Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.174.2017.2.ANK
z 20 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lipca 2017 r. (data wpływu do organu 27 lipca 2017 r.), uzupełnionym 15 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji Podatkowej i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji Podatkowej i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 7 września 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.174.2017.1.ANK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 15 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgromadzenie (dalej także: „Wnioskodawca”), zgodnie z ustawą z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1169 ze zm.), jest kościelną osobą prawną. Zgodnie z Konstytucją Zgromadzenia oraz Dyrektorium do niezarobkowej odpłatnej działalności statutowej Zgromadzenia należy między innymi prowadzenie przedszkoli. Zgromadzenie jako kościelna osoba prawna utworzyło placówkę niepubliczną o nazwie Przedszkole mieszczącą się w budynku należącym do Zgromadzenia. Przedszkole uzyskało zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych Urzędu Miasta, posiada REGON i nr NIP. Przedszkole jest placówką katolicką, której całokształt opiera się na systemie wartości chrześcijańskich głoszonych przez Kościół Katolicki. Realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz w przepisach prawnych wydanych na jej podstawie zgodne ze statutem wewnętrznym Przedszkola. Przedszkole realizuje zadania wychowawcze zgodnie z zasadami i wartościami chrześcijańskimi z uwzględnieniem wieku dziecka i jego potrzeb.

Podstawowymi celami, jakie zakłada się w pracy opiekuńczej i wychowawczej w przedszkolu są:

  1. Zapewnienie opieki nad dzieckiem odpowiednio do potrzeb i możliwości przedszkola;
  2. Wspomaganie i ukierunkowywanie rozwoju dziecka zgodnie z założeniami chrześcijańskiej pedagogiki personalistycznej, uwzględniając wrodzony potencjał dziecka i możliwości rozwojowe;
  3. Współdziałanie z rodzicami;
  4. Przygotowanie dzieci do nauki szkolnej.

Celem statutowym Przedszkola jest działalność oświatowa i wszystkie osiągane dochody są przeznaczane na ten cel. Do przedszkola uczęszczają dzieci w wieku 3-6 lat. Odpłatność za pobyt dzieci w placówce wnoszona jest częściowo przez rodziców lub opiekunów oraz z dotacji przyznanej przez Urząd Miasta. Przedszkole mieści się w budynku należącym do Zgromadzenia. Siostry prowadzące placówkę mieszkają w drugim budynku obok przedszkola. Placówka jest pracodawcą i płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń za pracę dla zatrudnionego w niej personelu świeckiego, jak i zakonnego. Placówka jest objęta Systemem Informacji Oświatowej. Zgromadzenie nie wystąpiło do Dyrektora Izby Skarbowej o uznanie Przedszkola Zgromadzenia jako odrębny podmiot podatkowy.

Dotacje Przedszkole wykorzystuje na pokrycie bieżących wydatków do których należą:

  1. Wynagrodzenie personelu przedszkola zarówno świeckiego jak i zakonnego;
  2. Sfinansowanie opłat za utrzymanie, funkcjonowanie placówki m.in. przeglądy bezpieczeństwa, opłat telefonicznych, internetowych, remonty i naprawy;
  3. Zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia;
  4. Zakup środków dydaktycznych;
  5. Zakup sprzętu sportowego i rekreacyjnego;
  6. Sfinansowanie wszelkich zająć i warsztatów organizowanych przez przedszkole np. teatrzyki objazdowe, wyjścia z dziećmi do teatru, kina lub filharmonii, wycieczki;
  7. Sfinansowanie organizacji imprez okolicznościowych np. festynów, świąt okolicznościowych czy konferencji dla rodziców.

Czesne wnoszone przez rodziców lub opiekunów Przedszkole wykorzystuje na pokrycie w/w wydatków w części niepokrytej dotacją oraz na zakup rzeczy niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania przedszkola m.in. zakup środków czystości, środków gospodarczych czy dekoracyjnych. Przedszkole pokrywa również pobyt w placówce tych dzieci, które z uwagi na swoją sytuację materialną i na prośbę rodziców są zwolnione z całej opłaty przez organ prowadzący. Dodatkowo dzieci opłacają dodatkowe zajęcia m.in. języka angielskiego, zumby, rytmiki oraz płacą za catering. Opłaty te bezpośrednio przekazywane są wykonawcom usług w wysokości, którą opłacają.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji Podatkowej i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, niepubliczne Przedszkole zostało powołane, jako forma realizacji działalności statutowej kościelnej osoby prawnej Zgromadzenia i jako placówka oświatowo-wychowawcza działa w ramach tej kościelnej osoby prawnej. W związku z powyższym jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych oraz nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatków są dochody kościelnych osób prawnych:

  1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
  2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Powyższy przepis znalazł również odzwierciedlenie w art. 55 ust. 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z którym, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6. Jak wynika z art. 55 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych.

Pojęcie „działalność gospodarcza”, jak też „działalność niegospodarcza” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę, że ustawa nie precyzuje pojęcia działalności niegospodarczej i nie ma definicji słownikowej tego pojęcia należy przyjąć, że pojęcie działalność niegospodarcza jest przeciwieństwem pojęcia „działalność gospodarcza”.

Definicja działalności gospodarczej znajduje się natomiast w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1829 ze zm.). Stosownie do postanowień art. 2 w/w ustawy, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Można zatem przyjąć, iż działalnością niegospodarczą jest każda inna działalność niż działalność gospodarcza określona w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto, przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. z 2005 r., Nr 231, poz. 1965 ze zm.) określają formy działalności prowadzonej przez kościelne osoby prawne, które nie mają charakteru zarobkowego i nie są działalnością gospodarczą, tj.: działalność oświatowa, polegająca na prowadzeniu szkół, przedszkoli, burs, internatów itp., chyba że statut jednostki organizacyjnej określa jej zarobkowy charakter (np. art. 13 i art. 24 ust. 1). Dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnych osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, czy związku wyznaniowego. Nie jest więc działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów prowadzona przez kościelne osoby prawne działalność wychowawcza, oświatowo-wychowawcza w formie przedszkoli, placówek opieki nad dzieckiem, internatów, burs, szkół itp.

Wobec powyższego Wnioskodawca wykonuje czynności mające cechy niegospodarczej działalności statutowej kościelnej osoby prawnej, która ją powołała. W tej sytuacji należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy co do zwolnienia z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji Podatkowej i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 ze zm., dalej: „uspdk”), osobami prawnymi, jako personalnymi jednostkami organizacyjnymi Kościoła są instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej „zakonami”.

Z art. 12 uspdk wynika, że kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nieposiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały.

Art. 38 ust. 1 uspdk stanowi, że osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej. Zakony prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie określonym w ich statutach lub odpowiednich aktach wewnętrznych (art. 38 ust. 5 uspdk).

Stosownie do art. 39 uspdk, działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności:

  1. prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki;
  2. prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek;
  3. organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa;
  4. organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności;
  5. prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk;
  6. udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie;
  7. krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających;
  8. przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.

Natomiast w myśl art. 40 uspdk, środki na realizację działalności charytatywno-opiekuńczej pochodzą w szczególności z:

  1. ofiar pieniężnych i w naturze;
  2. spadków, zapisów i darowizn krajowych i zagranicznych;
  3. dochodów z imprez i zbiórek publicznych;
  4. subwencji, dotacji i ofiar pochodzących od krajowych instytucji i przedsiębiorstw państwowych, społecznych, wyznaniowych i prywatnych;
  5. odpłatności za usługi świadczone przez kościelne instytucje charytatywno-opiekuńcze;
  6. dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Caritas Polską i Caritas diecezji bezpośrednio lub w formie wyodrębnionych zakładów;
  7. dochodów instytucji kościelnych.

Na podstawie art. 55 ust. 1 uspdk, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6. Stosownie do art. 55 ust. 2 uspdk, kościelne osoby prawne są zwolnione z opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej – w tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop).

W art. 17 ust. 1 pkt 4a updop zawarto zwolnienie przedmiotowe, będące przeniesieniem na grunt prawa podatkowego zapisów wynikających z uspdk. W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

  1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie maja obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
  2. z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzeniem punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Należy wskazać, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia „niegospodarcza działalność statutowa”. W celu określenia zakresu tego pojęcia należy zdefiniować znaczenie poszczególnych słów. I tak, działalnością jest „zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu lub w jakimś zakresie, czynny udział w czymś; działanie, praca” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN). Przez pojęcie „działalność gospodarcza” – w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców;

Zgodnie natomiast z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1829 ze zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie może stanowić działalności gospodarczej. Natomiast działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie. Pojęcie „niegospodarcza działalność statutowa” należy więc rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu Ordynacji podatkowej, zaś dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, czy związku wyznaniowego. Nie jest więc działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o działalności gospodarczej prowadzona przez kościelne osoby prawne działalność opiekuńczo-wychowawcza, oświatowo-wychowawcza, opiekuńczo-lecznicza oraz w zakresie pomocy społecznej w formie prowadzenia przedszkoli, placówek opieki nad dzieckiem, internatów, burs, szkół, zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy, itp.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz lit. b updop, należy rozróżnić wyłącznie „niegospodarczą działalność statutową” oraz „pozostałą działalność”. Opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych uzależnione jest od sposobu uzyskania, a także celu przeznaczenia tych dochodów. Kościelne osoby prawne oprócz niegospodarczej działalności statutowej mogą również prowadzić działalność gospodarczą uregulowaną przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Niegospodarczą działalność statutową Kościoła stanowi każda działalność, niebędąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z samej istoty Kościoła i specyfiki jego działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej Kościoła Katolickiego są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania.

W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania Kościoła niebędącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowane na cele wymienione w art. 17 pkt 4a lit. b updop.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Wnioskując a contrario należy stwierdzić, że podmioty korzystające ze zwolnienia m.in. określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop nie są zobowiązane do składania urzędom skarbowym zeznań, a także – co wynika z ww. przepisu – prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej. Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o księgach podatkowych – rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako kościelna osoba prawna, w budynku należącym do Zgromadzenia, prowadzi przedszkole. Przedszkole realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz w przepisach prawnych wydanych na jej podstawie zgodne ze statutem wewnętrznym Przedszkola. Celem statutowym Przedszkola jest działalność oświatowa i wszystkie osiągane dochody są przeznaczane na ten cel. Odpłatność za pobyt dzieci w placówce wnoszona jest częściowo przez rodziców lub opiekunów oraz z dotacji przyznanej przez Urząd Miasta. Zgromadzenie nie wystąpiło do Dyrektora Izby Skarbowej o uznanie Przedszkola Zgromadzenia jako odrębny podmiot podatkowy. Zgodnie z Konstytucją Zgromadzenia oraz Dyrektorium do niezarobkowej odpłatnej działalności statutowej Zgromadzenia należy m.in. prowadzenie przedszkoli.

Odnosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca, będący kościelną osobą prawną i prowadzący niegospodarczą działalność statutową w postaci przedszkola, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej. Nie jest również zobowiązany do składania w urzędzie skarbowym zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej niegospodarczej działalności statutowej.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj