Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.461.2017.1.AD
z 21 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 13 września 2017 r. (opłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży do transakcji dostawy samochodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży do transakcji dostawy samochodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej (kod PKD 69.1 OZ). Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT), a sprzedaż wykonywanych usług jest opodatkowana tym podatkiem.

W dniu 14 listopada 2016 r. kupił Pan używany samochód osobowy (rok produkcji: 2013) na podstawie umowy sprzedaży zawartej z osobą prywatną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług. W momencie zakupu samochodu miał zamiar jego odprzedaży w niedługiej przyszłości. Od początku zakładał Pan, że po pewnym okresie użytkowania sprzeda samochód, ponieważ pojazd ten był zbyt mały i nie posiadał odpowiednio wysokiej klasy, aby wykorzystywać go na stałe do prowadzonej działalności gospodarczej (działalność prawnicza wymaga licznych podróży, w tym z klientami, a zakupiony samochód nie był dla tych celów wystarczająco komfortowy). Cena sprzedaży samochodu była jednak na tyle okazyjna, że uznał Pan, że nabędzie samochód w celu jego odsprzedaży z zyskiem, a w międzyczasie będzie go wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej.

Samochód nie został zaksięgowany jako towar, lecz został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany był do czynności opodatkowanych. Samochód był użytkowany w firmie jako środek trwały. Od zakupu paliwa odliczał Pan 50% VAT. Dokonywał Pan również odpisów amortyzacyjnych. W najbliższym czasie zamierza Pan sprzedać ten samochód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży używanego samochodu osobowego w opisanym wyżej stanie faktycznym (tj. sprzedaży używanego samochodu osobowego, nabytego w celu odsprzedaży od osoby niebędącej podatnikiem VAT, bez prawa do odliczenia podatku VAT, który nie został zaksięgowany jako towar, lecz został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany był do czynności opodatkowanych, od którego dokonywał Pan odpisów amortyzacyjnych oraz odliczał 50% VAT od zakupu paliwa) można zastosować opodatkowanie w systemie marży przewidziane w art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0). Zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy, przepis ust. 4 dotyczy dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Na podstawie przytoczonych powyżej definicji oraz opisanych w stanie faktycznym okoliczności wnioskować należy, że sprzedaż używanego samochodu osobowego powinna być opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ustawy. Używany samochód osobowy jest bowiem niewątpliwie towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy - stanowi ruchome dobro materialne, nadające się do dalszego użytku w jego aktualnym stanie. Kupił Pan przedmiotowy samochód od osoby prywatnej, zatem osoby niebędącej podatnikiem, wymienionej w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy. Ponownie wskazał Pan, że samochód został przy tym nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ już w momencie zakupu samochodu miał zamiar jego sprzedaży w niedługiej przyszłości, ponieważ był zbyt mały i nie posiadał odpowiednio wysokiej klasy, aby wykorzystywać go na stałe do prowadzonej działalności gospodarczej (działalność prawnicza wymaga licznych podróży, w tym z klientami, a zakupiony samochód nie był dla tych celów wystarczająco komfortowy). Cena sprzedaży samochodu była jednak na tyle okazyjna, że uznał Pan, że nabędzie samochód w celu jego odsprzedaży z zyskiem, a w międzyczasie będzie go wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej, wprowadzając go do ewidencji środków trwałych.

Stanowisko Pana potwierdzają liczne interpretacje wydane w analogicznych stanach faktycznych (np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 maja 2014 r. nr ILPP2/443-212/14-2/AK i z dnia 3 czerwca 2014 r. nr ILPP2/443-243/14-4/MR oraz pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 marca 2017 r. nr 0461-ITPP2.4512.131.2017.1.KN; z dnia 23 marca 2017 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.17.2017.1.JG; z dnia 10 marca 2017 r. nr 0461-ITPP2.4512.9.2017.1.AD).

Warto także wskazać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/04 stwierdził, że pierwszorzędnym celem nabycia samochodu osobowego niekoniecznie musi być cel odsprzedaży. Ponadto TSUE przyjął stanowisko, że przedsiębiorstwo, które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża. Jak zatem widać, Trybunał Sprawiedliwości w stanie faktycznym analogicznym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku, przyznał prawo do zastosowania procedury VAT marża, więc nie ulega wątpliwości, że sprzedając używany samochód osobowy nabyty od osoby niebędącej podatnikiem podatku VAT (bez możliwości odliczenia podatku VAT) może zastosować procedurę VAT marża.

W związku z powyższym, będzie Panu przysługiwać prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT- marża przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.