Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.59.2017.1.TW
z 23 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 26 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczeń w związku z uczestnictwem w spółce cichej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczeń w związku z uczestnictwem w spółce cichej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wniosek o wydanie interpretacji prawnej dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczeń w związku z uczestnictwem w spółce cichej, którą zamierzają zawrzeć wspólnik jawny – osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą oraz wspólnicy cisi – osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej.

Stronami przedmiotowej umowy będą:

1. A – osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, występujący w umowie spółki cichej jako Wspólnik Jawny,
2. B – osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, występująca w umowie jako Wspólnik Cichy,
3. C – Wnioskodawca – osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, występujący w umowie spółki cichej jako Wspólnik Cichy.
   
   

Spółka cicha zostanie zawiązana w celu osiągnięcia wspólnego interesu gospodarczego polegającego na prowadzeniu przez w/w osoby lokalu gastronomicznego – pubu (…).

Wspólnik jawny otworzył pub w grudniu 2016 r.

Wspólnicy cisi planują wspólnie uczestniczyć w działalności przedsiębiorstwa należącego do wspólnika jawnego. W związku z przystąpieniem do umowy spółki cichej każdy ze wspólników cichych zobowiąże się dokonać wkładu pieniężnego w kwocie po 15.000 zł do przedsiębiorstwa wspólnika jawnego w zamian za udział w zysku z prowadzonej działalności. Wkład pieniężny zostanie przeznaczony na bieżące wydatki związane z remontem lokalu oraz jego wyposażeniem, ulepszeniem oraz dostosowaniem dla potrzeb klientów.

Strony w umowie postanowią, że w zamian za wniesiony wkład wspólnicy cisi będą uczestniczyć w wynikach przedsiębiorstwa wspólnika jawnego, tj. w zyskach oraz w stratach.

Udział każdej ze stron w wynikach strony ustalą po równo – każdy ze wspólników będzie miał udział wynoszący 1/3 wyników przedsiębiorstwa. Zyski będą wypłacane wspólnikom cichym na koniec roku obrotowego.

Strony postanowią ponadto w umowie, że wspólnicy cisi nie staną się współwłaścicielami przedsiębiorstwa wspólnika jawnego. Wspólnik jawny będzie prowadził przedsiębiorstwo we własnym imieniu, ale w sprawach dotyczących przedsiębiorstwa będzie mógł upoważnić każdego ze wspólników cichych do działania w jego imieniu na zewnątrz. Wspólnikowi jawnemu nie będzie przysługiwało wynagrodzenie od wspólników cichych za prowadzenie spraw przedsiębiorstwa, gdyż każdy z nich będzie dążył do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Wspólnicy cisi będą mieli prawo ingerować w działalność przedsiębiorstwa i sprzeciwiać się czynnościom podejmowanym przez wspólnika jawnego. Decyzje dotyczące prowadzenia przedsiębiorstwa wspólnik jawny będzie obowiązany uzgadniać wspólnie z każdym ze wspólników cichych. W szczególności wspólnik jawny nie będzie mógł bez zgody wspólników cichych zaciągać jakichkolwiek kredytów i pożyczek. Wspólnicy cisi będą mieli ponadto prawo kontrolować działalność przedsiębiorstwa wspólnika cichego, posiadać wgląd do wszelkich dokumentów, odpisów, bilansów i ksiąg rachunkowych oraz do rachunków bankowych przedsiębiorstwa.

Umowa zostanie zawarta na czas nieokreślony.

W wypadku rozwiązania umowy wspólnicy cisi będą mieli prawo do stosownego rozliczenia, w którym zasadniczą pozycję stanowić będzie wierzytelność dotycząca wniesionego wkładu pieniężnego wobec wspólnika jawnego oraz wypłata stosownego udziału w zyskach.

Za zobowiązania spółki wobec osób trzecich odpowiadać będzie wspólnik jawny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prawidłowe będzie zakwalifikowanie przez wspólnika cichego przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce cichej jako przychodów z innych źródeł zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. i czy w związku z tym wspólnik cichy zobowiązany będzie do samoobliczenia i zapłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy przyjmuje on stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu przedstawione w orzeczeniu o sygn. akt I SA/Wr 213/15 z dnia 22 kwietnia 2015 r., zgodnie z którym przychody wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.

Do opodatkowania dochodów wspólników spółki cichej winien mieć odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Do „wspólnego przedsięwzięcia” w rozumieniu art. 8 u.p.d.o.f. należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej, ponieważ jest ukierunkowane na działalność zarobkową, przyznaje uprawnienie do partycypowania w zyskach i stratach, jest zorganizowane w stopniu pozwalającym na realizację inwestycji w celu osiągania przychodów.

W konsekwencji wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia i zapłaty podatku dochodowego bez pośrednictwa płatnika.

Wnioskodawcy znane jest również inne stanowisko, zgodnie z którym przychód wspólnika cichego z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest przychód, który nie podlega pomniejszeniu o koszty jego uzyskania. Przy czym przychód ten podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe będzie zakwalifikowanie uzyskanego przychodu z udziału w spółce cichej jako przychodów z innych źródeł zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. Nie można uznać wniesienia wkładu przez wspólnika cichego jako udzielenia pożyczki, a udziału w zysku jako dochodu z odsetek od pożyczki.

Obecnie spółka cicha jest umową nienazwaną i zawarcie umowy spółki cichej dopuszczalne jest zgodnie z zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353¹ KC. Stosownie do tego przepisu strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jest to norma prawna przyznająca podmiotom prawa cywilnego generalną kompetencję do swobodnego kształtowania stosunków zobowiązaniowych przez umowy. Zasada swobody umów stwarza podmiotom możliwość kształtowania stosunków zobowiązaniowych innych niż typowe. Strony uzyskują kompetencję do tworzenia zupełnie nowych typów umów niepodobnych do normatywnie określonych w kodeksie cywilnym lub innych ustawach. Mogą także wzorować się na umowach nazwanych, ale określając łączący ich stosunek zobowiązaniowy dokonywać pewnych modyfikacji lub uzupełnień, kreując w ten sposób bardziej odpowiedni dla nich instrument prawny.

Umowa pomiędzy stronami wzorowana jest na umowie spółki cichej, regulowanej przepisami prawa niemieckiego. Zgodnie z uregulowaniami niemieckiego kodeksu handlowego (230-237 HGB) spółka cicha jest umową, na mocy której wspólnik cichy uczestniczy w prowadzonej przez inną osobę działalności gospodarczej przez wniesienie wkładu. Wkład ten przechodzi na własność właściciela przedsiębiorstwa, a w zamian wspólnik cichy otrzymuje udział w zyskach. Spółka opiera się wyłącznie na wewnętrznym stosunku między wspólnikami. Na zewnątrz znany jest jedynie przedsiębiorca, a nie wspólnik cichy. Przedsiębiorca jest wyłącznie uprawniony i zobowiązany z tytułu prowadzenia przedsiębiorstwa na wspólny rachunek, ale we własnym imieniu. Wspólnik cichy nie odpowiada za zobowiązania spółki i nie ma także prawa do reprezentacji jej na zewnątrz. Wspólnik cichy może domagać się odpisu rocznego bilansu, przeglądać księgi i dokumenty celem sprawdzenia ich rzetelności oraz z ważnych powodów żądać dodatkowych wyjaśnień. Dochody ze spółki cichej klasyfikuje się podatkowo jako dochody z przedsiębiorstwa.

Zapisy umowy wskazują, że wspólnicy cisi będą ponosić ryzyko gospodarcze związane z powodzeniem inwestycji, partycypować zarówno w zysku, jak i w stracie z inwestycji, ponosić ryzyko utraty wkładu. Po zakończeniu umowy wspólnik może otrzymać wniesiony wkład, powiększony o udział w zysku z inwestycji lub też wkład pomniejszony o udział w stracie z inwestycji.

W przypadku umowy pożyczki pożyczkodawca uprawniony jest do otrzymania zwrotu kwoty pożyczki w całości oraz ewentualnych odsetek w wysokości określonej w umowie, niezależnie od gospodarczego powodzenia inwestycji prowadzonej przez pożyczkobiorcę.

Charakterystyczny dla umowy spółki cichej jest również cel gospodarczy, który zamierzają zrealizować wspólnicy w ramach spółki oraz wspólny interes gospodarczy stron umowy. Przy umowie pożyczki brak jest takiego wspólnego celu gospodarczego.

Umowa spółki zostanie zawarta na czas nieokreślony. Natomiast pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie określonym w umowie lub zgodnie z art. 723 KC.

Wspólnicy cisi będą mieli także zagwarantowane prawa informacyjne i kontrolne, w tym prawo przeglądania ksiąg i dokumentów oraz żądania wyjaśnień od wspólnika jawnego. Takich uprawnień nie posiada natomiast pożyczkodawca.

W ocenie Wnioskodawcy postanowienia umowy spółki cichej nie odpowiadają postanowieniom umowy pożyczki, stąd też nie można potraktować wniesienia wkładu przez wspólnika cichego jako udzielenie pożyczki, a udział w zysku jako dochód z odsetek od pożyczki.

Właściwe będzie zakwalifikowanie przez wspólników cichych przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce cichej jako przychodów z innych źródeł zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f i w następstwie samoobliczenie i odprowadzenie podatku do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasadę swobody umów przewiduje art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). W myśl ww. przepisu: strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie. Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu: czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.

Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 1-3 Kodeksu cywilnego).

Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy spółki cichej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. Należy przy tym zauważyć, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Funkcjonowanie spółki cichej opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci wkładu własnej pracy) na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem − ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka taka jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron.

Do istotnych elementów stosunku spółki cichej należą:

1. uczestniczenie w cudzym przedsiębiorstwie (strony dążą do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego),
2. przez wniesienie wkładu (wkład wspólnika cichego, który może być w formie zarówno pieniężnej, jak i niepieniężnej, staje się częścią majątku przedsiębiorcy),
3. wniesienie wkładu daje prawo do udziału w zysku (nie można wyłączyć wspólnika cichego od uczestnictwa w zyskach − inaczej jest w odniesieniu do strat),
4. wyłączenie osobistej odpowiedzialności (wobec wierzycieli przedsiębiorcy).
   
   

Istota spółki cichej wyczerpuje się w stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników (spółka wewnętrzna). Wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że 3 osoby fizyczne zamierzają zawrzeć umowę spółki cichej. Stronami umowy będą wspólnik jawny – osoba prowadząca działalność oraz dwóch wspólników cichych, w tym Wnioskodawca (osoby fizyczne nieprowadzące działalność gospodarczą). Spółka cicha zostanie zawiązana w celu osiągnięcia wspólnego interesu gospodarczego. Wspólnicy cisi planują wspólnie uczestniczyć w działalności przedsiębiorstwa należącego do wspólnika jawnego. W związku z przystąpieniem do umowy spółki cichej każdy ze wspólników cichych zobowiąże się dokonać wkładu pieniężnego do przedsiębiorstwa wspólnika jawnego w zamian za udział w zysku z prowadzonej działalności. Strony w umowie postanowią, że w zamian za wniesiony wkład wspólnicy cisi będą uczestniczyć w wynikach przedsiębiorstwa wspólnika jawnego, tj. w zyskach oraz w stratach. Udział każdej ze stron w wynikach strony ustalą po równo – każdy ze wspólników będzie miał udział wynoszący 1/3 wyników przedsiębiorstwa. Zyski będą wypłacane wspólnikom cichym na koniec roku obrotowego. Strony postanowią ponadto w umowie, że wspólnicy cisi nie staną się współwłaścicielami przedsiębiorstwa wspólnika jawnego. Wspólnik jawny będzie prowadził przedsiębiorstwo we własnym imieniu, ale w sprawach dotyczących przedsiębiorstwa będzie mógł upoważnić każdego ze wspólników cichych do działania w jego imieniu na zewnątrz. Wspólnikowi jawnemu nie będzie przysługiwało wynagrodzenie od wspólników cichych za prowadzenie spraw przedsiębiorstwa, gdyż każdy z nich będzie dążył do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Wspólnicy cisi będą mieli prawo ingerować w działalność przedsiębiorstwa i sprzeciwiać się czynnościom podejmowanym przez wspólnika jawnego. Decyzje dotyczące prowadzenia przedsiębiorstwa wspólnik jawny będzie zobowiązany uzgadniać wspólnie z każdym ze wspólników cichych. W szczególności wspólnik jawny nie będzie mógł bez zgody wspólników cichych zaciągać jakichkolwiek kredytów i pożyczek. Wspólnicy cisi będą mieli ponadto prawo kontrolować działalność przedsiębiorstwa wspólnika cichego, posiadać wgląd do wszelkich dokumentów, odpisów, bilansów i ksiąg rachunkowych oraz do rachunków bankowych przedsiębiorstwa. Za zobowiązania spółki wobec osób trzecich odpowiadać będzie wspólnik jawny.

W związku z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, czy prawidłowe będzie zakwalifikowanie przez niego przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce cichej jako przychodów z innych źródeł zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie zobowiązany do samoobliczenia i zapłaty podatku dochodowego.

W odniesieniu do powyższej kwestii Organ zauważa, co następuje.

Z uwagi na to, że dopuszczalne jest stosowanie do umów nienazwanych przepisów o umowach nazwanych, wprost lub przez analogię, w zależności od celu umowy nienazwanej i podobieństwa tego celu do umowy nazwanej, właściwym jest potraktowanie wniesienia wkładu przez wspólnika cichego jako udzielenie pożyczki, jeżeli przedmiotem wkładu są pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku − na co wskazuje treść art. 720 Kodeksu cywilnego. Przekazanie przedmiotu wkładu i późniejszy jego zwrot nie stanowi dochodu wspólnika cichego. Za dochód taki należy uważać jedynie udział w zysku przedsiębiorcy.

Jeżeli więc wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna, która wniosła do tej spółki wkład pieniężny, który nie jest związany z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, wówczas przychód z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować jako przychód z tytułu odsetek od pożyczek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) – jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy precyzuje, że: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wspólnikiem cichym wnoszącym wkład pieniężny jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej bądź osoba fizyczna, której wkład do spółki cichej nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (tj. zawarła umowę spółki cichej poza prowadzoną działalnością gospodarczą), przychód z tytułu udziału w zyskach spółki zakwalifikować należy jako przychód z kapitałów pieniężnych.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Przy czym zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

W niniejszej sprawie należy wskazać, że przychodów z uzyskanych odsetek od pożyczek nie łączy się z przychodami z innych źródeł.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 9 ust. 2 ww. ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ponadto – w myśl art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zatem uczestnictwo w spółce cichej wiąże się z powstaniem przychodów z odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W niniejszej sprawie przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest przychód, który nie podlega pomniejszeniu o koszty jego uzyskania. Przy czym przychód ten podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku samodzielnie. Uiszczać on będzie podatek za pośrednictwem płatnika, którego obowiązki w tym zakresie regulują przepisy art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – nieprawidłowe będzie zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce cichej jako przychodów z innych źródeł zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do samoobliczenia i zapłaty podatku dochodowego.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla drugiego wspólnika cichego.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.