Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.110.2017.2.BB
z 15 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2017 r. (data wpływu – 02 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 04 września 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych ze zbiórki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych ze zbiórki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Obdarowany) choruje od urodzenia na nieuleczalną chorobę jelit. Żadna terapia medyczna zastosowana do tej pory nie skutkowała poprawą jego zdrowia. Oprócz choroby jelit Wnioskodawca cierpi także na powikłania po leczeniu sterydami i obecnie ma tych chorób kilka (zaburzenia pracy rytmu serca, często przez to mdleje; kamica nerkowa – co kilka tygodni tworzą się w nerkach kamienie, które musi wydalić; nadciśnienie tętnicze; otyłość posterydowa oraz osteoporoza i związane z nią ciągłe złamania kości). Dlatego Wnioskodawca od 3 lat wspomaga się jeżdżąc na wózku inwalidzkim. Do tego Wnioskodawca ma wrodzony niedobór odporności, raz w tygodniu otrzymuje 4 pompy infuzyjne z lekiem na odporność. Nie chodzi do szkoły i wymaga opieki 24 godziny na dobę. Stale pozostaje pod opieką wielu lekarzy specjalistów z różnych dziedzin.

W związku z powyższym różne osoby i instytucje (np. rodzina, znajomi, stowarzyszenia, szkoła) (dalej: Organizator) co jakiś czas organizują różnego rodzaju zbiórki (głównie pieniędzy) – także przy okazji innych wydarzeń (np. zawody, biegi sportowe, imprezy plenerowe, etc.), oraz jako osobne przedsięwzięcia niekiedy także z imprezami towarzyszącymi (np. zawody, biegi sportowe, imprezy plenerowe, etc.). Zebrane w ten sposób fundusze są przekazywane następnie na koszty leczenia Wnioskodawcy (specjalnie w tym celu został założony rachunek bankowy, z którego wydatki ponoszone są wyłącznie na cele jego leczenia).

Zbiórki pieniędzy organizowane są zarówno w formach stacjonarnych, jak i za pośrednictwem internetu. Osoba wpłacająca (dalej: Darczyńca) – najczęściej wpłat dokonują osoby prywatne, ale zdarzają się także wpłaty przez przedsiębiorców, czy inne instytucje i podmioty – zawsze przekazuje środki dobrowolnie w kwocie ustalonej przez siebie. Darczyńca nie jest spokrewniony z Wnioskodawcą. Kwoty wpłat od poszczególnych Darczyńców różnią się, przy czym najczęściej wpłata od jednego darczyńcy to kilkanaście, kilkadziesiąt złotych. Każdy Darczyńca wpłacając określoną kwotę na leczenie Wnioskodawcy wie w jakim celu (leczenie chłopca) i na czyją rzecz (Obdarowanego) wspomaga organizowaną zbiórkę. Darczyńca z tytułu wpłaty nigdy nie uzyskuje jakiegokolwiek ekwiwalentu, który prezentowałby jakąkolwiek wartość.

Przeważnie (jest to spowodowane czynnikami logistycznymi) za daną zbiórkę odpowiedzialna jest jedna osoba/instytucja (Organizator). To ona jako Organizator gromadzi środki (czy to w gotówce, czy to w formie bezgotówkowej na swoim rachunku bankowym). Środki następnie przekazywane są przez Organizatora czy to bezpośrednio na w/w rachunek Wnioskodawcy, czy to na ręce przedstawicieli ustawowych Wnioskodawcy, którzy następnie przekazują środki na jego rachunek gdzie gromadzone są środki na leczenie.

Organizatorzy zbiórki działają wyłącznie jako osoby zajmujące się techniczną stroną zbiórki i tym samym są tylko pośrednikami w przekazywaniu darowizny. Zatem Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne (przedmiot darowizny) od osób wpłacających kwoty pieniężne (Darczyńców).

W związku z powyższym opisem – po przeformułowaniu – zadano następujące pytanie:

Czy fakt, iż przy przekazywaniu pieniędzy między Darczyńcami a Wnioskodawcą występują pewnego rodzaju pośrednicy (Organizator zbiórki), skutkuje koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn między Wnioskodawcą a Organizatorem zbiórki? Czy obowiązek ten powstaje wyłącznie między poszczególnym Darczyńcą a Wnioskodawcą, niezależnie od tego, że fizycznie zebrane pieniądze przekazał Organizator?

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż przy przekazywaniu pieniędzy między Darczyńcami a Wnioskodawcą występują pewnego rodzaju pośrednicy (Organizator zbiórki), nie skutkuje koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn między Wnioskodawcą a Organizatorem zbiórki. Obowiązek ten powstaje wyłącznie między poszczególnym Darczyńcą a Wnioskodawcą, niezależnie od tego, że fizycznie zebrane pieniądze przekazał Organizator. To Darczyńca dokonuje darowizny konkretnie na rzecz Obdarowanego podczas zbiórki. Organizator tylko zbiera te darowizny i fizycznie przekazuje je Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy – Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Wynika z tego, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny (essentialia negotii umowy darowizny) jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Jednocześnie w myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny, umowa taka - pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Jak wynika z opisanego zdarzenia, Organizator prowadzi na potrzeby leczenia Wnioskodawcy zbiórki pieniędzy w różnych formach. Celem tego działania jest uzyskanie środków na leczenie Wnioskodawcy.

Środki przekazywane przez Darczyńców, pomimo tego, że zbierane w różny sposób i okolicznościach i bezpośrednio przez Organizatora, faktycznie stanowią darowizny na rzecz Wnioskodawcy. Darczyńca za wpłacane kwoty nie uzyskuje bowiem jakiegokolwiek ekwiwalentu, który posiada wartość możliwą do wyrażenia w pieniądzu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

  1. 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
  2. 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
  3. 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie.

Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe - art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Stosownie do art. 14 ust. 3 tejże ustawy do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

  1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
  2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
  3. do grupy III - innych nabywców.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

  • 12% dla darowizn do kwoty 10.278 zł,
  • 1.233 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 10.278 zł dla darowizn w przedziale od 10.278 zł do 20.556 zł,
  • 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 zł dla darowizn o wartości przekraczającej 20.556 zł.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego zdarzenia wynika, że Organizatorzy w różny sposób zbierają pieniądze potrzebne na leczenie Wnioskodawcy. Darczyńca zawsze przekazuje środki na ten cel (na rzecz Wnioskodawcy) dobrowolnie w kwocie ustalonej przez siebie. Kwoty wpłat od poszczególnych Darczyńców różnią się, przy czym najczęściej wpłata od jednego Darczyńcy to kilkanaście - kilkadziesiąt złotych. Każdy Darczyńca wpłacając określoną kwotę na leczenie Wnioskodawcy wie w jakim celu (leczenie chłopca) i na czyją rzecz (Obdarowanego) wspomaga organizowaną zbiórkę. Z tytułu wpłaty nigdy nie uzyskuje jakiegokolwiek ekwiwalentu, który prezentowałby jakąkolwiek wartość.

W ocenie Wnioskodawcy w takim przypadku bez znaczenia pozostaje sposób przekazania zebranych pieniędzy (tj. za pośrednictwem Organizatora), jeśli to Wnioskodawca będzie osobą obdarowaną, a przekazanie zebranych przez Organizatora pieniędzy stanowi wyłącznie techniczny sposób przekazywania zebranych środków.

Dlatego też, jeżeli kwoty darowizn od poszczególnych Darczyńców nie przekroczą tzw. kwot wolnych określonych dla poszczególnych grup podatkowych w art. 9 ust. 1 (przy uwzględnieniu zasady kumulacji określonej w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn), to darowizny te nie będą podlegały opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn. Gdy natomiast zdarzy się, że kwota darowizn od jednego Darczyńcy przekroczy kwotę wolną, która przykładowo dla III grupy podatkowej wynosi 4.902 zł, to Wnioskodawca (działając za pośrednictwem swoich przedstawicieli ustawowych) będzie zobowiązany do składania zeznania podatkowego z tytułu otrzymanej darowizny, w terminie miesiąca od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli od dnia otrzymania darowizny. Zeznanie podatkowe należy zatem składać w każdej sytuacji, w której kwota otrzymana od jednej osoby przekroczy kwotę wolną jednorazowo, lub też sumarycznie w ciągu 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Zgłoszenia dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068).

Reasumując, fakt, iż przy przekazywaniu pieniędzy między Darczyńcami a Wnioskodawcą występują pewnego rodzaju pośrednicy (Organizator zbiórki) nie umożliwia traktowania przekazywanych przez Organizatora zebranych kwot jako uzyskanych w ramach darowizny wyłącznie od Organizatora. Kwoty te należy traktować jako sumę darowizn przekazanych przez poszczególnych Darczyńców na rzecz Obdarowanego. Dlatego też kwota zebrana w trakcie zbiórki, otrzymywana przez Wnioskodawcę od Organizatora jest wolna od opodatkowania, mimo tego, iż łącznie przekroczy nawet 4 902 zł (z zastrzeżeniem, że żadna z darowizn ujętych w ramach tej kwoty od poszczególnego Darczyńcy zaliczonego do III grupy podatkowej nie przekracza kwoty 4 902 zł). Kwota ta nie stanowi bowiem darowizny przekazywanej ze środków własnych Organizatora na rzecz Wnioskodawcy, ale są to darowizny przekazywane od poszczególnych Darczyńców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

  1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
  2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
  3. do grupy III - innych nabywców.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

  1. 9 637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
  2. 7 276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
  3. 4 902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. (art. 9 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Jeżeli wartość darowizny od jednego darczyńcy przekroczy kwotę wolną od podatku w okresie wskazanym powyżej wówczas w myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca choruje od urodzenia na nieuleczalną chorobę jelit. Na potrzeby leczenia Wnioskodawcy organizowane są różnego rodzaju zbiórki pieniędzy. Każdy Darczyńca wpłacając określoną kwotę na leczenie Wnioskodawcy wie w jakim celu (leczenie) i na czyją rzecz (Obdarowanego) wspomaga organizowaną zbiórkę. Przeważnie, za daną zbiórkę odpowiedzialna jest jedna osoba/instytucja (Organizator), spowodowane jest to czynnikami logistycznymi. Organizator gromadzi środki (czy to w gotówce, czy to w formie bezgotówkowej na swoim rachunku bankowym). Środki następnie przekazywane są przez Organizatora bezpośrednio na rachunek Wnioskodawcy, bądź na ręce przedstawicieli ustawowych Wnioskodawcy, którzy następnie przekazują środki na jego rachunek gdzie gromadzone są środki na leczenie. Organizatorzy zbiórki działają wyłącznie jako osoby zajmujące się techniczną stroną zbiórki i tym samym są tylko pośrednikami w przekazywaniu darowizny. Zatem Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne (przedmiot darowizny) od osób wpłacających kwoty pieniężne (Darczyńców).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że – skoro Organizatorzy zbiórki są jedynie pośrednikami w przekazaniu darowizn od poszczególnych Darczyńców – to jeżeli wartość poszczególnych darowizn nie przekroczy kwot wolnych od podatku wówczas nabycie opisane we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Obowiązek opodatkowania nabytych środków pieniężnych wystąpi natomiast wówczas, gdy wartość świadczeń otrzymanych od tej samej osoby (podmiotu) przekroczy kwoty określone w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dlatego istotne jest aby Organizator zbiórki przekazał osobie obdarowanej informację odnośnie wysokości wpłacanych kwot przez poszczególne osoby. Taka informacja jest niezbędna do zbadania czy nie doszło do przekroczenia limitu kwoty wolnej od podatku w odniesieniu do poszczególnych Darczyńców.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż rolą Organu interpretacyjnego nie jest ustalanie, czy w istocie w opisanym stanie faktycznym Organizator zbiórki jest jedynie pośrednikiem i kto w rzeczywistości przekazuje darowizny (jest darczyńcą). Organ przyjął opis Wnioskodawcy jako element zdarzenia niepodlegający ocenie i w oparciu o te ustalenia określił skutki podatkowe opisanych we wniosku darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj