Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.90.2017.1.MZA
z 21 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży i zamiany udziałów w działkach powstałych z podziału innej działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży i zamiany udziałów w działkach powstałych z podziału innej działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 sierpnia 1989 r. zmarł A.D. – dziadek Wnioskodawczyni. Postanowieniem Sądu z 29 października 1997 r. spadek po zmarłym dziadku na podstawie ustawy w całości nabył jego syn J.D. – ojciec Wnioskodawczyni. Z kolei spadek po zmarłym w 1996 r. ojcu na podstawie ustawy nabyła Wnioskodawczyni, M.D. – matka Wnioskodawczyni oraz I.D. – siostra Wnioskodawczyni wszystkie po 1/3 części. W skład masy spadkowej po zmarłym A.D. wchodziła działka 283/1 o powierzchni 0,6055 ha. Księga wieczysta dotycząca działki 283/1 została zmieniona w 1998 r. w dziale II, gdzie jako współwłaściciele w części po 1/3 zostały ujawnione: M.D., I.D. i Wnioskodawczyni (której udział wynosił 1/3, co odpowiadało powierzchni działki 0,2018 ha).

W 2010 r. wpłynął do Sądu wniosek o zmianę postanowienia z 29 października 1997 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym dziadku Wnioskodawczyni. W wyniku tego postępowania Sąd 2 kwietnia 2012 r. zmienił wcześniejsze postanowienie Sądu w ten sposób, że spadek po zmarłym dziadku nabyły na podstawie testamentu wnuczki I.D. – siostra Wnioskodawczyni w 6923/10000 części i Wnioskodawczyni w 3077/10000 części. W konsekwencji powyższej okoliczności wpis do księgi wieczystej działki 283/1 został ponownie zmieniony w 2012 r. w dziale II w ten sposób, że jako współwłaścicieli działki ujawniono I.D. w udziale 6923/10000 i Wnioskodawczynię w udziale 3077/10000 (udział Wnioskodawczyni wynosił 3077/10000, co odpowiadało powierzchni działki 0,1863 ha).

W dniu 30 czerwca 2015 r. siostra tytułem darowizny przekazała Wnioskodawczyni udziały w wysokości 1923/10000 (co odpowiadało powierzchni działki 0,1164 ha), co łącznie z posiadanymi przez Wnioskodawczynię udziałami dało ½ udziału w całości (udział Wnioskodawczyni wynosił wówczas ½, co odpowiadało powierzchni działki 0,30275 ha).

W dniu 5 października 2015 r. decyzją Prezydenta Miasta orzeczono z urzędu o zmianie danych ewidencyjnych objętych operatem ewidencji gruntów i budynków polegającej na zmianie powierzchni bez zmiany oznaczenia i zmiany przebiegu granicy działki nr 283/1 o powierzchni 0,6055 ha na 283/1 o powierzchni 0,6063 ha (udział Wnioskodawczyni wynosił wówczas ½, co odpowiadało powierzchni działki 0,30315 ha).

W trakcie prac geodezyjnych związanych z podziałem działki 283/1 w 2015 r. decyzją Prezydenta Miasta z 18 listopada 2015 r. zatwierdzono podział działki 283/1 o powierzchni 0,6063 ha na działki:

• 283/8 o powierzchni 0,0802 ha (udział Wnioskodawczyni wynosił wówczas ½, co odpowiadało powierzchni działki 0,0401 ha),
• 283/9 o powierzchni 0,4183 ha (udział Wnioskodawczyni wynosił wówczas ½, co odpowiadało powierzchni działki 0,20915 ha),
• 283/10 o powierzchni 0,1078 ha (udział Wnioskodawczyni wynosił wówczas ½, co odpowiadało powierzchni działki 0,0539 ha).
  
  

W dniu 30 stycznia 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała:

• sprzedaży części swoich udziałów w nowo utworzonej działce 283/10 w łącznej wysokości odpowiadającej powierzchni działki 0,0138 ha i zamiany odpowiadającej powierzchni działki 0,0125 ha, co daje razem 0,0263 ha;
• zamiany całości swoich udziałów wynoszących ½ części w działce 283/8 w zamian za udziały w innej sąsiedniej działce w wysokości odpowiadającej powierzchni działki 0,0401 ha.

Z tytułu zawarcia umów zamiany nie doszło między stronami do żadnych dopłat ani innych rozliczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1) Którą z dat Wnioskodawczyni powinna uznać za datę nabycia udziałów w działce 283/1 podzielonej następnie na działki o numerach 283/8, 283/9 i 283/10 o łącznej powierzchni ustalonej ostatecznie na 0,6063 ha:

• datę śmierci dziadka, a więc 21 sierpnia 1989 r.,
• datę postanowienia Sądu o nabyciu spadku z 29 października 1997 r.,
• datę kolejnego postanowienia Sądu o nabyciu spadku z 2 kwietnia 2012 r.,
• datę 30 czerwca 2015 r., kiedy siostra tytułem darowizny przekazała Wnioskodawczyni udziały w wysokości 1923/10000?

2) Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od przychodu/dochodu uzyskanego 30 stycznia 2016 r. ze sprzedaży i zamiany części udziałów w działce 283/10 oraz zamiany udziałów w działce 283/8, których powierzchnia mieściła się w udziale przed 30 czerwca 2015 r., czyli daty kiedy siostra przekazała Wnioskodawczyni dodatkowe udziały?

3) Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu za 2016 r.?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, za datę nabycia działek 283/8, 283/9 i 283/10 powstałych w wyniku jedynie podziału działki 283/1 należy uznać datę śmierci dziadka Wnioskodawczyni, czyli 21 sierpnia 1989 r., gdyż jest to data otwarcia spadku, a postanowienie Sądu stwierdzające nabycie spadku ma charakter deklaratoryjny stwierdzający jedynie nabycie spadku z chwilą śmierci spadkodawcy.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, w drodze dziedziczenia w 1989 r. nabyła ona udziały w działce wynoszące 1/3, co odpowiadało powierzchni działki 0,2018 ha. Zbycie udziałów w drodze sprzedaży i zamiany, które nastąpiło w 2016 r. nie przekroczyło wielkości udziałów i odpowiadającej im powierzchni w działce 283/1 nabytych w 1989 r. w drodze spadku. Wnioskodawczyni uważa zatem, że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, gdyż odpłatne zbycie i zamiana działki 283/10 oraz zamiana udziałów w działce 283/8 odnosiły się do udziałów nabytych w 1989 r., co oznacza, że nastąpiły po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni, w konsekwencji powyższego wyjaśnienia nie jest zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu za 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Użyte w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie „odpłatne zbycie” oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Tym samym „odpłatne zbycie” obejmuje swoim zakresem nie tylko umowę sprzedaży, ale również umowę zamiany. Aby dana czynność miała charakter odpłatnej nie musi jej bowiem towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Zamiana jest więc umową o podobnym charakterze co sprzedaż. Świadczy o tym między innymi fakt, że ustawodawca nie reguluje odrębnie tej umowy, a jedynie w art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Ponadto zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego − m.in. umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę. Zasadnicza różnica między umową sprzedaży a umową zamiany polega jedynie na tym, że w umowie zamiany nie występuje świadczenie pieniężne, a formę zapłaty stanowi inna rzecz. Zamiana więc podobnie jak umowa sprzedaży stanowi formę odpłatnego zbycia. Nie ma przy tym znaczenia czy zamieniane nieruchomości mają taką samą wartość lub powierzchnie, bowiem niezależnie od tego czy przedmiotem zamiany są nieruchomości mające taką samą wartość lub powierzchnie czy też nie, zamiana stanowi formę odpłatnego zbycia, przez co wywołuje określone skutki podatkowe. W następstwie umowy zamiany mają miejsce dwie czynności. Z jednej strony dochodzi u każdej ze stron do odpłatnego zbycia nieruchomości, a z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową nieruchomość (udział w nieruchomości).

Wobec powyższego wyjaśnienia należy powtórzyć, że zamiana nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zamiana ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jeżeli natomiast zamiana nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z zamiany nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwestią kluczową dla ustalenia 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ustalenie momentu i formy prawnej nabycia przez Wnioskodawczynię zbytych w drodze sprzedaży i zamiany udziałów w działkach nr 283/10 i 283/8 powstałych w wyniku podziału działki nr 283/1.

Termin „nabycie”, którym posługuje się ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można odpłatnie lub nieodpłatnie (w formie darowizny, w drodze spadku).

W myśl art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego – spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Natomiast na podstawie art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego – powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Innymi słowy, spadek nabywa się na podstawie testamentu – jak w przypadku Wnioskodawczyni, lub z ustawy.

Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Następstwo prawne po osobie zmarłej ma zatem charakter sukcesji uniwersalnej, gdyż spadkobierca na mocy jednego zdarzenia, jakim jest otwarcie spadku, wstępuje w ogół praw i obowiązków osoby zmarłej (spadkodawcy).

Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu) i ma znaczenie jedynie deklaratoryjne. Sąd stwierdza w nim fakt nabycia spadku na wniosek osoby mającej w tym interes. Dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku jest obojętny z punktu widzenia ustalenia momentu nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości).

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego – współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Z kolei zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Z wniosku wynika, że w 1989 r. zmarł dziadek Wnioskodawczyni, po którym ojciec Wnioskodawczyni nabył spadek w całości. Po śmierci ojca w 1996 r. w spadku Wnioskodawczyni wraz z siostrą i matką nabyły udziały po 1/3 w działce nr 283/1. Następnie w 2010 r. do Sądu wpłynął wniosek o zmianę postanowienia z 29 października 1997 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w 1989 r. dziadku Wnioskodawczyni. W wyniku tego postępowania Sąd 2 kwietnia 2012 r. zmienił wcześniejsze postanowienie Sądu w ten sposób, że spadek po zmarłym dziadku nabyły na podstawie testamentu wnuczki, tj. siostra Wnioskodawczyni w udziale 6923/10000 oraz Wnioskodawczyni w udziale 3077/10000. Z kolei w 2015 r. Wnioskodawczyni w drodze darowizny od siostry nabyła udział 1923/10000, co łącznie z posiadanymi przez nią wcześniej udziałami dało ½ udziału w całości. Przy czym również w 2015 r. działka nr 283/1 w wyniku podziału geodezyjnego została podzielona na trzy działki o nr 283/8, 283/9, 283/10. Wnioskodawczyni w 2016 r. dokonała sprzedaży oraz zamiany części swoich udziałów w nowo utworzonej działce nr 283/10 oraz dokonała zamiany całości swoich udziałów wynoszących ½ części w działce nr 283/8 w zamian za udziały w innej sąsiedniej działce.

W tym miejscu podkreślić należy, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości, jeżeli przez podział nieruchomości rozumieć należy proces mający na celu zyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości, ale pod warunkiem, że należą one do tego samego właściciela (współwłaściciela). Jeżeli zatem właściciel (współwłaściciel) dokonuje podziału nieruchomości celem wydzielenia z jednej nieruchomości kilku mniejszych, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem w dacie podziału, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości nie stanowi więc daty nowego nabycia każdej wydzielonej działki w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku samego podziału działki nie zmieni się struktura własności każdej z mniejszych działek wydzielonych w drodze podziału. Właściciel (współwłaściciel) nadal będzie posiadał takiej samej wielkości nieruchomość jak przed podziałem, tyle że w mniejszych działkach. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że datami nabycia przez Wnioskodawczynię udziałów w działkach nr 283/10 i 283/8, które odpłatnie zbyła w 2016 r. są:

• 1989 r. – kiedy w spadku po dziadku Wnioskodawczyni na podstawie testamentu nabyła udział 3077/10000 w działce nr 283/1 podzielonej następnie na trzy działki oraz
• 2015 r. – kiedy w drodze darowizny Wnioskodawczyni nabyła udział 1923/10000 w ww. nieruchomości.

Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że w omawianej sprawie Wnioskodawczyni w 1989 r. nabyła udziały w działkach, które były przedmiotem odpłatnego zbycia, wynoszące 1/3 i że była to jedyna data nabycia. Tym bardziej błędne jest twierdzenie Wnioskodawczyni, że zbycie udziałów w drodze odpłatnego zbycia (sprzedaży i zamiany), które nastąpiło w 2016 r., nie przekroczyło wielkości udziałów i odpowiadającej im powierzchni w działce nr 283/1 nabytych w 1989 r. w drodze spadku i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, gdyż odpłatne zbycie i zamiana działki nr 283/10 oraz zamiana udziałów w działce nr 283/8 odnosiły się do udziałów nabytych w 1989 r. Powtórzyć raz jeszcze należy, że udziały, które Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła zostały nabyte w 3077/10000 części w 1989 r. oraz w 1923/10000 części w 2015 r.

W tym miejscu wyjaśnić należy Wnioskodawczyni, że we wskazanych powyżej datach Wnioskodawczyni nie nabywała części działek odpowiadających określonej powierzchni nieruchomości, lecz odpowiednie udziały w każdym metrze kwadratowym gruntu wchodzącego w skład opisywanych nieruchomości. Jest to zgodne z ideą współwłasności, która polega przecież właśnie na tym, że współwłaścicielom nie przysługują prawa do części rzeczy, ale przysługują im wyłącznie udziały w całej rzeczy. Rozporządzać mogą w takiej sytuacji nie częściami rzeczy, lecz udziałami w niej.

Oznacza to, że część przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w działkach nr 283/10 i 283/8, tj. przychodu przypadającego na udział 3077/10000 nabyty w 1989 r. w drodze spadku w ogóle nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast pozostała część przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w działkach nr 283/10 i 283/8, tj. przychodu przypadającego na udział 1923/10000 nabyty w darowiźnie w 2015 r. stanowi źródło przychodu, ponieważ od końca roku, w którym doszło do nabycia (2015 r.) do dnia odpłatnego zbycia (2016 r.) nie upłynął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2 (art. 30e ust. 3 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), o ile były poniesione przez zbywcę (Wnioskodawczynię). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Pamiętać jednak należy, że w odniesieniu do kosztów odpłatnego zbycia udziałów w działkach nr 283/10 i 283/8, jeśli Wnioskodawczyni poniosła takie koszty, to odliczyć będzie mogła jedynie taką ich część, która odpowiada udziałowi 1923/10000 w ww. działkach nabytemu w darowiźnie, bo tylko przychód z odpłatnego zbycia udziałów w ww. nieruchomościach w tej części stanowi źródło przychodu. Pozostała część kosztów przypada na udział 3077/10000 nabyty w 1989 r., którego zbycie w ogóle nie stanowi źródła przychodu (a skoro tak, to nie generuje także kosztów).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Podsumowując, Wnioskodawczyni powinna przyjąć dwie daty nabycia udziału ½ w działkach nr 283/10 i 283/8, w których udziały były przedmiotem odpłatnego zbycia – 1989 r. jako datę śmierci spadkodawcy (dziadka) oraz datę darowizny czyli 2015 r. Przy czym część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przypadająca na udział 3077/10000 w działkach nr 283/10 i 283/8 nabyty w 1989 r. w spadku po dziadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast część przychodu uzyskana z odpłatnego zbycia udziałów w ww. działkach, przypadająca na udział 1923/10000 nabyty w 2015 r. w wyniku darowizny podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ww. ustawy. W związku z powyższą okolicznością, u Wnioskodawczyni powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od części przychodu z odpłatnego zbycia przypadającej na udział 1923/10000 w ww. działkach. W konsekwencji, Wnioskodawczyni zobowiązana była do złożenia zeznania PIT-39 za 2016 r. i wykazania w nim części przychodu przypadającego na ww. udział w działce nr 283/10 oraz w działce nr 283/8.

Stanowisko Wnioskodawczyni sprowadzające się do twierdzenia, że powinna ona przyjąć wyłącznie jedną datę nabycia, tj. datę śmierci dziadka oraz że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w ww. działkach, należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.