj. kosztów paliwa, napraw, wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc, jak również ubezpieczenia z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT) wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1 – stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. – dalej: „ustawa o CIT”), Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych (z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz wartości netto wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych (Indywidualnych oraz Kluczykowych), będących własnością Spółki (tj. kosztów paliwa, napraw, wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc., jak również ubezpieczenia z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT) wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT.

Ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle regulacji zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz praktyki organów podatkowych, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów (dalej: „KUP”) muszą zostać łącznie spełnione następujące przesłanki:

  • wydatek ten — bezpośrednio lub pośrednio - wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów podatnika,
  • został poniesiony i jest definitywny, tj. wydatek musi być dokonany z majątku podatnika i mieć ostateczny (bezzwrotny) charakter,
  • nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz
  • wydatek ten został prawidłowo udokumentowany (przesłanką o charakterze formalnym, wynikającą z praktyki organów podatkowych jest obowiązek udokumentowania kosztu rzetelnym, kompletnym i wolnym od błędów dowodem księgowym).

Odnosząc się do powyższego Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku zasadniczo spełniają warunki pozwalające na zaliczenie ich do KUP na gruncie przepisów ustawy o CIT. Należy przy tym zaznaczyć, że w odniesieniu do wybranych kategorii wydatków zastosowanie znajdą pewne ograniczenia wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe wyjaśnienia w przedmiotowym zakresie.

Samochody Służbowe stanowiące własność Spółki

W opinii Spółki, w przypadku Samochodów Służbowych będących jej własnością, zarówno odpisy amortyzacyjne, jak również wydatki związane z wykorzystywaniem i eksploatacją takich pojazdów (tj. koszty paliwa, napraw, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.) spełniają przesłanki warunkujące ujęcie ich w kosztach uzyskania przychodów. Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, iż powinna być również uprawniona do zaliczenia w poczet KUP wartości VAT naliczonego związanego ze wskazanymi powyżej wydatkami eksploatacyjnymi w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty tego podatku.

a.Odpisy amortyzacyjne

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami ort. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Jak wynika natomiast z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają m.in., z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków transportu (w tym samochodów osobowych) do KUP jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

  • pojazd stanowi własność lub współwłasność podatnika,
  • został on nabyty lub wytworzony przez podatnika we własnym zakresie,
  • jest on kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
  • przewidywany okres jego używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok,
  • jest on wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Odnosząc się do powyższego Wnioskodawca podkreśla, że w przypadku Samochodów Służbowych będących własnością Spółki, wszystkie wymienione w analizowanych regulacjach warunki zostały spełnione. W szczególności, Samochody Służbowe są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. W szczególności służą one zapewnieniu mobilności pracowników w toku wywiązywania się przez nich z obowiązków pracowniczych. W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że wybrane Samochody Służbowe, tj. Samochody Indywidualne mogą być używane przez wybranych pracowników (tzw. Użytkowników Indywidualnych) również w celach prywatnych (na zasadach ściśle określonych w Regulaminie oraz Umowach o używanie samochodu służbowego).

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanie użyte przez ustawodawcę w treści art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, w myśl którego amortyzacji podlegają składniki majątku wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, nie wskazuje w żaden sposób, że inne jego wykorzystanie jest niedopuszczalne. W szczególności, brak jest w treści ww. przepisu słów „wyłącznie” lub „jedynie. Gdyby celem ustawodawcy było, aby amortyzacji podlegały te składniki majątku, które są użytkowane wyłącznie w celach służbowych, z pewnością znalazłoby to odzwierciedlenie w treści art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, tak jak znalazło się to w cytowanych w mniejszym wniosku przepisach ustawy o VAT (art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika). Co więcej, możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodów wykorzystywanych w celach mieszanych nie została również wyłączona na mocy art. 16 ust. l ustawy o CIT, który w wybranym zakresie wprowadza ograniczenia w odniesieniu do ujęcia w KUP odpisów amortyzacyjnych (pkt 4 i 63 tej regulacji).

Spółka pragnie dodatkowo zwrócić uwagę, że w analizowanym opisie stanu faktycznego możliwość korzystania z Samochodów Indywidualnych stanowi swego rodzaju przywilej przyznawany pracownikowi. Jest ona traktowana przez pracowników Spółki jako dodatkowa korzyść wynikająca z zajmowanego stanowiska oraz ma stanowić zachętę do lepszej i wydajniejszej pracy, co w rezultacie ma na celu doprowadzenie do zwiększenia przychodów Spółki.

Reasumując powyższe, w opinii Spółki, odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia Samochodów Służbowych (Kluczykowych oraz Indywidualnych) mają związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i konsekwencji z osiąganym przez Spółkę przychodem.

Mając więc na uwadze fakt, że w analizowanej sytuacji:

  • zostały spełnione wszystkie pozytywne przesłanki warunkujące możliwość zaliczenia do KUP odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Samochodów Służbowych stanowiących własność Spółki oraz
  • nie zaistniały przesłanki negatywne, o których mowa w art. 16c ustawy o CIT, Spółka powinna być uprawniona do zaliczenia analizowanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 16c ustawy o CIT amortyzacji nie podlegają:

  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
  4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2,
  5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

-zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 września 2014 r. Znak: ITPB3/423-278/14/KK, w której wskazano, że wykładnia art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstaw do przyjęcia, że z uprawnienia do dokonywania odpisów amortyzacyjnych nie mogą korzystać podatnicy wykorzystujący środki trwałe poza potrzebami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą również do innych celów. Brak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczy wyłącznie podatników nie wykorzystujących w ogóle tych środków na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarcza. (...) Funkcjonalnie wystarczające jest wykazanie związku używania określonego środka trwałego z prowadzeniem działalności gospodarczej, w taki sposób, że dany środek służy przede wszystkim tejże działalności. Ustawa nie wymaga zatem ani wykazania, ani zaistnienia wyłączności takiego związku. Przy ustaleniu głównego celu wykorzystania środka trwałego jego osobiste i uboczne wykorzystywanie przez podatnika lub jego pracowników nie jest wystarczającym powodem wyłączenia.

Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca uwagę na wnioski płynące z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 czerwca 2014 r. Znak: ITPB3/423-145/14/AW, który jednoznacznie potwierdził, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu pojazdów samochodowych jest niezależne od tego, w jakiej części odliczono VAT naliczony przy zakupie tego samochodu (100% czy 50%). Tym samym Spółka stoi na stanowisku, że niespełnienie warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu na gruncie VAT pozostaje bez wpływu na prawo podatnika do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W tym miejscu Spółka chciałaby również wskazać, iż ma ona na uwadze ograniczenie wynikające z treści art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. W konsekwencji Spółka pragnie doprecyzować, iż w niniejszym wniosku zmierza ona do potwierdzenia możliwości zaliczenia do KUP odpisów z tytułu zużycia samochodów służbowych w części ustalonej od wartości takich samochodów nieprzewyższającej równowartości 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania ich do używania.

Niezależnie od powyższego Spółka zauważa, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku sprawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT. W szczególności należy wskazać, że analizowane samochody służbowe nie są oddawane pracownikom do nieodpłatnego używania, gdyż wyłącznym beneficjentem korzyści wynikających z posiadania rzeczonych pojazdów przez cały czas pozostaje Spółka. Tym samym, Spółka nie oddaje analizowanych samochodów do używania, a jedynie przyzwala na ich częściowe wykorzystanie do celów prywatnych swoich pracowników.

b.Wydatki eksploatacyjne

W opinii Spółki, wszystkie wydatki związane z wykorzystywaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych stanowiących własność Spółki (tj. koszty paliwa, napraw, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.) spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że wskazane powyżej kategorie kosztów nie zostały wymienione w negatywnym katalogu wydatków w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, warunkiem koniecznym dla zaliczenia ich do KUP jest związek z osiąganym przez Spółkę przychodem.

Jak wskazano w pkt 2a powyżej, zdaniem Spółki, wydatki poniesione na omawiane samochody służbowe wykazują związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i w konsekwencji - z osiąganym przez Spółkę przychodem. Wykorzystywanie Samochodów Służbowych umożliwia pracownikom Spółki wykonywanie swoich obowiązków pracowniczych np. branie udziału w spotkaniach z kontrahentami, w tym klientami Wnioskodawcy. Spółka pragnie dodatkowo zwrócić uwagę, że w analizowanej sytuacji możliwość korzystania z Samochodów Indywidualnych stanowi swego rodzaju przywilej przyznawany pracownikowi. Jest ona traktowana przez pracowników Spółki jako dodatkowa korzyść wynikająca z zajmowanego stanowiska oraz ma stanowić zachętę do lepszej i wydajniejszej pracy, co w rezultacie ma na celu doprowadzenie do zwiększenia przychodów Spółki. Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki, związek analizowanych wydatków z przychodami Spółki należy uznać za bezsporny.

Prawidłowość powyższego stanowiska, zdaniem Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w szeregu pism organów podatkowych. Jako przykład można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 stycznia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1297/13/MS, dotyczącą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z pojazdem samochodowym przekazanym do użytku służbowo-prywatnego Prezesowi Zarządu wnioskodawcy. W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca stwierdził, że pomiędzy analizowanymi tutaj kosztami Spółki związanymi z przedmiotowym samochodem, w części przypadającej na użytek na cele prywatne Prezesa a wykonywaniem obowiązków prezesa zarządu Spółki zachodzi wyraźny związek przyczynowo-skutkowy (są to świadczenia wzajemne), co znajduje umocowanie w zapisach uchwały Rady Nadzorczej. W konsekwencji stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę koszty z tytułu odpisów amortyzacyjnych (na zasadach przewidzianych przepisami ustawy o PDOP), koszty remontów oraz koszty eksploatacyjne, takie jak paliwo etc. związane z samochodem stanowiącym jej środek trwały, przekazanym Prezesowi do używania, w części przypadającej na użytek na cele prywatne, stosownie do zapisów uchwały Rady Nadzorczej, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Odnosząc się do tak przedstawionego stanu faktycznego organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia.

Spółka pragnie również podkreślić, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach prawa podatkowego wprost potwierdzają brak wpływu zmiany przepisów ustawy o VAT dotyczących zakresu odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją pojazdów samochodowych na zasady zaliczania takich wydatków do KUP na gruncie ustawy o CIT. Jako przykład Wnioskodawca wskazał:

  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 15 września 2014 r. Znak: ITPB3/423-278/14/KK, w której organ stwierdził, że (...) dla oceny możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków nie ma znaczenia czy samochody będące własnością Wnioskodawcy są wykorzystywane wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej, czy też również do celów prywatnych przez użytkujących je pracowników. Wyjaśnić równocześnie należy, że regulacje zawarte w ustawie z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 312), pozostają bez wpływu na rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych, w tym amortyzację samochodu osobowego stanowiącego środek trwały jak też ponoszone w związku z jest używaniem wydatki eksploatacyjne. (podkreślenie Wnioskodawcy).
  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 13 października 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-779/14/JD, w której organ wskazał, że Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje generalna zasada, w myśl której, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów podatkowych. Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych obowiązuje również podatników, którzy odliczą 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi - zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), jak i tych, którzy odliczą podatek VAT w pełnej wysokości.

Odnosząc się natomiast do kosztów ubezpieczenia rzeczonych samochodów Spółka pragnie wskazać, iż ma ona na uwadze ograniczenie wynikające z treści art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT. W konsekwencji Spółka pragnie doprecyzować, iż w niniejszym wniosku zmierza ona do potwierdzenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego do wysokości nieprzekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

c.Część podatku naliczonego związanego z wydatkami eksploatacyjnymi, niepodlegająca obniżeniu na gruncie przepisów ustawy o VAT

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów m.in. podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług — jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Odnosząc się do powyższego Spółka pragnie podkreślić, że jak zostało wykazane w punkcie 2b niniejszego wniosku, wszystkie wydatki związane z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych wykorzystywanych w działalności Spółki są związane z generowanym przez nią przychodem. Tym samym, podstawowa przesłanka determinująca możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do KUP jest w omawianej sytuacji spełniona. W ocenie Spółki, oprócz wartości netto takich wydatków, jest ona dodatkowo uprawniona do zaliczenia do KUP związanej z nimi kwoty podatku naliczonego w części niepodlegającej odliczeniu na gruncie przepisów o VAT.

Należy bowiem wskazać, iż na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku m.in. Wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak wynika natomiast z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi nie ma zastosowania m.in. w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie, stosownie do art. 86a ust. 4 pkt 1) tej ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ze względu na niedopełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy o VAT (tj. niezłożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz nieprowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu), Spółce nie będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z Samochodami Kluczykowymi, (pomimo, iż w praktyce są one wykorzystywane przez pracowników Spółki wyłącznie na potrzeby realizacji swoich zadań służbowych).

Zatem z uwagi na fakt, że Samochody Indywidualne są używane przez pracowników Spółki zarówno w celach służbowych, jak i prywatnych Spółka nie ma prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego. Ponadto, ze względu na niedopełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy o VAT w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych (tj. niezłożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz nieprowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu), Spółce nie przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych (pomimo iż w praktyce wykorzystywane są one wyłącznie do celów służbowych). W konsekwencji, w opinii Spółki, podatek naliczony od wydatków związanych z Samochodami Służbowymi stanowiącymi własność Spółki w części niepodlegającej odliczeniu powinien stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o CIT.

Odnosząc się natomiast do kosztów paliwa, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) w zw. z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT oraz z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312, dalej: ustawa nowelizująca), jest ona uprawniona do zaliczenia do KUP odpowiednio:

  • od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. - kwoty stanowiącej 100% VAT naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu Samochodów Służbowych,
  • począwszy od 1 lipca 2015 r. - kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów.

Spółka podkreśla, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Tytułem przykładu można przytoczyć interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4510-359/15-1/MM, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy stwierdzającego, że Brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit, a ustawy o CIT wskazuje, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie tylko wartości netto wynikających z faktur dokumentujących poniesienie wydatków dotyczących użytkowania samochodu, ale również podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w związku z brzmieniem art. 86a ust. 1 oraz następne ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, na gruncie ustawy o CIT, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodu kwoty podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami związanymi z używaniem samochodów, w tej części, w jakiej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało odliczenie na gruncie systemu odliczania podatku naliczonego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, analogiczne konkluzje wywiódł Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 października 2014 r. Znak: IPTPB3/423-254/14-4/KC, w której Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wydatki związane z pojazdami samochodowymi, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i Spółka korzysta z prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów włącznie z nieodliczoną częścią podatku VAT. W rozpatrywanej sprawie Organ podatkowy stwierdził, że: Wnioskodawca będzie mógł stosownie do treści ort. 16 ust. 1 pkt 46 lita ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wskazane we wniosku wydatki spełniające warunki określone w art. 15 ust 1 ww. ustawy, związane z użytkowaniem samochodów osobowych, które będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej, wraz z podatkiem naliczonym, w tej części, w jakiej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało odliczenie na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż wszystkie wydatki związane z pojazdami samochodowymi będącymi jej własnością (tj. odpisy amortyzacyjne, koszty paliwa, napraw, ubezpieczenia, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia, stanowią koszty uzyskania przychodów (z uwzględnieniem wskazanych w treści wniosku ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 i pkt 49 ustawy o CIT).

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko w sposób kompleksowy potwierdza również interpretacja indywidualna z 18 sierpnia 2015 r. Znak: ILPB4/4510-1-201/15-3/DS., wydana w analogicznym stanie faktycznym, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, odstępując od uzasadnienia, zgodził się z podatnikiem, że Na podstawie przepisów ustawy o CIT Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych (z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz wartości netto wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją samochodów funkcyjnych i administracyjnych będących własnością Spółki (tj. kosztów paliwa, napraw, wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc, jak również ubezpieczenia z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT) wraz zwartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj