Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-1154/15-4/NK
z 11 grudnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 listopada 2015 r. nr ILPB2/4511-1-1154/15-2/NK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 26 listopada 2015 r. W dniu 4 grudnia 2015 r. (z datą nadania 1 grudnia 2015 r.) wpłynęła do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni oraz jej małżonek, pozostający we wspólności majątkowej małżeńskiej, dokonali sprzedaży wyodrębnionych lokali w nieruchomości oznaczonej nr 148/9. Sprzedaży dokonali następującymi aktami notarialnymi:

  • aktem z dnia 13 lipca 2015 r.,
  • aktem z dnia 29 lipca 2015 r.,
  • aktem z dnia 29 września 2015 r.

Powyższa nieruchomość została przez Wnioskodawczynię nabyta 22 grudnia 2000 r. Strona nabyła udział wynoszący 0,050210 części we własności działki nr 148/9 o powierzchni 3 481m2 w zabudowanej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość to budynki mieszkalne z lokalami mieszkalnymi. Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości obejmował 5 lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem. Nieruchomość została oddana do użytkowania w grudniu 2002 r. W latach 2003-2015 (do momentu zbycia lokali) Wnioskodawczyni oddawała poszczególne nieruchomości w odpłatny najem, z tytułu którego odprowadzała podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: PIT).

W dniu 20 listopada 2013 r. sąd rejonowy dokonał zniesienia współwłasności zabudowanej nieruchomości, ustanawiając odrębną własność lokali mieszkalnych i użytkowych, przyznając odrębną własność wydzielonych lokali przypadających Wnioskodawczyni na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Postanowieniem sądowym skorygowano łączny udział Zainteresowanej w nieruchomości na wynoszący 0,050452. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży trzech z pięciu lokali mieszkalnych w przedmiotowej nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni podała, że wartość udziałów w nieruchomości nabytej w wyniku sądowego zniesienia współwłasności w listopadzie 2013 r. nie zwiększyła się w stosunku do udziału przysługującego Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy do nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r., poz. 361 z późn. zm, dalej: UPDOF) doszło w momencie nabycia udziałów w przedmiotowej nieruchomości w 2000 r., czy w momencie zniesienia współwłasności postanowieniem Sądu z dnia 20 listopada 2013 r.?
  2. Jeśli w momencie nabycia udziałów w przedmiotowej nieruchomości w 2000 r. doszło do nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, to czy Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości, o którym mowa w stanie faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, do nabycia nieruchomości o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF doszło w momencie nabycia udziałów w tej nieruchomości w roku 2000.

Ad. 2

Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm. dalej UPDOF). opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu podatku dochodowego Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, a w konsekwencji przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014. 121 j.t dalej KC), istotą współwłasności jest to, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 210 KC, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów KC jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W myśl art. 212 KC, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Należy zauważyć, iż w wyniku zniesienia współwłasności nie zmienił się stan aktywów Wnioskodawczyni w stosunku do stanu przed zniesieniem współwłasności. Doprecyzowaniu uległ jedynie udział Wnioskodawczyni w nieruchomości w stosunku do udziału przed zniesieniem współwłasności, który nieznacznie się zwiększył. Jednakże, należy zauważyć iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do tych samych lokali, które użytkowała przed zniesieniem współwłasności, wynajmując je odpłatnie podmiotom trzecim. Po stronie Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek dopłaty, ani też zapłaty lub spłaty z tytułu wyrównania udziałów. Wartość udziałów w nieruchomości, która przysługiwała Wnioskodawczyni po zniesieniu współwłasności jest równa wartości udziałów przed zniesieniem tej współwłasności. W konsekwencji należy stwierdzić, iż w wyniku zniesienia współwłasności nie doszło do nabycia nieruchomości, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, gdyż nieruchomość ta została w istocie nabyta przez Wnioskodawczynię w 2000 roku.

Kwestia pojęcia nabycia nieruchomości w przypadku zniesienia współwłasności nieruchomości była wielokrotnie rozstrzygana w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r. wydanym w sprawie II FSK 1489/08, stwierdził, iż: „Niewątpliwie zatem według kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Podmiot bowiem uzyskuje prawo rzeczowe w stosunku do rzeczy. W zasadzie to nabycie jest ekwiwalentne, a więc związane z koniecznością spełnienia świadczenia na rzecz zbywcy. Typowym przykładem nabycia rzeczy jest umowa sprzedaży (art. 535 i następne KC.). Bardziej złożona sytuacja zachodzi w przypadku czynności prawnych podziału współwłasności. Niezależnie, czy ten podział następuje w wyniku umowy lub postanowienia Sądu, podział rzeczy wspólnej, podział majątku wspólnego małżonków, czy też dział spadku może przybierać różne formy. Zniesienie współwłasności, w skład której wchodzi prawo własności nieruchomości może nastąpić w ten sposób, że każdy z współwłaścicieli nabędzie część nieruchomości lub też prawo własności którejś z nieruchomości, przy czym wartość tej rzeczy nie będzie przekraczała wartości udziału, a zatem nie powstanie obowiązek zapłaty dopłaty lub spłaty. Wówczas podmiot ten, pomimo uzyskania prawa własności nieruchomości, nie zwiększy swych aktywów majątkowych. Stąd też nie nabywa nieruchomości w rozumieniu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8a) UPDOF. Odmienna sytuacja zachodzi wtedy, gdy podział majątku wspólnego następuje poprzez przyznanie współwłaścicielowi nieruchomości o wartości przekraczającej jego udział we współwłasności. Wówczas należy wyrównać udziały poprzez dopłatę lub spłatę. Zatem następuje wzrost aktywów majątku. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Reasumując należy stwierdzić, że przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8a) in fine UPDOF należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Taki też podgląd prezentowany jest w orzecznictwie”.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne, a także zaprezentowane powyżej ramy prawne, należy stwierdzić, iż w momencie zniesienia współwłasności, w którego efekcie nie zmieniła się wartość udziałów Wnioskodawczyni w nieruchomości w stosunku do wartości udziałów przed zniesieniem współwłasności, nie doszło do nabycia nieruchomości w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

Ad. 2.

Z uwagi na fakt, iż w momencie zniesienia współwłasności nie doszło do nabycia nieruchomości, należy stwierdzić, iż do jej nabycia doszło w roku 2000.

Jak określono w podanym stanie faktycznym, do zbycia nieruchomości doszło w roku 2015. W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w dniu 22 grudnia 2000 r. Natomiast w listopadzie 2013 r. sąd rejonowy dokonał zniesienia współwłasności, ustanawiając odrębną własność lokali mieszkalnych i użytkowych, przyznając odrębną własność wydzielonych lokali przypadających Wnioskodawczyni na prawach wspólności małżeńskiej ustawowej. W roku 2015 Zainteresowana dokonała zbycia trzech z pięciu lokali mieszkalnych.

Odnosząc się do instytucji zniesienia współwłasności należy wskazać, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W myśl art. 196 § 1 ww. kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Zgodnie z art. 210 ustawy Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
  • wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Jeżeli więc na skutek dokonanego zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności. Tym samym, data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, wraz z małżonkiem, dokonali sprzedaży w roku 2015 wyodrębnionych lokali w nieruchomości. Nieruchomość powyższą małżeństwo, będące we wspólności majątkowej małżeńskiej nabyło w grudniu 2000 r. Przedmiotowa nieruchomość to budynki mieszkalne z lokalami mieszkalnymi. Udział Wnioskodawczyni obejmował 5 lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem.


W listopadzie 2013 r. sąd rejonowy wydał postanowienie znoszące współwłasność zabudowanej nieruchomości, ustanawiając jednocześnie odrębną własność wydzielonych lokali przypadających Wnioskodawczyni na prawach współwłasności ustawowej małżeńskiej.

Postanowieniem sądowym skorygowano łączny udział Wnioskodawczyni w nieruchomości na wynoszący 0,050452, w stosunku do 0,050210 przed zniesieniem współwłasności. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży trzech z pięciu lokali mieszkalnych w przedmiotowej nieruchomości. Zainteresowana wskazała, że w wyniku zniesienia współwłasności nie zmienił się stan jej aktywów w stosunku do stanu przed zniesieniem. Doprecyzowaniu uległ jedynie udział w nieruchomości w stosunku do udziału wcześniejszego, który nieznacznie się zwiększył. Po stronie Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek dopłaty, ani też zapłaty lub spłaty z tytułu wyrównania udziałów. Wartość udziałów przysługujących Wnioskodawczyni w nieruchomości nie zwiększyła się w stosunku do wartości udziałów przed zniesieniem przez sąd współwłasności.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości. Zatem w przypadku odpłatnego zbycia trzech z pięciu lokali mieszkalnych w 2015 r., za datę ich nabycia należy przyjąć 22 grudnia 2000 r. Pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca 2000 r. i upłynął 31 grudnia 2005 r.

Ponadto należy zauważyć, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest fakt ustanowienia w 2013 r. odrębnej własności lokali. Poprzez podział nieruchomości budynkowej wyodrębniono jedynie poszczególne przedmioty własności – lokale. Tak więc przysługujące Wnioskodawczyni prawo własności nieruchomości budynkowej uległo swoistemu przekształceniu w przysługujące jej prawa własności wyodrębnionych w tym budynku nieruchomości lokalowych. W wyniku dokonania ww. czynności nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba już jest właścicielem. Dlatego też wyodrębnienie lokali z dotychczas posiadanej nieruchomości budynkowej nie stanowi ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2015 r. trzech z pięciu lokali mieszkalnych wyodrębnionych z nieruchomości, w której udział nabyła Wnioskodawczyni w 2000 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w ww. nieruchomości.

Końcowo, należy wskazać, że przywołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, jako że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj