Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.233.2017.1.MZA
z 6 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chciałby ubiegać się o zwrot części podatku VAT na budowę domu jednorodzinnego do 100 m2 w ramach programu „Mieszkanie dla młodych”. W dniu 8 października 2014 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję o pozwoleniu na budowę. Po wybudowaniu domu do stanu surowego zamkniętego, wraz z tynkami i niezbędnymi instalacjami wodno-kanalizacyjną i elektryczną, 29 lutego 2016 r. Wnioskodawca zawiadomił Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy – nie wniesiono sprzeciwu. Z powodów terminowych (większość prac Wnioskodawca wykonuje sam po pracy na etacie) i finansowych (budowa finansowana z kredytu hipotecznego) do tej pory Wnioskodawca jest w trakcie prac wykończeniowych budynku oraz prac związanych z umeblowaniem. We wrześniu 2017 r. Wnioskodawca wraz z małżonką planuje przystąpić do użytkowania domu i zameldować pod nowym adresem na pobyt stały. Do chwili obecnej małżonkowie mieszkają i są zameldowani w innej miejs¬cowości.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ustawą z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi spełnia wszystkie warunki wymienione w artykule art. 20 ust. 1. Wnioskodawca dodał, że przez 2 lata skrupulatnie gromadził wszystkie faktury i chciałby złożyć do właściwego urzędu skarbowego wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budową domu. Jednakże drobne wątpliwości budzi zapis w rozdziale 4 art. 23 ust. 2, który mógłby być różnie interpretowany. Zgodnie z tym przepisem – wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jak należy interpretować fakt kiedy nastąpiło przystąpienie do użytkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, „przystąpienie do użytkowania” to faktyczne zamieszkanie łącznie z zameldowaniem a nie data, w której Wnioskodawca zawiadomił organ nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy a ten nie wniósł sprzeciwu.

Wnioskodawca twierdzi, że pomimo faktu zawiadomienia w lutym 2016 r. Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy Wnioskodawca może ubiegać się o zwrot części podatku VAT do 31 grudnia 2017 r. i wniosek taki nie powinien być odrzucony przez urząd skarbowy w myśl wcześniej cytowanego art. 23 ust. 2, ponieważ:

  1. Wnioskodawca spełnia wszystkie kluczowe warunki wymienione w artykule art. 20 ust. 3 oraz przedstawi wszelkie dokumenty wymagane w art. 23 ust. 5.
  2. W rozdziale 4 w art. 23 ust. 5 ustawodawca wymienia dokumenty jakie należy przedłożyć do urzędu skarbowego, wśród nich ustawodawca nie przewiduje przedstawiania przez wnioskującego dokumentu, który stanowiłby potwierdzenie, że nastąpiło przystąpienie do użytkowania. Nie przewiduje też załączania lub okazywania takich dokumentów jak „zawiadomienie o zakończeniu budowy” – choć takim dokumentem dysponuje Wnioskodawca – lub „pozwolenie na użytkowanie” – taki dokument nie został nigdy wydany przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
    Zauważyć należy też, że ustawodawca nie wskazuje, czy i w jaki sposób urząd skarbowy ma potwierdz¬ić fakt przystąpienia przez wnioskującego do użytkowania. W rozumieniu Wnioskodawcy, ustawodawca zastrzega jedynie w art. 23 ust. 2, że wniosek składać można tylko jeden raz (aby uniknąć bałaganu), mogą to robić osoby fizyczne, które miały pozwolenie na budowę (dlatego właśnie nakazuje przedstawić kopię pozwolenia na budowę zgodnie z art. 23 ust. 6), bo tylko tak zgodnie z prawem można by było w przyszłości przystąpić do użytkowania oraz zrobić to do 31 grudnia roku, w którym się zamieszkało (bo inaczej wiele potencjalnie uprawnionych osób mogło by odwlekać złożenie wniosku do końca trwa¬nia programu Mieszkanie dla młodych czyli do 2018 r., co powodowałoby nierównomierne obciążenie budżetu państwa, a największe w ostatnim roku),
  3. Wnioskodawca planuje zamieszkać i zameldować się na pobyt stały, czyli zgodnie z prawem przystąpić do użytkowania domu dopiero we wrześniu 2017 r.
    Wnioskodawca wyjaśnił, że trudno by było uczynić to w ubiegłym roku, kiedy w domu były tylko tynki, dom był praktycznie w stanie surowym.
  4. Gdyby przystąpienie do użytkowania było równoznaczne z zawiadomieniem o zakończeniu budowy, to osoby składające takie zawiadomienie np. pod koniec danego roku, praktycznie nie miały by szans na pomoc państwa zgodnie z ustawą, bo nie zdążyłyby ze złożeniem wniosku.
  5. Formalne zawiadomienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy jakiego Wnioskodawca dokonał w 2016 r. jest tylko i wyłącznie stwierdzeniem faktu zakończenia prac budowlanych, na które Wnioskodawca miał zgodę w pozwoleniu na budowę.
    Wnioskodawca zaznaczył, że zakończenie budowy daje mu tylko możliwość zgodnego z prawem przystąpienia do użytkowania (co może uczynić w dogodnym terminie późniejszym), ale w żadnym wypadku nie jest równoznaczne z przystąpieniem do użytkowania – czego też Wnioskodawca nie uczynił.
    Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca podał treść przepisu zawartego w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, rozdział 5 art. 54 – „do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.
  6. Ustawodawca nie definiuje w ustawie z dnia 27 września 2013 r. sformułowania „przystąpienia do użytkowania”, więc jest oczywiste, że należy rozumieć to dosłownie, innymi słowy „zamieszkanie na stałe”.
    Ustawodawca nie definiuje również tego sformułowania wprost w prawie budowlanym, ale analizując art. 57 ust. 7 – „w przypadku stwierdzenia przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części z naruszeniem przepisów art. 54 i 55, właściwy organ wymierza karę z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego. Do kary tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1, z tym że stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu.”
    Jest oczywiste, że kara jest nakładana dla osoby, która przystąpiła do użytkowania – czyli zamieszkała bez spełnienia art. 54 i 55 (nie złożyła zawiadomienia o zakończeniu budowy, a organ nie zgłosił sprzeciwu lub drugi przypadek nie uzyskała pozwolenia na użytkowanie).
  7. Zgodnie rozdziałem 4 art. 26 – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale sto-suje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, gdzie natomiast jest zapis w art. 2a, że niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1184 ze zm.) – z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

Ponadto – w myśl art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

  1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
    1. budową domu jednorodzinnego albo
    2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;
  2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;
  3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:
    1. 75 m2 i 100 m2,
    2. 85 m2 i 110 m2 – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę albo w dniu dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;
  4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy nie ukończyła 36 lat;
  5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
    1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
    2. osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
    3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny
    • z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.


Zgodnie z art. 21 ww. ustawy – zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – zwrot wydatków dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ust. 3 i 4 ww. ustawy – jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek o zwrot wydatków może być złożony wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez jednego z małżonków. Złożenie wniosku o zwrot wydatków przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o zwrot wydatków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Na potrzeby niniejszego rozdziału przez małżonków rozumie się osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację.

Na podstawie art. 23 ust. 6 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – do wniosku o zwrot wydatków należy załączyć kopie:

  1. pozwolenia na budowę albo zgłoszenia budowy;
  2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli osoba fizyczna od 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych m.in. w związku z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

W omawianej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą interpretowania faktu kiedy nastąpiło przystąpienie do użytkowania a w związku z tym warunku, o którym mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. terminu do kiedy podatnik może złożyć wniosek o zwrot części poniesionych wydatków w związku z budową domu jednorodzinnego.

Wskazać zatem należy, że zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Nadmienić w tym miejscu należy, że ustawodawca w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi nie zdefiniował pojęcia „zgodnego z prawem przystąpienia do użytkowania”, jednakże zauważyć należy, że ustawodawca zdefiniował w ww. ustawie pojęcie „pierwszego zasiedlenia mieszkania”.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy – użyte w ustawie sformułowanie „pierwsze zasiedlenie mieszkania” oznacza pierwsze oddanie do użytkowania mieszkania przez osobę, która wybudowała to mieszkanie, w wyniku budowy lub przebudowy obiektu budowlanego, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także pierwsze oddanie do użytkowania mieszkania przez osobę, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła to mieszkanie od osoby, która wybudowała to mieszkanie, w wyniku budowy lub przebudowy obiektu budowlanego, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Organu analogicznie należy rozumieć „zgodne z prawem przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego”, tj. ww. sformułowanie oznacza oddanie obiektu budowlanego w użytkowanie zgodnie z właściwymi przepisami.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm.) – do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 19a, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.

Zatem jak wynika z art. 54 ustawy Prawo budowalne inwestor po zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawiadamia właściwy organ nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, natomiast do zgodnego z prawem użytkowania obiektu budowlanego może przystąpić jeżeli organ nadzoru budowlanego w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji, co też miało miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Zdaniem Organu, w omawianej sprawie zgodne z prawem przystąpienie do użytkowania domu jednorodzinnego miało miejsce po upływie 14 dni od dnia doręczenia organowi nadzoru budowlanego zawiadomienia o zakończeniu budowy, a więc w marcu 2016 r.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że zawarty w art. 23 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi warunek nie oznacza możliwości złożenia wniosku o zwrot niektórych wydatków poniesionych na budowę domu jednorodzinnego do 31 grudnia roku, w którym podatnik faktycznie zamieszkał i zameldował się w wybudowanym domu jednorodzinnym – jak błędnie uważa Wnioskodawca, lecz oznacza, że wniosek należy złożyć do 31 grudnia roku, w którym miało miejsce zgodne z przepisami Prawa budowlanego oddanie budynku do użytkowania, czyli w omawianej sprawie roku, w którym Wnioskodawca (inwestor) po zakończeniu budowy zawiadomił właściwy organ nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, a ten w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosił sprzeciwu w drodze decyzji.

Podsumowując, termin, o którym mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi jest terminem nieprzekraczalnym i od jego dotrzymania uzależniona jest możliwość skorzystania ze zwrotu części wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania. Skoro Wnioskodawca 29 lutego 2016 r. zawiadomił właściwy organ nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, to do zgodnego z prawem użytkowania obiektu budowlanego mógł przystąpić jeżeli organ nadzoru budowlanego w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosił sprzeciwu w drodze decyzji i tym samym wniosek o zwrot wydatków Wnioskodawca winien był złożyć najpóźniej 31 grudnia 2016 r. Niezłożenie wniosku w terminie, o którym mowa powyżej powoduje brak możliwości ubiegania się o zwrot. Tym samym Wnioskodawca nie spełnia wszystkich warunków przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, zatem nie będzie uprawiony do skutecznego ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na budowę domu jednorodzinnego.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji Organ nie miał żadnych wątpliwości co do treści oraz zastosowania przepisów prawa podatkowego, dlatego też w sposób zrozumiały wyjaśnił treść przepisów mających zastosowanie w sprawie dotyczącej Wnioskodawcy. Zatem powoływanie się przez Wnioskodawcę na treść art. 2a Ordynacji podatkowej, który stanowi, że niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika – jest bezpodstawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj