Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-590/15-4/MD
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r., który wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 25 września 2015 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP5651935), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2015 r., które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 7 grudnia 2015 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP6195236), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na własny program komputerowy (pytania oznaczone Nr 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 4 grudnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-590/15-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 7 grudnia 2015 r. (data odbioru 7 grudnia 2015 r.). W dniu 7 grudnia 2015 r. do Organu podatkowego wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, nadana za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest twórcą programu komputerowego, tzw. aplikacji mobilnej, o charakterze użytkowym, przeznaczonej dla telefonów komórkowych oraz tabletów. Program został stworzony poza godzinami pracy zawodowej, wyłącznie przez Wnioskodawcę. Obecnie Wnioskodawca nie jest już zatrudniony na etacie. Program jest rozpowszechniany przed podmiot zagraniczny mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Posiada polską rezydencję podatkową oraz obywatelstwo polskie.

Wnioskodawca zawarł porozumienie z podmiotem zagranicznym poprzez zaakceptowanie warunków korzystania z jego sklepu internetowego, na mocy którego:

1. Udziela użytkownikowi końcowemu odpłatnej, ważnej na całym świecie i bezterminowej licencji uprawniającej do wykonywania, wyświetlania i używania programu na urządzeniu. Użytkownik nie może odsprzedać nabytego prawa do jego używania.
2. Prawa autorskie do programu zachowuje Wnioskodawca.
3. Udzielenie licencji zachodzi między Wnioskodawcą, a użytkownikiem końcowym.
4. Podmiot zagraniczny rozpowszechnia program przez swój sklep internetowy i pośredniczy w sprzedaży licencji.
   
   

W sklepie tym zarejestrowani użytkownicy mają możliwość nabycia licencji na program Wnioskodawcy. Podmiot ten nie kupuje programu Wnioskodawcy, nie posiada praw autorskich, ani żadnych praw własności intelektualnej obejmujących program komputerowy i nie ponosi odpowiedzialności za jego wsparcie i obsługę. Podmiot zagraniczny gromadzi środki ze sprzedaży licencji, pomniejsza je o 30% prowizji od sprzedaży i wypłaca na rachunek bankowy Wnioskodawcy raz w miesiącu. Dodatkowo podmiot zagraniczny odprowadza podatek VAT od sprzedaży licencji w kraju nabywcy (EU). Wnioskodawca nie jest w stanie określić jednoznacznie tożsamości użytkownika końcowego, gdyż jego dane osobowe są niekompletne - otrzymuje wyłącznie informację o jego kraju zamieszkania.

Poza udzielaniem licencji, w programie komputerowym Wnioskodawca udostępnia również powierzchnię ekranową podmiotowi zagranicznemu ze Stanów Zjednoczonych, który używa jej do wyświetlania reklam internetowych. Podmiot zagraniczny raz w miesiącu wypłaca na rachunek bankowy Wnioskodawcy opłatę za korzystanie z powierzchni reklamowej.

W piśmie z dnia 7 grudnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że:

1. Jest właścicielem programu komputerowego.
2. Otrzymuje wynagrodzenie za udzielanie licencji na program komputerowy na podstawie zaakceptowania warunków korzystania ze sklepu internetowego podmiotu zagranicznego. Podmiot zagraniczny gromadzi środki ze sprzedaży licencji, pomniejsza je o 30% swojej prowizji i wpłaca na Jego rachunek bankowy raz w miesiącu.
3. Nie odprowadza zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w trakcie roku podatkowego.
4. Udostępnianie powierzchni ekranowej polega na umieszczeniu w programie Wnioskodawcy kodu komputerowego otrzymanego od podmiotu zagranicznego, który pozwala podmiotowi zagranicznemu kontrolować część powierzchni ekranowej i wyświetlać tam reklamy. Po umieszczeniu kodu Wnioskodawca nie robi już nic więcej. Podmiot zagraniczny wyświetla reklamy i oblicza ilość tych kliknięć przez użytkowników. Na podstawie skuteczności reklamy (m.in. ilość kliknięć) przekazuje na rachunek bankowy część środków, które otrzymał od reklamodawców.
5. Wynagrodzenie otrzymuje na podstawie zaakceptowania warunków świadczenia usług podmiotu zagranicznego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy przychody uzyskiwane z tytułu odpłatnego udzielania licencji na używanie programu można zaliczyć do przychodów z praw majątkowych, czy też należy je zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej?
2. Czy od ww. przychodów Wnioskodawca powinienem odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy w każdym miesiącu, czy może rozliczyć podatek dochodowy w rozliczeniu rocznym?
3. Czy dochody z udostępniania powierzchni reklamowej w programie można zaliczyć do przychodów z tytułu najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i wybrać ich opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych Nr 1 i 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, uzyskany przychód kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest wymagane, aby zaliczać go do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. przychód winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu), jako przychód z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do tego rodzaju dochodów nie jest wymagane odprowadzanie zaliczek miesięcznych w trakcie roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są m.in.

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) oraz
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera własną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
  

• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  

• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
  

• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Zgodnie natomiast z treścią art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza się do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw. W konsekwencji, przychodem z praw majątkowych są nie tylko przychody z odpłatnego zbycia praw autorskich i praw pokrewnych, lecz także z korzystania z tych praw, a zatem z czynności i zdarzeń, których podstawą są posiadane przez podatnika prawa autorskie i prawa pokrewne.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cyt. art. 18 ww. ustawy, są natomiast regulacje zawarte w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei w świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy:

• po pierwsze wystąpi przedmiot praw majątkowych w postaci utworu,
  

• po drugie zaś osiągnięty przychód jest bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

Z treści złożonego wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca jest twórcą programu komputerowego, tzw. aplikacji mobilnej, o charakterze użytkowym, przeznaczonej dla telefonów komórkowych oraz tabletów. Program został stworzony poza godzinami pracy zawodowej, wyłącznie przez Wnioskodawcę. Obecnie Wnioskodawca nie jest już zatrudniony na etacie. Program jest rozpowszechniany przed podmiot zagraniczny mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Posiada polską rezydencję podatkową oraz obywatelstwo polskie. Zawarł porozumienie z podmiotem zagranicznym poprzez zaakceptowanie warunków korzystania z jego sklepu internetowego, na mocy którego:

• udziela użytkownikowi końcowemu odpłatnej, ważnej na całym świecie i bezterminowej licencji uprawniającej do wykonywania, wyświetlania i używania programu na urządzeniu,
  

• prawa autorskie do programu zachowuje Wnioskodawca,
  

• udzielenie licencji zachodzi między Wnioskodawcą, a użytkownikiem końcowym,
  

• podmiot zagraniczny rozpowszechnia program przez swój sklep internetowy i pośredniczy w sprzedaży licencji.
  
  

Wnioskodawca jest właścicielem ww. programu komputerowego.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy w odniesieniu do przedstawionych we wniosku informacji stwierdzić należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku zostały spełnione obie przesłanki warunkujące zaliczenie określonych działań, jako związanych z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich. Konsekwencją powyższego jest to, że przychody uzyskane z ww. tytułu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są bowiem przychodem z praw autorskich.

Zatem, jak wynika z powyższego, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu udzielania licencji na program komputerowy można rozliczyć jako przychód z tzw. praw majątkowych. Przychody uzyskane z tego tytułu zaliczane są do odrębnego źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym przychody te nie są zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dodać należy, że art. 44 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy;
2. z emerytur i rent z zagranicy;
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

-są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Jednakże, skoro Wnioskodawca osiąga przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez pośrednictwa płatnika, to mimo tego w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest obowiązany do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu odpłatnego udzielania licencji na używanie programu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych. Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, ww. przychód winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z praw autorskich i innych praw. Dodać należy, że w odniesieniu do tego rodzaju dochodów ustawodawca nie przewidział obowiązku uiszczania przez podatnika zaliczek w ciągu roku podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.