Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.71.2017.1.AT
z 30 czerwca 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 maja 2017 r. (data wpływu 15 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę odszkodowania z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 maja 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę odszkodowania z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, Wnioskodawca będący spółką akcyjną zobowiązany był zawrzeć z członkami organu zarządzającego (zwanymi dalej: menedżerami) kontrakty menedżerskie.
Strony umowy/kontraktu zgodnie postanowiły, że niezależnie od postanowień umowy, łączy je stosunek korporacyjny Spółki, którego źródłem jest powołanie menedżera jako osoby fizycznej w skład Zarządu. Stosunek korporacyjny Spółki stanowi przyczynę zawarcia niniejszej umowy. Wolą Spółki, a zarazem obowiązkiem menedżera, który menedżer przyjmuje, jest wykonywanie postanowień niniejszej umowy z uwzględnieniem zasad obowiązujących w Spółce dotyczących pełnienia funkcji w Zarządzie.
Menedżer jest członkiem ww. organu zarządzającego (członkiem Zarządu Spółki). Zgodnie z zawartym kontraktem menedżerskim, menedżer zobowiązuje się do prowadzenia spraw Spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, co obejmuje w szczególności:
- racjonalne gospodarowanie majątkiem Spółki i zapewnienie jego ochrony;
- podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem spraw Spółki;
- współdziałanie z pozostałymi organami Spółki i wykonywanie ich uchwał, wiążących dla Zarządu na podstawie obowiązujących przepisów prawa lub Statutu;
- współdziałanie z pozostałymi członkami Zarządu, w tym z uwzględnieniem wewnętrznego podziału obowiązków;
- podejmowanie właściwych działań zarządczych w celu wdrażania Strategii oraz proponowanie jej zmiany w każdym uzasadnionym przypadku;
- prowadzenie racjonalnej i zgodnej z przyjętymi założeniami polityki kadrowej;
- dbanie o terminowość regulowania przysługujących Spółce wierzytelności oraz regulowanie zobowiązań Spółki.
W umowie określono m.in. zasady wypłaty wynagrodzeń menedżerowi, które składa się z wynagrodzenia stałego i wynagrodzenia zmiennego. Wynagrodzenie stałe za dany miesiąc będzie wypłacane przez Spółkę nie później niż w ciągu 14 dni od doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku. Wynagrodzenie zmienne menedżera wynosi do 50 % wynagrodzenia stałego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego wynagrodzenia zmiennego. Wynagrodzenie zmienne przysługuje menedżerowi wyłącznie po spełnieniu następujących przesłanek:
- zatwierdzenia sprawozdania finansowego oraz sprawozdania Zarządu z działalności Spółki za rok obrotowy, za który wynagrodzenie przysługuje,
- udzielenia przez Walne Zgromadzenie członkowi Zarządu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków za poprzedni rok obrotowy, przedłożenie przez Zarząd sprawozdania z wykonania celów zarządczych,
- podjęcia przez Radę Nadzorczą uchwały w sprawie wykonania celów zarządczych i ustalenia wysokości należnej wypłaty wynagrodzenia zmiennego.
Menedżer w związku z zawartym kontraktem menedżerskim zawiera również ze Spółką umowę o zakazie konkurencji. Na podstawie tej umowy, menedżer jest zobowiązany do powstrzymywania się od podejmowania działalności konkurencyjnej na obszarze zastrzeżonym:
- w okresie obowiązywania kontraktu menedżerskiego oraz
- w okresie zakazu konkurencji (okres do 6 miesięcy po ustaniu pełnienia funkcji członka Zarządu Spółki).
Obowiązek powstrzymania się od podejmowania działalności konkurencyjnej, o którym mowa powyżej, w okresie zakazu konkurencji, powstaje tylko w przypadku, gdy przed rozwiązaniem lub wygaśnięciem kontraktu menedżerskiego menedżer pełnił funkcję członka Zarządu przez okres co najmniej 3 miesięcy.
W zamian za przestrzeganie przez menedżera powstrzymywania się od podejmowania działalności konkurencyjnej w okresie zakazu konkurencji, za każdy miesiąc okresu zakazu konkurencji, menedżerowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia stałego, należnego za ostatni pełny miesiąc pełnienia funkcji członka Zarządu (dalej zwane odszkodowaniem). Odszkodowanie będzie wypłacane menedżerowi w okresach miesięcznych, na podstawie prawidłowo wystawionego rachunku.
Ponadto Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy wypłacane menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej będzie dla Wnioskodawcy kosztem podatkowym?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Wydatek związany z wypłatą omawianego odszkodowania nie znajduje się na liście wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych. Nie oznacza to jednak, że automatycznie może być do tych kosztów zaliczony. Dla uzyskania takiego prawa niezbędne jest bowiem wykazanie, że został on poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym zwrot "w celu" wskazuje, że nie ma podstaw do wykazywania bezpośredniej zależności między poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu czy zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów jakim jest np. działalność gospodarcza. Istotne znaczenie ma rzeczywisty zamiar podatnika, a nie ostateczny skutek poniesionego kosztu.
Wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów to wydatki poniesione w celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania np. działalności gospodarczej, tak aby źródło to przynosiło przychody w przyszłości. Do takich należy zaliczyć wydatek związany z wypłatą odszkodowania z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji. Umowy takie mają na celu ochronę ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić Spółkę (zleceniodawcę) na szkodę. Wypłata odszkodowania z tytułu zawartej umowy ma zatem na celu zabezpieczenie przed wpływami konkurencji i zabezpieczenie działalności Spółki, a zatem może stanowić koszt uzyskania przychodów.
Podsumowując, dla celów podatkowych kosztem będzie odszkodowanie wypłacone na rzecz byłego menedżera, który świadczył usługi na potrzeby działalności Spółki.
Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 29 listopada 2007 r., Znak: ILPB3/423-77/07-4/MC oraz 4 września 2008 r., Znak: ILPB3/423-337/08-2/MC.
W przywołanych interpretacjach organ podatkowy przyznał rację spółce uznając, że w dobie gospodarki rynkowej i wiążącej się z tym konkurencji, wydatek poniesiony na ochronę rynku potencjalnych odbiorców produktów należy uznać za racjonalny. Wyeliminowanie bądź ograniczenie skutków konkurencji może bowiem przyczynić się do zwiększenia osiąganych przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.