Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-592/15-2/MR
z 30 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z czynności wycofania samochodu ciężarowego z działalności gospodarczej i przeznaczeniu go na cele osobiste (pytania nr 1 i 2 oraz pytanie nr 3 w części dotyczącej terminu rozliczenia wycofania samochodu w podatku VAT i pytanie nr 4 wniosku w części dotyczącej udokumentowania sprzedaży samochodu fakturą VAT) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z czynności wycofania samochodu ciężarowego z działalności gospodarczej i przeznaczeniu go na cele osobiste (pytania nr 1 i 2 oraz pytanie nr 3 w części dotyczącej terminu rozliczenia wycofania samochodu w podatku VAT i pytanie nr 4 wniosku w części dotyczącej udokumentowania sprzedaży samochodu fakturą VAT).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Do dnia 31 marca 2015 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów używanych. Głównym zakresem jego działalności było kupowanie hal magazynowych oraz ich wyposażenia, tj. regałów, skrzyń magazynowych itp., a następnie ich sprzedaż. W dniu 25 czerwca 2013 r. Zainteresowany zakupił samochód ciężarowy. Został on zakupiony w Niemczech na fakturę w kwocie netto 34.033,61 EURO (147.814,78 zł) od firmy niemieckiej będącej czynnym podatnikiem VAT-UE. Samochód ten zakupiono na firmę Wnioskodawcy i wprowadzono jako środek trwały. W urzędzie skarbowym został opłacony należny podatek VAT w wysokości 33.998,00 zł. Zainteresowany uzyskał zaświadczenie VAT -25 potwierdzające uiszczenie ww. podatku VAT.

Zakup samochodu został ujęty w deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2013 r. w następujący sposób:

poz. 23 wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - kwota netto: 147.815,00 zł,

poz. 24 podatek należny od WNT: 33.997,00 zł (100%),

poz. 39 nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych - kwota netto:

147.815,00 zł,

poz. 40 podatek naliczony od WNT: 33.997.00 zł (100%).

Ponadto w deklaracji tej został ujęty zapłacony podatek od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego, tj. w poz. 34 kwota: 33.998,00 zł.

Od miesiąca lipca 2013 r. rozpoczęto amortyzację zakupionego samochodu. W dniu 10 marca 2015 r. decyzją nr 01/2015 nastąpiło wycofanie samochodu z działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste właściciela firmy. Kwota niezamortyzowanej części środka trwałego wyniosła: 59.357,13 zł. Następnie dokonano rozliczenia zwrotu podatku VAT od przekazania samochodu na cele własne podatnika, przy zastosowaniu 5-letniego okresu korekty. Ponieważ przy zakupie odliczono 100% VAT, tj. kwotę 33.997,00 zł, natomiast w firmie samochód był używany przez 3 lata (2013, 2014, 2015) uznano, że do zwrotu należy się kwota podatku w wysokości 13.599,00 zł, co zostało wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2015 r. w poz. 43 ze znakiem „-” co spowodowało, że w poz. 48 kwota ta została wykazana jako kwota podatku podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego. Podatek ten został zapłacony w terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług).

  1. Czy wycofanie samochodu ciężarowego, przy zakupie którego przysługiwało prawo do całkowitego odliczenia podatku VAT, z działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste właściciela, podlega 5-letniemu okresowi korekty?
  2. Czy może przy wycofywaniu samochodu ciężarowego z firmy i przekazaniu go na cele osobiste właściciela należy rozliczyć podatek VAT w wysokości 23% licząc od kwoty netto według ceny rynkowej i traktując to jako dostawę na terytorium kraju?
  3. W którym momencie dokonuje się rozliczenia podatku VAT, tj. czy w momencie wycofania samochodu ciężarowego z firmy na cele prywatne właściciela, czy w momencie jego ewentualnej dalszej sprzedaży (w ciągu 6 lat od daty zaprzestania wykorzystywania w działalności)?
  4. Czy w przypadku sprzedaży samochodu (będącego wcześniej w użyciu w działalności gospodarczej) już po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej (a przed upływem 6 lat) należy wystawić fakturę VAT sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazanie składnika majątku trwałego na cele osobiste nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Jednak późniejsza sprzedaż samochodu, który w przeszłości stanowił środek trwały, powoduje powstanie przychodu w okresie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania samochodu z działalności. W takim przypadku nawet osoba, która już nie prowadzi działalności gospodarczej - ma także prawo wykazać koszty (w postaci niezamortyzowanej części wartości początkowej samochodu). Ponieważ działalność nie jest już prowadzona, sprzedaż samochodu następuje na podstawie umowy sprzedaży a przychód uzyskany z tego tytułu wykazywany jest w rozliczeniu rocznym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT) należy rozumieć również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Zgodnie z art. 91 ustawy o VAT 5-letni okres korekty obowiązuje dla samochodów, dla których prawo do odliczenia VAT od nabycia przysługiwało w ograniczonym zakresie (tj. 60% kwoty podatku, nie więcej niż 6.000,00 zł, lub 50%, nie więcej niż 5.000,00 zł). W związku z powyższym, przepis ten nie ma zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy, gdyż miał on prawo do odliczenia 100% podatku VAT.

Mając na uwadze wszystkie powyższe artykuły ustawy o VAT i ustawy o pdof Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w momencie wycofania samochodu ciężarowego z firmy i przekazania go na cele prywatne właściciela, należy wykazać to jako dostawę towaru na terytorium kraju i opodatkować według stawki VAT 23% (przyjmując jako cenę netto wartość rynkową samochodu w momencie wycofania). W opisanym przypadku wartość rynkowa wynosi 140.000,00 zł, w związku z powyższym podatek VAT wynosi 32.200,00 zł. Mając na uwadze, że Wnioskodawca zapłacił już kwotę 13.599,00 zł podatku VAT wynikającą z deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2015 r., należy złożyć korektę deklaracji i do zapłaty wykazać kwotę podatku VAT w wysokości: 32.200,00 zł (do dopłaty pozostanie wtedy kwota: 18.601,00 zł plus odsetki).

Jednocześnie wycofanie samochodu z firmy i przekazanie go na cele osobiste właściciela nie rodzi obowiązku z tytułu podatku dochodowego. Dopiero w momencie jego sprzedaży (w ciągu 6 lat) należy uzyskany przychód z tego tytułu wykazać jako dochód z działalności (po pomniejszeniu o niezamortyzowaną część wartości początkowej środka trwałego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cyt. przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Dodatkowo należy podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług określa, czy nabywane przez niego towary lub usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy wskazać, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Kwota dokonanego odliczenia podatku naliczonego nie musi być jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Z art. 91 ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. Stosownie do zapisu art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

  1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
  2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w art. 91 ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z kolei, stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika ze wskazanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że do dnia 31 marca 2015 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów używanych. Głównym zakresem jego działalności było kupowanie hal magazynowych oraz ich wyposażenia, tj. regałów, skrzyń magazynowych itp., a następnie ich sprzedaż. W dniu 25 czerwca 2013 r. Zainteresowany zakupił w Niemczech od firmy niemieckiej będącej czynnym podatnikiem VAT-UE samochód ciężarowy. Zakupu dokonano na firmę Wnioskodawcy i wprowadzono jako środek trwały. W urzędzie skarbowym został opłacony należny podatek VAT i Zainteresowany uzyskał zaświadczenie VAT-25 potwierdzające uiszczenie ww. podatku VAT. Od miesiąca lipca 2013 r. rozpoczęto amortyzację zakupionego samochodu. W dniu 10 marca 2015 r. nastąpiło wycofanie samochodu z działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste właściciela firmy. Następnie dokonano rozliczenia zwrotu podatku VAT od przekazania samochodu na cele własne podatnika, przy zastosowaniu 5-letniego okresu korekty. Ponieważ przy zakupie odliczono 100% VAT, tj. kwotę 33.997,00 zł, natomiast w firmie samochód był używany przez 3 lata (2013, 2014, 2015) uznano, że do zwrotu należy się kwota podatku w wysokości 13.599,00 zł, co zostało wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2015 r. w poz. 43 ze znakiem „-” co spowodowało, że w poz. 48 kwota ta została wykazana jako kwota podatku podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego. Podatek ten został zapłacony w terminie.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wycofanie samochodu ciężarowego, przy zakupie którego przysługiwało prawo do całkowitego odliczenia podatku VAT, z działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste właściciela, podlega 5-letniemu okresowi korekty, czy może przy wycofywaniu samochodu ciężarowego z firmy i przekazaniu go na cele osobiste właściciela należy rozliczyć podatek VAT w wysokości 23% licząc od kwoty netto według ceny rynkowej i traktując to jako dostawę na terytorium kraju.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

  • dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  • przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  • przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem (w tym części składowych). Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru – w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który został on przekazany.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy nie wynika, aby przedmiotowy samochód był wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele zwolnione od podatku VAT, a ponadto z tytułu jego nabycia przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem nie zostały spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Treść powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że wycofanie samochodu z prowadzonej działalności gospodarczej na cele osobiste Zainteresowanego stanowić będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, z uwagi na fakt, że przy nabyciu tego samochodu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy).

W świetle dyspozycji art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z powołanych przepisów wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki do zrównania jej z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz skorygowana na dzień w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów. Zatem w omawianej sytuacji na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabyty towar w dniu jego nieodpłatnego przekazania. Tym samym przy przekazaniu samochodu na cele prywatne za podstawę opodatkowania Zainteresowany powinien przyjąć cenę za jaką nabyłby opisany samochód w momencie jego przekazania – wycofania z prowadzonej działalności pomniejszoną o kwotę podatku .

Wobec konsekwencji, w okolicznościach niniejszej sprawy, wycofanie samochodu ciężarowego z firmy i przekazanie go na cele prywatne podatnika należy uznać za odpłatną dostawę towarów opodatkowaną 23% stawką podatku VAT, dla której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą faktycznego wykonania tej czynności. Przy czym podstawę opodatkowania tej czynności stanowi cena nabycia samochodu, zaktualizowana na moment przekazania pojazdu – pomniejszona o kwotę należnego podatku. W związku z powyższym nie nastąpiła zmiana przeznaczenia (nie zmieniło się prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony) samochodu wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej jako podatnika podatku VAT do czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem Zainteresowany nie będzie miał obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku, jako że nie znajdą zastosowania uregulowania zawarte w art. 91 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca do dnia 31 marca 2015 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów używanych. Dnia 10 marca 2015 r. zakupiony w 2013 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej samochód ciężarowy został wycofany z działalności gospodarczej i przekazany na cele osobiste właściciela. Wnioskodawca rozważa dokonanie późniejszej sprzedaży przedmiotowego samochodu.

W odniesieniu do powyższego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w momencie ewentualnej dalszej sprzedaży pojazdu (w ciągu 6 lat od daty zaprzestania wykorzystywania w działalności) należy dokonać rozliczenia podatku VAT oraz ustalenia czy w przypadku planowanej jego sprzedaży, już po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej Zainteresowany zobowiązany będzie do udokumentowania tej czynności fakturą VAT.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Mając powyższe na uwadze, jak również fakt, że z wniosku nie wynika, aby po zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej przez Zainteresowanego przedmiotowy samochód był wykorzystywany przez niego do jakichkolwiek czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, to późniejsza jego sprzedaż przez Wnioskodawcę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Bowiem Zainteresowany w stosunku do tej sprzedaży nie wystąpi w charakterze podatnika, zatem czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz będzie stanowiła sprzedaż majątku osobistego Wnioskodawcy, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania, zatem nie będzie on zobowiązany również do udokumentowania tej sprzedaży fakturą VAT.

Reasumując, w przypadku planowanej sprzedaży samochodu (będącego wcześniej w użyciu w działalności gospodarczej) już po zakończeniu prowadzenia tej działalności Zainteresowany nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT, bowiem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie wniosku w odniesieniu do pytania nr 4 w części dotyczącej ustalenia, czy w przypadku sprzedaży samochodu (będącego wcześniej w użyciu w działalności gospodarczej) już po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej (a przed upływem 6 lat) należy wystawić umowę cywilnoprawną - 30 października 2015 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/4512-1-592/15-3/MR, ILPB1/4511-1-1084/15-3/AK. Ponadto, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydana została 30 października 2015 r. interpretacja indywidulna nr ILPB1/4511-1-1084/15-2/AK.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania nr 1 i 2 oraz pytania nr 3 w części dotyczącej terminu rozliczenia wycofania samochodu w podatku VAT i pytania nr 4 wniosku w części dotyczącej udokumentowania sprzedaży samochodu fakturą VAT). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte ww. pytaniami – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj