Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.380.2017.1.BM
z 14 lipca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej sprzedaży posiłków sporządzanych podczas półkolonii na podstawie § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług dożywiania dzieci podczas półkolonii oraz zwolnienia z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej sprzedaży posiłków sporządzanych podczas półkolonii na podstawie § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wniosek został uzupełniony uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, doprecyzowanie pytania i własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … jest czynnym podatnikiem podatku VAT natomiast Zespół Szkół Publicznych w … jest jednostką budżetową Gminy …, działającą na podstawie przepisów oświatowych. W okresie letnich wakacji szkolnych oraz ferii zimowych zamierza organizować półkolonie. Wymienione półkolonie organizowane będą jako kilkugodzinne zajęcia, bez noclegu. Dzieci przez cały czas trwania zajęć przebywać będą pod opieką wychowawców. Z tytułu uczestnictwa w półkolonii rodzice nie będą uiszczać opłaty za uczestnictwo, ponieważ półkolonie te będą finansowane z „Gminnego Programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w gminie … na 2017 r.”. Organizator zapewni w ramach pobytu należytą opiekę, zajęcia edukacyjne i profilaktyczne oraz posiłki sporządzane we własnej stołówce. W ramach wieloletniego programu wspierania finansowego gminy w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014-2020”, będą mogły być dożywiane dzieci zakwalifikowane do powyższego programu.

Pozostałe dzieci mogą korzystać z posiłków, jednak rodzice muszą za nie uiść opłatę.

Zajęcia edukacyjne i profilaktyczne przewidziane w programie półkolonii będą ściśle związane z usługą organizacji półkolonii.

Głównym założeniem programu półkolonii jest prowadzenie zajęć profilaktycznych dla dzieci, kształtowanie ich osobowości i wspieranie ich rozwoju.

Wszystkie działania świadczone przez Wnioskodawcę w ramach organizowania półkolonii stanowią usługi w zakresie opieki nad dziećmi wykonywane są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2016 r , poz. 1943, 1954, 1985 i 2169 oraz z 2017 r. poz. 60) oraz rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r poz. 452).

W piśmie z dnia 7 czerwca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca podał, że realizacja półkolonii letnich dla dzieci uczących się w szkołach na terenie gminy … nie będzie w żaden sposób związana z osiągnięciem dochodu przez Wnioskodawcę. Opłaty wnoszone przez rodziców przeznaczone będą na sporządzanie posiłków dla uczestników półkolonii i stanowić będą tzw. "wsad do kotła". Wysokość pobranych opłat za żywienie będzie uzależniona od skalkulowanych kwot zatwierdzonego wcześniej jadłospisu.

Usługi dożywiania dzieci podczas półkolonii będą ściśle związane z usługą organizacji półkolonii zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 8 i ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r. poz. 452).

Zgłoszenie dzieci do uczestnictwa w półkolonii będzie się odbywało za pomocą karty kwalifikacji uczestnika wypoczynku zgodnie z poz. 452 § 7 załącznik nr 6 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży.

Na okoliczność uczestnictwa w tym dożywiania dzieci na półkoloniach Wnioskodawca nie będzie zawierał umów cywilnoprawnych .Uczestnikami półkolonii będą dzieci uczące się w danej szkole. Półkolonie te będą finansowane z „Gminnego Programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w gminie … na 2017 r.” a także z wieloletniego programu wspierania finansowego gminy w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014-2020” oraz z budżetu Gminy. Opłaty wnoszone za dożywianie dzieci podczas półkolonii będą potwierdzane dokumentem wpłaty - KP przez upoważnionego pracownika szkoły.

Wnioskodawca w ww. zakresie nie dokonuje sprzedaży towarów bądź świadczenia usług wskazanych w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), lecz będzie świadczył usługę wyżywienia dzieci podczas półkolonii przez stołówkę szkolną zgodnie z § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177).

Wnioskodawca wskazał, że druga część pytania dotyczy § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177).

Wniesiona opłata w kwocie 40.00 zł dotyczy pierwszej części zadanego we wniosku pytania .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy usługa dożywiania dzieci podczas półkolonii może być zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24a ustawy o podatku od towarów i usług oraz zwolniona z rejestrowania sprzedaży posiłków sporządzanych podczas półkolonii dla dzieci za pomocą kasy fiskalnej o którym mowa w § 2 ust.1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2016 r. poz. 2177)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku), w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 24a ustawy o podatku od towarów usług, zwolnione są od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana, które wykonywane są w formach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954, 1985 i 2169 oraz z 2017 r. poz. 60) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r. poz. 452).

W odniesieniu do stanowiska w danej sprawie znajdzie również zastosowanie zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących o którym mowa w § 2 ust.1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177).

Usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę szkolną podczas półkolonii należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej sprzedaży posiłków sporządzanych podczas półkolonii na podstawie § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W pierwszej kolejności należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U., poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., zgodnie z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) – gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Jak stanowi § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

W poz. 46 ww. załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy, prowadzonych przez te placówki, udostępnianych wyłącznie dla uczniów, studentów i innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu.

Zgodnie z art. 43 ust. 9 ustawy, przez placówki oświatowe, o których mowa w ust. 1 pkt 13 oraz w art. 83, rozumie się szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Na podstawie § 4 pkt 2 lit. i rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

  • świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
  • usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

Z powyższego przepisu wynika, że wyłączone ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania są usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56) wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne oraz usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering). Wyłączenie to jednak nie dotyczy usług stołówek w szkołach i przedszkolach publicznych i niepublicznych, szkołach wyższych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych, prowadzonych przez te placówki, udostępnianych wyłącznie dla uczniów, studentów i innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu.

Zauważyć należy, że zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943, z późn. zm.), w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Jak zaznaczono w ww. przepisie, celem prowadzenia stołówek w placówkach oświatowych jest wspieranie prawidłowego rozwoju uczniów. Tak więc świadczenie usług gastronomicznych prowadzonych przez stołówki szkolne na rzecz uczniów, nie jest świadczeniem usług gastronomicznych jako takich, ale pełni funkcje socjalno-bytowe, polegające na zapewnieniu żywienia uczniom szkoły.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina … jest czynnym podatnikiem podatku VAT natomiast Zespół Szkół Publicznych w … jest jednostką budżetową Gminy …, działającą na podstawie przepisów oświatowych. W okresie letnich wakacji szkolnych oraz ferii zimowych zamierza organizować półkolonie. Wymienione półkolonie organizowane będą jako kilkugodzinne zajęcia, bez noclegu. Dzieci przez cały czas trwania zajęć przebywać będą pod opieką wychowawców. Z tytułu uczestnictwa w półkolonii rodzice nie będą uiszczać opłaty za uczestnictwo, ponieważ półkolonie te będą finansowane z „Gminnego Programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w gminie … na 2017 r.”. Organizator zapewni w ramach pobytu należytą opiekę, zajęcia edukacyjne i profilaktyczne oraz posiłki sporządzane we własnej stołówce. W ramach wieloletniego programu wspierania finansowego gminy w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014-2020”, będą mogły być dożywiane dzieci zakwalifikowane do powyższego programu.

Pozostałe dzieci mogą korzystać z posiłków, jednak rodzice muszą za nie uiść opłatę.

Opłaty wnoszone przez rodziców przeznaczone będą na sporządzanie posiłków dla uczestników półkolonii i stanowić będą tzw. "wsad do kotła". Wysokość pobranych opłat za żywienie będzie uzależniona od skalkulowanych kwot zatwierdzonego wcześniej jadłospisu.

Uczestnikami półkolonii będą dzieci uczące się w danej szkole.

Wnioskodawca w ww. zakresie nie dokonuje sprzedaży towarów bądź świadczenia usług wskazanych w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), lecz będzie świadczył usługę wyżywienia dzieci podczas półkolonii.

Mając na uwadze zakres zwolnienia wynikającego z § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 46 załącznika do rozporządzenia oraz wskazanie w opisie sprawy, że uczestnikami półkolonii będą dzieci uczące się w danej szkole, należy stwierdzić, że sprzedaż posiłków dla dzieci podczas półkolonii będzie korzystała z ww. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasty rejestrującej. Usługi będące przedmiotem wniosku świadczone będą w stołówce szkolnej prowadzonej przez Zespół Szkół (placówkę oświatową w rozumieniu art. 43 ust. 9 ustawy) na rzecz uczniów. Tym samym spełnione będą warunki uprawniające do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania wskazane w ww. przepisie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 46 załącznika do rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej sprzedaży posiłków sporządzanych podczas półkolonii na podstawie § 2 ust. 1 poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wniosek w zakresie zwolnienia od podatku usług dożywiania dzieci podczas półkolonii zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj